เส้นทางรักแดนไอยคุปต์ ตอนที่ 4 (100%)

ตอนที่1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12237974/W12237974.html

ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12272604/W12272604.html

ตอนที่ 3(50%) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12313936/W12313936.html

ตอนที่ 3 (100%) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12341759/W12341759.html

ตอนที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12359253/W12359253.html


นับแต่วันที่อเมโนฟิสเผลอตัวมีสัมพันธ์กับเซเคเซน เขาต้องบอกกับตัวเองว่า นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมหันต์ เพราะตอนนี้ดูเหมือนนางพยายามก้าวเข้ามาในชีวิตเขาเหลือ
นี่จึงเป็นอีกสาเหตุว่า ทำไมอเมโนฟิสไม่ต้องการแต่งงานกับผู้หญิงอื่น นอกจากเนเฟอร์ติติ หญิงสาวที่เขาพบเจอส่วนใหญ่ชอบเกาะติด และหมายมั่นว่าจะต้องเป็นชายาเขาให้ได้
เนเฟอร์แตกต่างจากคนอื่นๆ นางมีตัวเลือกที่ดีกว่า อีกทั้งทุสโมสรักนางเหนือสิ่งใด เนเฟอร์ติติจึงไม่ไยดีต่อการเป็นชายาเขา แต่ถ้านางเลือกเขา นั่นก็เป็นเพราะนางรักเขาด้วยใจจริง หาได้ต้องการเขาเพราะฐานะองค์ชายรอง อย่างที่หญิงอื่นไขว่คว้าไม่

ทุสโมสเห็นเซเคเซนเดินมากับผู้เป็นมารดาแล้วก็ส่งยิ้มให้ อันที่จริงเซเคเซนก็นับว่าเป็นญาติของเขาเช่นกัน ปู่ของนางเป็นน้องชายของปู่เขา ด้วยเหตุนี้นางจึงนับได้ว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงอีกคน
“มานานแล้วหรือ”ทุสโมสทักทายหญิงสาวที่เดินอยู่ใกล้ๆ ผู้เป็นมารดาของตัวเอง
“ไม่นาน ข้าเพิ่งมาไม่นานเอง แต่องค์ราชินีชวนออกมาเดินชมสวนที่เพิ่งจัดใหม่”เซเคเซนตอบพลางหันไปมองข้างๆ ทุสโมสที่ว่างเปล่า ไร้ร่างของเนเฟอร์ติติดั่งเช่นเคย
“สุดที่รักของท่านไปไหนเสีย เหตุใดท่านปรากฏกายเพียงคนเดียว ปกติเห็นปรากฏกายเคียงข้างกันเสมอ แต่แล้วทำไมวันนี้จึงไม่เห็นหน้านาง”เซเคเซนหยอกล้อเขาเล่น และมันสามารถเรียกรอยยิ้มจากทุสโมสได้เป็นอย่างดี เมื่อมีคำกล่าวเกี่ยวกับนางผู้เป็นที่รัก

“เดี๋ยวเนฟก็ตามมา ตอนนี้ยังอาบน้ำแต่งตัวอยู่ ข้าเลยบอกว่าจะมารอที่ตำหนักกลาง จะได้อยู่เป็นเพื่อนเสด็จแม่ด้วย”ทุสโมสรีบบอกด้วยคำอ้อน นั่นยิ่งทำให้ตำแหน่งลูกรักไม่แปรเปลี่ยนไปจากเขา
“ปกติลูกๆ ทุกคนจะมาร่วมทานอาหารกับข้าเป็นประจำทุกตอนเย็น นั่นเป็นกิจวัติของที่นี่”พระนางติเยกล่าวด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข
“ส่วนองค์ฟาโรห์ตกเย็นก็โน่น ..ฮาเร็ม”ผู้เป็นราชินีส่ายหน้าน้อยๆ นางต้องยอมรับเสียแล้วว่า ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดกับการที่องค์ฟาโรห์มีนางสนมมากมาย ในอดีตนางเคยเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว แต่แล้วเมื่อกาลเวลาเริ่มเปลี่ยน ความเจ็บปวดก็ค่อยๆ กลายเป็นความชินชา นางเรียนรู้ที่จะยอมรับในทางที่พระองค์เป็น ในเมื่อนั่นคือความสุขขององค์ฟาโรห์นางก็ควรทำใจ และอยู่กับมันให้ได้

