แด่...นักเดินทาง

๑๑.แด่...นักเดินทาง

นักเดินทางบนเส้นทางชีวิต หลังของเขามีเป้สัมภาระอยู่หนึ่งใบ
สองเท้าก้าวไปข้างหน้าไม่หยุด พร้อมกับหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะ

ผ่านเส้นทางมาก็มากมาย ก้าวข้ามอุปสรรคมาก็เยอะ แต่ใจยังสู้
เขาเป็นนักเดินทางที่มุ่งมั่น ยังเดินไม่หยุด จนกว่าจะถึงจุดหมาย

ถนนที่ทอดยาวไม่สนใจถาม นักเดินทาง ว่าจะไปไหนแค่ยิ้มรับ
ดวงตะวันเฝ้ามอง ให้แสงสว่าง ส่องทางเดิน วันแล้ววันเล่า

สายน้ำเพิ่มความเย็นฉ่ำ แอบชื่นชม ให้กำลังใจ ในความมุ่งมั่น
ดอกไม้สองข้างทางโบกมือให้ นกน้อยร้องทักทายให้คลายเหงา

สายลมพัดมาเบาๆ เพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้า ให้กำลังใจสู้
ดวงจันทร์ขอเป็นเพื่อนนอนยามราตรี เพื่อพักร่างกายให้มีแรง

นักเดินทางผู้มีหัวใจอิสระ ท่านไม่ได้เดียวดายหรอก บอกให้รู้
พวกเรายังให้กำลังใจ และเฝ้าชื่นชมเธออยู่...แด่...นักเดินทาง

ผีพิลาป ๑๑.๑๖ น. ๐๖/๐๘/๕๕

จากคุณ	: นั่งคุย
เขียนเมื่อ	: 6 ส.ค. 55 11:28:25