ความคิดเห็นที่ 1 บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) FCC S01E04 เปิด"บันทึกแฟนฉัน" ปีที่ (season) ๑ ตอนที่ (episode) ๔ ฤดูกาลที่แตกต่าง (When Seasons Change) แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 00:50:43 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:16:21

ความคิดเห็นที่ 2 [เรื่องของอ้อมกะป้อม] สายฝนยังพรั่งพรูลงมาในตอนสายๆ ของวันเสาร์ ป้อมอยู่ในชุดลำลอง เสื้อยืด กางเกงยืน แต่สายฝนพรำในช่วงวสันต์ฤดูแบบนี้ ทำให้ชายหนุ่มต้องสวมเสื้อคลุมกันฝนสีสันสดใส ป้อมยืนอยู่ข้างประตูคณะเภสัชฯ ฝั่งติดกับสยามฯ เขากระสับกระส่ายเล็กน้อย เหลียวซ้ายแลขวาเหมือนกำลังรอใครอยู่ ป้อมรออยู่เกือบ 10 นาที จึงมีใครมาสะกิดจากด้านหลัง "อ่ะ..มาซะที นัดทุกที สายทุกที" ชายหนุ่มหน้าคมคิ้วเข้ม ส่ายหัวเล็กน้อยบ่นๆ เพื่อนสาวของเขา "ว่าง่ะ รอนานป่ะ โทษที พอดีชั้นเจอเพื่อนเก่าแถวร้านในสยามน่ะ เลยนั่งคุยกันนิดหน่อย" อ้อมถือร่มกันฝนมาในชุดลำลองเช่นกัน เธอยิ้มบอกเหตุผลที่มาช้า "...อื่ออออ..เอาเหอะๆ ชินและ" ป้อมทำตาหยีเพราะเม็ดฝนจากหมวกเสื้อคลุมหยดแหมะๆ ลงบนใบหน้าของเขา ชายหนุ่มขยี้ตาก่อนหันไปยิ้มกับเธอ ป้อมเดินนำอ้อมไปที่ป้ายรถเมล์ อ้อมแกล้งพูดหยอก "เออ.. ฝึกไว้ จะได้เคย เดี๋ยววันหลังไปจีบหญิงที่ไหนจะได้รู้ว่า เป็นผู้ชายน่ะต้องมาก่อน รอนิดรอหน่อย ทำเป็นๆ" ป้อมที่เดินนำต้องหันหน้ากลับมา แล้วมายืนอยู่ใต้ร่มที่อ้อมถืออยู่ ชายหนุ่มถอดหมวกคลุมที่ติดมากับชุดกันฝนลงจากหัว ก่อนจะมองอ้อมใกล้ๆ "ชั้นจะไปจีบใครที่ไหนได้ อยู่กับเธอแบบเนี่ย" อ้อมมองตอบ ชักมีน้ำเสียง "อ่ะ.. เกี่ยวอะไรกะชั้นวะ ตัวไม่ได้ติดกันนิ แล้วนี่อย่าบอกนะว่านายจะพาชั้นเดินไปถึงหอสมุดฯโน่นอ่ะ" แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 16:32:57 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:29:15

ความคิดเห็นที่ 3 ป้อมสวมหมวกคลุมคืน ส่ายหัว เขายิ้ม "เฮ้ย..รถเมล์มีวิ่ง จะเดินทำไมอ่ะ ไกลออก ฝนก็ตกแบบเนี่ย" อ้อมทำปากขมุบขมิบ "อ่ะ ใครจะไปรู้ล่ะ ครั้งก่อนยังพาชั้นเดินจากประตูน้ำมาถึงพาราก้อนฯเล่อะ" ป้อมหันมายิ้ม "เฮ้ย... ก็เดินบนสกายวอล์คสบายๆ แหม่" อ้อมเถียง "จากประตูน้ำมาเซนทรัลเวิร์ลด์ ร้อนจะตาย มีไม๊ล่ะ ไอ้สกายวงสกายวอล์คของนายน่ะ" ป้อมยิ้ม หยุดหันมามองเพื่อนสาวของเขา ป้อมพูดกลั้วเสียงหัวเราะ "หะหะ เดินกับชั้นมันน่าเบื่อนักหรือไง?" อ้อมยิ้ม บุ้ยปาก ส่ายหัวเล็กน้อย ทำไม่รู้ไม่ชี้  ขณะที่เสียงฟ้ายังร้องครืนๆ ดูท่าฝนจะไม่หยุดง่ายๆ ป้อมแกล้งพูด "เอาเฮอะ ถ้าไอ้โนชมันหาทุนเรียนฮังการีให้ชั้นได้เมื่อไหร่ ไม่มีคนเดินด้วย แหล่วจะรู่สึ้ก.." อ้อมเหล่ตาไม่พอใจ "แหม... เชิญไปเล่อะ สามวาสองศอก ใครใช้ให้นายปฏิเสธทุนคราวก่อนล่ะ?" ป้อมยิ้มหวาน นึกขำๆ ก่อนแกล้งพูดแบบไม่หันหน้ามามองเพื่อนสาว "ด้าย.. ชั้นไปเรียนกะดุจดาวก็ด่ะ" อ้อมหยุดกึก หน้าบึ้ง เธอถือร่มยืนนิ่ง มองไปที่ป้อมแบบไม่พอใจ คราวนี้เธอโกรธจริง แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 16:38:25 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:36:40

