แต่ก่อนหมูจะพูดอะไรอีก ก็มีสาววัยรุ่นอายุ 17-18 ปีหน้าตาดี เดินเข้ามาในร้านแล้วนั่งลง นั่นทำให้หมูรู้สึกแปลกใจเพราะร้านนี้ร้านตัดผมชาย แต่สมัยกลับรู้สึกแปลกใจและดีใจมากยิ่งกว่า
"น้อยหน่า... มาได้ไงเนี่ยลูก" ช่างสมัยยิ้มดีใจมาก พูดเสียงสั่นๆ เครือ
"หวัดดีค่ะพ่อ ..ก็มาเยี่ยมพ่อค่ะ แม่ไม่รู้หรอก แต่ถึงรู้ก็ว่าอะไรหนูไม่ได้หรอก แหม่..โตขนาดนี้และ พ่อสบายดีไม๊คะ... แต่พ่ออ้วนขึ้นนะ" น้อยหน่ายิ้มปากกว้างพูดอย่างดีใจ
"ก็สบายตัวดี แต่ไม่สบายใจเท่าไหร่ อ้อ..ตอนนี้พ่อเลิกเหล้าแล้วนะ" สมัยยิ้มบอกลูกสาว
"จริงดิ.. ดีค่ะพ่อ อย่าไปกินอีกเล่อะ ตอนนี้พ่อหน้าตาสดใสขึ้นเยอะเล่อะค่ะ" น้อยหน่ายิ้มบอกพ่อ
"แล้ววันนี้ไม่ไปเรียนที่ศิลปากรหรอลูก? แล้วตอนนี้ยังเป็นนักวอลเลย์บอลอยู่ใช่ป่ะ?" สมัยถาม
"มีซ้อมเกือบทุกเย็นแหละค่ะพ่อ วันนี้ไม่มีเรียนช่วงบ่ายค่ะ หนูนัดเจี๊ยบกับเพื่อนๆไว้ที่งานเกษตรแฟร์น่ะ" น้อยหน่ายิ้มบอก
"อ้าวเหรอ... อื้อดีนะ เรียนด้วยกันที่เพชรฯ แล้วก็มาสอบเข้ามหาลัย เรียนด้วยกันต่อที่กรุงเทพฯอีก เฮอะๆ" พ่อพูดกับลูกสาว ขณะหันมาตัดผมให้ลูกค้าไปด้วย
แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 55 16:52:17
แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 55 16:42:16