๐๐ ... สวนสัตว์สนาน ... ๐๐..(บทที่ 2)
|
 |
"สวนสัตว์สนาน" (บทที่2)
บทที่ 2
น้องหญิงเจิดจรัส คุณป้าคนหนึ่งบ้านอยู่ในซอยเดินออกกำลังกายผ่านมา
ว่าอะไรคะ? พี่สาวผมหันไปถามพลางมองรอบๆ เพราะสายตาคุณป้าคนนั้นพุ่งมาที่หน้าบ้านของเรา
น้องหญิงเจิดจรัสเป็นแมวตาบอดของร้านรักษาสัตว์ริมถนนใหญ่ คุณป้านั่งลงอีกคน ใช่จริงๆ ด้วย..มาถึงนี่ได้อย่างไร
ร้านไหนคะหนูไม่เคยเห็น ธรรมดาพี่สาวผมเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องพาแมวไปหาหมอ
ร้านเก่าๆ อยู่เยื้องไปทางหน้าวัด..หมอผู้หญิงที่รักษาแกอายุมากแล้ว ป้าพาแมวที่บ้านไปหาบ่อย ค่ารักษาไม่แพง
คุณพี่มีเบอร์ไหมคะ หนูจะโทรฯ ไปถาม..ถ้าใช่จะได้พาไปส่ง
มี..แต่อยู่ที่บ้าน ไม่ได้ติดมาด้วย
เป็นผมละสิ ที่เดินตามคุณป้าต้อยๆ ไปบ้านของแกเพื่อเบอร์โทรฯ ของวังน้องหญิงเจิดจรัส
ไม่ไกลหรอก ซอยซ้ายมือข้างหน้านั่นไง เดินมาสักพัก
ครับ..ไม่ไกล ที่ไหนได้..ข้างในซอยนั้นเป็นพื้นที่ๆ กันไว้เป็นส่วนกลางของหมู่บ้าน..มีบ้านหลังโตสวยงามอยู่โดยรอบ..หลังไหนหว่า..คุณป้ายังเดินได้นิ ทำไมผมจะเดินไม่ได้..ห่วงแต่งานละ ผมคงไม่ได้ไปทำงานแน่วันนี้
เคยเดินเข้ามาไหม? แก้มคุณป้าเริ่มแดง
เคยแต่ขี่รถจักรยานพาหลานมาเล่นในสวนสาธารณะครับ
รั้วข้างหน้า คุณป้าชี้มือไปที่แนวรั้วไม้สลับเหล็กเคลือบสีเขียวหัวเป็ด..สวยแปลกตากว่ารั้วอัลลอยหรือรั้วสแตนเลสอย่างหลังอื่นๆ
ผลัว!.. ประตูเล็กเปิดออก..เด็กชายคนหนึ่งในชุดนักเรียนโผล่ออกมา
ยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรือนายบัส..ไปเข้าบ้านกัน ประโยคหลังพูดกับผม
สวัสดีครับ.. นายบัสไหว้คุณป้า..ก่อนไปโรงเรียน (มั้ง) และดูเหมือนเลยมาทางผมพร้อมอมยิ้ม
ครับ.. รับคำเบาๆ..ไม่แน่ใจว่าเขาไหว้ผมหรือเปล่า
น้านายโจ.. เบาพอๆ กับผม..ผ่านหน้าไป
อ้าว!.. ผมแทบจะวิ่งจนถึงบ้าน
อ้าวอะไรน้ามิว..อิอิ นายโจสะพายกระเป๋านักเรียนยืนคู่อยู่กับนายบัส
ทำอะไรน่ะ? ผมไม่รู้จะถามอะไร..มั่นใจว่าวันนี้โจไม่ไปโรงเรียนแน่ แต่ไหงทำท่าเหมือนกำลังจะไป
หมดเรื่องเจ้าดำแล้ว บัสเขาเห็นผมจึงชวนไปโรงเรียนด้วยกัน..น้ามิวไม่ต้องไปส่งหรอก ผมโตแล้ว บัสก็ตัวโตกว่าผมอีก หันไปพยักพเยิดกับนายบัส
ก็ดี.. หมดปัญหาไปหนึ่ง แต่แคร์คงไม่ไป..น้ามิวไปส่งไม่ทัน ปล่อยไปกับเราไม่ได้หรอกน้องยังเล็กอยู่
ทำไม.. โจตั้งท่าถามต่อ
ไปเหอะเดี๋ยวสายมาก.. บัสดึงมือโจออกเดิน น้านายแก้มแดง นินทาผมอีกต่างหาก
พี่สาวโทรฯ ไปที่ร้านคุณหมอเลิศวิไลศรีทันที..ไม่มีใครรับสาย