ความคิดเห็นที่ 4 (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก ~ ฤดูที่แตกต่าง เวอร์ชั่นคลาสสิก ออร์เคสตรา) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:40:21

ความคิดเห็นที่ 5 โฆษณาช่วงที่ 1 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:44:59

ความคิดเห็นที่ 6 ป้อมเดินชั่วครู่ ก่อนนึกเอ่ะใจว่า เหมือนไม่มีใครเดินตามมา ชายหนุ่มหันมามอง ป้อมนึกในใจ "อุ้ย!..แล้วไม๊ล่ะกู ดันเอ่ยถึงชื่อต้องห้าม" ^^" ป้อมต้องเดินกลับมา พอเดินถึงอ้อม ป้อมก็เอื้อมมือไปทำท่าจะจูงมืออ้อมเฉย อ้อมยิ้ม เหล่เขาด้วยหางตา ก่อนปัดมือเล็กน้อย "แน่ะๆ อย่าเนียนๆ มือเปียกๆ อย่ามาจับ นายจะเดินไปก่อน หรือจะให้ชั้นเดินนำ?” ป้อมเลือกจะเดินไปพร้อมๆ กับอ้อม เมื่อมาถึงป้ายรถเมล์ตรงข้ามมาบุญครอง ก็มีป้อมกะอ้อมแค่สองคนรอรถเมล์อยู่ สายฝนที่ตกพรั่งพรูลงมาคงไม่เท่าไหร่ หากไม่มีลมหอบเอาเม็ดฝนสาดเข้ามาในชายคาป้ายรถเมล์ด้วย จนอ้อมบ่นอุบเพราะกางเกงยีนเริ่มจะเปียกและ “ทำไมวันหยุดแบบนี้ชั้นต้องมาลำบากลำบนอยู่กะนายด้วยว๊าาา...” “เอาน่า มาเป็นเพื่อนชั้นหน่อยนึง เธอเองก็ต้องส่งงานอาจารย์วันจันทร์ด้วยไม่ใช่หรือ?” ป้อมทำเสียงออดอ้อนเล็กน้อย จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:48:42

ความคิดเห็นที่ 7 “ของชั้นทำได้ ไม่เห็นจำเป็นต้องเข้าห้องสมุดเล่อะ” อ้อมยิ้มตอบอย่างไม่ยี่หระ “จ้า...แม่คุณ เจ้าแม่ทฤษฎีดนตรีประจำคณะ” ป้อมแกล้งกระแนะกระแหนเพื่อนสนิทของเขา เพราะอ้อมขึ้นชื่อว่ามีประสาทหูเป็นเลิศ แถมแม่นในทฤษฎีดนตรีดีเยี่ยมคนนึงของรุ่น แม้เธอจะเล่นดนตรีได้แย่ก็ตาม คนเราถนัดไม่เหมือนกัน บางคนเล่นดนตรีเก่ง แต่ไม่เก่งทฤษฎี อ้อมทำเชิดยิ้มอย่างเชื่อมั่น เบะปากใส่ป้อม เธอสั่นหัวเล็กน้อย ทำท่าเหมือนภาคภูมิในความเก่งกาจของตนเอง ทำทีข่มป้อม “แล้วจะทำแมะ ก็คนเขาเก่งนิ ฮิฮิ” “ยะ แม่คุณคนเก่ง ถึงต้องมาเรียนเป็นครู ต่อที่ครุฯจุฬานี่ไง ลำบากลำบนคนอื่นต้องตามมาด่วะ” “อ๊ะๆ อีกและๆ ใครเขาใช้ให้ตามมาอ่ะ ไม่ได้ชวน” อ้อมทำไม่สนใจ หลังจากเรียนดุริยางคศิลป์ที่มหิดลกันจนจบ อ้อมก็เลือกจะเอนทรานซ์ต่อเข้าเรียนครุศาสตร์ จุฬา ภาควิชาศิลปะ ดนตรีฯ เพราะเธอเห็นว่าตนเองน่าจะเน้นเรียนเพื่อสอนหนังสือ มากกว่าจะเป็นนักดนตรี ส่วนป้อมเองแม้ตัวเขาจะเก่งภาคปฏิบัติถนัดตีกลองชุด แต่ชายหนุ่มก็อยากเปลี่ยนบรรยากาศและสภาพแวดล้อม เลยเลือกสอบเข้ามหาวิทยาลัยคณะเดียวกันกับอ้อมด้วย แต่จริงๆน่ะ เขาตามอ้อมมาเรียนจุฬาฯ เหมือนกับสมัยมัธยมที่เขาตามดุจดาวไปเรียนที่ดุริยางคศิลป์ที่มหิดล จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:51:59

