[เรื่องย่อ] เงาแค้นสีกุหลาบ...(นิยายเรื่องแรกของเรา ฝากพิจารณาด้วยค่ะ)
|
|
เรื่องนี้เรื่องแรกที่เราแต่งนะคะ เราจะลงเรื่องย่อไว้ก่อนนะคะ สนุกไม่สนุกยังไง ก็คอมเม้นท์มาได้ไหมค่ะ ถ้าชอบเดี๋ยวเราลงเรื่องเต็มค่ะ *****************************************
ดุจพลอย คุณหนูผู้แสนบอบบาง มองโลกในแง่ดี ภายนอกเธอดูสดใส น่ารัก ใครเห็นใครก็รัก แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าลึกๆเธอนั้นแสนเศร้า เพราะเธอไม่เคย ได้รับความรักจากคุณเดือนแข ผู้เป็นแม่เลย ทำให้เธอมีความทุกข์ มีเพีงแค่ แหวนมุก เพื่อนสนิทของเธอ แต่เพราะแหวนมุกเป็นเด็กที่บ้านฐานะค่อนข้าง ยากจน ทำให้คุณเดือนแขรู้สึกรังเกียจ และพยายามให้ดุจพลอยตีตัวออก ห่าง แต่ดุจพลอยไม่สนใจเพราะแหวนมุก เป็นเพียงคนเดียวที่รู้และเข้าใจ เธอมากที่สุด จึงทำให้ดุจพลอยรักเพื่อนคนนี้มากที่สุด ในขณะเดียวกัน แหวนมุกก็รักดุจพลอยมากเช่นกัน แต่เพราะฐานะที่ต่างกัน เลยทำให้แหวน มุกรู้สึกตะขิดตะขวงใจนิดหน่อยในการคบกันฉันเพื่อน
ด้วยความที่เป็นคนสวย และเป็นถึงดาวคณะ จึงทำให้หนุ่มๆมากหน้าหลายตา ชอบดุจพลอย และตามจีบดุจพลอย แต่ดุจพลอยก็ไม่เคยสน จนกระทั่ง พิพิธ หนุ่มเพลย์บอยได้ก้าวเข้ามา และสามารถเอาชนะใจของดุจพลอยได้ สำเร็จ ซึ่งแหวนมุกได้แต่มองห่างๆด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้ฤทธิ์พิพิธดี แต่ ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะดุจพลอยหลงพิพิธมาก จนขนดยอมให้พิพิธย้าย มาอยู่กับตนเองและซึ่งในขณะเดียวกันแหวนมุกก็ได้มีโอกาสเปิดใจคบหา กับปกรณ์ ชายหนุ่มรุ่นพี่แสนดี ที่เข้ามาคอยอยู่ใกล้ชิดคอยช่วยเหลือแหวนมุก จนแหวนมุกใจอ่อน ยอมคบในที่สุด
...วันเวลาผ่านไปธาตุแท้ของพิพิธก็ยิ่งเผย ในตอนแรกเป็นเหมือนเทพบุตร แสนดี แต่พอเวลาผ่านไป เขาก็กลายเป็นอสูรร้าย ชอบตบตี ขูดรีดดุจพลอย จนทำให้ดุจพลอยเจ็บช้ำอย่างหนัก และในขณะเดียวกัน แหวนมุกกลับมีรัก ที่แสนสุข สุขซะจนดุจพลอยอดทีจะอิจฉาไม่ได้ แต่เธอก็ทนพิพิธ เพราะรัก
และในที่สุดความอดทนของดุจพลอยก็ขาดผึงลง เมื่อเธอเจอพิพิธอยู่ใน ห้องพักของเธอกับผู้หญิงคนอื่น ดุจพลอยตวาดไล่ผู้หญิงออกไป แล้วเข้าไป ตบตีพิพิธด้วยความแค้นใจ แต่ดุจพลอยสู้แรงของพิพิธไม่ไหว เลยโดนพิพิธ ซ้อม เมื่อซ้อมดุจพลอยจนหนำใจแล้ว จึงหันหลังเดินออกไป อาจจะเป็น เพราะดุจพลอย หน้ามืดขาดสติไปซะแล้ว เธอจึงตัดสินใจหยิบมีดแล้ววิ่งไป แทงที่หลังของพิพิธ จนพิพิธล้มลง แล้วดุจพลอยก็เข้าไปแทงซ้ำๆ แทงซ้ำ ไป ซ้ำมา จนพิพิธขาดใจตาย เมื่อดุจพลอยได้สติ เห็นพิพิธในสภาพที่เสีย ชีวิตแล้วก็ตกใจอย่างมาก เธอตัดสินใจโทหาแหวนมุกทันที เมื่อแหวนมุก รู้เรื่อง จึงบึ่งไปหาทันที มื่อแหวนมุกมาถึงก็ช่วยจัดการอำพรางศพของพิพิธ เท่าที่ตัวเองจะทำได้ แล้วรีบหนีทันที สุดท้ายเรื่องนี้ก็เงียบลง
