ความคิดเห็นที่ 1 ตอนก่อนหน้า (บทที่ 10 : นักโทษ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12521674/W12521674.html ... ... ... ภาคิมเคยปวดหัวหนักๆ ตอนที่อายุ 4 ขวบ เสียงบีบแตรดังลั่นหน้าประตูบ้านกลางดึกปลุกแม่และเขาให้ตื่นมาพบกับพ่อในชุดปฏิบัติหน้าที่ที่เปรอะเปื้อนเลือดและเขม่าควัน มารดาของเขาวิ่งลงบันไดไปเปิดประตูรับพ่อแล้วถกเถียงกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เด็กน้อยแง้มประตูห้องออกมาดูพ่อกำหมัดแน่นและแม่เริ่มปิดหน้าร้องไห้ เด็กชายตัวน้อยร้องไห้ออกมาเสียงดังจนแม่ต้องเข้ามากอดไว้ “คิว ไม่เป็นไรนะลูก ไม่มีอะไร” “แม่...หนูปวดหัว ฮือ...” “คุณ พาลูกไปโรงพยาบาลกันเถอะ” แม่มาจับศีรษะแล้วรู้สึกว่าตัวเขาร้อนผ่าว ผู้เป็นมารดาละล่ำละลักบอกบิดาที่ตามขึ้นมาดูอาการ “ออกไปตอนนี้ไม่ได้ รัฐบาลยังไม่ยกเลิกประกาศเคอร์ฟิว” “แต่คุณเป็นทหาร ใส่ชุดทหาร คุณพาพวกเราออกไปได้นี่นา” “ไม่ได้ ผมออกไปไหนตอนนี้ไม่ได้” ปะปนไปกับเสียงร้องไห้ของตนเอง ภาคิมได้ยินเสียงแม่คาดคั้นเอากับพ่อว่าหายไปไหนมาในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน และสุดท้ายได้คำตอบที่หลุดมาจากปากพ่อ “ผมเพิ่งยิงคนตายมา ยิงทะลุหัว กระเด็นลงไปกองบนถนนเลย” ระหว่างที่พ่อพูดมาไม่กี่คำและลุกเดินจากไปเหมือนคนเสียสติ แม่เอามือมาปิดหูของเขาไว้ ภาคิมแผดร้องเสียงดังลั่นและเริ่มชัก แม่พยายามดึงตัวเขานอนลงกับพื้น โดยที่ไม่รู้วิธีการช่วยเหลือและกลัวลูกจะกัดลิ้นตัวเอง มารดาของเขาเอามือของตัวเองกั้นระหว่างฟันบนกับฟันล่างของภาคิมเอาไว้ เด็กน้อยที่ชักกระตุกอยู่ดิ้นพรวดพราดและกัดมือมารดาจนเป็นแผล สักพักก็นิ่งสงบลง แม่จึงอุ้มเขาออกไปหาคนข้างบ้านและพาไปโรงพยาบาล เด็กน้อยได้รับยาลดไข้และกันชัก จากนั้นก็พักฟื้นตัวอยู่ในโรงพยาบาลอยู่หลายวัน ช่วงนั้นสภาพภายในโรงพยาบาลค่อนข้างโกลาหล เขาจำได้ว่าพอเริ่มอาการดีขึ้น เขาเกาะขอบหน้าต่างมองดูตึกที่มีการลำเลียงผู้ป่วยเข้าไปด้านใน เต็มไปด้วยคนที่บาดเจ็บ มีเลือด มีผ้าพันแผล พยาบาลที่ปลีกตัวมาดูอาการของเขาก็มาด้วยสภาพอิดโรย และหันไปพูดคุยกัน “คนเจ็บขนมาหมดหรือยัง” “ขนมาเท่าที่ได้ เพราะแม้แต่รถพยาบาล ตำรวจทหารก็กันไม่ให้เข้า” พวกเธอพูดถึงพ่อของเขา... ปีนั้นเป็นปี 2535 โภคิน เดชาพิชิต  ชายสูงวัยลักษณะภูมิฐาน แต่งกายด้วยชุดลำลองนั่งอยู่บนโซฟา เขากำลังเปิดอัลบั้มเก่าๆ ออกมาดู ขณะที่ศรีสุดาผู้เป็นภรรยาเดินไปชงกาแฟมาให้ สตรีผมสีดอกเลาคนกาแฟพลางหันไปมองสามีที่ครองชีวิตผ่านเหตุการณ์ดีร้ายมาด้วยกันนานกว่ายี่สิบปี แม้บัดนี้เขาจะไต่เต้ามาเป็นข้าราชการทหารชั้นผู้ใหญ่ มียศถาบรรดาศักดิ์ซึ่งเป็นไปตามอายุงาน แต่มิใช่ตำแหน่งใหญ่โตที่มีอำนาจตัดสินใจใดๆ ด้วยโภคินถอนตัวออกมาจากเรื่องการเมืองการปกครองมาตั้งแต่สิบกว่าปีก่อน นับจากเหตุการณ์นั้น... ภาพของคณะบุคคลยืนเรียงกันเป็นระเบียบเรียบร้อย ด้านหน้าสุดประกอบไปด้วยผู้บัญชาการทหารสูงสุด ผู้บัญชาการทหารบก ผู้บัญชาการทหารเรือ ผู้บัญชาการทหารอากาศ และอธิบดีกรมตำรวจ ด้านหลังประกอบไปด้วยรองผู้บัญชาการทหารบก พลเอก พลเรือเอก พลอากาศเอก อีกร่วมยี่สิบนาย ด้านหลังประดับฉากไปด้วยข้าราชการทหารและพลเรือนอีกเป็นจำนวนมาก หนึ่งในนั้นกวักมือเรียกพันตรีคนหนึ่งที่กำลังตั้งขากล้องอยู่ให้เข้าไปอยู่ในกรอบรูปด้วย ‘เข้ามาสิโภคิน’ โภคินซึ่งในเวลานั้นคือพันตรีโภคินได้แต่ทำวันทยหัตถ์แล้วยืนนึ่ง เสียงของคนที่มีอำนาจสูงกว่าที่อยู่แถวหน้าเพียงเปรยเบาๆ ว่า ‘ให้เขาตั้งใจกดชัดเตอร์เถอะ เขาอาสามาทำเท่านี้’ โภคินตะเบ๊ะแล้วปฏิบัติหน้าที่ของตนต่อ เมื่อกดชัดเตอร์แล้ว สิ่งที่ปรากฏออกมา จึงเป็นประมวลภาพของคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) จำนวนหลายสิบคนโดยไม่มีตนเองรวมอยู่ด้วย โภคินให้เหตุผลง่ายๆ กับ “เจ้านาย” ว่าตนยินดีรับใช้ใกล้ชิด และปกป้องคุ้มกันผู้บังคับบัญชาตามประสานายทหารชั้นกลางพึงกระทำ แต่ด้วยภาระที่มีภรรยาและต้องดูแลลูกชายที่เพิ่งอายุได้เพียงสี่ขวบ จึงขอสงวนชื่อไว้ไม่เข้าร่วม แม้จะถูกหมางเมินจากผู้บังคับบัญชาอยู่บ้างในระยะแรก แต่ด้วยความเป็นคนเรียกง่ายใช้คล่อง ก็ทำให้ได้รับการยอมรับ และต่อมาเป็นคนที่ถูกลืมไปในยามที่เหตุการณ์สงบ แต่ก็ยังมีเหตุการณ์หนึ่งที่โภคินไม่อาจลืม... เขาถูกส่งตัวไปยังถนนราชดำเนินในวันที่ 18 พฤษภาคม 2535 เป็นวันที่รัฐบาลประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในกรุงเทพมหานครและให้ทหารทำหน้าที่รักษาความสงบ ระหว่างนั้นเขาได้รับอนุญาตให้พกปืนเพื่อควบคุมสถานการณ์ที่เริ่มล่อแหลม กระบวนการสื่อสารและถ่ายทอดคำสั่งค่อนข้างติดขัดและจำเป็นต้องส่งต่อกันมาเป็นทอดๆ เสียงปืนนัดแรกเริ่มดังขึ้นจากทิศทางไหนสักทางและผู้คนเริ่มแตกฮือ เสียงออกคำสั่งในวิทยุสื่อสารดังก้องให้ยิงกราดออกไป ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังเปรี้ยงปร้างอยู่รอบตัวโดยที่อาวุธในมือของโภคินยังไม่ถูกใช้งานเลยสักนัด  ผู้ชุมนุมเริ่มกรูมาทางเขา โภคินตัดสินใจยิงปืนขึ้นฟ้าเพื่อทำการขู่ให้ผู้ชุมนุมถอยไป แต่โดยไม่คาดฝัน กระสุนนัดนั้นเจาะทะลุศีรษะชายหนุ่มคนหนึ่งที่ขึ้นไปยืนบนหลังคารถเมล์ให้ร่วงผล็อยลงมาราวกับนกปีกหัก จากนั้นเสียงปืนและเสียงโห่ร้องคำรามก็ดังกึกก้องสับสนปนเปกันไปทั่วบริเวณ โภคินไม่มีโอกาสแม้แต่จะเข้าไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ เขาตัดสินใจวิ่งหนีออกจากที่เกิดเหตุ พอวิ่งไปถึงรถ ก็ขับรถบึ่งหนีกลับมาที่บ้านอย่างคนเสียสติ โภคินเคยผ่านการฝึกมาอย่างหนัก รู้วินัยของทหารเป็นอย่างดี แต่ปณิธานที่จะปกป้องประเทศชาติได้ถูกทำลายลงอย่างย่อยยับกับมือของตนเอง เขาฆ่าประชาชนที่ไม่มีอาวุธอยู่ในมือ แล้วยังจะมีหน้าบอกว่าตนเองเป็นทหารของพระราชาและประชาชนอย่างไรได้ แล้วยิ่งเมื่อกลับถึงบ้านก็พบกับลูกชายเป็นไข้ตัวร้อนโดยที่เขาไร้สติปัญญาจะปกป้อง ชายชรานั่งมองภาพนั้นอย่างซึมเซา ความรู้สึกร้าวรานปรากฏอยู่ตามรอยยับย่นบนหางตาและดวงตาเศร้าหมอง “เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว คุณยังเก็บอัลบั้มนี้กลับมาดูอีกหรือคะ” ศรีสุดาที่อยู่ในวัยห้าสิบกว่าปีนำกาแฟมาวางบนโต๊ะและทรุดนั่งลงบนโซฟาข้างๆ สามี โภคินละสายตาจากภาพเก่าๆ หันมามองศรีภรรยาที่เป็นคู่ทุกข์คู่ยาก และหลายครั้งหลายครา เธอเป็นฝ่ายเข้มแข็งกว่าเขาหลายเท่า สตรีที่อยู่ข้างกายเขาคนนี้เอง ที่เป็นคนเหนี่ยวรั้งไม่ให้เขาเข้าร่วมปฏิบัติการอันน่าอดสู แต่เขาก็ยังดื้อดึงออกไปตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา  ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน เธอเป็นผู้แก้ไขปัญหาทุกอย่างตั้งแต่พาลูกชายเข้าโรงพยาบาล กลับมาปลอบใจ สั่งให้เขาอาบน้ำอาบท่า กบดานอยู่กับบ้าน เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างคลี่คลาย ค่อยกลับไปรายงานตัวในกรมตามปรกติ จนกระทั่ง เวลาค่ำของวันพุธที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้นายสัญญา ธรรมศักดิ์ ประธานองคมนตรี และพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ องคมนตรี นำพลเอกสุจินดา คราประยูร นายกรัฐมนตรี และพลตรีจำลอง ศรีเมือง ผู้นำการประท้วงรัฐบาล เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท จากนั้นทรงมีกระแสพระราชดำรัสที่เปี่ยมด้วยพระมหากรุณาต่อบ้านเมืองอย่างหาที่สุดมิได้ โภคินหลับตานึกถึงพระราชดำรัสของพระองค์ในวันนั้น เนื้อความส่วนหนึ่งยังตราตรึงลึกซึ้งอยู่ในดวงจิต ‘เวลาคนมีการปฏิบัติรุนแรงมันลืมตัว ลงท้ายเขาไม่รู้ว่าตีกันเพราะอะไร  แล้วก็จะแก้ปัญหาอะไร เพียงแต่ว่าจะต้องเอาชนะ แล้วก็ใครจะชนะ  ไม่มีทาง อันตรายทั้งนั้น มีแต่แพ้ คือต่างคนต่างแพ้  ผู้ที่เผชิญหน้าก็แพ้แล้วที่แพ้ที่สุดก็คือประเทศชาติ  ประชาชนจะเป็นประชาชนทั้งประเทศ ไม่ใช่ประชาชนเฉพาะในกรุงเทพมหานคร  ถ้าสมมติว่า เฉพาะในกรุงเทพมหานครเสียหายไป ประเทศก็เสียหายไปทั้งหมด  แล้วก็จะมีประโยชน์อะไรที่จะทะนงตัวว่าชนะ เวลาอยู่บนกองซากปรักหักพัง’ (ตอนหนึ่งของพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว วันที่ ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๕) ด้วยพระบารมีปกเกล้าปกกระหม่อม ที่ทรงเตือนสติผู้เกี่ยวข้อง หลังจากนั้นไม่นานนัก ทุกอย่างก็คลี่คลายลงไปราวกับปาฏิหาริย์ หลังเหตุการณ์ที่ถูกเรียกชื่อว่า ‘พฤษภาทมิฬ’ คณะรสช. ถูกยกเลิก ผู้ดำรงตำแหน่งต่างๆ ต่างกระเซ็นกระสายไปคนละทิศทาง และมีผลต่อการปรับย้ายตำแหน่งในแวดวงข้าราชการไปอีกหลายทอด โภคินเป็นคนหนึ่งที่ได้รับการโยกย้ายไปอยู่ในตำแหน่งที่ดีขึ้นแทนที่คนที่เคยปฏิบัติงานเดิมแต่อยู่ในรายชื่อของรสช.  โภคินหวาดหวั่นในการก้าวไปข้างหน้า แต่ก็ได้ศรีสุดาเป็นผู้ให้กำลังใจ ให้เขากลับมารับราชการด้วยความมุมานะในงานโดยไม่ข้องแวะกับการเมืองการปกครองใดๆ ทั้งสิ้น และโภคินก็ปฏิบัติตามอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง จนเมื่อเวลาผ่านเนิ่นนานไป สิบปี ยี่สิบปี เวลาค่อยๆ เปลี่ยนและลบเลือนทุกสิ่ง โภคินก้าวเข้าสู่ตำแหน่งหน้าที่การงานที่มั่นคง สูงส่ง ทั้งยังได้รับความเคารพและสรรเสริญจากคนทั่วไปว่าเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของผู้ใต้บังคับบัญชา ทั้งยังผู้หลักผู้ใหญ่ที่น่านับถือ คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกระทั่งครอบครัวของเพื่อนของลูกชายที่ตกทุกข์ได้ยาก นับว่าเป็นปูชนียบุคคลที่หาได้ยากและเป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนรุ่นหลัง ความภาคภูมิใจเหล่านั้นที่แท้มาจากศรีภรรยาของเขาทั้งหมด... “นั่น ถามแล้วก็ไม่พูด คิดอะไรอยู่หรือคะ” ศรีสุดาทำท่ากระเง้ากระงอด ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด เธอก็ยังสะสวย เปี่ยมด้วยสเน่ห์ที่ทำให้เขาหลงใหลและชื่นชมเสมอมา “คิดว่าโชคดีเท่าไรแล้ว ที่มีเธอและลูก” “ถ้าคิดว่าโชคดีเท่าไรแล้ว ก็ต้องรักษาพวกเราไว้ให้ดีๆ สินะคะ” ศรีสุดาไม่วายควบคุมกำกับ หลังจากผ่านเหตุการณ์เลวร้ายนั้นมา สองสามีภรรยาเฝ้าเลี้ยงดูภาคิมมาอย่างประคบประหงมและตามใจทุกอย่าง เพราะไม่รู้ว่าเรื่องราวในวันนั้นจะทำร้ายและฝังใจลูกชายของตนมากแค่ไหน พวกเขาจึงทุ่มเททั้งความรักและความเอาใจใส่ทั้งหมดที่มีให้กับลูกชายเพื่อทดแทนความทรงจำร้ายๆ ไปให้หมด “อืม พูดถึงลูกของเรา ฉันก็ยังรู้สึกผิดไม่หายเลยแม่” โภคินพูดตามที่รู้สึกจริงๆ ยิ่งมานั่งรำลึกถึงต้นเหตุยิ่งรู้สึกผิดท่วมทับทวีคูณ ภาคิมกลายเป็นเด็กสองบุคลิกที่ยามอารมณ์ดีก็ดีใจหาย แต่เมื่อโกรธหรือโมโหขึ้นมาก็อารมณ์ร้ายอย่างบ้าคลั่ง ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเด็กน้อยได้ยินพยาบาลพูดว่าทหารกราดยิงประชาชนอย่างไร้สำนึก เขาร้องคำรามและตรงเข้าไปทุบตีพยาบาลพลางร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล ในเวลานั้น ผู้ใหญ่ทั้งหลายไม่ถือสาการกระทำของเด็กตัวเล็กๆ ศรีสุดาเฝ้าสังเกตความประพฤติของลูกชายเรื่อยมาจนเขาเติบใหญ่ เริ่มเชื่อ จนเชื่อสนิทใจว่า ภาคิมควบคุมตัวเองได้ “เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว อย่าไปนึกถึงมันเลยคุย อยู่กับปัจจุบันดีกว่า ช่วงนี้ลูกเราก็พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกอย่างไรก็ไม่รู้” “เออ นั่นสิ ว่าแต่ ป่านนี้คิวเขายังไม่กลับบ้านอีกหรือ” “อืม เห็นว่าช่วงนี้ไปพักที่คอนโดน่ะค่ะ คงจะทยอยเก็บของด้วย เดี๋ยวก็จะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้ว คุณอยากคุยกับลูกหรือคะ เดี๋ยวฉันต่อโทรศัพท์ให้” “จ้ะ เรียกเขากลับมาบ้านหน่อยก็ดี อีกไม่กี่วันก็วันเกิดเขาแล้ว เผื่อจะหาอะไรที่เขาชอบมอบให้เขาก่อนไปนะ” “ได้ค่ะคุณ” ศรีสุดาหันไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาลูกชาย สัญญาณตอบรับว่าสายว่างแต่เนิ่นนานยังไม่มีคนรับสาย คนเป็นแม่เริ่มสังหรณ์ใจประหลาด  มีสัญชาติญาณบางอย่างบอกว่า มีอะไรไม่สู้ดีนักกำลังเกิดขึ้นกับลูก * •..,..,..• * * •..,..,..• * * •..,..,..• ** •..,..,..• * จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 07:41:01