ฟาโรห์ฮาเม็นโฮเทปที่ 3 มีพระราชินีติเยเป็นพระมเหสี พระองค์ยกย่องและให้เกียรตินางเหนือหญิงอื่น สำหรับพระองค์แล้วพระนางติเยไม่ใช่แค่ราชินี แต่นางคือผู้สืบสายโลหิตร่วม นางเป็นน้องสาว เป็นชายา เป็นทุกอย่าง แต่สำหรับหญิงอื่นก็แค่บรรณาการจากต่างแดน พระองค์จึงต้องรับบรรณาการเหล่านั้นด้วยความเต็มใจยิ่ง
พระนางติเยอยู่ในจุดของนาง ผู้หญิงคนอื่นขององค์ฟาโรห์ไม่กล้าแตะต้อง นั่นเพราะนางสูงศักดิ์เกินกว่าหญิงใดจะอาจเอื้อมและตีตนเสมอ
“หากเจ้าไม่รีบไปไหน เย็นนี้อยู่ร่วมทานอาหารกับข้าเถิด”พระราชินีเอ่ยชวนพระญาติที่นานๆ ครั้งจะแวะเวียนมาเยี่ยม
“เพค่ะ”เซเคเซนน้อมรับด้วยความเต็มใจ โดยเฉพาะรู้แล้วว่า อเมโนฟิสต้องมาร่วมโต๊ะอาหารกับพระราชินี นางก็แทบข่มความดีใจที่จะได้เจอเขาไม่ได้

*.................................................................................*

เนเฟอร์ติติเดินออกมาจากตำหนัก แต่ทันทีที่เท้าเหยียบพื้นดินหน้าตำหนัก ร่างกายนางก็ถูกดึงเข้าไปยังเบื้องหลังซอกกำแพง
“ช่วย! ..”เสียงของเนเฟอร์ติติเล็ดลอดออกมาได้เพียงเท่านั้น
“ชู้ว!!”อเมโนฟิสส่งเสียงห้าม ปรามไม่ให้อีกฝ่ายร้องเรียกตะโกนขอความช่วยเหลือจากทหาร
เมื่อหันมา และเห็นว่าเป็นใครที่อาจหาญฉุดกระชาก นางก็หยุดดิ้น
“ท่าน! ..”
“ใช่ ข้าเอง”เขาพูดหน้าตาเฉย
“เลิกยุ่งกับข้าเสียที”เนเฟอร์ติติกล่าวด้วยน้ำเสียงดุๆ

“ข้าจะเลิกยุ่ง หากเจ้าบอกข้ามาว่า เจ้ารักทุสโมส ไม่ใช่ข้า”อเมโนฟิสมองนางนิ่ง รอคอยคำตอบ
“หรือเวลาแค่สองปี เจ้าก็เปลี่ยนใจ”
“เมฟิส! ..”นางตะลึงกับคำพูดนั้น
“ใครจะเหมือนท่าน ข้าไม่ใจง่ายเช่นท่านที่แจกจ่ายความรักไปทั่ว ลองถามตัวเองเถิดว่าใครกันแน่ที่แปรเปลี่ยน”เนเฟอร์ติติถามกลับ
“เจ้าพูดเช่นนี้แสดงว่า เจ้าหึงหวง และคนเราจะหึงก็ต่อเมื่อ ..รัก”อเมโนฟิสใจเต้นเร็วเมื่อรับรู้เช่นนั้น

“เจ้ายังคงรักข้า”เขาพูดด้วยความมั่นใจ
“ข้ายังไม่พูดสักคำว่ารักท่าน อย่ามาเจ้าเล่ห์กับข้าเมฟิส”นางผลักเขาออกห่างก่อนจะวิ่งตรงไปยังรถม้าของตัวเอง เพื่อขับตรงไปยังตำหนักกลาง ซึ่งเป็นตำหนักของพระราชินีติเย
อเมโนฟิสยิ้มกับตัวเอง ใจเต้นระรัว ตอนนี้เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเนเฟอร์ติติยังรักเขาไม่เสื่อมคลาย การจูบกันเมื่อวันก่อนเป็นข้อพิสูจน์อย่างดีว่านางไม่รังเกียจ และพร้อมจะหวนกลับสู่อ้อมกอดเขา เพียงแค่ต้องพิสูจน์ให้นางมั่นใจก็เท่านั้น ทว่า ภาพพจน์ของเขามันไม่น่าเชื่อมั่นเสียแล้วในสายตานาง

*.............................................................................................*

