นั่นคุณย่าแจ็คกี้ ดอกไม้นี้มีเลศนัย
ยิ่งดูยิ่งสงสัย แปลกในใจขึ้นครามครัน
หยาดเยิ้มเฉิ่มหยดย้อย แย้มบานคอยอะไรกัน
ผลิสีหวานชวนฝัน หฤหรรษ์บรรเจิดจินต์
ล่อหลอนภมรหมู่ หมายเฝ้าดูดอมดมสิ้น
หลงใหลลืมยลยิน จบชีวินไม่ระวัง ฯ
แต่คุณสาละวิน ยังเย้ากลิ่นซ่อนภวังค์
ด้วยพิษฤทธิ์ดุจดัง ยั่วแย้มเยือนเหมือนเชิญชวน
ยอมตายด้วยไม้นี้ ใครจะหนีได้ลอยนวล
ไม่รู้จะหอมหวล หรืออบอวลจวนขาดใจ
ฉ่ำฉ่ำน้ำหยาดเยิ้ม เพียงแค่เริ่มกลซ่อนภัย
เปิดอ้าเมื่อคราใด นั้นอย่าได้รอดชีวี ฯ
********************
คุณFonAcidrain ไม่จำเป็นต้องครอบครอง
เพียงแค่ได้แลมอง มิจับต้องก็สุขใจ
ไม้งามยามผึ้งภู่ ประสมสู่เผ่าพันธุ์ไม้
วงศ์วานหว่านออกไป ทั่วถิ่นได้กลายเป็นสวรรค์ ฯ