ทารกในครรภ์ เหมือนลอยอยู่ในอวกาศแห่งท้องน้ำ ได้รับการหล่อเลี้ยง เพื่อจะเติบโต ในห้วงเวลาหนึ่ง การเติบโตนี่แหละ เป็นการเคลื่อนไหวภาคบังคับของชีวิต
จิตเมื่อแรกเริ่ม เป็นแค่การรับรู้ตามช่องทางสัมผัสต่างๆ การเติบโตของจิตก็เป็นแนวคู่ขนานไปกับพัฒนาการของร่างกาย
ทารกเมื่อโตถึงจุดอิ่มตัว ก็จะถูกผลักไสให้ออกจากแดนสวรรค์ การคลอดเป็นภาคบังคับที่รุนแรงมากของการเคลื่อนไหวแบบฉับพลัน บีบเค้น ปลดปล่อย เหมือนจะบอกกับเด็กนั้นว่า นับแต่นี้ ชีวิตไม่ได้ง่าย อย่างเป็นผู้รับอย่างเดียวอีกแล้ว
สูดอากาศให้ได้นะ ปอดเริ่มทำงานด้วยการร้องไห้ เพื่อนำพลังชีวิตแรกจากโลกจริง เข้าประสานกับพลังชีวิตต้นทุนที่ได้มา การพึ่งตนเองของระบบร่างกายเริ่มดำเนินการ เลือดลมไหลเวียนกระทำด้วยตนเอง เพื่อเป็นไทแก่ตัวในขั้นปฐมฐาน ก้าวเติบก้าวโตต่อไป...
เด็กนั้น คนเรานั้น เลือกเกิดไม่ได้ เขาเหมือนถูกโยนลงมาในกระแสน้ำที่กำลังไหลของสายธารชีวิต ชีวิตได้ถูกสาปให้ต้องเคลื่อนไหวจนกว่าจะสิ้นกรรม
จากคุณ |
:
dicky5
|
เขียนเมื่อ |
:
19 ก.ย. 55 15:46:56
|
|
|
|