ถ้าชีวิตแค่เฉยๆ ก็ไม่ได้ลิ้มรสความสำเร็จ หรือ ภาคภูมิใจ ความรู้สึกนั้น คือ การเอ่อล้นของ การทำได้ เป็น การค้นพบ สิ่งที่หวัง กับ สิ่งที่จริง อันเนื่องจาก ความพยายาม
คนเรา พยายาม ก็เพราะ ชีวิตต้องดำเนินไป แต่ไม่ใช่แบบปลาที่ลอยตามกระแสน้ำ การเลือกเอง หรือ การใส่เจตจำนงผ่านตัวตน ต่างหากที่สำคัญ โดยเฉพาะ ต่อ พัฒนาการเชิงรุกต่อทิศทาง การแสวงหา...
เราไม่จำเป็นต้อง พยายาม ตลอดเวลา แต่หมายความว่า ให้พยายามเรื่อยไป เหนื่อยนัก ก็พักก่อน ก็ย่อมได้ นัยยะอยู่ที่ความสม่ำเสมอของ ความพยายาม คือ การผลิตซ้ำกรรม อย่างที่อาจเรียกว่า การฝึกฝน ..
การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในระหว่างทางการฝึกต่อเนื่อง นี่แหละ อานิสงค์พยายาม
อย่างที่อาจกล่าวว่า แม้ยอดเขาจะเป็นที่หมายตา แต่การปีนต่างหากที่เป็นของจริง อันยังคุณค่านักปีน หรือตำแหน่งแห่งหนอำนาจ อาจได้มาอย่างไร ไม่สำคัญกว่า การดูแลรักษาสถานะนั้น โดยวิริยภาพแห่งอำนาจต่างหาก ที่ทรงค่า
ชีวิตที่ดี จึงพึงต้องมีสิ่งท้าทายต่อศักยภาพในตน
ต่อเมื่อไม่มีอะไรต้องทำเพื่อเปลี่ยนแปลงสิ่งใด.. ก็หมายว่า วิบัติอาจซ่อนตัวไม่ไกลอย่างใจเย็น ก็เป็นได้..
จากคุณ |
:
dicky5
|
เขียนเมื่อ |
:
10 ส.ค. 55 10:57:50
|
|
|
|