ได้พบเห็นเช่นนี้มิใช่ฝัน
ที่ตรงนั้นตรงนี้มีคำเขียน
ลุงชิกงคงมั่นหมั่นวนเวียน
ท่านพากเพียรเขียนกลอนลงออนไลน์
มิใช่ฝันวันนี้ที่ได้เห็น
ความโดดเด่นเป็นจริงสิ่งสดใส
ด้วยพลังแห่งสมองเนื้อทองใน
ลุงชิกงก้าวไกลลื่นไหลกลอน
ด้วยพลังตั้งมั่นที่สรรค์สร้าง
ย่อมมิห่างทางฝันสรรค์อักษร
สู่กวีศรีสง่า ภาภมร
ช่อพยอมย่อมอ่อนออดอ้อนตาม
.........................................................
คารวะท่านลุงชิกงครับ
ได้เห็น ได้อ่านงานเขียนของลุงชิกงแล้ว ต้องบอกว่า ทึ่ง ในความสามารถจริงจริง
คนอารัย??? มีความสามารถขับเคลื่อนงานด้านร้อยกรองอย่างทรงพลัง โดยไม่มีอ่อนล้าให้เห็น
ผมอยากมีพลังทางสมองอย่างเช่นลุงเหมือนกันนะ แต่ มันทำบ่ได้อ่า!!!
กว่าจะได้แต่ละบทแต่ละตอน คิดเขียนจนหัวแทบแตก
บางทีคิดมากไป เขียนออกมาแทนที่จะดูดี กลับกลายเป็นออกทะเลไปซะงั้น!!
อย่างโคลงเมื่อวานที่ผมเขียน บาทสุดท้ายบทที่สอง
จึงย่างคืบระยะเข้า พลิกฟื้นคุณธรรม
คนอ่านเค้าก็งงอ่ะ ผมมาอ่านตอนหลังยังงงตัวเองเลย 55
แทนที่จะใช้คำว่าประชิด แทนคำว่า ระยะ
จึงย่างคืบประชิดเข้า พลิกฟื้นคุณธรรม
แบบนี้คนอ่านจะเข้าใจ และสื่อได้ชัดเจนกว่า
เห็นมั๊ยครับ บางทีเขียนแค่สั้นสั้น แต่ถ้าคิดมากไป อยากให้งานออกมาดี
มันกลายเป็น ห่วย ไปได้เลยเลยนะครับคุณลุง
นั่นเพราะว่า สมองและฝีมือเรายังไม่เข้าขั้นถึงขนาดที่ทำให้คนอ่านยอมรับได้โดยดุษฎี
ประเดี๋ยวจะแก้ตัวใหม่ เขียนแข่งกะลุงซักหน่อย 555
กิฟหมด ให้สิ่งนี้แทนครับ
**** โอย..ฝันไป ****