ตกลงยังไงกันนี่.. หน้าเหมือนหงุดหงิด เดินเข้าไปในห้องเก็บของ วันนี้ฉันคงยุ่งอยู่กับน้องหญิงดำจนไม่ต้องช่วยแม่ทำอะไรละ..ไหนจะดูแลแคร์อีก.. ออกมาจากห้องพร้อมกรงแมว..ส่งสายตามาที่ผม..ละซี
เห่อ.. เบาๆ
แกเลยมิวตัวต้นเรื่อง..สายป่านนี้แล้วไม่ต้องไปทำงานหรอก หยุดสักวัน
ฮื่อ.. ไม่ใช่เพราะคำสั่ง แต่ผมตั้งใจหยุดอยู่แล้ว..ที่ทำงานเฮียบมาก ขาดเป็นขาด แต่ห้ามสาย
พี่สาวโทรฯ ไปที่ วิไลสัตว์แพทย์ อีกหลายครั้งแต่ไม่มีคนรับอย่างเคย..ความจริงคุณหมอคงชื่อวิไลเฉยๆ แต่ผมอุตริเติมสร้อยให้ซะงั้น..ก็ดูชื่อดำสิเพริดแพร้วขนาดนั้น..อยากรู้จังว่าตัวอื่นๆ ชื่ออะไรกันบ้าง
พี่ผมก็ยุ่งจริงอย่างที่บอก แต่เขายุ่งอยู่แล้วทุกวันกับหมาๆ แมวๆ (อย่างอื่นไม่เอาไหน) เริ่มจากกันไม่ให้เจ้ากวักทองรังแกผู้มาใหม่ กระถินก็ด้วย..พี่ต้องแบกกวักทอง (แบกจริงๆ ตัวใหญ่ หนักมาก) ไปขังไว้ที่ห้องนอนขั้นสาม กระถินขังห้องแม่ชั้นสอง หมวยกับใบโพธิ์ปล่อยให้เดินตามสบาย..หมวยใจดีไร้อารมณ์ขึ้งโกรธ ใบโพธิ์ยังเด็ก
ดูสิ!.. พี่สาวโวยวายกับสินค้าในร้านที่ผมกำลังจัด ปัดฝุ่น..แคร์ช่วยด้านล่างๆ เท่าที่จะเอื้อมถึง ดูไอ้ทองมันทำกับฉัน
โห!.. แม่มองแขนที่เต็มไปด้วยเลือดและรอยกัด มันร้ายมากนะเจ้านี่ เลี้ยงไม่เชื่องสักที ขนาดแกเป็นคนป้อนข้าวป้อนน้ำมาตั้งแต่เล็ก
หนูก็ไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับมันดี..สงสาร..เลี้ยงมาตั้งแต่ยังไม่อดนม.. เดินไปที่ตู้ยา คงเสียใจที่หนูเอาใจใส่หญิงดำต่อหน้าต่อตามั้ง แก้ตัวให้ลูกชายสุดที่รัก
นานมาแล้ว..แม่แมวตัวหนึ่งคาบลูกน้อยหนีฝูงสุนัขมาแถวบ้าน..พี่สาวได้ยินเสียงโฮ่งๆ สลับกับเสียงต่อสู้ของแม่แมว จะเข้าไปช่วยก็อันตรายได้แต่ปาก้อนหินใส่จนหมาหมู่กระเจิง..ไม่ทันช่วยชีวิตแม่แมว ช่วยได้แต่ลูกน้อยชะตาไม่ถึงฆาตที่กระเด็นเข้าพุ่มไม้ และคงขวัญเสียกลายเป็นแมวดุอย่างถาวร..พวกเราสันนิษฐานกัน
กวักทองเป็นแมวสีเหลืองลายเสือ ขนที่หลังคล้ายสุนัขหลังอาน..นอกจากปลาทู อาหารเม็ดแล้วเขาชอบกินขนมหวานมากโดยเฉพาะทองหยิบฝอยทอง (แย่งกับผมประจำ) กวักทองกัดแทบทุกคนในบ้านแม้แต่คนเลี้ยง..เมื่อกี้ไง..ใครเดินผ่านเวลาเขาอารมณ์ไม่ดีเป็นถูกกัด แล้วก็ชอบนั่งตรงทางเดิน..และข้างอ่างซิ้งค์ล้างชามรอเหยื่อ..กัดทีลึกจมเขี้ยว ลากเป็นทางอีกต่างหาก..ไม่รู้พี่สาวเลี้ยงไว้ทำไม (ใจดำอีกละผม)
ข้อดีคือการเอ็นเตอร์เทนที่ไม่คุ้มกับความร้ายกาจของเขา..เวลาใครเรียกหาโดยเฉพาะแม่ กวักทองจะค่อยๆ กลิ้งม้วนตัวเข้ามาทำหน้าแบ้วใส่..แต่คนเรียกต้องคอยหลบนะ..ไม่รู้ว่าตอนนั้นเขามีอารมณ์ไหนอยู่..เห้อ!
