เรื่องของ "กู"

เรื่องของ "กู""กู"คือใครใครคือ"กู"
กูไม่รู้กูรู้กูไม่รู้
บ่อยบ่อยยินใครว่าเรื่องของกู
เอ!ตัว"กู"คือตัว"กู"ของใคร
    สรุปว่าใครใครก็เรียก"กู"
สรุปว่าตัว"กู"ของกูไม่
สรุปว่าตัว"กู"คือตัวใคร
สรุปว่าฤๅใครใครคือตัว"กู"
    เรื่องของ"กู"ตกลงเรื่องของใคร
เรื่องของใครไม่รู้เรื่องของสู
เรื่องของใครไม่ใหญ่เท่าเรื่องของ"กู"
สังเกตดูเรื่องของ"กู"เรื่องของใคร
    เรื่องของ"กู"คือเรื่องของทุกคน
จะยากดีมีจนฤๅคนไหน
จะชายหญิงนายบ่าวฤๅเจ้าไพร่
จงจำให้ขึ้นใจเรื่องของ"กู"
    อันตัวกูประกอบขึ้นด้วยขันธ์ห้า
มีรูปเวทนาสัญญารู้
สังขารวิญญาณละความดีดำรงอยู่
นี่แหละแท้ตัวกูตัวจริง
    อย่าหลงว่าตัว"กู"หล่อตัว"กู"สวย
เดี๋ยวก็ม้วยมรณาแน่นิ่ง
อย่าหลงโอ้อวดผยองทำเย่อหยิ่ง
สรรพสิ่งล้วนดำเนินบนไตรลักษณ์
    อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เป็นธรรมาธรรมชาติตามหลัก
เป็นกงล้อหมุนวนตามวัฏจักร
ใครประจักษ์ไตรลักษณ์ได้ไทแก่ตัว
    แท้โลกนี้ไม่มีซึ่งตัว"กู"
จงดำรงตนอยู่อย่าให้ชั่ว
แม้โลกนี้มีสว่างมีมืดมัว
แม้ดอกบัวยังผุดแต่โคลนตม
    จงทำตัว"กู"ของกูเช่นดอกบัว
แม้เกิดแต่ที่ชั่วโสมม
พลันโผล่ผุดโพ้นพ้นสวยสม
จงนิยมในมรรคาพุทธาเอย...

จากคุณ	: อักษรสีดำ
เขียนเมื่อ	: 8 ส.ค. 55 15:17:01