ความคิดเห็นที่ 2 ภาคิมกำลังกำลูกบิดประตูแน่น เขารู้สึกรำคาญจนทนไม่ได้ ไม่ว่านักนินจะมาในรูปแบบไหน แต่การปรากฏขึ้นมาของนักนินในเวลานี้คือการเข้ามาตอกย้ำความรู้สึก “ผิด” ที่เขาไม่อาจยอมรับ ปมในอดีตและบทเรียนของพ่อ สอนให้ วิ่งหนี...กลบเกลื่อน... และแม่ยินยอมให้เขาต่อต้านอย่างรุนแรงและก้าวร้าว ช่วงเวลาที่ปราศจากคนควบคุม ชายหนุ่มจึง “ของขึ้น” มากขึ้นและมากขึ้นอย่างไม่ประมาณตน เมื่อถึงเพดานที่มีขีดจำกัด ระเบิดเวลาลูกหนึ่งก็ถึงเวลาทำงาน ตึง!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาเสี้ยววินาที ภาคิมจำได้ว่าตนกระชากประตูห้องน้ำเปิดออกมาอย่างแรงแล้วหมายจะก้าวเท้าออกไปข้างหน้า แต่ทันใดนั้นกลับชาวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แขนและขาด้านซ้ายคล้ายทรายร่วงกราวทลายลงกับพื้น ร่างทั้งร่างเหวี่ยงลงกระแทกขอบประตูแล้วไหลรูดลงกับพื้นหน้าห้องน้ำอย่างไม่มีใครทันตั้งตัว หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงขอบเตียงด้วยอาการเคลิ้มฝันพลันเบิกตาโพลงด้วยความหวาดผวา เธอส่งเสียงกรีดร้องเมื่อเห็นใบหน้าของภาคิมบิดเบี้ยวไปครึ่งซีกพร้อมกับแขนขาที่งอพับจนศีรษะล้มลงกระแทกกับพื้น ชายหนุ่มเริ่มสั่นกระตุกและน้ำลายฟูมปาก เขากลอกตาไปมาอย่างสับสนระคนเดือดดาล เสียงนั้นไม่อาจเล็ดรอดออกไปจากห้องเก็บเสียงที่ภาคิมสั่งให้ช่างมาปรับปรุงเสียใหม่เอี่ยม จึงไม่มีใครผลักประตูเข้ามาช่วยเหลือ สภาวะเคลิบเคลิ้มพลิกกลายเป็นหวาดผวาของหญิงสาวทำให้ไม่อาจเข้ามาช่วยปฐมพยาบาลได้แต่ประการใด เดชะบุญยังมีเสียงโทรศัพท์ดังคลอรอสายอยู่จนกระทั่งหญิงสาวผู้นั้นตั้งสติได้ เธอเอื้อมมือไปกดรับทั้งที่มือยังสั่นเทา “หะ...ฮะโหล ชะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” “นั่นเธอเป็นใคร เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายฉัน” ปลายสายตอบกลับมาอย่างตะกุกตะกัก แต่ทันทีที่จับใจความได้ ผู้เป็นมารดาก็รีบวางสายและร้องบอกโภคินให้ขับรถไปช่วยกันพาลูกชายส่งโรงพยาบาลโดยด่วนที่สุด * •..,..,..• * * •..,..,..• * * •..,..,..• ** •..,..,..• * หน้าห้องฉุกเฉินเวลา 20.00 น. ศรีสุดาและโภคินลุกพรวดเมื่อเห็นนายแพทย์คนเดิมที่เข้าไปให้การรักษาภาคิมเดินออกมา ดูเหมือนนายแพทย์ผู้นั้นก็มองหาญาติของผู้ป่วยอยู่พอดี แต่เมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางของสองสามีภรรยาแล้ว คุณหมอก็ดูอึกอักและนิ่งงันเหมือนพยายามเรียบเรียงคำพูดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันเข้าไปดูลูกตอนนี้ได้ไหมคะคุณหมอ” ศรีสุดาเสียอีกที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่า และเอ่ยปากร้องขอในสิ่งที่อดทนรอมาร่วมชั่วโมงกว่าๆ นายแพทย์หนุ่มพยักหน้าและผายมือเชิญให้พ่อและแม่เข้าไปดูลูกชายที่เตียงสังเกตอาการ ภาคิมนอนลืมตาปรือแต่ไม่ตอบสนองใดๆ ต่อการมาของพ่อและแม่ ใบหน้าของเขาซีดเซียว ริมฝีปากซีกหนึ่งบิดเบี้ยวครึ่งซีกคล้ายปลายโค้งของตัวเบ็ด นิ้วทั้งห้าในมือข้างเดียวกันนั้นงองุ้มเข้าไปภายในอุ้งมือโดยที่เจ้าตัวไม่สามารถบังคับให้คลายออกมาได้ “โธ่... ลูกแม่” “ผู้ป่วยล้มศีรษะกระแทกพื้นไม่แรงมาก แต่เขามีพยาธิสภาพเดิมคือเส้นเลือดในสมองแตกมาก่อนแล้วครับ จากรังสีวินิจฉัย แสดงเส้นเลือดที่ผิดปกติและมีลิ่มเลือดมาอุดตัน พอผู้ป่วยมีความเครียดและความดันโลหิตพุ่งขึ้นสูง เส้นเลือดบริเวณที่อุดตันก็แตกออกมา ผมให้ยาละลายลิ่มเลือดรักษาภาวะฉุกเฉิน กับให้ยาลดความดันโลหิตประคองอาการไปก่อนนะครับ หลังจากนี้ผู้ป่วยจะมีอาการอ่อนแรงครึ่งซีก หรือเป็นอัมพฤกษ์อยู่อีกช่วงเวลาหนึ่ง ซึ่งขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายและจิตใจของผู้ป่วยเองครับ” “ครับ...” โภคินยืนรับฟังอาการด้วยใจสงบนิ่ง นึกใคร่ครวญถึงภาพในสมองของลูกชายตามคำที่หมอบอกแต่กลับนึกไม่ออก ที่ปรากฏในหัวกลับเป็นภาพเด็กหนุ่มสมองระเบิดเลือดพุ่งกระจายแล้วร่วงลงไปกองกับพื้นเข้ามาแทนที่ “ถัดจากนี้ผมคงต้องให้ผู้ป่วยพักรักษาตัวอยู่ในไอซียูจนกว่าจะพ้นขีดอันตราย และให้พยาบาลสอนญาติผู้ป่วยช่วยทำกายภาพด้วยนะครับ” “ครับ... ได้ครับคุณหมอ” โภคินยืนหยัดรับฟังและตอบรับด้วยสติและอารมณ์ที่มั่นคงกว่าเดิม ฝ่ายภรรยาของเขาก็ยืนนิ่งเหมือนพยายามฝืนแสดงว่ารับได้ ทั้งที่ในใจแหลกร้าวระทมด้วยความสงสารลูก โภคินเข้าไปโอบไหล่ภรรยาไว้เบาๆ เธอจึงค่อยๆ สะอื้นไห้เสียงเบา “เวรกรรมอะไรนี่... เวรกรรมอะไร...” โภคิมบีบไหล่ภรรยาแน่นขึ้นอีกทั้งที่มือของตนเองก็สั่นเทา  ยี่สิบปีให้หลัง หากกฎแห่งกรรมมีจริงก็ควรมาลงที่เขา ไม่ใช่ลงกับลูก และเวลานี้เขาจะไม่หนีความผิดใดๆ ที่ตนเองเป็นผู้ก่ออีกแล้ว ถึงเวลาที่ต้องยืนหยัดเป็นเสาหลักของครอบครัวและดูแลลูกและภรรยาของตนให้กลับฟื้นคืนสภาพเป็นปรกติธรรมดาให้ได้โดยไวที่สุด  ส่วนภาคิมที่นอนตาปรืออยู่บนเตียงผู้ป่วยรับรู้ได้ถึงการมาของพ่อและแม่ เขาเบ้ปากอยากส่งเสียงขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ ภาพที่มองเห็นเบื้องหน้าก็เริ่มพร่าเลือน เมื่อพยามปรับโฟกัสให้เห็นพ่อแม่ได้ถนัดตา ก็กลับพบว่า มีใครคนหนึ่งตามพ่อและแม่มาด้วย เป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ รุ่นราวคราวเดียวหรือไม่ห่างจากเขามากนัก  ชายหนุ่มคนนั้นมีจุดสังเกตที่น่าประหลาดคือมายืนจ้องมองเขาไม่วางตา และที่น่าขนพองสยองเกล้ามากกว่านั้น คือศีรษะและหน้าตาของชายผู้นั้นอาบไปด้วยเลือด ทั้งที่ไหลเปรอะและเริ่มแห้งกรัง  สิ่งที่ตามมาหลอกหลอนเขาไม่ใช่นักนินอีกต่อไป และชายนิรนามผู้นี้ก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน  ผู้เคราะห์ร้ายที่ถูกพ่อยิง...  หรือคนต่างด้าวฝ่ายชายที่ถูกเขาขับรถชนกันแน่!!! ภาคิมได้แต่ส่งเสียงอือๆ แทนการร้องโหยหวนที่ไม่อาจทำได้ในเวลานั้น - โปรดติดตามตอนต่อไป – จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 07:42:51

