Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
++++ ด้วยความเกลียดชังอย่างสูง ++++ (ตอนที่ 3) ติดต่อทีมงาน

เสาร์ที่ 2 กรกฎาคม 2554

ถึง  แม่

          คุณยังจำหนูได้ไหมคะ?

          เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งแทนตัวเองว่า ‘หนู’  
 
          เธอเขียนจดหมายด่าคุณ...แช่งคุณ...สาปคุณให้ตกนรกหมกไหม้ เพียงเพราะคุณลืมเธอ อันที่จริงแล้ว จะเรียกว่า เด็กผู้หญิง ก็คงไม่ถูกนัก เพราะหนูโตเป็นสาว ผ่านช่วงวัยรุ่น ล้มลุกคลุกคลานมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว

          ถ้า...คุณได้อ่านจดหมายฉบับนั้น หนูเชื่อว่าคุณจะไม่มีวันลืม เพราะจดหมายฉบับที่แล้ว มันคงทำให้คุณเจ็บใจ และโกรธแค้น ที่จู่ๆ ก็มีคนเขียนจดหมายด่า ทั้งที่คุณเองก็ไม่เคยเห็นหน้า นับตั้งแต่วันที่คุณทิ้งเขาไป และที่ไม่เข้าใจ คงเป็นเพราะว่าทำไมจดหมายฉบับที่สอง
ถึงยังอยู่ในมือของคุณตอนนี้?

          คุณอาจจะเยาะเย้ยอยู่ในใจว่า ไหนบอกจะเป็นฉบับสุดท้าย ไหนบอกจะไม่เขียนหาคุณอีก ตอนแรกหนูก็ตั้งใจไว้แบบนั้น แต่จนแล้วจนรอดหนูก็ทำไม่ได้  
รู้ไหมคะ เพราะอะไร?

          คุณลองนับช่วงเวลาจากจดหมายฉบับแรกจนถึงฉบับนี้สิคะ มันกินเวลาร่วมเดือนเห็นจะได้  ช่วงที่หายไปนั้นหนูพักรักษาตัวในโรงพยาบาลราวสองอาทิตย์เห็นจะได้ และใช้เวลาอีกเกือบสองอาทิตย์คิดใคร่ครวญว่าควรเขียนจดหมายหาคุณอีกดีไหม?  

          สุดท้ายคำตอบที่ได้ก็คือ คุณเป็นคนเดียวที่ช่วยยืนยันการมีตัวตนของหนู
หนูไม่ได้สมองเสื่อม ไม่ได้เป็นบ้า ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น เพียงแต่หนูเพิ่งคิดอะไรบางอย่างได้ หลังจากผ่านวินาทีความเป็นความตายมา  

        ถูกแล้วล่ะค่ะ หนูผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ หนูรอดจากอุบัติเหตุรถชน รอดได้อย่างไร? หมอเองก็ให้คำตอบหนูไม่ได้  เพราะศีรษะหนูกระทบกระเทือนจากการถูกรถชน ศีรษะกระแทกพื้น เลือดไหลนอง แต่หนูก็ยังรอดมาได้ หมอบอกว่ามันเป็นปาฏิหาริย์

        หนูคิดว่าบางทีอาจไม่ใช่  เพราะตลอดเวลาที่หนูอยู่บนเตียงผ่าตัด หนูบอกกับตัวเองว่าจะต้องไม่ตาย! อย่าเพิ่งตาย!  หนูยังไม่ได้คุยกับคุณ ยังไม่ได้เล่าเรื่องราวของหนูให้คุณได้ฟัง  ยังตายตอนนี้ไม่ได้     ยังไม่ใช่เวลานี้  หลังจากหนูฟื้น   ความคิดบางอย่างของหนูก็เปลี่ยนไป

        แปลกนะคะ! คนเราต้องผ่านความเป็นความตายมาก่อน ถึงจะคิดและเข้าใจอะไรได้
อันที่จริงแล้ว หนูควรขอบคุณคุณด้วยซ้ำ ที่ยอมเก็บชีวิตหนูไว้ ยอมทนอับอายขายหน้าอยู่ 9 เดือน ก่อนจะปล่อยชีวิตเล็กๆ นี้ไปสู่มือของคนอื่น

        ขอบคุณนะคะ!

