ความคิดเห็นที่ 1  บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) FCC S01E02 เปิด"บันทึกแฟนฉัน" ปีที่ (season) ๑ ตอนที่ (episode) ๒ ดอกไม้ในหัวใจ (Flowers in My Heart) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:32:11

ความคิดเห็นที่ 2 ไข่ย้อย ชั้นต้องส่งจม.มาหาแกเพื่อจะมาขอโทษแกว่ะ หลังจากที่ชั้นได้รับพัสดุจากแกเมื่อสามเดือนก่อน ชั้นก็รู้สึกตัวเองพลาดสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตไปเสียแล้ว แต่แกไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้ชั้นสบายดี ตอนนั้นพ่อชั้นเห็นว่าชั้นหมกตัวอยู่ในห้องเป็นอาทิตย์ พ่อแกคงเป็นห่วง แกเอา โปสเตอร์ประกาศรับสมัครส่งผลงานภาพเขียน มาให้ชั้นดู คือที่ม.ศิลปากรเขาจะจัดเทศกาลแสดงคอลเลคชั่นภาพเขียนที่มอน่ะ พ่อก็เลยบอกให้ชั้นลองส่งผลงานของชั้นไปให้เขาพิจารณา พ่อแกคงอยากให้ชั้นหาอะไรทำและลืมเรื่องเก่าๆในอดีต ตอนแรกชั้นก็บอกพ่อแกไปว่า ชั้นคงไม่มีงานภาพเขียนอะไรมากพอจะจัดเป็นคอลเลคชั่นกับเค้าได้หรอก แต่ตอนหลังมานึกได้ว่า แกทิ้งภาพเขียนดอกไม้ไว้ในห้องแกที่ม.(เชียงใหม่)สิบกว่าภาพ แล้วมันก็สวยมากด้วยในความคิดของชั้น ชั้นก็เลยเอาภาพเขียนของแกรวมกับภาพเขียนตอกไม้ของชั้นอีกเกือบสิบภาพ แล้ววันที่พ่อแกเอาโปสเตอร์มาให้ชั้นน่ะ มันเหลืออีกแค่ 4 วันก็จะหมดเขตรับผลงาน เวลามันฉุกระหุก แกก็ไม่ได้บอกเบอร์โทรติดต่อมาให้ชั้นด้วย เลยติดต่อแกไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:44:13 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 16:39:52 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:36:11

ความคิดเห็นที่ 3 ชั้นก็เลยตัดสินใจขอวิสาสะ ส่งรูปภาพงานของเราทั้งหมดเข้าไปให้เค้าพิจารณาโดยไม่ได้บอกแกก่อน ชั้นต้องขอโทษแกจริงๆว่ะ ชั้นใช้ชื่อแกและชั้นเป็นเจ้าของผลงานนี้ร่วมกัน ใช้ชื่อคอลเลคชั่นว่า "ดอกไม้ในหัวใจ" ก็ดีเหมือนกันเพราะชั้นอยากมีอะไรที่เป็นความทรงจำ (แบบเป็นทางการ) ของแกกับชั้นร่วมกันน่ะ แกคงไม่ว่าชั้นนะไข่ย้อย หา..ว่าหรอ? เฮ้ยได้ไงวะ เราเป็นเพื่อนกันนะ หรือแกไม่ว่าวะ..ชั้นรู้ว่าแกไม่ว่าอะไรชั้นหรอก (เมื่อก่อน)แกใจดีกับชั้นจะตายไป ชั้นนั่งลุ้นนอนลุ้นอยู่ที่บ้านสักสองอาทิตย์ กะว่าถ้าผลงานไม่ผ่านพิจารณาชั้นก็กะทำเนียนไม่บอกแกเรื่องนี้อ่ะ (อ๊ะๆ อย่าเพิ่งยั๊วสิวะแก) แต่เมื่อสามวันก่อนเค้าแจ้งมาว่า งานของเราได้รับคัดเลือกให้ไปแสดงผลงานที่ม.ศิลปากร วังท่าพระ(ตรงข้ามวัดพระแก้ว) ตอนนี้ชั้นก็เลยลงจากเชียงใหม่มาอยู่ที่กรุงเทพนี่แหละแก พอดีทางศิลปากรเขามีงบค่าใช้จ่ายให้ชั้นมาพักแถวๆนี้ได้ตลอดช่วงแสดงผลงาน ชั้นก็เลยมาเป็นทั้งคนจัดวางภาพ กับวิทยากรคอยบรรยายภาพให้คนเข้าชมงานน่ะแก คอลเลคชั่นของเราก็มีคนมาดูเยอะนะ แต่ส่วนใหญ่เป็นเด็กๆ นักศึกษาในม.น่ะ ชั้นเลยเข้าใจคนจัดงานว่า ทำไมเขาเลือกผลงานของเรา เพราะงานเราเข้าใจและเข้าถึงได้ง่าย ดูแล้วสบายใจไม่ต้องตีความมากมาย มีพี่อีกคนจากขอนแก่นที่ได้รับคัดเลือก ให้มาแสดงภาพเขียนแนวแอบสแตรคนะ มาแสดงอยู่ข้างๆงานเรานี่แหละ แต่มีพวกอาจารย์กับศิลปินมาดูไม่เยอะเท่าไหร่ สู้ของเราไม่ได้ เด็กๆมาดูงานของเราตรึมเลย แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 16:55:11 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:42:57