ความคิดเห็นที่ 3 จองที่นะคะ ขอแวบไปทำงานก่อน หลังเลิกเวรเรามาคุยกันต่อ ว่าด้วยเรื่องอาการโรคของภาคิม และชวนคลายเครียดด้วยเกมน่ารักๆ ค่ะ + + + + + กลับมา edit ความเห็นนี้ ขอใช้พื้นที่นิดเดียวสำหรับขอบคุณกิ๊ฟงามๆ ในตอนที่แล้ว จากคุณผู้อ่านดังรายนามต่อไปนี้ค่ะ ^^ บก. Sniper-1500watt, น้องจ๋าว NUAOFFYHUB, คุณแพรวดาว, น้องทะเลเดือดพันธุ์ร็อค, คุณกาปอมซ่า, คุณ Shaolin boy, คุณ zoi, กีวี Kiwi_brown, จารย์จี Psycho man, หนูปุ้ย npuiy, คุณใยไหมกะใบม่อน, คุณน้ำพรมหนำ, คุณจันทร์พันฝัน, คุณ ravio, คุณ Tangtatouille และคุณ cinta ค่ะ ขอบคุณขนม ลูกอม นิทาน คำอวยพร กลอนแร็พโย่ว โดนัท ฟ้าแลบฟ้าร้อง ที่มอบให้กันในกระทู้ด้วยนะคะ ตอบแต่ละคนไปแล้ว รบกวนย้อนอ่านดูได้ในกระทู้เก่า จะได้อรรถรสมากกว่ายกมาตอบในกระทู้นี้ค่ะ + + +  + เดี๋ยวพากันไปต่อเบื้องหลังเนื้อหาในบทนี้ และเกมตามมา ในความเห็นล่างๆ อีกทีนะคะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 55 21:41:58 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 07:45:23