ความคิดเห็นที่ 8 ฝนยังตกไม่ขาดสาย แต่สำหรับชายหนุ่มแล้ว การได้ยืนอยู่ในป้ายรถเมล์สองคนกับอ้อม ภายใต้ฟ้าฝนที่เทลงมาแบบนี้ กลับทำให้ป้อมรู้สึกเป็นสุข แต่ป้อมก็รู้สึกผิดเล็กน้อย ที่เมื่อวานตนเองคะยั้นคะยอให้อ้อมมาเป็นเพื่อน ช่วยหาข้อมูลในห้องสมุด แต่ด้วยนิสัยขี้เล่น ป้อมเลยแกล้งร้องเพลงแหย่เพื่อนสาวเฉย “♫ อดทนเวลาที่ฝนพรำ   อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อไหร่เวลาที่ฝนจาง   ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ♫” อ้อมยิ้ม แกล้งขัดจังหวะ “ฝนตกจั้กๆๆ แบบนี้ยังอารมณ์ดีนะ อาร์ตไปหน่อยไหม?” ป้อมทำไม่สนใจ แกล้งร้องเพลงต่อ ขณะยิ้มหวานให้อ้อมไปด้วย จนอ้อมเองก็ต้องยิ้มขำๆ ป้อมเหมือนกัน “♫ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอออ.. (เสียงเอื้อนตามเพลง) อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ  อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้ายยย...♫” แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 17:44:43 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 16:59:46 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 16:58:50

ความคิดเห็นที่ 9 (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก ~ ฤดูที่แตกต่าง เวอร์ชั่นป็อปแจ๊ส) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:01:22

ความคิดเห็นที่ 10 พอป้อมร้องถึงท่อน “อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ  อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย” ปรากฏว่าจังหวะนั้นฟ้าแลบแปลบ พร้อมกับมีเสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงจนป้อมสะดุ้ง อ้อมหัวเราะกักๆๆ ก่อนพูดทั้งขำๆไปด้วย “เอาดิๆ เดี๋ยวก็ได้วันสุดท้ายจริงๆอ่ะ” ป้อมค้อน ชะเง้อมองฟ้าเล็กน้อย ก่อนจะชี้มืออ้อมว่า “โน่น.. รถเมล์มาละ ไปกันเหอะ” อ้อมยังหัวเราะหึๆ ขณะที่เธอและป้อมก้าวเท้าขึ้นรถเมล์สาย 29 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 22:09:36 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 17:06:48 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:05:57