        ขอบคุณ...ที่ให้หนูเกิดมา

        ขอบคุณ...ที่อย่างน้อย หนูก็ได้เปรียบเพื่อนคนอื่นในโรงกำพร้า เพราะหนูรู้ว่าแม่ของหนูเป็นใคร ในขณะที่คนอื่นไม่มีวันรู้เลย! คุณอาจจะสงสัยว่าหนูรู้ได้อย่างไรว่าคุณคือแม่ของหนู? หนูไม่ได้คิดขึ้นเองหรอกนะคะ แต่หนูถามจากแม่ภา พี่เลี้ยงที่โรงกำพร้าต่างหาก
หนูเซ้าซี้เขาอยู่นาน สุดท้ายเขาจึงยอมบอก เขาเอาหนังสือบันเทิงเล่มหนึ่งให้หนูดู แล้วก็ชี้ไปที่รูปของคุณ  เขาบอกว่าคนนี้แหละแม่ของหนู ในข่าวบอกว่าแม่คลอดแล้วทิ้ง แต่แม่แก้ตัวว่าไม่ใช่ เป็นข่าวโคมลอย

        (หนูขอเรียกว่าแม่นะคะ ในเมื่อเราเป็นแม่ลูกกัน   ชีวิตจริงหนูห่างไกลจากคุณมาก แต่ขอเถอะค่ะ ในโลกของหนู อย่าให้เราห่างเหินกันอีกเลย)

        ไม่จริงใช่ไหมคะ! ที่จริงแล้วแม่ทิ้งหนูไว้ที่นี่ แต่แม่ไม่ยอมรับความจริงต่างหาก คนเป็นดาราก็ต้องสร้างภาพให้ตัวเองดูดีอยู่แล้วใช่ไหมคะแม่?

        พี่เลี้ยงยังย้ำและชี้ไปที่รูปของแม่ บอกว่าคนนี้แหละแม่ของหนู แม่ตาโต จมูกโด่งเหมือนหนูเลยค่ะ

        หนูดึงหนังสือบันเทิงเล่มนั้นจากมือของพี่เลี้ยง เขาชักสีหน้าใส่หนู ประชดว่า

        “จะอยากรู้ไปทำไม เด็กที่นี่มันก็เด็กถูกทิ้ง ถูกลืมทั้งนั้น”

        หนูควรจะโกรธเขาใช่ไหมคะที่เขาพูดจาร้ายกาจแบบนั้น แต่ไม่รู้ทำไมหนูไม่โกรธเขาเลย บางทีอาจเป็นเพราะเขาทำให้หนูได้รู้จักแม่ ได้เห็นหน้าแม่เป็นครั้งแรก แม่สวยกว่าที่หนูจินตนาการไว้เยอะ  จากวันนั้นหนูสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีวันลืมแม่เป็นอันขาด แม้แม่จะลืมหนูไปแล้วก็ตาม



ป.ล. หนูไม่รู้ว่าแม่อยากอ่านจดหมายของหนูรึเปล่า แต่ขอให้แม่ทนเอาหน่อย  
หนูสัญญาว่าจะเขียนจดหมายไม่กี่ฉบับ ไม่กี่หน้า ไม่กี่บรรทัด
ถ้าแม่ไม่อยากเก็บมันไว้ อ่านเสร็จก็เผามันซะ
แต่ขออย่างเดียว  อ่านมัน! ก่อนที่แม่จะเผาทิ้งนะคะ


อย่าลืมหนู
ลูกของแม่

จากคุณ : เสี้ยวต้น
เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:06:19




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com