ความคิดเห็นที่ 4 ว้า... ตัวเลือกโหวตขาดตนที่ผมอยากจะโหวตให้ไปหนึ่งคน คือลัดดา เพราะผมคิดว่าเธอน่าสงสารมากครับ ส่วนนานหงุน ผมไม่ค่อยสงสารเพระเป็นผู้ชาย เอาตัวรอดได้ง่ายกว่า ไม่มีก็ไม่เป็นไรสำหรับนายหงุน ภาคิน ก้ยังสงสารไม่ค่อยจะลง ถึงจะมีบทอันชวนให้สงสาร รอดูอีกระยะก่อนดีกว่า นางเอกก็อยากสงสาร แต่รออีกนิดค่อยสงสาร จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 07:59:05

ความคิดเห็นที่ 5 ผมสงสารนักนินไปแล้วฮะ กดโหวตเรียบร้อย อิอิ ถึงภาคิมจะมีประวัติ(และอนาคต)ที่ชวนเรียกคะแนนสงสารมากๆ แต่ยังไงก็สงสารไม่ลงจริงๆ ฮะ ในอดีตทำอะไรเอาไว้ ผลของปัจจุบันก็คือคำตอบ ปล. อาการ Stroke นี่ผมสับสันมากฮะ สรุปว่ามันแปลอย่างเป็นทางการว่าโรคอะไรครับ ผมเคยค้นข้อมูลดู เห็นเรียกหลายอย่างเหลือเกินทั้งโรคลมปัจจุบัน,โรคเส้นเลือดสมองตีบ,โรคเส้นเลือดสมองอุดตัน, ปีก่อนผมไปนอนโรงพยาบาล น้าผู้ชายเตียงข้างๆ เล่าให้ฟังว่าเคยรักษาตัวด้วยอาการนี้เลย คือเส้นเลือดในสมองแตก หมอเลือกให้ยาสลายลิ่มเลือดแทนการผ่าตัดสมอง น้าเขาบอกว่าตอนที่เลือดสลายนะ เลือดเป็นลิ่มๆ ทะลักออกปากออกจมูกน่ากลัวมาก หลังจากนั้นต้องทำกายภาพบำบัดอีกนานและต้องหัดทำทุกอย่างใหม่เหมือนเด็กเล็กๆ ทั้งการพูด การกินข้าว แปรงฟัน ล้างหน้า ดื่มน้ำ นั่ง นอน เดินฯลฯ ฉะนั้น อนาคตของภาคิม หมอนี่ได้สำนึกถึงคุณค่าของชีวิตแน่ จากคุณ : ทะเลเดือดพันธุ์ร็อค เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 10:55:03

ความคิดเห็นที่ 6 โห มาทีนึงก็เครียดจัดเลย เรื่องโหวต ตอนนี้ยังเลือกไม่ถูกค่ะ ความเห็นคล้าย ๆ หนุ่ม ๆ ข้างบน -- ปล. วันนี้กะว่าถ้าไม่มีเรื่องสั้นของคุณน้องทะเลฯ หรือภูษาโยงของคุณรุริกะอัพเดต จะหลังไมค์ไปถามข่าวคราวสักหน่อย ปล่อยให้นักอ่านคิดถึงเสียหลายวัน ^^~ จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 15:28:53

ความคิดเห็นที่ 7 ที่จริงก็อยากโหวตให้เจ๊ลัดดาแกเหมือนกันนะอะ แต่คงมีบทน้อยไปหน่อย รู้สึกว่ากรรมจะตามสนองภาคิมเร็วจัง จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 15:43:59

ความคิดเห็นที่ 8 กดโหวตเกนโชไปค่ะ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 17:00:08

ความคิดเห็นที่ 9 ผมโหวตให้เตชิตครับ นอกจากจะไม่สมปราถนาในความรักต่อนักนินแล้ว ยังต้องกลายเป็นแพะขับรถชนคนตาย โดยไม่มีโอกาสแก้ต่าง อีกทั้งยังมีบทน้อยด้วยน้อยๆพอกับเจ๊ลัดดาเลย จากคุณ : Shaolin boy เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 20:50:04

ความคิดเห็นที่ 10 กระดื้บๆๆๆๆ มาโหวต ลุงหมอ . . . เพราะชอบ น้ำใบเตย เหมือนปอม . . .  เรื่องราวตอนนี้หนักเอาเรื่องนะคะ  คุณงุงิ กระดื้บๆๆๆๆ เข้าปากราหูต่อ . . . อ้อ . . . มาส่งเสบียงยามดึก เสิร์ฟ  เกี๊ยวซ่า ด้วยจ้า . . . แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 55 21:42:34 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 21:29:50

ความคิดเห็นที่ 11 ^ แหงนหน้าดูผลโหวต ไหลเรื่อยลงมาดูเหตุผลที่แต่ละคนโหวตแล้วแอบอมยิ้ม ^^ แต่ละคนมีมุมมองที่แอบน่ารักและแอบโหดกันไม่เบาเหมือนกันนะคะ ^^;;; (ขอบคุณบก.ที่เป็นห่วงด้วยค่ะ มีห่วงหน้าพะวงหลัง ห่วงรุริกะพะวงน้องทะเลด้วย แง่มๆ (ขอแซวหน่อย อิอิ) ^^;;;) บทนี้ต่อเนื่องมาจากสามบทก่อนหน้า คือเริ่มจาก short scene ที่บอกว่าแต่ละคนทำอะไรอยู่ที่ไหน ในเวลาไล่เลี่ยกัน จากนั้นค่อยๆ ฉายไฟไปหาแต่ละคน พร้อมกับเติมพื้นเพและที่มาที่ไป จนชีวิตและจิตวิญญาณของตัวละครแต่ละตัวแจ่มชัดขึ้น พอเิกิดเป็นรูปเป็นร่างที่ชัดเจน ก็ค่อยร้อยตัวละครโยงกลับเข้ามาหากันใหม่ ซึ่งเป็นการบ้านที่หนักขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ ^__^;;; บางทีมีพล็อตแล้ว เริ่มเขียนแล้ว สมองตันไปดื้อๆ ต้องพักเป็นสัปดาห์กว่าจะเขียนออกก็มี ระหว่างนั้น คำแนะนำ ความเห็น คำติ คำชม อารมณ์ ความรู้สึก ของคุณผู้อ่าน ยังเป็นประโยชน์กับผู้เขียนเสมอนะคะ ขอน้อมรับไว้ล่วงหน้าเลยค่ะ ทั้งนี้และทั้งนั้น ไม่รู้จะชี้แนะอะไร มาวิ่งเล่นเฉยๆ ก็ได้ อย่างไรก็อยากให้ลุ้นไปด้วยกันค่ะ + + + + + สำหรับชื่อตอนที่ให้ไว้คือ STROKE (ตอบน้องทะเลด้วย) เป็นชื่อโรคที่เรียกรวมๆ เวลาเกิดอุบัติการณ์เกี่ยวกับหลอดเลือดสมองนะคะ ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น พอตัวร้อน น้ำมูกไหล คนใกล้ตัวบอกว่า "เป็นหวัด" แต่ไม่ได้จำเพาะเจาะจงว่าหวัดอะไร ก็ต้องไปหาหมอ ต้องไปเจาะเลือด รอผลเลือดออกมา หมอถึงจะบอกไ้ด้ว่า เป็นไข้หวัดใหญ่ ไข้หวัดนก หรือไข้หวัด 2009 ซึ่งแต่ละหวัดก็มาจากคนละเชื้อไวรัส แล้วการรักษาก็ใช้ยาแตกต่างกันออกไปอีกเนอะ STROKE ที่ภาคิมเป็น ตั้งใจจะให้เป็นอาการที่เกิดจากโรค MOYAMOYA ค่ะ (คำว่าโมยาโมยาเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งแปลว่ากลุ่มควันบุหรี่ ที่ได้รับการตั้งชื่อนี้ ก็เพราะประสาทศัลยแพทย์ชาวญี่ปุ่นเป็นผู้รายงานเป็นครั้งแรก ส่วนพยาธิวิทยา ก็จะเกี่ยวกับการอุดตันของหลอดเลือดสมองที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่ง circle of willis ที่เกิดการตีบตันของหลอดเลือดแถวนั้น แล้วมีกลุ่มหลอดเลือดใหม่เกิดขึ้นมาทดแทน ทำให้เวลาทำ angiogram จะเห็นเป็นกลุ่มหมอกควันตามชื่อที่เรียกค่ะ ^^) เนื้อหาเครียดไม่พอ ความเห็นเครียดขึ้นไปอีก... อดทนอีกนิดเดียวนะคะ ^^; ที่เลือกโรคนี้เพราะมีรายงานว่า โรคโมยาโมยาเป็นได้ตั้งแต่เด็กเลยค่ะ เด็กเริ่มเป็นได้ตั้งแต่อายุ 1-4 ปี จากนั้นถ้ารักษาได้ดี ได้ทัน ก็จะหาย (อ้างอิง : http://www.childrenhospital.go.th/main/research/Inweb/Resident/AbsResident2555/Abs010-55.pdf ) ซึ่งภาคิมเคยเป็นแล้วชัก แต่ด้วยเหตุการณ์ประท้วงทำให้ไม่เกิดการวินิจฉัยที่ชัดเจน รักษาแบบประคับประคองจนเลิกสงสัย มา stroke อีกทีตอนเป็นผู้ใหญ่ ก็จะหนัก ฟื้นตัวลำบากไปเลยนะคะ จากนั้นก็ใส่ประเด็นเรื่องการเมือง เวรกรรม ความเชื่อ แต่อีกมุมหนึ่งก็มีวิทยาศาสตร์พร้อมจะให้คำอธิบาย เหลือแต่รอดูปฏิกิริยาผู้อ่าน ว่าจะเบนกันไปทางไหน แล้วค่อยเขียนต่ออีกทีค่ะ :) เฮือกก.... เกมกับของรางวัล มาต่อพรุ่งนี้นะคะ ไหนๆ คุณกาปอมซ่าก็จะมาอีกทีวันศุกร์นู่นเลย งิ ^^ . . . *แก้คำผิดกับคำอธิบายโรคใหม่นิดหน่อยค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 55 23:00:19 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 22:51:41

