๓๒. เสียงระฆังที่ยังคงสั่นไหว

๓๒. เสียงระฆังที่ยังคงสั่นไหว

ขอมอบความนับถือต่อจิตใจที่สูงส่ง แด่ระฆังที่ดังกังวาน
แม้เสียงจะไกลเกิน ที่ใครจะได้ยิน แต่เสียงนั้นยังสั่นไหว
เป็นระฆังที่ไม่เคยกังวลใจ ว่าใครจะได้ยินเสียง หรือไม่

ขอชื่นชม ผู้ที่ทำงานเพื่อยังประโยชน์แก่คนอื่น มันเป็น
งานที่ทรงคุณค่า อาจจะไม่มีใครมองเห็น หรือมองข้าม

การสั่นไหวยังดำรงอยู่ ช่างมีคุณค่า ไม่ใช่เงินตรา แต่กับใจ
งานที่ได้แบ่งปัน ช่วยเหลือคนอื่น เป็นเสียงระฆังที่ไพเราะ

ด้วยศรัทธาที่มุ่งมั่น และใจที่แข็งแกร่งจึงทำให้เขาหรือเธอ
ยืนหยัดอยู่ที่ตรงนั้นได้ อย่างภาคภูมิใจ เป็นรางวัลแก่ชีวิต

การลงมือทำงานอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งทำให้ชีวิตมีความสุข
ความสุขที่แท้จริง เมื่อได้อยู่กับงานที่รัก งานนั้นก็ไม่ใช่งาน
อีกต่อไป แต่งานนั้นจะเป็นรางวัล แด่ระฆังที่ยังคงสั่นไหว

ผีพิลาป ๑๐.๓๐ น. ๒๗/๐๘/๕๕

...มีโอกาสได้ไปพบกับผู้หญิงหนึ่ง เธอทำงานเพื่อเด็กพิเศษ อย่างทุ่มเท ฉันรู้สึกเหมือนว่า ฉัน
ได้ยินเสียงระฆัง ดังมาจากตัวของผู้หญิงคนนั้น เป็นเสียงระฆังที่ดังไพเราะ เธอทำงานของเธอ
โดยไม่ได้หวังว่า ให้ใครมาชื่นชม เธอทำไปเพราะใจรัก เธอทำให้ ฉันได้ยินเสียงระฆัง...

จากคุณ	: นั่งคุย
เขียนเมื่อ	: 27 ส.ค. 55 10:37:44