Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
GTW..AWARD..2555...บทที่ 3...รางวัลแมวๆ ติดต่อทีมงาน

=============
GTW award 2555
บทที่ 3
=============




บทที่แล้ว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12366988/W12366988.html


*********

“เย...เหมี้ยวๆๆหง่าว เย..เหมี้ยว”

เสียงร้องแมวกึกก้องไปทั่วงาน เพราะหลายคนเลี้ยงแมวอยู่ที่บ้าน หลายคนทำกิจกรรมเกี่ยวกับการรักษ์แมว ซึ่งน่าชื่นชม เสียดายว่าไม่ได้ส่งงานเข้าประกวด

“รางวัลคนรักแมว มี คนได้รับ 2 คนครับ...อาจเป็นคนที่ท่านมองข้ามหรือคิดไม่ถึง หรืออาจคิดออกแล้วก็ได้ครับ”


ใครกันนะจะได้รางวัล “คนรักแมว” หลายคนเริ่มมองหน้ากันไปมา บางคนพยายามมองว่าใครหน้าเหมือนแมว แต่ไม่มี แต่ถ้าหน้าคล้ายหมียังพอหาเจอ

เมื่อโฆษกไซโคเห็นว่าหลายคนเริ่มมองหน้ากัน แล้วจะเริ่มทะเลาะกัน เพราะมองไม่มองเปล่า มีการแสดงทัศนวิสัยและทัศนคติต่อโครงสร้างใบหน้าของกันและกัน ว่าจะเหมือนแมวหรือเหมือนอะไรมากกว่ากัน ปล่อยไว้ไม่ดี จะกลายเป็นจราจล เขาจึงคว้าไมโครโฟนมาประกาศเสียงดังลั่นบริเวณงาน

“อ๊ะๆ...อย่าเพิ่งมีเรื่องกันครับ บอกแล้วว่าเรามีคณะกรรมการที่แสนทรงความยุติธรรมอย่างยากจะหาใดมาเสมอเหมือน อยู่บนเวทีนี้แล้ว ซึ่งก็คือกระผมนั่นเอง เอาล่ะ...ก่อนอื่นมาทบทวนรางวัลที่ผ่านมาเมื่อยี่สิบกว่าวันมาแล้วกันดีกว่า...”

“ยี่สิบกว่าวันอะไรกัน...”

ท่านผู้ชมพากันมองหน้ากันอย่างสงสัย เพราะเพิ่งมางานได้ไม่นาน เพิ่งแจกรางวัลไปได้ไม่เท่าไร ทำไมบอกว่างานเริ่มมาตั้งยี่สิบกว่าวัน เป็นไปได้ไงว่าพวกเรามาในงานนี้นานขนาดนั้น

“คืออย่างนี่ครับ” นายโฆษกรีบอธิบายเพราะเห็นว่าไม่มีใครเข้าใจแน่นอน

“รางวัล  GTW award นี่เราเริ่มแจกกันวันแรก(วางกระทู้)เมื่อวันที่ 10 ก.ค.และวันนี้เป็นวันที่ 31 ก.ค. แล้ว ก็แสดงว่างานผ่านมาแล้วค่อนเดือนนะครับ
แหม...เรื่องง่ายๆ แค่นี้ทำเป็นไม่เข้าใจ ต้องให้บอก”

“ต๊ายตาย....มาแป็บเดียวผ่านมาค่อนเดือนแล้วหรือนี่...”  ผู้คนร้องอย่างสงสัยและงุนงง กับเหตุการณ์

“ตั้งค่อนเดือนแล้ว ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ได้กลับบ้านเลย”

“ฉันด้วย...รู้สึกว่ามางานนี้แป๊บเดียว ผ่านไปค่อนเดือนแบบไม่รู้ตัว ทำไมความรู้สึกช้าจังนะพวกเรา”

“เหวอ..นี่พวกเราอดข้าวอดน้ำมาตั้งค่อนเดือนได้ยังไง”

“ช่างเถอะครับเรื่องนั้น มาทบทวนรางวัลที่ผ่านมากันดีกว่า..เป็นแบบนี้ครับท่านคงจำได้”

ว่าแล้วโฆษกตัดบท เพราะรู้ว่าท่านผู้ชมด้านล่างจะต้องถกเถียงกันนานแน่นอน..จัดการโบกมือทำสัญญาณฉายภาพขึ้นจออีกครั้ง แสดงรายชื่อคนได้รับรางวัลที่ผ่านมาทั้งหมด




*******


1. รางวัลน้องแมวยอดเยี่ยม ยกให้คุณ ปิยะรัก   ..และคุณ เอริชา....