ความคิดเห็นที่ 12 แหม ๆ ก็ปกติเป็นคนโลกส่วนตัวสูงนี่คะ พอมีพี่สาว มีน้องชาย มีพี่ชาย มีเพื่อน ๆ หลายคนให้คุย ให้ถาม ให้คิดถึง ให้เป็นห่วง ก็ผูกพันเป็นธรรมดา พอไม่มีทู้คุณรุริกะ หรือน้องทะเลฯ ก็เหงาสิคะ (ไม่กล้าไปวุ่นวายทู้คนอื่นเค้า กลัวเค้าเคือง แหะ ๆ) จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 23:46:05

ความคิดเห็นที่ 13 แวะมาจุ๊บบก.ก่อนนอนค่ะ ล่อแล่ๆ (เอ้ย จุ๊บด้วยแลบลิ้นด้วย ฮ่าๆ) พรุ่งนี้เริ่มเล่นเกมนะค้า ราตรีสวัสดิ์ทุกคนด้วยค่ะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 23:57:01

ความคิดเห็นที่ 14 อากาศร้อนๆ ตอนบ่ายๆ ส่ายสะโพกโยกย้าย เชิ้บๆ อ่านในคห.ที่ 11 เข้าใจแย้วครับ สรุปคือคำว่า strokes เป็นชื่อที่ใช้เรียกอุบัติการณ์เกี่ยวกับเส้นเลือดสมองเบื้องต้น ส่วนจะไปเป็นเส้นเลือดสมองอะไรต่อก็ค่อยวินิจฉัยกันต่อ มิน่า เรียกกันหลายอย่างจัง ปล.แต่ชื่อโมยาโมยา ฟังแล้วนึกถึงยาจุดกันยุงแบบที่เป็นขดๆ ยังไงไม่รู้เนอะ XP @12 - บก.สไนเปอร์ ขอบคุณที่คิดถึงกันครับ ที่ผมหายไปก็เพราะยุ่งกับพีภัทร ริสา พี่หมิงกะน้องจัสมินอยู่นี่แหละ มีจุดให้ปรับแก้บานเลย แต่ตอนนี้ก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว โล่งอกไประดับหนึ่ง ที่เหลือก็คือภาวนาว่าบอกอของสำนักพิมพ์ที่ส่งไปคงจะชอบงานแอ็คชั่น - ดราม่าบ้างอ้าน้า ส่วนหลังจากนี้ก็คงมีกระทู้ให้บก.สไนเปอร์มาวิ่งเล่นได้ทุกสัปดาห์เหมือนเดิมแล้วครับ ^^ ปล.ว่าแต่คืนก่อนที่สวิสฯ มีถ่ายบอลออสเตรียกะเยอรมันมะครับ ถึงจะชนะ แต่นักเตะโดนสื่อสับแหลกเลยนะ เห็นแล้วผมเพลียมากๆ จากคุณ : ทะเลเดือดพันธุ์ร็อค เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 15:55:43

ความคิดเห็นที่ 15 ^O^ จิ้มไปที่นักนินเจ้าค่ะ จากคุณ : กุเต่ยโหดกระถีบ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 18:11:59

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เละไหวเหรอคะ เล่นปล่อยประตูโล่งโจ่งแจ้งขนาดนั้น ยังบ่นกะคุณแฟนอยู่เลย มีเรื่องอะไรหลังไมค์กันหรือเปล่าก็ไม่รู้ ปกติไม่ค่อยรวนขนาดนี้ ที่แน่ ๆ ปลื้มมึลเลอร์ขึ้นเท่าตัว ผู้ชายอะร้ายยยยย น้ำใจดี เชื่อมั่นเพื่อนร่วมทีมขนาดดด แทนที่จะเตะเอง ส่งบอลให้เออซิลเฉยเลย ปลื้มมมมม <--- ณ จุด ๆ นี้คุณแฟนเหล่มองแล้วส่ายหน้า ฮ่า ๆ ๆ ปลื้มทั้งทีมแหละ แหะ ๆ เอ๊ะ อันนี้ทู้ภูษาโยง หรือทู้ศุภชลาศัย ? ? จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:33:41

ความคิดเห็นที่ 17 อ๋อยยย เพิ่งตื่น  มาเริ่มเล่นเกมค่ะ วันนี้มีของรางวัลมาให้ดูก่อนเป็นอันดับแรกเลย คนอ่านภูษาโยง เคยฟังเพลงนี้กันไหมคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:08:09

ความคิดเห็นที่ 18 แล้วคนเขียน ก็ได้ของที่ระลึกในงานคอนเสิร์ต “26 ปีบ้าหอบฟาง” มา เป็น flash drive ขนาดเท่าบัตรเครดิต หน้าตาประมาณนี้ค่ะ . . . อันนี้ล่ะ รางวัลนะคะ (และที่จริง มันเป็นที่ระลึกที่อยากมอบให้คนอ่านล่ะ) ^______^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:13:49

ความคิดเห็นที่ 19 คำถามง่ายๆ คล้ายๆ ที่เคยเล่น (แอบชะแว้บหันไปสวัสดีคุณ กุเต่ยโหดกระถีบ ด้วยค่ะ ไหนๆ ก็โหวตแล้ว มาเล่นเกมด้วยกันเลยนะคะ ^____^ บก.สไนเปอร์ และ น้องทะเล ชวนกันดูบอลแล้ว ก็อย่าลืมมาดวลกันในเกมนี้ด้วย ล่ะ ^^!) รอบนี้มีเพียง 6 คำถามค่ะ  (ถ้าคะแนนเสมอกัน ค่อยหาคำถามสำรองมาตัดสินเนอะคะ ^^) เป็นคำกลอนบรรยายเืรื่องกล้วยไม้สกุลหวาย (ได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสารรายสัปดาห์เล่มนึงไปแล้วค่ะ ค่อยเอามาแชร์กัน ) แล้วให้ทายว่า 1 ภาพที่เอามาแปะไว้ มีชื่อว่าอะไร ใครตอบถูกได้ 1 คะแนนแล้วค่อยเลื่อนไปข้อต่อไปค่ะ  กติกาง่ายขนาดนี้ รางวัลอินดี้ขนาดนี้ (คนเล่นน้อยขนาดนี้ด้วย!!) ต้องรีบลุ้นแล้วค่ะ  + + + + + มีคนสะกิดว่ากรรมการอย่าลีลาเยอะ   งั้นเรามาเริ่มข้อแรกกันเลยนะคะ  . . . Dendrobium เรียมใช้นาม สกุลหวาย มีหลากหลายสายพันธุ์ใหม่ไม่ขัดสน ปลูกก็ง่ายขายก็คล่องต้องยินยล ออกดอกแล้วงามเหลือล้นคนนิยม มณีไตรรงค์ นำหน้ามาเร็วรี่ มือชะนี ไม่ผลีผลามตามเหมาะสม โอโน่เผือก เลือกจังหวะมาชื่นชม สายน้ำผึ้ง ซึ้งคารม แววมยุรา ภาพแรกค่ะ ต้นนี้เป็นกล้วยไม้(หวาย)ชนิดไหนในคำกลอนคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:40:58

ความคิดเห็นที่ 20 ตอบ 19. มือชะนีครับ (เดา) น่าจะเข้าข่ายที่สุด จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 07:19:28

ความคิดเห็นที่ 21 เพลงพูดลอยๆ นี่เคยติดชาร์ตในแฟต เรดิโอด้วยนะฮะ ไม่นึกว่าพี่รุริกะจะฟังนิ(คือชื่อรุริกะ ทำให้นึกไปถึงอะไรก็ตามที่ควรจะคิกขุๆ เช่นแฟนคลับบี้ เดอะ สตาร์อะไรประมาณนั้น เอิ๊กๆ) ของรางวัลอินดี้ถูกใจฮะ ยอมรับเลย แต่ผมบายดีกว่า กล้วยไม้กะผมไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกันสักเท่าไหร่ นั่งเป็นกองเชียร์ดีแล้ว ปู๊นๆ ^^ จากคุณ : ทะเลเดือดพันธุ์ร็อค เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 09:26:12

ความคิดเห็นที่ 22 ผมคิดว่า เป็น แววมยุรา ครับ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:59:59

ความคิดเห็นที่ 23 อ่าาา ตอบอะไรดี สายน้ำผึ้งละกัน สีคล้ายกันดี แหะ ๆ <--- มีหลักการเนอะ ปล. รู้จักอัสนี-วสันต์ แต่ไม่รู้จักเพลงนี้ค่ะ เอ๊ะ!! เช็คอายุได้นะนี่ ถ้ามีใครบอกว่าเป็นแฟนคลับแล้วร่ายเพลงเก่า ๆ บวกกับบรรยากาศช่วงนั้นออกมาได้ ฮ่า ๆ (แก้ไขเพิ่มเติมข้อความจิ๊ดหนึ่ง) แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 55 14:33:19 จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 14:31:02