ความคิดเห็นที่ 4 ชั้นอยากให้แกหาโอกาสขึ้นจากพะงัน มาดูผลงานของแกกับชั้นที่กรุงเทพนี่ให้ได้นะไข่ย้อย งานเค้ามีอีกสองอาทิตย์ อย่างน้อยก็ครั้งหนึ่งในชีวิตอ่ะว่ะ ต่อไปไม่รู้เราจะมีโอกาสแบบนี้อีกรึเปล่าสิ อีกอย่างถ้าเป็นไปได้ ชั้นอยากให้แกพานุ้ยขึ้นมาเที่ยวด้วยนะ ชั้นอยากรู้จักแฟนแกว่ะ อ้อ..ชั้นลืมเล่าไปเรื่องนึง เมื่อวันก่อนมีน้องๆปีหนึ่งศิลปากรเข้ามาดูงานของเราเป็นเพื่อนกัน 3 คน คนนึงน้องผู้ชายชื่อ เจี๊ยบ เรียน'ถาปัตย์ อีกสองคนน้องผู้หญิงชื่อ จอย เรียนมัณฑนศิลป์ กับอีกคนชื่อ น้อยหน่า เรียนอักษรฯ น้องๆเค้า"เก็ต"กับภาพเขียนดอกไม้บานของแกมากเลยไข่ย้อย ชั้นก็เลยบรรยายแบบจัดเต็มให้น้องๆ เค้าทีละภาพๆ เลย  โดยเฉพาะนัยเจี๊ยบกับยัยจอยเนี่ยคงจะเป็นแฟนกัน เค้าทำชั้นน้ำตาแทบไหล ชั้นเข้าใจเลยว่าคนกำลังมีความรัก จะอินกับภาพเขียน"ดอกไม้บานในหัวใจ"ของแกขนาดไหน แต่ทำไมยัยบ้าคนนึงมันไม่เข้าใจความหมายของภาพพวกนี้ตอนเห็นมันครั้งแรกนะ?  เออ..ช่างมันเหอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว แต่นัยเจี๊ยบนี่ก็สนิทกับน้องผู้หญิงอีกคนที่ชื่อน้อยหน่ามากเลยนะ อาจจะซี้กันมากกว่าแกกับชั้นสมัยเรียนด้วยล่ะแก ชั้นเห็นน้องๆสามคนนี้เลยมาคิดได้ว่า นัยเจี๊ยบก็เหมือนกับแก จอยก็เหมือนกับนุ้ย ดังนั้นชั้นน่าจะเป็นแบบน้อยหน่าได้ ไข่ย้อย ...แก นุ้ย แล้วก็ชั้น เราเป็นเพื่อนกันแบบน้องๆสามคนนั้นได้ใช่ไหม? ถ้าขึ้นมากรุงเทพอย่าลืมพานุ้ยมาด้วยนะ ชั้นอยากรู้จัก คิดถึงแกว่ะ ดากานดา แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 19:57:21 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:45:20