2. รางวัลผู้ร้ายยอดแย่ในดวงใจ
“เดมอน” แห่ง ล่าพระจันทร์ Luna in the darkness ของคุณ นวลน้ำผึ้ง
คุณพระธุวชิต แห่งห้วงแห่งคำสัญญา  ของคุณ : ปริยาธร (นารีจำศีล)
พี่เสือ แห่งสาปรักอังกอร์ ภาคที่ต่อเนื่องมาจาก “มินทราลัย หัวใจแห่งนาง ของคุณ Setakan

3. รางวัลผู้ร้ายยอดเยี่ยม
เดโช แห่ง Black Gun And Red Rose – กุหลาบแดงและปืนดำ ของคุณทะเลเดือดพันธุ์รํอค


******************

“เย.....จำได้แล้ว...”

เสียงท่านผู้ชมร้องอื้ออึงอย่างดีใจที่จำได้ ทั้งที่ยังงงไม่สร่างกับเรื่องวันเวลา ทุกคนใจจดจ่ออยู่กับรางวัลต่อไป


“รางวัลคนรักแมวยอดเยี่ยมคนแรกที่จะได้ในคืนนี้คือ คุณแมวเหมียวพุงป่อง นั่นเองครับ”

“เย.......หา.....”

หลายคนอ้าปากค้าง เพราะเท่าที่จำได้ไม่เคยเห็นว่า คนที่ชื่อ “แมวเหมียวพุงป่อง” แสดงความรักอย่างล้นหลามต่อแมวขนาดไหน แต่ถ้าเป็นแสดงความรักต่อ น้องแมว...น้องไก่...น้องเจี๊ยบ...น้องนก..น้องกบ.น้องเจี๊ยบ..ตามร้านอาหารหรือร้านคาราโอเกะ ล่ะก็..ไม่แน่

“กรุณาฟังผมก่อน และอย่าเพิ่งโยนอะไรขึ้นมาบนเวทีนะครับ เพราะตอนที่แล้วโยนขึ้นมาเยอะ..ขนาดลูกตัวเองยังโยนขึ้นมา ของที่เก็บได้ยังเอาไปประมูลไม่เสร็จเลย..”

โฆษกไซโคต้องรีบอธิบายเมื่อเห็นอาการปากอ้าตาค้างของผู้ชม

“คุณแมวเหมียวพุงป่อง อย่างน้อยก็กล้าตั้งชื่อตัวเองว่า แมวเหมียว และตอกย้ำให้เครดิตกับความเป็นแมวของตัวเองด้วย เติมคำว่า พุงป่อง ต่อท้าย...แสดงถึงความกล้าหาญมาก เพราะใครๆก็ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าพุงป่อง หรือว่าก้นปล่อง..เอ้อ...ถ้าเป็นแมวเหมียวก้นปล่อง อาจจะนำโรคมาลาเรียก็ได้นะครับ แฮ่....”  

พูดแล้วก็มองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง เมื่อเห็นว่าไม่อยู่ในรัศมีบาทาไร้เงาของใครก็ปาดเหงื่ออธิบายต่อไปว่า

“และจอมปีศาจแมวท่านนี้ยังพาร่างแมวอาละวาดไปทั่ว  เป็นได้ทั้งแมววิชาการและแมวหลุดโลก ไปได้แทบทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องกล้อง ได้ดอกไม้บ้าง ได้ก้อนอิฐกลับมาบ้างก็ยังคงรักษาความเป็นแมวคลาสสิกเอาไว้ได้ ดังนั้นรางวัลคนรักแมวจึงมอบให้คุณแมวเหมียวพุงปล่อง เอ้ย..พุงป่องครับ”

“เย....แมวเหมียวพุงปล่อง เอ้ย..ป่อง เย....”