ความคิดเห็นที่ 24 มือชะนีค่ะ น่าจะใช่ จากคุณ : goldensun เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 16:55:01

ความคิดเห็นที่ 25 โอ้ เพลงนี้ ไม่ได้ฟังหลายปีมากแล้วค่ะ ของอัสนี-วสันต์นี่ชอบเพลงช้ามากกว่าเพลงเร็วอ่ะ รู้สึกเป็นผู้ชายที่ร้องเพลงช้าแล้วฟังเท่มากเลยค่ะ (อธิบายงง ๆ เนอะ ดูบุคลิกเท่พอเข้าใจ แต่ฟังแล้วเท่เป็นไงหว่า? แต่ก็รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ แหะ ๆ) เรื่องเกมขอผ่านค่า ต้นไม้ใบหญ้านี่ความรู้แทบเป็นศูนย์ ไม่เคยสนใจเล้ยยย โหวตเตชิตค่ะ เผอิญเป็นพวกแพ้ทางตัวละครประเภทนี้ ประเภทเสียสละแบบเศร้า ๆ อ่ะ ชอบ ^_^ ส่วนภาคิม แม้บทนี้จะทำให้รับรู้ความเป็นไปของตัวละครมากขึ้น แต่ก้ยังไม่เข้าใจถ่องแท้เท่าไหร่อ่ะค่ะ คือด้วยอะไรหลายอย่างทำให้ไม่เก็ทกับวิธีการที่บางคนตอบสนองอะไรต่อมิอะไรด้วยความรุนแรงได้เลย (เป็นพวกรักสงบค่ะ หนีก่อนสู้ทีหลัง - ฮา) คือถ้าเป็นพวกคนที่โดนกดดันมาก ๆ จนโต้ตอบด้วยความโกรธจะเก็ทมากกว่าค่ะ แต่พวกที่โต้ตอบแรง ๆ เพราะแค่ไม่ถูกใจนี่มัน...งงอ่ะ แม้อาจเพราะเกิดจากโรคได้ก็เถอะ จากคุณ : จันทร์พันฝัน เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 19:40:45

ความคิดเห็นที่ 26 คุณไซ ตอบถูกตั้งแต่แรกแล้วค่ะ  แต่เค้าให้คะแนนคุณ goldensun ด้วย ในฐานะน้องใหม่ไฟแรง บก.ก็อย่าเพิ่งยอมแพ้นะค้า มีน้องทะเลคอยเชียร์อยู่ สู้ๆๆๆ  (คุณ กาปอมซ่า หายไปน้ายยย เค้าถ่วงเวลาสุดๆ แล้วน้า ) คุณจันทร์ค้า เพลงนี้ เพิ่งจะออกใหม่ปีนี้เองค่ะ ^____^;;;; เป็นเพลงที่คุณดี้ นิติพงษ์ แต่งให้คุณอัสนีร้อง แล้วคุณโอม ชาตรี มาโซโล่กีตาร์ให้ ใน flash drive จะมีเดี่่ยวกีตาร์ของคุณโอมให้ฟังทั้งเพลงด้วยค่ะ และ เพลง และ mv ของเพลงนี้ แบบถูกลิขสิทธิ์ด้วยค่ะ เพราะมาจากค่ายเพลงโดยตรงเลย  ว่าแต่ ความหลังของ ภาคิม ไม่อาจเรียกคะแนนสงสารจากคนอ่านคนไหนได้เลย ฮือ... - -; กรรมการเศร้า แต่ก็ต้องทำหน้าที่ เขียนต่อ และวางเกมต่อไป  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 21:20:53

ความคิดเห็นที่ 27 เอาล่ะ มาประมวลผลคะแนน ซึ่งผู้เข้าแข่งขัน ประชันกันอย่างดุเดือด   ขณะนี้.... คุณ Psycho man ได้ไป 1 คะแนน  คุณ goldensun ก็ได้ไป 1 คะแนน เช่นกัน เยๆ  (กรรมการปรับเปลี่ยนกติกาการให้คะแนนไปเรื่อยๆ ตามความลำเอียง เยๆ ) โจทย์ข้อต่อไปมาเลยค่ะ  . . . เหลืองธงชัย ใจสู้ไม่รู้เหนื่อย สายน้ำนม ไหลเอื่อยไม่กังขา สามพรานบราวน์ ชมพักตร์ลักขณา เลดี้พิงค์ ยิ่งงามตากว่านางใด ภาพที่ 2 ค่ะ ต้นนี้เป็นกล้วยไม้(หวาย)ชนิดไหนในคำกลอนคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 21:42:32

ความคิดเห็นที่ 28 กาปอมมาแย้ววววววววววว  จ้า   จะตอบแล้วนะจ๊ะ . . . ตอบว่า   เลดี้พิงค์ ยิ่งงามตากว่านางใด   คือคำตอบสุดท้ายจ้า . . .   มาทานผัดไทยมื้อดึกกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 55 23:14:42 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 22:40:03

ความคิดเห็นที่ 29 มาช่วยมั่วให้บรรยากาศคึกคัก สายน้ำนมค่าาาา ^ ^ เลือกเพราะตัวเลือกอื่นไม่เข้าเค้า เลดี้พิงค์น่าจะใช่ แต่คุณกาปอมฯ ตอบแล้ว เราก็ อนุมั่ว เอ๊ย อนุมานเอาว่ากล้วยไม้ช่อนี้เลื้อยเอื่อย ๆ เหมือนสายน้ำนม (ตึ่งโป๊ะ!!) จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 22:51:29

ความคิดเห็นที่ 30 เลดี้พิงค์ ในข้อที่ 2 คุณกาปอมซ่าตอบถูกค่าาา  ขอบคุณสำหรับผัดไทยมื้อดึก (หม่ำเช้า) ด้วยนะค้า  ขณะนี้.... คุณ Psycho man ได้ไป 1 คะแนน  คุณ goldensun ก็ได้ไป 1 คะแนน เช่นกัน เยๆ  คุณ กาปอมซ่า ตามมาอีก 1 คะแนนแล้วค่า  บก.กรุณาอย่าออมมือนะค้า flash drive บางนิดเดียวค่ะ ส่งไปสวิสได้สบาย  แชมป์ + รองแชมป์ เก่าๆ หายไปน้ายย กลัวอะดิ กลัวอะดิ แบร่ๆ  โจทย์ข้อต่อไปมาเลยค่ะ  . . . ไทยซิลเวอร์ เหม่อลอยมาคอยเก้อ เหลืองจันทร์ ยังรอเธอมิหวั่นไหว เอื้องแซะหอม พยอมจึงไม่ห่างไกล เหลืองพวง ยิ่งไฉไลไม่แพ้กัน ภาพที่ 3 ค่ะ ต้นนี้เป็นกล้วยไม้(หวาย)ชนิดไหนในคำกลอนคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 08:30:09

ความคิดเห็นที่ 31 อยากจะทายว่า เหลืองๆ ไม่ตัวใดตัวหนึ่ง แต่ดูแล้วเห็นออกขาวๆ มากกว่า  เอาตัวที่ 3 ดีกว่า เอื้องแซะหอม ครับ ตัวแรกก็น่าสนใจ แต่ตามปกติแล้ว ครูมักออกข้อสอบที่คำตอบที่ภูกมักไม่ใช่ ก ไก่ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 09:25:11

ความคิดเห็นที่ 32 ขอตอบว่าเอื้องแซะหอมครับ เปลี่ยนรางวัลเป็นซักหน่อในกระถางนี้นิหน้าจะเวิร์คนนะ อิอิ ปล.เรื่องกล้วยไม้นิผมคงไม่ออมละนะ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 11:18:27 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 11:17:48 จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 11:15:59

ความคิดเห็นที่ 33 เอื้องแซะหอม คุณไซ และ คุณน้ำพรมหนำ ตอบถูกค่า  กรรมการใจดี ให้ไปคนละ 1 คะแนนเลย  หากเป็นนักเลงกล้วยไม้ ที่จะไม่รู้จักกล้วยไม้ชนิดนี้นั้นคงเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเอื้องแซะเป็นกล้วยไม้ที่หาได้ยากมาก มีราคาสูงมาก (กรรมการก็ไปแอบถ่ายในงานแสดงกล้วยไม้มาค่ะ ปลูกเองก็มิกล้า ^^') เมื่อ ๗๐๐ ปีก่อน 'เอื้องแซะ' ถือว่าเป็นไม้ต้องห้ามของราชวงศ์ล้านนาเลยทีเดียวค่ะ ลองฟังที่มาของคุณค่าและตำนานของกล้วยไม้ชนิดนี้ไปพลางๆ  ระหว่างรอคำถามข้อต่อไปนะคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 11:46:53

ความคิดเห็นที่ 34 กรรมการใช้เวลารวบรวมคะแนนนานมากค่ะ  (ที่จริงมัวแต่นั่งฟังเพลงและทำมิวสิคอยู่ อิอิ) ขณะนี้.... คุณ Psycho man  2 คะแนน  คุณ goldensun  1 คะแนน   คุณ กาปอมซ่า  1 คะแนน คุณ น้ำพรมหนำ  1 คะแนนค่ะ  โจทย์ข้อต่อไปมาแล้วค่ะ (กรรมการตื่นเต้นๆ)  . . . เขาใหญ่บลู อยู่ไกลใจว้าเหว่ โนบิเล่ มาเฝ้าเจ้าชวนฝัน แบล็คทีโอซุ่ม ซุ่มอยู่อย่างงงงัน คู่ผาเวียงxคำป้อก นั่นหวานกว่าใคร ภาพที่ 4 ค่ะ ต้นนี้เป็นกล้วยไม้(หวาย)ชนิดไหนในคำกลอนคะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 12:05:31

