ขณะที่ตี่กำลังพูดคุยสอบถามถึงผลิตภัณฑ์เซลแสงอาทิตย์กับเหมยลี่ซึ่งสแตนด์บายอยู่ที่บูธคนเดียว เพราะอาฉึ่งกลับไปเฝ้ารถแล้ว หญิงสาวสังเกตว่า ตี่ชวนเธอคุยถึงสินค้าตัวโน้นตัวนี้จนเธอจับผิดสังเกตได้
เหมยลี่มองตี่..น้องปีหนึ่งที่อายุน้อยกว่าเธอเป็นสิบปีแบบขำๆ แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไร นึกว่าเป็นอารมณ์ของเด็กหนุ่มวัยรุ่น ที่มองสาวออฟฟิศรุ่นพี่ที่แต่งตัวดีๆ ดูโก้คนหนึ่งเท่านั้น แต่เมื่อพูดถึงสินค้าเซลแสงอาทิตย์ตัวนึงอยู่ดีๆ ตี่ก็เอ่ยถามขึ้นมาดื้อๆว่า "ทำไม พี่ลี่ไม่ชอบหนุ่มวิศวกรญี่ปุ่นคนนั้นล่ะครับ?"
เหมยลี่ต้องหันมามองหน้าตี่ เพราะคราวนี้มันผิดวิสัยเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งพบเจอกันครั้งแรก แล้วเรื่องวิศวกรญี่ปุ่นอะไรนั่น อาฉึ่งก็พูดขึ้นมาแว่บเดียว หากไม่สนใจใคร่รู้จริงๆ ก็ไม่น่าจะใส่ใจจนเก็บเอามาจำหรือคิดด้วยซ้ำ "ถามทำไมเหรอจ่ะ?" เหมยลี่ถามยิ้มๆ
แต่ก่อนที่ตี่จะตอบ ก็มีหนุ่มร่างอ้วนคนหนึ่ง เดินเข้ามาที่บูธพร้อมกับสาวร่างอ้วนไม่เล็กกว่ากันอีกคนหนึ่ง พอเหมยลี่เห็น เธอก็ต้องทั้งแปลกใจและดีใจ ก่อนจะร้องทักว่า
"แจ๊ค.. น้องแจ๊คใช่ไหมคะ? น้องแจ๊คเรียนอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?" เหมยลี่ยิ้มดีใจจนออกนอกหน้า
"ชะ..ใช่คับ อ๋อ.. พี่คนที่เจอบนรถสองแถว ใช่ไหมครับ?" หนุ่มร่างอ้วนยิ้มตอบ ที่ตาซ้ายของแจ๊คยังมีรอยช้ำนูน สีเขียวจางๆอยู่เลย
"ใช่ๆ ดูสิ ตายังเขียวอยู่เลย ขอบคุณมากนะคะ วันนั้นถ้าน้องแจ๊คไม่ช่วยพี่ไว้ ทั้งกระเป๋าสตางค์ ทั้งเอกสารสำคัญของบริษัทของพี่ คงติดไปกับไอ้โจรห้าร้อยนั่นแล้ว"
"มะ.. ไม่เป็นไรหรอกคับ เดินทางสายเดียวกัน เจอกันบ่อยๆ มีอะไรพอจะช่วยกันได้ เราก็ต้องช่วยกันคับ" แจ๊คตอบอย่างจริงใจ และหนักแน่นในความคิด
แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 55 20:18:31
บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) ~ FCC S01E06 : โลกช่างกลมจริงๆ
"เขาอาจจะไม่ใช่คนที่ดีที่สุด แต่เขาคือคนที่รักเราที่สุด!"