เนเฟอร์ติติเดินเข้ามาภายในตำหนักของพระราชินีติเยอย่างคุ้นเคย แต่หญิงสาวที่นั่งอยู่ใกล้กับองค์ราชินีนั้นนางไม่คุ้นเลย และเมื่ออีกฝ่ายหันมาเนเฟอร์ติติจึงรู้ว่าเป็นใคร
“อ้าว มาแล้วหรือเนฟ”องค์ราชินีหันมามอง ใบหน้ายิ้มแย้มแสดงความปรีดาในการต้อนรับ
“เพค่ะ”เนเฟอร์ติติพูดพร้อมทั้งแสดงความเคารพแด่นาง
“มาเถิด มาใกล้ข้า”องค์ราชินีบอก ขณะเดียวกันทุสโมสก็ขยับร่างของตัวเองออกห่างจากองค์ราชินี เพื่อให้นางผู้เป็นที่รักนั่งแทนที่ ส่วนตัวเองก็นั่งถัดมาจากนาง
“ทำไมวันนี้มาช้านักเล่า”ผู้เป็นราชินีเอ่ยถามหญิงสาวผู้ซึ่งนางรักเสมอบุตรในอุทร
“ขอประทานอภัยเถิดเพค่ะ”
“ไม่เป็นไร ข้าแค่ถามเพราะวันนี้เจ้าไม่มาพร้อมทุสโมส”พระราชินีติเยกล่าวพร้อมทั้งยกมือขึ้นลูบศีรษะนางด้วยความรักใคร่เอ็นดู
“เพค่ะ”เนเฟอร์ติติตอบรับด้วยรอยยิ้มจางๆ

ทุสโมสยิ้มอย่างมีความสุขกับการมองสองนางผู้เป็นที่รัก พูดคุยกันด้วยความสนิทสนม คนหนึ่งคือมารดาบังเกิดเกล้า อีกคนคืนนางในดวงใจ เมื่อสองคนนี้เข้ากันได้ดี รักใคร่กันและกัน เขาก็สุขใจ
เซเคเซนยิ้มให้พระราชินีเมื่อนางมองมา แต่ครั้งเมื่อพระนางหันกลับไปพูดคุยกับเนเฟอร์ติติ รอยยิ้มของเซเคเซนก็มลายหายไปพลัน นางรู้สึกอิจฉา และยิ่งรู้สึกเจ็บใจเมื่อนึกไปถึงคืนที่นางยอมพลีกายให้อเมโนฟิส แต่เขากลับเรียกชื่อเนเฟอร์ติติแทนที่จะเรียกชื่อนาง

อเมโนฟิสมาถึงในเวลาไล่เลี่ยกัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีที่เห็นว่า ในห้องนี้มีเซเคเซนอยู่ด้วย เขาคาดไม่ถึงว่าจะได้เจอนางที่นี่
“อ้าว เมฟิส มาแล้วเหรอ”ทุสโมสทักทายเมื่อเห็นผู้เป็นน้องกำลังยืนนิ่งอยู่
“อืม”อเมโนฟิสทำได้แค่เพียงพยักหน้าน้อยๆ รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาทันทีที่เจอสถานการณ์เช่นนี้
“เอาล่ะ มาครบกันแล้วใช่ไหม”องค์ราชินีติเยถามพร้อมทั้งหันไปสำรวจว่ายังมีบุตรีบุตราคนใดยังมาไม่ถึง แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว จึงชวนทุกคนไปยังห้องอาหาร

*...................................................................................................*

หลังจากที่มื้อค่ำสิ้นสุดลง เนเฟอร์ติติและทุสโมสได้กลับไปก่อน ขณะที่อเมโนฟิสยังอยู่ต่อ เพื่อรอโอกาสที่จะพูดคุยกับเซเคเซน ดังนั้นค่ำคืนนี้เขาจึงถือโอกาสไปส่งนางกลับด้วยตัวเอง
“เราตกลงกันแล้ว”อเมโนฟิสกล่าวเมื่อเซเคเซนเดินขึ้นมาบนแคร่ของรถม้าศึก ซึ่งมีอเมโนฟิสทำหน้าที่เป็นผู้บังคับม้าให้ขับเคลื่อน
“ข้ายังไม่ทำสิ่งใดผิด”นางแย้ง
“คราวหน้าข้าหวังว่าจะไม่เห็นเจ้าในตำหนักของเสด็จแม่อีก”องค์ชายรองแห่งอียิปต์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
เซเคเซนหันมามองด้วยสายตาที่แทบไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินถ้อยคำนั้น

