ความเงียบที่จริงไม่เงียบ

เช้ามืดนั่นเเหละ เป็นเวลาที่ฉันตื่น
..แล้วไง.

เมื่อตื่นแล้ว  ก็แค่เข้าห้องน้ำแว๊บเดียว
จากนั้น ก็ออกไปเดิน และวิ่งเหยาะๆที่สนาม..ไม่ไกล

บรรยากาศยามเช้า  แม้จะเหมือนๆกัน..แต่ก็แตกต่างกัน
ช่วงนี้  อากาศจะเย็นสบาย   ท้องฟ้ามักมีเมฆหม่นๆ  และก็มีบางช่วงที่เปิดโล่ง
โดยรวมแล้ว  จะเงียบ  ท้องฟ้ามีดาวประปราย  จันทร์เสี้ยวหงาย  ต้นไม้แน่นิ่งไม่ไหวติง

ที่จริงแล้ว ความเงียบสงัดนั้น ไม่เงียบเลย
ยังคงมีเสียงเล็กๆ  แว่วๆ  ระยิบระยับ  อะไรต่อมิอะไร
สุดแต่เราจะให้ความใส่ใจ  ตั้งใจฟังมัน  หรือไม่เท่านั้น

เสียงแผ่วเบาเหล่านั้นมีกระจัดกระจายตลอดเวลา  ต่อเนื่อง และครอบคลุมมาก
โดยมากจะเป็นเสียงแมลงกรีดร้องแผ่วเบาต่างทิศต่างทาง   บางทีก็กบเขียดนานๆครั้ง
เสียงแอร์ตามบ้านที่รู้ว่าอะไรสักอย่างหมุนๆ    นานๆก็ได้ยินเสียงเครื่องยนตร์จากไกลๆ
เสียงหมาเห่าและไล่แมววิ่งกระชั้นแล้วปีนป่ายหนีขึ้นขอนไม้   เหล่านี้ถ้าไม่นับรวมเสียง
แห่งความคิดของตัวเราเองด้วยแล้ว    ความเงียบที่เผชิญ จึงไม่ได้เงียบอย่างไร้สำเนียงใดๆ    

เป็นเพียงแต่ว่า  ความเงียบนั้นเป็นเสียงที่ดังอย่างเเผ่วเบา  และแตกต่างจากเสียงที่เราคุ้นชินเท่านั้น

ความเงียบอย่างเป็นภววิสัยนั้น   อาจช่วยส่งเสริมการมองโลกอย่างเคารพในสิ่งเล็กน้อยที่ซ่อนตัวอยู่
หรืออาจช่วยเปิดโลกทัศน์ของเราต่อเสียงผู้คนบางกลุ่มที่อยู่ในความเงียบ..ประหนึ่งไม่มีอยู่  
เพราะ   ผู้คนส่วนใหญ่อาจไม่คุ้นหรือไม่อาจได้ยิน  

ซึ่งผมเชื่อว่ามีอยู่ไม่น้อย....

จากคุณ	: dicky5
เขียนเมื่อ	: 16 ส.ค. 55 12:09:54