ความคิดเห็นที่ 5 (ประมาณสองอาทิตย์ต่อมา)   ในช่วงบ่ายวันสุดท้ายของการแสดงผลงานคอลเลคชั่นภาพเขียนที่ศิลปากร หมู (ไข่ย้อย) กับนุ้ยนั่งเรือด่วนเจ้าพระยามาขึ้นที่ท่าช้าง นุ้ยทำงานเป็นพยาบาล เลยต้องขอแลกเวรดูแลคนไข้กับรุ่นพี่ ที่โรงพยาบาลตามที่หมูขอร้องเธอ เธอจึงได้หยุดยาว 3-4 วันเพื่อขึ้นมากรุงเทพ นุ้ยเองก็อยากรู้จักและเจอดากานดา ที่เป็นเพื่อนสนิท(มาก)ของหมู อีกอย่างเธอได้ถือโอกาสมาเที่ยวและพักผ่อนในกรุงเทพไปในตัวด้วย หมูเองก็ไม่ได้พบดากานดามาหลายเดือนแล้ว ตัวเขาเองก็อยากมาชื่นชมผลงานและถ่ายรูปคอลเลคชั่นของตนเองเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย ทันทีที่หมูพานุ้ยเดินมาถึงสถานที่แสดงงานในคณะจิตรกรรม ก็ได้ยินเสียงเพลงจากลำโพงที่ดากานดาเล่นจากซีดีแว่วมาให้ได้ยิน (เข้าสู่คลิปเพลงประกอบฉาก - ดอกไม้) แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 18:27:38 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 18:25:30 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:01:19 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 16:58:56

ความคิดเห็นที่ 6 หมูเดินยิ้มแป้น ตรงรี่เข้าไปพบเพื่อนที่เขารักมากที่สุดคนนึงในชีวิต "หวัดดี ดากานดา" "เฮ้ย...ไข่ย้อย แล้วก็..นุ้ย มาได้ไงเนี่ย? ชั้นนึกว่าแกจะไม่มาดูผลงานของแกซะแล้วนะไข่ย้อย" ดากานดาร้องขึ้นด้วยความยินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง "สวัสดีค่ะ พี่ดากานดา" นุ้ยยกมือไหว้เพื่อนซี้ของผู้ชายที่เธอรักที่สุดคนหนึ่ง "สวัสดีค่ะ แหม ทั้งน่ารักและมารยาทดีแบบนี้นี่เอง" ดากานดายิ้มหวาน ยกมือไหว้ตอบ ก่อนจะเหล่ตาไปมองหมู แกล้งแซวเขา "พี่ดากานดาก็สวยมากเลยค่ะ" นุ้ยนึกในใจสวยมีเสน่ห์อย่างนี้นี่เล่า สมัยเรียนแฟนเธอถึงได้หลงใหลจนหัวปักหัวปำ "นี่แก เลิกเรียกชั้นว่าไข่ย้อยได้แล้วนะ อายน้องๆ มัน ดูสิ แอบชำเลืองเป้ากางเกงชั้นใหญ่เลย" หมูกระซิบบอกดากานดา เพราะน้องๆผู้ชายใส่ชุดนิสิตที่มาเดินดูภาพเขียน หัวเราะกันคิกๆคักๆ กับชื่อเล่นของเขา "ฮะๆๆ เออๆ ต่อไปเรียกหมูก็ได้วะ เดี๋ยวนี้ตัดผมซะสั้นเชียวนะแก ว่าแต่ทำไมมาเอาวันสุดท้ายเลยอ่ะ" ดากานดาถามอย่างสงสัย แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:07:40 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:06:35

