วันนี้ โอพีดีสูตินรีเวชกรรมโรงพยาบาลเพชรธานี คนไข้ค่อนข้างคึกคัก หนาตาเป็นพิเศษ ไม่ใช่เพราะจำนวนคนไข้เพิ่มมากกว่าวันอื่นๆ แต่เป็นเพราะแพทย์ในแผนกส่วนหนึ่งไปประชุมวิชาการที่ราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์
จึงทำให้แพทย์ที่เหลือต้องทำงานหนักกว่าเดิมเป็นสองเท่า การเคลียร์ผู้ป่วยจึงไม่คล่องตัวเท่าที่ควร เป็นเหตุให้มีคนไข้ตกค้างมากกว่าปกติ
ภายในห้องตรวจของปันนาก็ไม่ต่างกัน ขนาดหล่อนรีบมาเคลียร์คนไข้แต่เช้า ทั้งของตัวเอง และของแพทย์รุ่นพี่ที่ฝากไว้
เพื่อจะได้ออกโอพีดีก่อนเวลา แต่กระนั้นแฟ้มคนไข้รอตรวจก็ยังกองเป็นตั้ง ไม่มีทีท่าว่าจะยุบลงแต่อย่างใด
หญิงสาวเหลือบตามองเวลาที่นาฬิกาเรือนใหญ่ข้างฝา
อ้ายหยา ! จะบ่ายโมงแล้ว ตั้งแต่เช้า ยังไม่มีข้าวตกถึงท้องเล้ยสักเม็ด
คุณมาหยารัศมี เสียงพยาบาลขานชื่อเรียกคนไข้รายต่อไป พร้อมแฟ้มคนไข้รายใหม่ถูกสอดเข้ามาวางแทนคนเก่า
หมอจะอดข้าวตายหงษ์ ตายห่านคาโรงพยาบาลก็ไม่มีใครสนใจหรอก แค่เคลียร์คนไข้ที่นั่งรอหน้าหงิกเพราะรอหมอนาน ให้หมดก่อนเป็นใช้ได้
ปันนาแลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผาก พลางพลิกเปิดหน้าสุดท้ายที่ปั๊มวันที่ของวันนี้
ไม่เห็นมีข้อมูลสำคัญอะไร นอกจากรอยประทับตราให้รู้ว่าคนไข้รายนี้ถูกส่งมาปรึกษาจากแผนกศัลยกรรม
จะปรึกษาเรื่องอะไร ก็ไม่เขียนโน๊ตไว้สักตัว
หญิงสาวนึกเคืองหมอศัลยกรรมที่ส่งคนไข้มาให้ ไม่ให้รายละเอียดอะไรเลย เสียเวลาต้องมาเริ่มต้นใหม่หมด
นี่เจ๊ ! จะนั่งเพ่งฌาณไปอีกนานไม๊ เสียงคนไข้ร้องประท้วง คนอื่นเค้าปวดท้องจะตายห้าหกเจ็ดแปดอยู่แล้ว
ปันนาสะดุ้ง รีบเงยหน้าขึ้นมาทันควัน
ยายหมวย ใครเป็นเจ๊หล่อนไม่ทราบ ฉันเป็นหมอนะยะ
ก็ได้แต่คิดกระเง้ากระงอดในใจเท่านั้นแหละ
ก็เป็นหมอนี่ ต้องควบคุมกิริยา อารมณ์
ชืนโต้ตอบกลับไป มีหวังโดนรายงานฟ้องขึ้นไปเบื้องบน ขี้เกียจถูกผอ. เรียกไปเทศนากัณฑ์ใหญ่ หูจะดับเอา
แต่ทีผอ. ท่านทะลวงขี้หูไว้ฟังแต่ฝั่งคนไข้
ก็ผอ. นายแพทย์รักดี ท่านย้ำนักย้ำหนาเสมอในที่ประชุมนี่
คนไข้คือผู้มีพระคุณ เรามีกินมีใช้ทุกวันนี้ก็เพราะพวกเขา เขาด่าเขาว่า เขาตบแก้มซ้าย ก็แถมแก้มขวาให้เขาไปด้วย....
