๔๙. การเป็นคนสำคัญ

๔๙. การเป็นคนสำคัญ

ถ้าหากว่าเราเป็นคนดัง เป็นคนสำคัญ คงมีแสงไฟ สาดส่องมา
ทำอะไรก็มีแต่ได้ มีเสียอยู่อย่างเดียวคือ การไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง

เมื่อมาชั่งน้ำหนัก ชื่อเสียงกับความเป็นตัวตน อย่างที่สมควรเป็น
ชื่อเสียงจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากต้องลอกคราบตัวตน ทิ้งออกไป

จะดีแค่ไหน ถ้าหากว่า เราเป็นทั้งตัวตนของตัวเอง ทั้งมีชื่อเสียง
ดีน่ะ ดีอยู่หรอก แต่ว่าในโลกของความเป็นจริง มันเป็นไปไม่ได้

ชื่อเสียงและเงินตรา มักจะพรากจาก ความเป็นตัวตนของเราไป
หมาต้องเสียชิ้นเนื้อที่อยู่ในปากไป ถึงได้รู้ว่าชิ้นที่อยู่ในน้ำคือ มายา

เหล่าผู้มีชื่อเสียง จึงโลดเล่นไปในแสงไฟ จัดการลอกคราบตัวเอง
โดยซ่อนตัวตนเอาไว้ในเงามืดด้านหลัง แล้วหันไปยิ้มให้กับแสงไฟ

ขออยู่อย่างทระนง อยู่อย่างองอาจ ในความเป็นตัวตนของตนเอง
ขออยู่อย่างหมาที่พอใจชิ้นเนื้อในปาก ไม่หลงไปกับมายา เงาในน้ำ

ผีพิลาป ๑๐.๔๒น. ๑๓/๐๙/๕๕

แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 55 12:19:18

จากคุณ	: นั่งคุย
เขียนเมื่อ	: 13 ก.ย. 55 12:12:15