ความคิดเห็นที่ 7 "มาวันอื่น แกจะมีเวลาไปเที่ยวกับชั้นสองคนได้รึ? ต้องคอยบรรยายภาพแบบนี้" หมูตอบ "เออ..ก็จริงว่ะ ดีล่ะ วันนี้ชั้นกะเก็บงานเร็วกว่าทุกวันหน่อย แต่วันสุดท้ายคนก็ยังเยอะนะเนี่ย" ดากานดาบอก "เฮ้ย..คนเขาสนใจชมภาพเขียนของเรา แกจะรีบเก็บไปไหมวะ? วันนี้เดี๋ยวชั้นกะนุ้ยกะมาช่วยแกเก็บภาพเขียนของเราด้วยนะ" หมูแย้งเพื่อนสนิทของเขา "ก็ดะ...แต่เย็นนี้ชั้นขอเลี้ยงข้าวเย็นแกกับนุ้ยนะ" ดากานดาชวนเพื่อน "ขอบคุณค่ะพี่" นุ้ยยิ้มหวานตอบ ระหว่างนั้น มีน้องผู้หญิงคนนึงเข้ามาถามกับหมูว่า "พี่หรือเปล่าคะที่วาดภาพนี้" พร้อมกับชี้มือไปที่ภาพหนึ่ง "อ๋อ..ชะ..ใช่ครับ?" หมูยิ้มตอบน้อง "สวยจังค่ะพี่ ตอนที่พี่เขียนภาพดอกไม้นี้ พี่นึกถึงอะไรหรอคะ ทำไมพี่เขียนภาพดอกไม้เต็มไปหมด?" น้องคนนั้นถาม หมูสะอึกกับคำถามจี้แทงใจดำของน้อง ส่วนดากานดาทั้งยิ้มหวาน ทั้งรู้สึกเศร้านิดๆ เธอก้มหน้ามองไปที่พื้น ขณะที่ฟังหมูตอบคำถามนี้ของน้อง (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก - ดอกไม้ในหัวใจ) แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:14:08 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:13:05

ความคิดเห็นที่ 8 "เอ่อ...พี่ก็นึกถึงเพื่อนน่ะจ่ะ เพื่อนคนนึง" หมูตอบตะกุกตะกัก นุ้ยรู้ใจแฟนของเธอ ได้แต่อมยิ้ม "พี่เขาคงจะสวยมากนะคะ ถึงทำให้พี่เขียนภาพดอกไม้ได้สวยเยอะแยะขนาดนี้" น้องแกยังถามต่ออย่างอยากรู้อยากเห็น "ก็ เออ.. สวยจ่ะ สวย" หมูตอบหน้าแหยๆ "น้องเก่งมากเลยนะจ๊ะ ที่เข้าใจความรู้สึกพี่หมูเค้า เสียดายบางคนเห็นมันทีแรก กลับไม่เข้าใจ" ดากานดาเงยหน้ามาชมน้อง ก่อนเธอเบะปากเล็กน้อย หมูเลยรีบตัดบทชวนน้องผู้หญิงดูภาพเขียนรูปถัดไป พร้อมทั้งอธิบายรายละเอียดเทคนิคการเขียนของภาพนั้น ขณะที่นุ้ยก็ชวนดากานดาคุยเรื่องงานแสดงภาพช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาของเธอ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:19:27 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:18:40

ความคิดเห็นที่ 9 ในช่วงเวลานั้นก็มีชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาดี อายุมากกว่าคนทั้งสามสัก 5-6 ปีเดินเข้ามา "ดากานดา สวัสดีครับ" เขายิ้มหวานทักหญิงสาว "อ้าว..พี่ต่อ สวัสดีค่ะ มาพอดีเลย นี่ไง ไข่ย้อย เอ๊ย นัยหมูคนเขียนภาพพวกนี้ ที่ชั้นบอกพี่ไปไง?" ดากานดาบอกต่อพงษ์ เรื่องเพื่อนศิลปินเอกของเธอ "อ๋อ..สวัสดีครับ คุณหมู ดีเลยได้เจอพอดี จะได้คุยกัน" ต่อพงษ์หันไปทักหมู "คะ..ครับ สวัสดีครับ" หมูไหว้พี่ต่อแบบงงๆ นุ้ยก็ยกมือไหว้ต่อพงษ์ด้วย จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:21:41