เสียงแฟนคลับของราชาแมวดังกระหึ่มทันที นับว่าเขามีแฟนคลับที่ชื่นชมไม่น้อยเลยทีเดียว หลายคนเริ่มเปลี่ยนแนวความคิดและทัศนคติของตนเองที่เคยมีต่อพุงทันที หลายคนเปิดพุงตัวเองโชว์ว่าป่องมากน้อยแค่ไหน...ความจริงแล้ว พุงป่อง ก็เท่ดี  แต่เป็นที่น่าสังเกตว่าเรื่องนี้พวกสุภาพสตรีจะไม่เห็นด้วยเลยสักคน เพราะรู้สึกว่าความเป็นหญิง เข้ากันไม่ค่อยได้นักกับการมีคำว่า “พุงป่อง” ต่อท้าย  เพราะคงไม่มีสาวคนไหนอยากจะชื่อว่า....น้องหน่อยพุงป่อง.....น้องนิดพุงป่อง...อะไรประมาณนี้..

“ทำพุงป่องแล้วมันสนุกอย่างนี้นี้เอง”  

ชายหนุ่มมาดร็อคกะแด่วนายหนึ่งพยายามทำพุงป่องอวดใครต่อใครอย่างไม่คิดชีวิตทั้งที่หุ่นเป็นไม้เสียบไส้กรอก หลายคนเริ่มนึกถึงเสื้อเอวลอย เปิดหน้าท้องโชว์ซึ่งจะกลับมาฮิตอีกครั้ง เหมือนกับสมัยนี้ที่กางเกงขาสั้นมากกลับมาฮิตอีกตามวัฏจักร

“เอาล่ะครับ.....เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เพราะท่านอยู่กับเรามาค่อนเดือนแล้วแบบไม่รู้ตัว ขอแจกรางวัลคนรักแมวต่อไปเลยครับ....ท่านผู้นี้เขียนเรื่องเกี่ยวกับแมวไว้มากมาย ถ้าจะหาอ่านในถนนนักเขียนคงหาอ่านยากเพราะเข้าคลังกระทู้เก่าไปหมดแล้ว ต้องตามไปอ่านในบล็อคครับ..นอกจากเรื่องแมวแล้ว ยังมีเรื่องอีกมากมายแบบคาดไม่ถึง  ใครอยากอ่านเข้าไปตามนี้นะครับ”

ว่าแล้วโฆษกไซโคก็ฉายข้อความขึ้นจออีกครั้ง

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=pn2474&date=23-08-2011&group=41&gblog=3

“เอ....ใครกันนะ”

ท่านผู้ชมมองหน้ากันอย่างสงสัย แต่เพื่อไม่ให้เสียเวลาสงสัย เพราะเดี๋ยวจะพากันสงสัยข้ามเดือนข้ามกระทู้ โฆษกผู้แสนดีจึงประกาศชื่อนักเขียนท่านนั้น

“ได้แก่..คุณเจียวต้ายนั่นเองครับ”

“กรี๊ดดด...คุณปู่เจียวต้ายนั่นเอง”

“เย.....คุณปูเพทาย นั่นเอง...เย”

“โอ..คุณปู่เล่าเซี่ยงชุนนั่นเอง เย.....”

เสียงตอบรับอื้ออึงทันที ไม่มีใครปฏิเสธว่าคุณปู่เจียวต้ายเป็นท่านหนึ่งที่เขียนเรื่องแมวๆ ไว้ในถนนมากที่สุดคนหนึ่งในจำนวนไม่กี่คน นอกจากเรื่องแมวแล้วยังมีเรื่องอื่นๆที่น่าสนใจมากมาย ล้วนทรงคุณค่าในตัวไม่จางหายตามกาลเวลา

“มีใครจะซักค้านไหมครับ”

“ไม่มีครับ เย.....”

“เอาล่ะครับ”  ไซโคแมนยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเห็นการตอบรับจากท่านผู้ชมโดยปราศจากการกังขาโต้แย้งใดๆ “ขอเชิญชมบางส่วนของงานเขียนของคุณปู่เจียวต้ายครับ อ่านแล้วไม่สาแก่ใจ ตามไปอ่านต่อในบล็อคได้เลยครับ เย”

“เย.....”