ความคิดเห็นที่ 35 คู่ผาเวียงxคำป้อก นั่นหวานกว่าใคร     พร้อมเสิร์ฟมื้อเที่ยงจ้า . . มาหม่ำๆกันนะคะ       จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 12:35:19

ความคิดเห็นที่ 36 แบล็คทีโอซุ่ม เคยเห็นแต่ดอกตูมๆ ไม่เคยเห็นตอนดอกมันบานอะ ขอตอบแบบเดาๆแล้วกันนะ เพราะลังเลกับ โนบิเล่มากเลย แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 12:50:10 จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 12:49:06

ความคิดเห็นที่ 37 มั่ว ๆ ๆ ---> เค้ามาช่วยมั่ว ตอบโนบิเล่ค่าาาา ปล. ไม่รู้จักเลยสักเอื้องเดียว รู้แต่ว่าสวยและหอมพอแล้ววววว ^^~ หลบไปเป็นคอมมานโดในเกมส์สักตาสองตา เดี๋ยวแว้บมาดูคำตอบนะค้าาา จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 15:56:26

ความคิดเห็นที่ 38 คุณน้ำพรมหนำ ตอบถูกต้องนะค้า  ส่วนโนบิเล่ (ที่สงสัยกัน) หน้าตาแบบนี้ค่ะท่านผู้ชม  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 16:18:03

ความคิดเห็นที่ 39 กรรมการรวบรวมคะแนนมาแล้ว... คุณน้ำพรมหนำมาแรงมากๆ ค่ะ (เค้าเชียร์คุณกาปอมกับบก.อยู่น้า อย่าให้หนุ่มๆซิวแชมป์ไปนะคะ ><!!) ขณะนี้.... คุณ Psycho man 2 คะแนน  คุณ น้ำพรมหนำ 2 คะแนน คุณ goldensun 1 คะแนน   คุณ กาปอมซ่า   1 คะแนน โจทย์ข้อต่อไปมาแล้วค่ะ  . . . สุริคลาสิค ยอมพลิกมาจัดฉาก มัจฉานุ สู้ลำบากมาถามไถ่ คาปิตู อู้งานสำราญใจ แปรงสีฟัน ด้ามนั้นไซร้ของใครกัน ภาพที่ 5 ค่ะ ต้นนี้เป็นกล้วยไม้(หวาย)ชนิดไหนในคำกลอนคะ  (ภาพนี้เห็นทีจะวัดที่ความไว ใครมาก่อน คนนั้นได้ไปค่ะ ) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 16:22:46

ความคิดเห็นที่ 40   แก้มือๆ   แปรงสีฟัน ด้ามนั้นไซร้ของใครกัน   พร้อมเสิร์ฟกาแฟ ยามบ่ายจ้า  . . . Iced Tiramisu Latte แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 16:44:54 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 16:37:12

ความคิดเห็นที่ 41 กรี๊ดดดดดด คุณกาปอมซ่า ตอบถูกต้องนะค้าาา  ตอนนี้มีผู้ท้าชิงแชมป์ ได้คะแนนเท่ากัน 3 คนเลยทีเดียวค่ะ ><!!! คุณ Psycho man 2 คะแนน  คุณ น้ำพรมหนำ 2 คะแนน คุณ กาปอมซ่า   2 คะแนน คุณ goldensun 1 คะแนน   ข้อต่อไปคงเป็นข้อตัดสิน เอาเป็นว่านัดเวลาที่สะดวกพร้อมกัน แล้วกรรมการค่อยวางคำถามดีไหมคะ (ทีอย่างนี้ล่ะ อยากจะยุติธรรม ) แต่ละคนว่างกันช่วงเวลาไหนบ้างคะนี่  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 18:04:38

ความคิดเห็นที่ 42 เค้าเข้าเวรเตรียมพร้อม เค้าว่างทั่งคืนเรยจ๊าาา จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 18:54:04

ความคิดเห็นที่ 43 คุณกาปอมยังวิ่งเล่นอยู่ในกระทู้ 18+ คุณน้ำพรมหนำมารายงานตัวแล้ว คุณไซคงกำลังให้อาหารแมวอยู่ (เดาเอา)  เช่นนั้นขอกำหนดเวลาเป็น 4 ทุ่ม วางคำถามข้อสุดท้ายนะค้า ลุ้นๆๆๆ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 20:08:20

ความคิดเห็นที่ 44 ตกลงจ้า . . .  4 ทุ่ม ปอมจะมาลุ้น คำถามจ้า . . . มาหม่ำๆ  มื้อค่ำด้วยกันะะคะ  ข้าวกระเพราะกุ้ง - ไข่ดาว  (หมอห้ามปอมทานไข่เจียวแย้วววว เพราะปอมกำลังลดน้ำหนักจ้า) จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 20:18:14

ความคิดเห็นที่ 45 ^ ^ เอ .. กระเพราะ (กระเพาะ) กุ้งอยู่ตรงไหนคะคุณกาปอมฯ อิอิ แซว ๆ ไปละ แว้บไปช่วยตัวประกันก่อน เดี๋ยวมาลุ้นแชมป์ฤดูกาลใหม่ อีกสามนาที แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 21:54:04 จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 21:53:03

ความคิดเห็นที่ 46 ให้สุภาพสตรีทายก่อนครับ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:02:18

ความคิดเห็นที่ 47 เฮือกกก 4 ทุ่มแล้ว รูปยังไม่เสร็จ  เอากลอนไปก่อนนะค้า  แปรงสีฟันอินโด ยิ่งโก้ใหญ่ ช้างน้าวเผือก เลือกได้ไม่ไหวหวั่น ไทยแลนด์ ร้องเพื่อนพ้องสนุกพลัน King's Dragon เลือกสรรจนมั่นใจ สกุลหวายพร้อมใจมาหนุนส่ง เพื่อนพี่น้องพร้อมวงศ์คงสดใส อีกญาติมิตรพร้อมพรั่งสะพร่างไป มาเติมใจให้เราท่านสราญรมย์  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:03:16

ความคิดเห็นที่ 48 คำถามนี้ จัดเพื่อให้สมศักดิ์ศรีแชมป์ คือจะต้องทายทีเดียว 4 ภาพรวดค่ะ ตอบคำถามเรียงตามหมายเลขเลยนะคะ ว่าภาพที่ 1-4 คือกล้วยไม้ ชื่อว่าอะไรบ้างค่าาา ติ๊กต่อกๆ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:06:11

ความคิดเห็นที่ 49 ผมก็ขอเลดี้เฟิร์สครับ แต่มีคำตอบแล้วนะครับ อิอิ จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:15:06

ความคิดเห็นที่ 50 คุณกาป๊อมมมมมม เค้ารอเชียร์ตัวอยู่น้าาาา จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:24:04

ความคิดเห็นที่ 51 เหมือนกำลังอยู่ในห้องส่งเกมแฟนพันธุ์แท้ ยังไงยังงั้นเลยค่ะ ทุกคนรอลุ้นคุณกาปอมอยู่......  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:28:57

ความคิดเห็นที่ 52 อิ . . อิ . . baby เอ๊ย lady มาแย้ววววววว   ปะกี้มาแล้ว เห็น คุณงุงิยังไม่มา . . ง ปอมเลยไปลั้ลลาๆ     ทายเลยนะคะ     แปรงสีฟันอินโด ยิ่งโก้ใหญ่  (2) ช้างน้าวเผือก เลือกได้ไม่ไหวหวั่น  (3) ไทยแลนด์ ร้องเพื่อนพ้องสนุกพลัน (1) King's Dragon เลือกสรรจนมั่นใจ (4)     * ถ้า บก สังเกตุดี จะเห็นกระเพาะกุง้ที่ซ่อนไว้จ้า . . . พิมพ์ผิดยังแก้ตัวน้ำขุ่นๆ   มีกาแฟร้อนมาฝากกันยามดึกจ้า ทุกท่าน   จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:34:40

ความคิดเห็นที่ 53 คุณกาปอมกดโพสต์แล้ว แก้ไขไม่ได้แล้วนะคะ..... คำตอบที่ทายมา.... ... ... ... ทายมาแล้ว......... ถะ.......ถูกกกกกกกกก ถูกแค่ 2 คำตอบค่ะ  แป่ววววววววว (กรรมการเศร้าเลย.....) เหลือคุณน้ำพรมหนำกับคุณไซ ชิงดำกันนะค้าาาา  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:38:58

ความคิดเห็นที่ 54 1.King's Dragon เป็นไม้ลูกผสมระหว่าง หวาย x แคทลียา 2.แปรงสีฟันอินโด เป็นหวายพันธุ์แท้ของอินโด ส่วน แบล็คทีโอซุ่ม หน้าจะเป็นลูกผสมของตัวนี้อีกที 3.ช้างน้าวเผือก ตัวนี้ไม่รู้จักไม่ได้เพราะอยากได้มักมากเพราะหายากและยังราคาค่อนข้างแพง 4.ไทยแลนด์ ตัวนี้ข้อมูลเยอะมาก เป็นไม้ตัดดอกผสมกับหวายเมืองไทย หน้าจะเป็นหวายญี่ปุ่น X หวายไทย เป็นคำตอบสุดท้ายครับ อิอิ ที่จริงผมก็ไม่ถนัดเรื่องหวายเลยนะ เพราะสนใจ สกุลช้างกับ แคท มากกว่า จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:39:24

