 |
. . .
O ดาวคนละดวง .. O
O เราสองย่อมมีดาวคนละดวง ทุกทุกช่วงก้าวย่าง .. จึงต่างยิ่ง มุมมองเรื่อง .. ดี .. ทราม .. เท็จ .. ความจริง อีกหลายสิ่งที่มอง ไม่พ้องกัน
O เมื่อเราเห็น สีฉาบ-ทาภาพพจน์ - เป็นเรื่อง-มดเท็จ .. ทราม .. ลวง .. พล่าม .. ฝัน สู-กลับมองเป็นจริงทุกสิ่งอัน ด้วยฤทธิ์เชื่อเชื่องดันทุรังพร้อม ! O จึงเห็นความเชื่องเชื่อ .. ที่เหลือง้าง เหลือกตาค้างจับเจ่า .. ฟังเขากล่อม ยากยิ่งนักจักแยก .. ความแปลกปลอม- ที่สอดแทรกอยู่พร้อมให้ยอมใจ O เมื่อแว่วเสียงฮึมโห่, เสียงโอ้อวด- ก็แทรกหูหัวขมวดเรื่อง .. กวดไล่- เหตุผลถูกศรัทธาพัดพาไป ก็รู้ว่าเยี่ยงไร .. ที่ต่างกัน O ย่อมเป็นดาวคนละดวง ที่จักช่วงแสงรุ้งคอยปรุงฝัน คนละทางทอดสู่ .. ที่รู้ทัน- ถึงจุดมั่นจุดหมายที่ปลายจร O เห็นเชื่องเชื่อเสื้อสี .. อวดลีลา- ความบอดบ้าในจิต .. ไม่ปิดซ่อน ก็เบื่อหน่ายถ้อยคำ สู-พร่ำวอน เยี่ยงบัวกลางสาคร .. ส่ายอ้อนปลา ! O หลังวันเลื่อนเดือนล่วงดาวช่วงอยู่ การรับรู้รับฟังก็ดังว่า- ความใคร่ครวญควรเห็น .. กลับเร้นลา เพียงศรัทธาบ้าบอดยืนทอดเงา O โอ หนอ .. รัฐสีมาเพ-ลานี้ มากเหลือที-ภพชาติ .. ปวง .. ขลาด-เขลา พร้อมถ้อยคำแทรกสู่ ช่อง .. หูเบา ความมึนงงมัวเมา .. ท่วมเบ้าตา O แว่ว-เขาว่า .. เขาด่า .. เขาฮาโห่ ก็ฮึกเหิมใหญ่โต .. ร่วมโห่ .. ว่า หูเสพเสียง .. ถ้อยคำเขาค้ำคา- ชี้ .. บัญชา แทรกสิ้นจิตวิญญาณ O ยิ่งมาจึงยิ่งต้องคอยร้องร่ำ- ว่า-เจ็บช้ำปวดร้าวเกินกล่าวขาน ว่า-ยศศักดิ์หนักค่ามันสาธารณ์- ร่วม-ครองบ้านครองเมือง .. น่าเคืองนัก O โอ .. คำพูดท่องจำ .. พล่ามซ้ำอยู่ แทรกหัวหูอยู่พร้อม .. เฝ้าล้อมกัก หมู่ปลาในร่างแห .. เขาแค่-วัก- ขึ้นให้ดิ้นขลุกขลัก .. สำลักน้ำ ! O เห็นเชือก และเห็นมือเขาถือจูง เห็นทั้งฝูงซมโศกแห่งโลกต่ำ ค่อยดุ่มเดินสืบก้าว .. ตามก้าวนำ- พร้อมเสียงท่องงึมงำ .. ในลำคอ O เรื่องชั่วร้ายเลวทรามจากยามเพรง- ลองคร่ำเคร่งคิดใหม่ .. ว่าใครก่อ ? ความยากแค้นต่ำต้อย .. เหมือนคอยรอ- ให้สืบต่อเนื่องอยู่ จากผู้ใด ? O ถ้อยคำเยี่ยงโซ่ตรวนเขาม้วนล่าม จับจูงให้เดิมตาม .. ฤๅห้ามได้ และทุกเรื่อง-ลือ .. เล่า .. แสนเร้าใจ- กรอกหัวหูสั่นไหว .. ถึงในทรวง ! O เห็นเส้นทางทอดสู่ .. ทางหูดับ แสงบนฟ้าเคยระยับก็ดับช่วง ความเงียบงันบรรเลง .. บทเพลงลวง- ร่วมบำบวงศรัทธา .. แทนมาลัย
O เราจึงยอมโดดเดี่ยวในเที่ยวทาง ยากก้าวย่างหนุนช่วย .. ร่วมด้วยไหว ด้วยผู้ย่างก้าวนำนั้น .. ต่ำไป- ด้วยสามารถ .. โดยนัย .. แห่งใจนั้น ! . .
จากคุณ |
:
สดายุ...
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 55 17:21:10
|
|
|
|
 |