เสียงร้องกระหึ่มเมื่อบนจอด้านหลังเริ่มปรากฏตัวอักษรให้อ่านกันอย่างถนัดชัดเจน

------


.....บางส่วนของงานเขียนแมวๆของคุณเจียวต้าย ขออนุญาตนำมาวางด้วยความเคารพนับถือครับ


=======

เรื่องสั้น

คน(ไม่)รักแมว

เพทาย

....อยู่มาก็มีแมวสีอื่น ๆ เข้ามาอาศัยกินอาหารด้วยหลายตัว ทั้งลายเสือลายเหลือง แต่ไม่ยอมมาซึ่งหน้า ชอบแอบมากินส่วนที่เหลือก้นจาน พอเห็นหน้าผมก็วิ่งหนีไป แต่ผมก็ให้เผื่อ เหลือไว้สำหรับพวกนี้เสมอ

จากนั้นพอจะออกจากบ้านไปใส่บาตรตอนเช้า ก็จะมีแมววิ่งร้องขอ อาหารเข้ามาหาทุกวัน ไม่ทราบว่ามันได้ข่าวจากตัวไหน ว่าที่บ้านนี้มีอาหารอร่อย ทีแรกก็สีด่าง ขาวดำ ถัดมาก็เป็นสีเทา แล้วก็สามสีขาวเหลืองดำ หางกุดบ้างหางยาวบ้าง รวมเป็นหน้าบ้านสี่ห้าตัว ในบ้านหนึ่งตัวคือเจ้าทองดำ จนต้องเพิ่มอาหารกล่อง จากเดือนละถุงเดียวกิโลครึ่ง เป็นสองถุงสามกิโล แล้วไม่ ทันถึงเดือนก็หมดเสียก่อน

มีอยู่ตัวหนึ่งลายเสือหางขอด วิ่งหนีใครไม่รู้มาซุกอยู่ใต้พุ่มไม้เตี้ย ๆ ในสวน หน้าบ้าน ไม่ยอมให้เห็นตัว แม้เวลาหิวก็ไม่ออกมา ส่งแต่เสียงร้องเบา ๆ ผมก็ต้องเที่ยวค้นหา แล้วก็ เอาอาหารเม็ดให้กินตามเคย เจ้านี่ก็กินไม่ค่อยเป็น คอยจะกินแต่เศษอาหารที่มีหัวปลาก้างปลา แต่สุดท้ายทนหิวไม่ได้ก็ต้องยอมกิน หลายวันต่อมาจึงค่อย ๆ ออกจากพุ่มไม้ มาเดินป้วนเปี้ยน อยู่ในบ้าน แล้วก็ต้องคอยหลบเจ้าทองดำที่ถือว่าบ้านนี้เป็นของมัน

แต่เจ้าตัวนี้ซึ่งผมเรียกมันว่า ไอ้กุด เป็นตัวผู้ พอเจ้าทองดำแฮ่ใส่ เจ้ากุดจะตั้งท่าสู้ เจ้าทองดำก็ต้องถอย สุดท้ายเจ้ากุดก็ได้ครองพื้นที่หน้าบ้าน เจ้าทองดำถอยไปอยู่หลังบ้าน

อยู่นานเข้าก็อดรักมันไม่ได้ เมื่อมันไม่สบายก็ต้องหายาให้กินหรือพาไปหาหมอเจ้าทองดำเคยไปหาหมอมาสองครั้ง หนแรกนั้นมันดูเหมือนจะเป็นโรคประสาท ตื่นกลัวโดยไม่มีเหตุผล ไม่มีใครทำอะไรเลยก็วิ่ง เข้าไปมุดอยู่ตามใต้โต๊ะใต้เก้าอี้ เรียกให้ออกมากินอาหารก็ไม่ยอมมา ต้องใส่จานส่งไปให้กินใน ที่มืด ๆ นั้น หนหลังเป็นโรคคัน แทะตามเนื้อตัวจนถลอกปอกเปิกไปหมดทั่วทั้งตัว ทั้งสองคราว เสียเงินไปนับพัน ทั้ง ๆ ที่ผมถือว่าผมไม่ได้เลี้ยง มันมาอาศัยอยู่กินเพราะไม่มีทางจะไปเท่านั้น

แต่เจ้ากุดเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน มันก็ไม่สบายกินอาหารเม็ดแล้วก็ขยอกออกมา มีอาการ หายใจติดขัดและไอ ผมสังเกตอาการมันอยู่สองวัน เห็นน้ำลายยืดก็ทนไม่ได้ ต้องไปหาหมอเล่าอาการให้ฟัง เขาก็ให้ยาน้ำมากินสองขวด เริ่มกรอกครั้งแรกในเย็นนั้นเอง