ความคิดเห็นที่ 11 [เรื่องของจอยกะเจี๊ยบ] เวลาบ่ายใต้ร่มไม้ หน้าคณะครุศาสตร์ จุฬา ท้องฟ้ามีแดดร้อนเปรี้ยง ยังดีที่เมื่อเช้าฝนเทลงมาก่อน เลยช่วยไม่ทำให้บ่ายที่มีแสงแดดจ้าแบบนี้ร้อนจนเกินไป  มีหนุ่มสาวสองคนเดินมาถึงม้าหินใต้ร่มไม้ "แน่ใจนะว่าตรงเนี่ย" เจี๊ยบในชุดเสื้อยืดขาว กางเกงบลูส์ยืน มือหนึ่งถือกีต้าร์โปร่งตัวเก่ง อีกมือก็ถือเป้ เอ่ยกับเพื่อนสาวของตนอย่างไม่มั่นใจในสถานที่นัก "น่าจะใช่นะ ตรงนี้แน่ๆ เงาะบอกเราว่า ม้านั่งหินอ่อนใต้ต้นจามจุรีหน้าคณะ มันก็น่าจะตรงนี้แหละ ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ฮิฮิ" จอยยิ้มบอกเจี๊ยบแบบตนเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ จอยเลยบอก "คงแถวๆนี้แหละ ถึงจะไม่ใช่ แต่เดี๋ยวยัยเงาะก็หาเราเจอเอง" ^^" พูดเสร็จจอยก็ค่อยๆ วางกระเป๋าสะพายใบเขื่องไว้บนม้าหินอย่างระมัดระวัง ก่อนนั่งลง เจี๊ยบพอนั่งปุ๊บ วางเป้สะพายปั๊บ ก็เอากีต้าร์มาเกาเล่นฆ่าเวลา ฮึมฮัมเพลงไปด้วย จอยนั่งมองยิ้มๆ เธอรู้ดีว่า เจี๊ยบเป็นคนอารมณ์ศิลปินเพียงใด จอยยิ้ม ก่อนจะหยิบเอาอิเลคโทนออกมาจากกระเป๋า พอเจี๊ยบเห็นก็ทำตาโตด้วยความประหลาดใจ จอยหัวเราะชอบใจฮิๆฮะๆ ก่อนจะอธิบายว่า "บอยให้เรามาน่ะเจี๊ยบ" (จังหวะนี้ตอนแรกเงาะที่เดินมาเจอ และกะจะเข้ามาทักทั้งสองคน เธอกลับต้องชะงัก หยุดตัวเองไว้ก่อน เมื่อเงาะได้ยินชื่อบอย!)      แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 17:15:04 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:13:34

ความคิดเห็นที่ 12 โฆษณาช่วงที่ 2 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 21:14:10 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:17:44

ความคิดเห็นที่ 13 เจี๊ยบทวนคำ "บอย" จอยพยักหน้า ก่อนจะอธิบายยืดยาว "ใช่ๆ คืองี้ เราร้องเพลงมาจนตอนนี้ นึกอยากจะลองแต่งเพลงเองมั่งน่ะ ก็เลยอีเมล์คุยกะครูน้อย ครูบอกหากเราอยากจะแต่งเพลงได้เอง น่าจะหัดเล่นคีย์บอร์ดด้วย เพราะคีย์บอร์ดช่วยเราแต่งและหาเมโลดี้สวยๆได้ดี เราก็เลยอีเมล์ไปปรึกษาบอยน่ะ พอดีน้าปราณีเขาซื้อเปียโนมือสองให้บอย ก็ครูน้อยอีกนั่นแหละที่ไปช่วยเลือกซื้อ เลือกเช็คเทสต์เสียงคีย์ให้ด้วยเสร็จสรรพ ตอนนี้บอยก็เลยมีทั้งเปียโน ทั้งคีย์บอร์ดเล่นอยู่ที่เพชร" เจี๊ยบสรุปให้จอยเอง "บอยมันก็เลยโละอิเลคโทนตัวนี้ให้เธอ ฮะๆ ใช่สิ ก่อนจะหันมาเล่นคีย์บอร์ด บอยมันเล่นไอ้ตัวนี้จนคล่อง เราเคยเห็น" "ใช่ๆ ครูน้อยกระซิบบอกเราว่า น้าปราณี แม่ของบอยแกอยากซื้อใจลูกชายให้อยู่ช่วยงานที่เพชรน่ะ สงสัยกลัวจะตามพวกเรามาเรียนในกรุงเทพมั้ง ฮะๆ" จอยยิ้มหน้าบาน "เธอก็เลยรับอานิสงฆ์ไปด้วย ไอ้บอยมันให้เธอฟรีๆเลยเหรอ ไม่ใช่ถูกๆน่ะไอ้เครื่องเนี่ย" เจี๊ยบยังสงสัยไม่หาย "แหมเธอนี่ พูดเหมือนไม่รู้จักเพื่อนตัวเอง เล่นกะว่าที่เจ้าของตลาดรุ่นต่อไปนิ ฮะๆ" จอยยิ้มดีใจ ตนเองยังนึกขอบคุณบอยที่ใจดี ยกให้เธอฟรีๆมาง่ายๆเลย เจี๊ยบก็หัวเราะหึๆ ไปด้วย เพราะนึกได้ว่าบอยมีนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เรียนประถมด้วยกัน สมัยเด็กๆ พอแม่ซื้อเกมกดเครื่องใหม่ให้ บอยก็จัดแจงยกเกมกดเครื่องเก่า รุ่นเก่าให้ไอ้แจ๊คกับพวกเราในแก๊งค์เล่นกันหน้าตาเฉยเลย เป็นงี้มาตั้งแต่เด็กๆจริงๆ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:23:17