ความคิดเห็นที่ 55 ฮือออ.... ฮาาาาา...... เสียงกองเชียร์ (ที่กรรมการบิ๊วเอง ^^;;;) คุณน้ำพรมหนำ ได้รับตำแหน่งแชมป์ประจำฤดูกาลนี้ไปครองค่า   ยินดีด้วยนะค้าาา  รอรับของรางวัลตามที่อยู่เดิมเลยนะคะ (ที่เคยส่งเรื่องสั้นไปให้เนอะคะ) ^____^ ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมสนุกด้วยกัน ขอให้เดินทางกลับบ้าน เอ้ย!! เข้านอนโดยสวัสดิภาพนะคะ  และสำหรับคุณกาปอมและคุณไซ ไม่ต้องเสียใจนะคะ มีรูปสีน้ำให้กำลังใจทั้งสองท่านด้วยค่า (เพิ่งวาดเสร็จเมื่อเย็นเลย ลองหัดระบายสีดูค่ะ) เก็บไว้ดูกันเล่นๆ เป็นที่ระลึกเนอะคะ =^______^= ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่า  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:52:34

ความคิดเห็นที่ 56 มาเดา แฮ่ะๆ 1 King's Dragon 2 King's Dragon 3 King's Dragon 4 King's Dragon (เทคนิคการเดาข้อสอบ) กะเอาคะแนน 1 คะแนน พอ ไม่ถูกสักอย่างก็ให้รู้ไป แฮ่ะๆ เพราะเรื่องหวายนี่ มืดสนิทเลยครับ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:53:44

ความคิดเห็นที่ 57 ภาพข้างบนของคุณกาปอม ส่วนของจารย์จี เอ้อ คุณไซ รับภาพนี้ไปนะค้า ^____^ (ห้ามเอาตัวเล็กมากินนกเค้านะ) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 22:57:28

ความคิดเห็นที่ 58 ขอแสดงความยินดีกับ คุณน้ำพรมหนำ จ้า   เก่งมากๆเลย ขอบคุณ คุณงุงิ นะคะ สำหรับภาพวาดปลาทองสวยๆ . . . ชอบๆๆๆ ขอบคุณสำหรับแรงเชียร์ จาก บก นะคะ . . . . ปอมพยายามเต็มที่แล้วจ้า แอบสงสัย จารย์จี ว่า ทำไม่ถึงทาย King's Dargon อ่ะ   ปอมมี บะหมี่น้ำ - หมูแดง มาฝากเป็นมื้อดึกสำหรับทุกท่านนะคะ . . . ราตรีสวัสดิ์จ้า . . . เกมส์คราวนี้สนุกจังเลย . . . จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 23:15:50

ความคิดเห็นที่ 59 มาแว๊ว มาแว๊ว จะพูดงัยดีอ๊ะ เพราะดีใจจนพูดไม่ถูกแล้วอะ เอาเป็นว่า ขอขอบคุณทุกคนจากใจอีกที  คุณ รุริกะที่หาเกม มาให้เล่น จนลดความเครียดวันเข้าเวรได้เยอะทีเดียว  คุณ กาปอมซ่า กับกาแฟและบะหมี่น้ำ-หมูแดง ทำให้ยามนี้สมองโล่งท้องอิ่มไปเยอะ     มีแรงปกป้องอธิปไตยของชาติต่อไป  คุณ ไซ หรือ อาจารย์จี กับ King's Dragon ทั่ง 4 ข้อ กะไม่เอาคะแนนแต่จะเอาฮา      เพื่อเป็น สีสันใช่มั๊ยนี้ ได้ข่าวว่าเลี้ยงแมวด้วยนิครับ ผมก็เลี้ยงนะแต่เป็นแมวที่เป็นชื่อกล้วยไม้นะครับ     ถ้าสนใจผมก็พอมีแบ่งน๊าาา และทุกท่านที่ยังไม่เอ่ยชื่อเอ่ยนามในกระทู้ "ภูษาโยง" ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 55 00:05:01 จากคุณ : น้ำพรมหนำ (น้ำพรมหนำ) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 23:49:19

ความคิดเห็นที่ 60 กาแฟร้อนคุณกาปอม คงทำให้ผมดูทีวีได้เกือบเช้า พอหิวก็มีบะหมี่น้ำ แก้หิวดึกๆ คุณรุริกะ วาดภาพได้ระดับเทพ ไม่รู้ว่าใช้โปรแกรมอะไร แต่สวยมาก สอนพวกเราบ้างนะครับ (ฝากตัวเป็นศิษย์) คุณ : น้ำพรมหนำ ยินดีด้วยครับ^^.. เรื่องกล้วยไม้ไม่ถนัด ที่เดาผ่านมาได้ขนาดนี้ก็ดีใจแล้วครับ แฮ่ะๆ ผมเลี้ยงแมวทั้งในบ้านและยอกบ้านเลยครับ ชื่อตัวเล็ก และตัวขาว ตามลำดับ มีโอกาสจะเอารูปมาโชว์ครับ ^^ บางทีอาหารแมวหมด กลับมาจากงานเลีี้ยง ดึกคื่นขนาดไหนถ้าอาหารแมวหมด ก้ต้องโซเซไปร้านเซเว่นปากซอย หาอาหารมาบริการท่านแมวทั้งหลายๆ ทักทายและราตรีสวัสดิ์ครับ อ๊ะ...ยังไม่นอน กาแฟคุณปอมทำให้ตาสว่าง ดูหนังต่อดีกว่า^^.. จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 55 00:25:48

ความคิดเห็นที่ 61 เป็น application ชื่อว่า line brush ค่ะจารย์จี  วันนี้ไปหาแอพบันทึกหน้าจอมาแล้ว สิริรวมในการวาดน้องปลาทอง (บางคนก็บอกว่าปลากัด ^^') เหมือนที่วาดให้คุณกาปอมซ่า ใช้เวลาเพียง 7 นาทีเท่านั้น  คุณครูทำเป็นคลิปให้ดูแล้ว นักเรียนลองดูวิธีวาดตามไปเลยก็ได้ค่ะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 55 18:58:49

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณครับ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 11:27:49

ความคิดเห็นที่ 63 โยว่ โยว่ โยว่ เข้ามาแสดงความยินดีกับพี่บ่าว แชมเปี้ยนของพวกเรา!!! วี อาร์ เดอ แชมเปี้ยน อ๊อบ เดะ เว้อร์ลลลลลลล์ วี อาร์ เดอ แชมเปี้ยนนนนนน โอ้ เย คอด หวี อาร์ หวี อาร์ เดอ แชมเปี้ยนนนนนนนนน! อ๊อบ เดะ เว้อร์ลลลลลล์! ตึง! ตึง! ตึง! ปล.เข้ามาแสดงความยินดีช้าไปสองวัน พี่บ่าวไม่ว่าอะไรชะมะคับ แหะแหะ จากคุณ : ทะเลเดือดพันธุ์ร็อค เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 17:46:41

ความคิดเห็นที่ 64 ^ ^ ^ เธอเพิ่งตื่นชิมิ? จากคุณ : Sniper-1500watt เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 22:46:53

ความคิดเห็นที่ 65 จิ้มกลับไปที่คห.26 อร๊ายยย หน้าแตกอ่ะค่ะ ^_^ พอสมองประมวลว่าเสียงเท่ ๆ ของพี่อัสนี บวกคุ้นมากเพราะร้องตามได้ (ช่วงหลายปีหลังนี่ไม่ได้ฟังเพลงใหม่ ๆ เลยค่ะ) ก็มั่นใจว่าใช่แน่...แง้ว >_< (ว่าแต่แล้วตัวเองเคยได้ยินเพลงนี้มาจากไหน จนป่านนี้ยังนึกไม่ออกเลยค่ะ (ฮา)) อ่านคอมเมนท์แต่ละท่านเพลิน ๆ ได้ความรู้เยอะมาก แต่ก็แน่ใจว่าคงจำไม่ค่อยได้แน่เลยค่ะ พวกดอกไม้นี่มองเหมือน ๆ กันไปหมดเลย...แง้ว (อีกแล้ว) ^_^ จากคุณ : จันทร์พันฝัน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 55 20:43:26

ความคิดเห็นที่ 66 ดะ เดจาวู แน่ๆ เลยค่ะคุณจันทร์  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:25:09

ความคิดเห็นที่ 67 ตอนใหม่มาแล้วนะคะ ตามมาทางนี้ได้เลยค่ะ ^_____^ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12708306/W12708306.html จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:26:10

ความคิดเห็นที่ 68 ตลาดวายแล้วว งั้น ไม่โหวต แต่ขอตอบ คห 25 เผื่อ จขกท เอาไปเขียนเรื่องเรียกคะแนนสงสารให้ภาคิมต่่อ คนที่โต้ตอบแรงๆเพราะแค่ไม่ถูกใจ ถ้าหมายถึงพวกอารมณ์ร้อน ขี้โมโห อะไรกระทบ นิดหน่อยก็ปรี๊ด สาเหตุเกิดจาก คนคนนั้นมีความนับถือตัวเองต่ำ คือเปนคนที่ ลึกๆ คิดเสมอว่า ตัวเองไม่มีอะไรดี และคิดเสมอว่า การกระทำที่คนอื่นทำนั้น ตั้งใจทำเพื่อ ลบหลู่ ดูถูกตนเอง จึงพยายามทำอะไรก็ได้เพื่อโชว์พาวกลับ เช่นด่ากลับ หรือตอบสนองด้วยความรุนแรง เพื่อแสดงว่่า ตัวเองมีดี คือพยายามเอาชนะ เพราะอยากได้รับการยอมรับนับถือจากคนอื่นนั่นเอง พอละๆ ตามไปอ่านต่อดีก่าา ฟิ้วววววว จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 05:30:51

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณคุณ cinta มากๆ ค่ะ ขออนุญาตยกไปคุยต่อที่กระทู้ใหม่เลยดีกว่า แฮ่ แฮ่ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 13:10:55