แต่ช้าไปเสียแล้ว รุ่งเช้าก็เห็นมันนอนคว่ำตัวแข็ง ขาหน้าของมันเหยียดออก มีอาการเหมือนจะ คืบคลานหนีไปให้พ้นจากความตาย ผมจึงต้องพบกับความรู้สึกที่ผมไม่อยากพบเข้าจนได้ ผมเสียใจที่ผมรักมันน้อยไป ไม่ได้อุ้มมันไปหาหมอเสียแต่แรก เหมือนเจ้าทองดำ มันจึงไม่รอด แม้ว่าผมจะรู้เท่าทัน ความทุกข์อันเกิดจากการพลัดพราก เป็นอย่างดีแล้วก็ตาม ผมก็อดเสียใจไม่ได้

หลังจากเจ้ากุดตายไปได้ไม่นาน เจ้าน้ำเงินก็เข้ามายึดครองหน้าบ้านแทน แต่คราว นี้เจ้าทองดำไม่ยอม ทั้งๆที่เป็นพี่น้องคลานตามกันออกมา ผมต้องคอยห้ามการทะเลาะวิวาทอยู่เสมอ และพยายามให้กินอาหารพร้อม ๆ กัน และกินใกล้ ๆ กัน จนค่อยชินเข้า หรืออาจเป็นเพราะมันมีสายเลือดเดียวกันก็ได้ มันจึงค่อยเข้าใกล้กันได้มากขึ้นทุกที ถ้ามันสุมหัวกินอาหารจานเดียวกันได้ ผมก็จะยินดีมากทีเดียว

อยู่มาวันหนึ่งเจ้าสองตัวนี้กินอาหารยังไม่ทันอิ่ม ก็พากันถอยออกจากจาน ผมมองหาสาเหตุก็พบว่ามีแมวอีกตัวหนึ่ง ตัวโตกว่าเจ้าสองพี่น้องนั้น มีหางยาวสีดำที่ปลาย ตัวผอมกระหร่องและเปื้อนมอมแมม จนมองแทบไม่รู้ว่าเดิมเคยเป็นสีขาว

มันเดินโซเซเข้ามาเหมือนไม่มีเรี่ยวแรง โดยไม่ได้สนใจเจ้าบ้าน มันก้มลงกินอาหารที่เหลืออยู่เล็กน้อยในจานอย่างหิวโหย แล้วก็กินน้ำจากขันเล็กที่วางอยู่ข้าง ๆ และส่งสายตา จากดวงตาที่ฝ้ามัว มองตรงมายังผมซึ่งกำลังจ้องดูมันอยู่เงียบ ๆ

ผมเพิ่งนึกออกว่า มันคือเจ้าขาวลูกของอีแหว่งที่หายไปนานแล้วนั่นเอง แม่กับพี่น้องของมันคงจะตายไปหมดแล้ว บ้านที่มันไปอาศัยอยู่ร่วมสิบปี คงจะเปลี่ยนเจ้าของและเขาคงจะทอดทิ้งมันแล้ว หน้าตาเนื้อตัวจึงมอมแมมดูไม่ได้ขนาดนี้ ผมหยิบอาหารในกล่องใส่ลงไปในจาน ซึ่งมันยังคงหมอบคอยอยู่ และบอกมันเบา ๆ ว่ากินเถอะลูก กินให้อิ่ม

จากนั้นความทุกข์ก็เริ่มเข้ามาเกาะกุมจิตใจของผม อีกครั้งหนึ่ง เจ้าขาวซึ่งหมดที่พึ่งแล้ว ได้หวนกลับมา หลังจากที่ไปอยู่บ้านอื่นเสียนานหนักหนา เดี๋ยวนี้มันจะมีอายุสักเท่าไร ถ้าเทียบกับอายุของคน มันคงจะกลับมาให้ผมดูแลรักษา และฝากฝังร่างกายอันเสื่อมโทรมของมันไว้กับผม อีกรายหนึ่งเป็นแน่แท้

แต่น่าแปลกที่มันยังจำบ้านเกิดของมันได้ และรู้ได้อย่างไรว่าผมยังคิดถึงมัน รวมทั้งอีแหว่งแม่มัน และเจ้าเหลืองพี่น้องของมัน อยู่จนถึงบัดนี้........




.......

จากคุณ : Psycho man
เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:27:17




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com