แต่พอไม่นาน เรื่องของพิพิธก็แดงขึ้นอีกครั้ง เมื่อมีคนไปเจอศพของพิพิธ และหลักฐานทุกอย่างก็มุ่งไปหาดุจพลอยและแหวนมุก ทั้งคู่จึงกลายเป็น ผู้ต้องหาทันที เมื่อคุณเดือนแขรู้เรื่อง จึงร้อนรนมาก พยายามเข้าหาคนระดับ สูงเพื่อช่วยเหลือดุจพลอย เพราะไม่อยากได้เสียชื่อ แต่หลักฐานที่มีแน่นหนา เกินไป คุณดุจแขจึงพยายามหว่านล้อมให้ดุจพลอยใส่ร้ายแหวนมุกว่าเป็น ฆาตกรฆ่าพิพิธ ในตอนแรกดุจพลอยไม่ยอม เพราะแหวนมุกเป็นเพื่อนคน เดียวของเธอ และคอยช่วยเหลือเธอมาโดยตลอด เธอจึงไม่อยากทำร้าย แต่เพราะความเห็นแก่ตัวมีมากเกินไป เธอจึงยอมใส่ความแหวนมุกว่าเป็น ฆาตกรฆ่าพิพิธ
เมื่อรู้ว่าดุจพลอยใส่ความเธอ แหวนมุกจึงรู้สึกเสียใจมาก เพราะไม่คิดว่า เพื่อนรักของเธอจะทำได้ลงคอ เมื่อต้องเข้าไปอยู่ในคุก คามเสียใจของ แหวนมุกก็กลายเป็นความแค้นใจ และมันค่อยๆทวีมากขึ้น และมันก็ยิ่งเพิ่ม ขึ้นเมื่อแหวนมุกได้รู้ว่าแม่ศรี แม่ของเธอตรอมใจตาย เพราะความเสียใจ เธอรู้สึกแค้นมากที่ดุจพลอยต้องปล่อยให้เธอต้องเผชิญชะตากรรมที่เลวร้าย เพียงคนเดียว แต่ตัวเองกลับไปนั้งมีความสุขอยู่ข้างนอก
ส่วนดุจพลอย เมื่อแหวนมุกต้องไปอยู่ในคุก เธอก็ได้แต่รู้สึกผิดอย่างมาก แต่อีกใจเธอก็โล่งอกที่ไม่ต้องไปอยู่คุก เพราะเธอไม่อยากมีชีวิตแบบนั้น ไม่อยากต้องมาถูกตราหน้าในสังคมว่าเป็นอิฆาตกร เป็นอิขี้คุก เพราะถึง อย่างไรแม่และเธอก็ยังมีหน้ามีตาในสังคม ส่วนปกรณ์เมื่อรู้เรื่องก็ช๊อคมาก ทำใจไม่ได้ ที่แหวนมุกต้องกลายเป็นฆาตกรฆ่าคนตายไป เมื่อเห็นปกรณ์ กำลังเศร้าโศก เสียใจ ดุจพลอยก็เข้าไปปลอบใจปกรณ์ทันที เพราะอยาก เข้ามาแทนที่แหวนมุก กอปรกับก่อนหน้านี้เธอรู้สึกอิจฉาแหวนมุกอย่างมาก ที่ได้คนรักดีเช่นนี้ เมื่อพิพิธก็จากไป ส่วนแหวนมุกก็เข้าคุก เธอจึงไม่รีรอที่ จะเข้าไปใกล้ชิดปกรณ์ จนสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจคบกัน และแต่งงานในที่สุด
เมื่อวันเวลาผ่านไป แหวนมุกก็พ้นโทษออกมา และเธอก็เจอดุจพลอยมารอรับ เธอ ดุจพลอยเข้ามากอดเธอเอาไว้ แล้วพร่ำพูดคำว่าขอโทษด้วยความรู้สึกผิด แหวนมุกฟัง แล้วได้แต่เก็บความแค้นไว้ในใจ แล้วเอ่ยให้อภัยดุจพลอย เพราะตอนนี้เธอต้องการทำลายชีวิตของดุจพลอย เหมือนกับตอนที่ดุจพลอย ทำลายชีวิตเธอ แล้วยิ่งได้รู้ว่าปกรณ์คนรักของเธอ กลายไปเป็นสามีของดุจพลอย ก็ยิ่งแค้น และเธอก็ได้บอกกับตัวเองไว้ว่าชีวิตของดุจพลอยต้องย่อยยับด้วย มือของเธอเอง
****************************************** คอมเม้นต์กันเข้ามานะคะ ว่าชอบตรงไหน ไม่ชอบตรงไหน หรือไม่ชอบเลย ก็แสดงความเห็นเข้ามา เพราะนี้เป็นโครงเรื่องคร่าวๆ เท่านั้น ส่วนเรื่องเต็มกำลังอยู่ในขั้นตอนแต่งค่ะ ^^ ถ้าเพื่อนๆชอบ เราจะเอามาลงอีกทีนะคะ
จากคุณ |
:
แสงดาวฝั่งตะวันออก
|
เขียนเมื่อ |
:
1 ต.ค. 55 02:56:34
|
|
|
|