“ไม่เคยมีใครเหยียดหยามข้าเช่นนี้มาก่อน”น้ำเสียงนางเจ็บลึก
“จะไม่มีใครหยามเกียรติเจ้าได้ หากเจ้ารักษาเกียรติของตัวเอง”คำพูดที่เชือดเฉือนของอเมโนฟิสทำให้เซเคเซนกำมือที่กำลังจับราวของรถม้าศึกแน่น
“ข้ารักท่าน รักมานาน มันผิดด้วยหรือที่ข้ารักท่าน”น้ำตานางไหลริน รู้สึกเหมือนมีอะไรเสียดแทงที่หัวใจ
“แต่คนที่ข้ารักไม่ใช่เจ้า”องค์ชายรองแห่งอียิปต์กล่าว
“แต่ข้าเป็นของท่าน”เซเคเซนมองหน้าเขานิ่ง จึงได้เห็นมุมปากของอเมโนฟิสกระตุกยิ้มน้อยๆ ตรงมุมปาก ราวกับเยาะหยัน
“เจ้าไม่ใช่นางเดียวที่เป็นของข้า”เขาบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะหันมาสบตานาง
“เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาระหว่างชายหญิง และเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับข้า ข้าสามารถหาผู้หญิงมากมายมาคลายเหงา แต่มีเพียงนางเดียวเท่านั้นที่กุมหัวใจข้า แล้วข้าก็จะรักนางเพียงคนเดียว ตลอดไป”อเมโนฟิสกล่าว
“เนเฟอร์ติติเป็นของทุสโมส ไม่ใช่ท่าน”เซเคเซนพูดเตือนสติของเขา
องค์ชายรองแห่งอียิปต์ถึงกับนิ่งไปพูดอะไรไม่ออก
“ทุสโมสกับเนเฟอร์ติติกำลังจะแต่งงานกัน นางกำลังจะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งราชินีแห่งอียิปต์ นางคงไม่หันมามององค์ชายรองเช่นท่าน ในเมื่อคู่หมั่นนางเป็นถึงว่าที่ฟาโรห์แห่งอียิปต์”คำพูดของเซเคเซนสร้างความขุ่นเคืองใจให้อเมโนฟิสไม่น้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่าที่นางพูดมาไม่มีสิ่งใดผิด

“หรือท่านจะฆ่าฟาโรห์เพื่อจะให้ครอบครองเนเฟอร์ติติ และรวมถึงการได้ครอบครองแผ่นดินอียิปต์”เซเคเซนมองไม่เห็นทางที่อเมโนฟิสจะสามารถครอบครองเนเฟอร์ติติได้ สิ่งเดียวที่จะทำให้เขาสมรัก นั่นคือ ทุสโมสต้องตาย แล้วหลังจากนั้น ทุกอย่างที่เป็นของทุสโมสก็จะเป็นของเขา
ในอดีตจะเห็นบ่อยครั้งที่ฟาโรห์ถูกปลงพระชนม์ แล้วผู้เป็นราชินีแต่งงานใหม่ และมอบตำแหน่งฟาโรห์ให้คนรักใหม่ที่พวกนางแต่งงานด้วยใหม่ พี่สะใภ้แต่งงานใหม่กับน้องชายของสวามี มีให้เห็นอยู่ร่ำไปในดินแดนแห่งนี้

“ข้าไม่เคยคิดปองร้ายทุสโมส ข้าเพียงแค่ต้องการเนฟกลับมาเป็นของข้าเท่านั้น ส่วนอำนาจและการปกครองแผ่นดินอียิปต์ไม่เคยอยู่ในความคิดข้า”อเมโนฟิสกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ยืนยันความจริงจัง จริงใจของตัวเอง
“ข้าจะไม่อวยพรให้รักของท่านสมหวัง แต่ข้าจะเฝ้ามองความพินาศของพวกท่าน”เซเคเซนกล่าวขณะที่มองไปเบื้องหน้า ใบหน้าเชิดหยิ่ง ตามลักษณะหญิงสาวในชนชั้นสูงแห่งอียิปต์
“เจ้าจะไม่มีวันได้เห็นความพินาศบังเกิดแด่ข้าและเนฟเป็นอันขาด”อเมโนฟิสสาบานกับตัวเอง จากนั้นก็เร่งม้าให้ควบเร็วขึ้น เพื่อจะได้ส่งเซเคเซนกลับไปให้ถึงบ้านของนางเร็วๆ

*..............................................................................................................*

จากคุณ	: ฟินนิกซ์
เขียนเมื่อ	: 21 ก.ค. 55 12:55:05