" เวลา " รักษา และ เยียวยา ทุกอย่างได้...จงให้เวลากับ " เวลา "
...ในเวลาที่เรา " เจ็บปวด " และ " ทรมาณ " เรารู้สึกได้ว่า...ทำไมเวลามันช่างเดินทางเชื่องช้าซะเหลือเกิน ทั้งๆที่ในความเป็นจริง "เวลา" ก็ทำหน้าที่ของมันตามปกติและเที่ยงตรง
...ในโลกของความทุกข์ ทรมาณ เจ็บปวด หม่นหมอง และท้อแท้...เวลาเพียงแค่เศษเสี้ยวของวินาทีนั้น "สำคัญ " มากๆ เพราะมันคือ...วินาทีแห่งชีวิตก็ว่าได้
... หากเป็นไปได้ในแต่ละวินาที (ในขณะนั้น ) เราอยากเร่งให้เวลาเดินทางรุดหน้าไปเป็นสิบปีหรือมากกว่านั้น...เผื่อว่าความทุกข์ทรมาณทั้งหมดมันจะบรรเทาเบาบางลงและเหือดหายไปในที่สุด...
...หากแต่สิ่งที่คิด มันเป็นเพียงการเพ้อฝันที่ไม่มีทางจะเป็นจริงได้...ฉะนั้นสิ่งที่เป็นจริงและจริงที่สุดในขณะนั้น คือ...การหลอกตัวเองดีๆนั่นเอง
...ในเวลาปกติ การหลอกตัวเอง อาจจะเป็นเรื่องที่ไม่สมควร แต่ณ.เวลานั้น...การหลอกตัวเองเป็นเกราะป้องกันตัวเองก็ว่าได้... และยังเป็นการให้กำลังใจตัวเองที่ดีมากๆอีกด้วย
...ประโยคที่ว่า " เอาน่าพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" ถึงมันจะเป็นเพียงประโยคสั้นๆ ที่ฟังแล้วเหมือนไม่มีอะไร...เลื่อนลอย...ไม่มีจุดหมาย แต่ในความจริงแล้วมันแฝงอะไรหลายๆอย่างไว้...มากมาย
...พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้...หลายๆพรุ่งนี้รวมกันหลายๆวันกลายเป็นเดือน...หลายๆเดือนรวมกันกลายเป็นปี " เวลา " หลายๆปีรวมกัน...กลายเป็นว่ามันสามารถรักษาทุกอย่างได้จริง!!...โดยที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
...ก่อนหน้านี้มีหลายๆคน บอกว่า "เวลาจะเยียวยาทุกอย่าง" หากแต่ในตอนนั้น "เรา...ผู้โง่เขลา" ได้โต้แย้งภายในใจว่า..."ไม่มีหนทางใดที่จะช่วยได้ เพราะความเจ็บปวดมันมากมาย " เกินกว่าที่คนๆหนึ่งจะรับไหว...และไม่มีใครรู้จักใจเราดีไปกว่าตัวเราเอง
...พอ "เวลา" ผ่านล่วงเลยมา...หากจะถามว่า ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ความรู้สึกที่ผ่านๆมามันยังหลงเหลืออยู่ไหม...ตอบว่าไม่!! ความรู้สึกนั้นมันหายไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้...รู้เพียงอย่างเดียวว่า ตอนนี้มัน " ว่างเปล่า " และสัมผัสได้ถึงความสุขที่มันค่อยๆก่อตัวขึ้น และ สัมผัสได้ถึงไออุ่นของคนรอบข้าง...ที่ก่อนหน้านี้ เราไม่เคยสัมผัสได้เลย
...กฎเกณฑ์ของความเจ็บปวด และกฎเกณฑ์ของกาลเวลา...หากมันเป็นไปตามที่เราร้องขอได้ในตอนนั้น... ณ.เวลานี้เราคงไม่รู้ " ค่าของตัวเอง " มาบัดนี้เข้าใจถ่องแท้แล้ว
...มาบัดนี้เชื่อแล้วล่ะว่า " เวลา " ช่วยรักษาและเยียวยาทุกอย่างได้จริง โดยไม่ต้องมีใครอ้างอิง...เพราะเราสัมผัสมันมาแล้วด้วยตัวเอง
" ธรรมชาติของตัวเรา จะรักษาตัวเราเอง " ประโยคนี้อาจจะฟังดูซับซ้อน แต่มันก็ " ซับซ้อน " จริงๆ
..........จงให้เวลา กับ "เวลา"............
คอมเกเรหนักมากๆค่ะ คีย์ก็เด้งไปเด้งมา ...พิมพ์อะไรยาวๆไป แตะอะไรนิดหน่อย หายเกลี้ยงเลย (ขอเสี่ยงกับเรื่องสั้นๆไปก่อนค่ะ )ถ้าภารกิจเรียบร้อยจะกลับมาลั้ลลาต่อนะคะ