สมาชิกสัตว์เลี้ยงของที่บ้านไม่ใช่มีเฉพาะแมว สุนัขก็มี..ผมจะค่อยแนะนำทีละตัว..เคยไหม?..ละครหลังข่าวบางเรื่อง พอเริ่มตอนแรกก็ประดังตัวละครเข้ามามากมายจนดูสับสน ยิ่งบางทีส่งเสียงเจี้ยวจ้าวลั่นจอ เล่นเอาดูไม่รู้เรื่อง..แม่ผมละบ่น บางทีเปลี่ยนช่องหนีเลย
คุณหมอวิไลบอกว่าน้องหญิงวิไลเจิดจรัสยังอยู่ดีที่บ้านของแก.. พี่สาวหน้าแดงก่ำเดินเข้ามา..หลังจากโทรฯ แล้วโทรฯ อีกไม่มีคนรับสายจึงตรงไปที่ร้าน โทรศัพท์เสียก็ไม่ยักแก้ไข
ตกลงหญิงอะไรนั่นชื่อยาวกว่าเดิมอีกหรือพี่? สงสัยจริง ไม่ได้แกล้งยั่ว
ชื่อน้องหญิงเจิดจรัสนะยาวไหมยาว..หา!
ก็เมื่อกี้พี่เรียกน้องหญิงวิไลเจิดจรัสนี่.. นายมิวหาเรื่องใส่ตัวซะละ
ที่ไหน!.. หน้าขึงใส่ผม คนยิ่งเหนื่อย ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่..แกอย่านะมิว! ชี้หน้าผม..เดินเข้าครัว..เอ..ที่กวักทองอารมณ์ร้ายคงไม่ใช่เพราะสายพันธุ์หรือเหตุการณ์ระทึกใจในอดีตแล้วละมั้ง
ตกลงเลยต้องเลี้ยงเจ้าดำไว้..แรกๆ คิดว่าให้อยู่ในกรงไปก่อน จนกว่าจะคุ้นกับบรรดาซีเนียร์จึงค่อยปล่อยออกมาเดินชนโน่นนี่ หรือถึงขั้นตกบันไดเข้าสักวัน
น้ามิว..แคร์หิวข้าว.. จริงสิ มัวแต่วุ่นวายกับเจ้าดำลืมหลานเสียสนิท
ยายเตรียมไว้ให้แล้ว มีผัดเลือดหมู แกงจืดวุ้นเส้น.. มองผม มัวแต่เถียงกับพี่เค้าไม่เห็นเลยหรือว่าแม่เข้าครัวทำกับข้าว..เจียวไข่ร้อนๆ ให้หลานด้วยนะ
จืด..จืด..จืด.. บ่นในใจ
ได้ยินนะ.. แม่ค้อน ของมิวมีน้ำพริกกะปิ กินกับไข่เจียวแล้วกัน
รู้ใจผมจริงครับ ผมเบื่อปลาทูมากๆ เห็นทุกวัน ทั้งวัน..ถ้าน้ำพริกกะปิผมจะกินกับไข่เจียวและเครื่องจิ้มที่เป็นผัก ชะอมชุบไข่ มะเขือยาวหั่นเฉียงชุบไข่ทอดชอบมากที่สุด
ให้แคร์กินน้ำพริกด้วยนะ กระตุกขากางเกงผม
ได้ไง.. จูงหลานเข้าครัว
น้ามิว..
ก็ได้ ก็ได้..นิดเดียวนะ
กล้วยไข่บวชชีในตู้เย็น เวฟให้ร้อนๆ ล่ะ แม่ร้องสั่งเข้ามาในครัว
พี่บัสเป็นแฟนกับพี่โจ.. กินข้าวอยู่ดีๆ แคร์พูดขึ้น
อะไรนะ!.. ผมตกใจกึ่งประหลาดใจที่เด็กอายุหกขวบรู้เรื่องเหล่านี้ ใครสอนให้พูด? คำถามของผู้ใหญ่โง่
งั้น..พี่บัสเป็นแฟนแคร์แล้วกัน
ที่แท้เพราะกระแสพาไป..ยุคสมัยพาไป..ไม่มีอะไรสลักสำคัญ
.
| จากคุณ |
:
ดาเรน   
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ก.ค. 55 16:38:21
|
|
|
| 