ความคิดเห็นที่ 14 "แต่บอยไม่ได้ให้เราเปล่าๆเลยหรอกนะ เค้ามีเงื่อนไขให้เรารับปากข้อนึง" จอยบอก "รับปาก เรื่องไรอ่ะ" เจี๊ยบชักสงกะสัยอย่างมาก "เค้าขอให้เราเล่นเพลง "ฝน" ของเบิร์ดกะฮาร์ทให้ได้เป็นเพลงแรก นี่ๆ ดูสิ ยังให้โน๊ตเรามาด้วยเสร็จสรรพเลย เราก็เลยหัดเล่นอยู่เป็นอาทิตย์และ" จอยบอก พร้อมยิ้มอย่างที่ตัวเธอเองก็ยังงงๆ อยู่เหมือนกัน "เพลงฝนเหรอ เพลงคนอกหักนี่หว่า ไรของมันวะ หรือไอ้บอยมันแอบชอบเธออยู่" เจี๊ยบแกล้งกระเซ้า "บ้าสิเจี๊ยบ พูดยังกะไม่รู้จักเพื่อนสนิทในวงหนุ่มสาวน้อยด้วยกันงั้นแหละ" จอยตอบ "พูดเล่นน่า แต่เราสงสัยทำไมต้องเป็นเพลงนี้หว่า" เจี๊ยบยังงงๆ "ไม่รู้ดิ" จอยยักไหล่ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:29:39

ความคิดเห็นที่ 15 โฆษณาช่วงที่ 3 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:32:01

ความคิดเห็นที่ 16 "แต่เอาเฮอะ มันมากรุงเทพคราวหน้า เธอก็เล่นเพลงนี้ให้มันฟังแล้วกัน อุตส่าห์ยกอิเลคโทนตัวแรกในชีวิตให้เธอเฉย หึๆ" เจี๊ยบสรุป "นั่นแหละ ที่เราอยากจะบอกเธอ มาๆ เธอลองดูโน๊ตแล้วเล่นกีต้าร์นะ เราจะลองเล่นอิเลคโทนไปด้วย" จอยเลยยื่นโน๊ตที่เธอซีร็อกมาอีกแผ่นให้เจี๊ยบ "อู๊ย..ไม่ต้องหรอก เพลงนี้เราเคยเล่นบ่อยๆ สบาย เพลงนี้เพราะดี เพลงโปรดเราเหมือนกัน" เจี๊ยบยิ้มบอก "หรอ.. จริงดิ ดีเลย งั้นรอยัยเงาะยังไม่มา เราลองมาเล่นพร้อมกันดีกว่า เธอร้องนะ เพลงนี้อารมณ์มาแนวผู้ชายจ๋าเลย แหะๆ" จอยยิ้มแหยๆบอกเจี๊ยบ "เอาสิ พร้อมยัง? อ่ะ.. สาม สี่..." จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:36:52

ความคิดเห็นที่ 17 (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก ~ ฝน) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:39:14

ความคิดเห็นที่ 18 (จบตอน) To Be Continued... จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 17:41:43

ความคิดเห็นที่ 19 (เข้าเพลงจบท้ายละคร) ขอขอบคุณ -บทเพลงทุกเพลงที่นำมาใช้ประกอบ -ชื่อเดิมของตัวละครทุกตัวของจีทีเอช -ทีมงาน Seasons Change เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย และ แฟนฉัน: อยากบอกเธอรักครั้งแรก ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้มีแฟนฉัน ๒ (ภาคบทภาพยนตร์) และ บันทึกแฟนฉัน (ภาคบทละครซีรี่ส์) แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 18:17:30 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 18:08:10

ความคิดเห็นที่ 20 บางคนไม่เคยอ่านบทหนังแฟนฉัน ๒ มาก่อน อาจจะงงๆ เรื่องราวระหว่างบอยกับเงาะ มีเฉลยในลิงค์ข้างล่างครับ ฉากที่ถูกตัด ๒ ~ รักเราเริ่มต้นกันที่ทะเล http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12364051/C12364051.html แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 18:14:56 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 18:10:50

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อนย่อมเข้าใจในเพื่อน    แตกต่างแต่ไม่แตกแยก ^^ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12419733/C12419733.html จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 18:42:06