ความคิดเห็นที่ 10 "คืองี้ หมู พี่ต่อเขามีร้านแกลเลอรี่ขายงานศิลปะ พวกภาพเขียน สีน้ำ สีน้ำมัน อะไรพวกนี้แหละ พี่เค้าเข้ามาดูงานของแกกะชั้นทุกวันเลยนะ เค้าชอบฝีมือแกมาก อยากคุยกะแกเรื่องของานพวกนี้ไปขายในร้านเค้า หลังงานแสดงน่ะ" ดากานดายิ้ม พร้อมทั้งอธิบายยืดยาว "มะ..มาดูภาพทุกวันเลยหรือครับ?" หมูยิ้มๆ ชำเลืองมองพี่ต่อ ดูเหมือนผู้ชายด้วยกันจะเข้าใจถึงนัยยะที่แฝงไว้หลังการกระทำบางอย่าง "ใช่ครับ ผมชื่มชมฝีมือคุณหมูกับคุณดากานดามาก มาดูกี่ทีๆ ก็ไม่เบื่อเลย" ต่อพงษ์ยิ้มตอบหมูอย่างอารมณ์ดี "เออ.. พี่เค้าก็มานั่งคุยกับชั้นด้วยนั่นแหละ ช่วงที่ไม่มีคนมาดูภาพ บางช่วงที่คนชมงานเค้าขึ้นไปเรียนกันหมด ก็ได้พี่ต่อนี่แหละคุยเป็นเพื่อน ไม่งั้นชั้นก็นั่งหง่าวเหมือนกัน" ดากานดาช่วยอธิบาย นุ้ยยิ้มเข้าใจสภาพ และแอบยินดีกับหญิงสาวเพื่อนซี้ของแฟนเธอ ที่มีชายหนุ่มมาชวนคุยเรื่องภาพเขียน (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก - ของฝากจากภูเขา)   แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:28:25 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:27:11 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 17:26:00 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:24:57

ความคิดเห็นที่ 11 "เอางี้... เดี๋ยวหลังเลิกงาน เย็นนี้พี่ขอเลี้ยงข้าวเราทั้งสามคนนะ พี่จะได้ถือโอกาสคุยถึงความสมัครใจเรื่อง เอาภาพเขียนไปขายที่ร้านแกลเลอรี่ด้วย แต่ตอนนี้เดี๋ยวพี่ขอข้ามฟาก กลับไปดูร้านที่พรานนกก่อนครับ" ต่อพงษ์พูดขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวเย็น ก่อนขอตัวออกมา "อ้าวมาแป๊บเดียวแค่เนี่ยะ จะไปและ แล้วตอนเย็นอย่าลืมจัดเต็มนะคะพี่ สองคนนี้เพิ่งขึ้นมาจากเกาะพะงัน ทีแรกชั้นว่าจะเลี้ยงเค้า แต่พอพี่ต่อเสนอตัว ดากานดาขอหลีกทางให้ค่ะ" ดากานดาได้โอกาสชิ่งเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงกันเห็นๆ "ด้ายยย... พี่ไม่กลัวเลี้ยงหมูกับเพื่อนหรอก กลัวต้องเลี้ยงบางคนมากกว่า กินเก่งมากกก..." ต่อพงษ์แกล้งแซว เพราะเคยพาดากานดาไปคุยคราวก่อน และเลี้ยงข้าวด้วย "อุ๊บ..." หมูเอามือกุมปากทำท่ากลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่ พอหมูเห็นพี่ต่อเดินไปไกลแล้ว "แมะๆ แหม ลงมากรุงเทพไม่กี่วัน มีหนุ่มหล่อมาตามจีบอีกแล้วหรือเนี่ยแก เบื่อว่ะ คนสวยก็แบบเนี่ย" หมูแกล้งแซวเพื่อน "จีบ เจิบ อะไรกันแก พี่เค้ามาคุยธุระเรื่องภาพเขียนกับชั้นว้อย" ดากานดาหน้าแดง พูดเขินๆ "แต่เขาก็ดูดีนะคะพี่ นุ้ยเชียร์เลยค่ะ หล่อดี" นุ้ยยิ้มกับดากานดา "อ่ะๆๆ นี่ก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ ฮะๆๆ ขอดูก่อน ยังเข็ดไม่หายเลย ไอ้คนหน้าตาดีๆ เนี่ย" ดากานดายิ้มเฝื่อนๆ ตอบตามจริง แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 55 16:46:56 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:30:17

