สายฝนปลิดปรอยใจปลิดปลิว

ในราตรี
ที่ฝนค่อยค่อยปรอยสาย
กลิ่นดวงดอกไม้ไทยหอมหอม
โอบอวลมาให้นวลละมุนใจ ในรู้สึก

*ไพล*เปิดโคมไฟอบอุ่น
ที่นอนนวลนุ่มกับหนังสือเล่มเล็ก
*ทะเลสาบสีเงิน*ของลอร่า อิงกัลล์ส ไวล์เดอร์

หนังสือที่ไพลหยิบขึ้นอ่านคราใด
ดวงใจก็ราวโลดแล่น
สู่แดนดินแห่งป่ากว้างทางช้างเผือก
ที่ฟ้าระยิบด้วยดาว กับสายลมหนาว
ในท่ามความดิบเดิมของธรรมชาติ
อันคือความสงบสุขแบบไร้มายาพิษภัย

ไม่เหมือนในวันนี้
กับโลกที่หมุนวนไป
ในทิศทางแห่งความเสื่อมสลาย
อย่างสิ้นไร้ปัญญาที่จะแก้ไข

ใจ*ไพล*ที่เดียวดาย
กลับย้อนรอยถอยหลังสู่
แดนดินแห่งความฝันที่แสนสุขสงบ
ในยามพลบกับคืนค่ำที่อยากกระซิบรำพัน
มาบอกใครสักคน..!

แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 55 19:44:40

จากคุณ	: เทพีไพร
เขียนเมื่อ	: 19 ก.ย. 55 19:17:38