ความคิดเห็นที่ 12 "แต่ชั้นผู้ชายด้วยกัน เค้าดูจะชอบเธอจริงๆจังๆนะ ดูจากสายตาเค้า และจากที่แกเล่ามาเนี่ย เป็นชั้นนะ จะให้มาจากพรานนก แล้วก็มานั่งเรือข้ามฟาก เพื่อเดินมาคุยกับแกได้ทุกวันเนี่ยนะ ถ้าไม่ชอบจริง ชั้นไม่มาร๊อก..." หมูบอกดากานดา "เออๆ เอาเหอะ โน่นๆ ไปช่วยชั้นอธิบายภาพดอกไม้บานของแกหน่อย มีกลุ่มน้องเขาสนใจอยู่โน่น ทำไมภาพเขียนของชั้นถึงไม่ค่อยมีใครถามบ้างวะ ถามแต่ของแก" ดากานดาทำบ่น ชี้มือให้หมูไปช่วยเป็นวิทยากรอธิบายภาพ นุ้ยยิ้มละไม มองสองเพื่อนคู่ซี้กันที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ คนหนึ่งเป็นผู้ชายที่เธอรัก กับอีกคนเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายที่เธอรัก เคยรักเธอคนนี้มากจนเธอเคยแอบอิจฉาเช่นกัน แต่ตอนนี้ทุกอย่างกำลังลงตัวและดูจะลงเอยด้วยดี จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:32:13

ความคิดเห็นที่ 13 (เข้าเพลงจบท้ายละคร) ขอขอบคุณ -บทเพลงทุกเพลงที่นำมาใช้ประกอบ -ชื่อเดิมของตัวละครทุกตัวของจีทีเอช -น้องๆ ทั้ง ซันนี่ นุ่น เอ๋ โฟกัส และแน็ค  -ทีมงาน เพื่อนสนิท และ แฟนฉัน: อยากบอกเธอรักครั้งแรก ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้มีแฟนฉัน ๒ (ภาคบทภาพยนตร์) และ บันทึกแฟนฉัน (ภาคบทละครซีรี่ส์) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:40:02

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้ไม่อยากให้มีโฆษณามาทำให้อารมณ์ของละคร ที่ต้องการความต่อเนื่อง มาสะดุดด้วยโฆษณาฮาๆ น่ะครับ ก็เลยขอเอาโฆษณามาแปะไว้ท้ายละคร แต่ละครเรื่องนี้เรตติ้งยังดีนะครับ โฆษณายังเยอะ ยืนยัน ^^ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:49:10

ความคิดเห็นที่ 15 โฆษณาที่ 2 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:52:25

ความคิดเห็นที่ 16 โฆษณาที่ 3 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 17:55:00

ความคิดเห็นที่ 18 ย้อนรำลึกบทเพลง "แฟนฉัน" ต้นฉบับหน่อยนะครับ ให้เกียรติวง ชาตรี เจ้าของบทเพลงเดิม จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 10:26:19

ความคิดเห็นที่ 19 เช่นกัน เพลงต้นฉบับ "รักครั้งแรก" ครับ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 10:28:44

ความคิดเห็นที่ 20 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 10:31:59

ความคิดเห็นที่ 21 เพื่อนย่อมเข้าใจในเพื่อน    แตกต่างแต่ไม่แตกแยก ^^ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12419733/C12419733.html จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 18:40:09