หากครั้นสบกับแววตาฉายประกายอำมหิตของลูกน้องที่ต่างจ้องเขม็งพุ่งมาพร้อมๆกัน ท่านผอ.ก็รีบเกลาประโยคใหม่
เขาด่า เขาว่า ถ้าไม่ถึงกับตบหน้า ก็เย็นเข้าไว้ เงินทองจะได้ไหลมาเทมา
เอออันนี้พอรับได้
เจ็บตรงไหนคะ
ปันนาถามพร้อมกับใช้สายตาสำรวจ 'ผู้มีพระคุณ' ตรงหน้า ที่มองไม่เห็นหน้าชัดเจน เพราะผมสีน้ำตาลไฮไลท์สีทองเกือบทั้งศีรษะที่ยาวเลยกลางหลังย้อยลงมาปิดหน้าปิดตา ขณะเจ้าตัวก้มลงบิดตัวขดตัวงอส่ายตัวไปมาจนเกือบจะกลิ้งลงไปอยู่ที่พื้น
เอ๊ะ! คนไข้ชักเสียงแหลมไม่พอใจ เห็นๆอยู่ ยังมาถามอีก
ตาเรียวตะวัดค้อนหมอจนแผงขนตาปลอมกระพือพรึบพรับ ราวกับปีกนกกระสา จนปันนาต้องกะพริบตาหลบลมที่พุ่งเข้ามากระทบ ไม่ใช่ระบำแขกนี่ จะได้ปวดหัวแล้วมาส่ายหน้าท้อง เด็กอมมือยังดูออกเลย
หมอชะงัก เจอคนไข้กวนแล้วไหมล่ะ
แล้วมารักษากับเราทำไมฟะ ไม่ให้เด็กอมมือรักษาไปซะเลย
ก็ดี ไม่อยากให้ถามใช่ไหม ได้...จัดให้
งั้นก็ขึ้นไปนอนตรวจเลยค่ะ
จะตรวจอะไร?
ดู ถามออกมาได้ เออ อภัยให้ เพราะยังเป็นสาวเป็นนางอยู่ นี่อาจเป็นการขึ้นเตียงขาหยั่งครั้งแรกในชีวิตก็ได้
ก็ตรวจภายในนะสิ มาแผนกนี้ ไม่ตรวจภายใน แล้วจะให้ตรวจอะไร?...ค้า หมอเกือบจะลืมคำลงท้ายสไตล์โรงพยาบาลเอกชนซะแล้ว
ว้าย! คราวนี้ คนไข้โบกไม้ โบกมือพัลวัน ยิ่งไม่เอาใหญ่ หนูไม่มีหรอก ข้างนงข้างในน่ะ หนูมีแต่ของนอกทั้งนั้น"
ปันนาชำเลืองมองกระเป๋าหลุยส์ ติงต๊องที่คนพูดสะพายไว้ที่ไหล่ตลอดเวลาโดยไม่ยอมถอดออกวางแม้จะกำลังปวดสุดแสนสาหัส ด้วยความหมั่นไส้
สงสัยจะกลัวหมอจิ๊กไปใช้
"นี่หนู" คราวนี้กลายเป็นพยาบาลผู้ช่วยหมอ ที่ยืนคอยค้างเติ่ง จะแก้ผ้า เอ๊ย ถลกกระโปรงเจ้าเด็กแสบนี่อยู่นานแล้ว เพื่อให้หมอตรวจ เป็นคนออกโรงเอง "ถ้ากระบิดกระบวนมาก ไม่ยอมขึ้นขาหยั่ง ก็ออกไปทำใจข้างนอกก่อนแล้วกัน ยังมีคนไข้รอคิวยาวเป็นหางว่าวอยู่ข้างนอก"
"เรื่องอะไร ให้หนูรอมาตั้งครึ่งวันแล้ว
คนไข้โอดครวญ แค่ปวดท้อง โรคคอมม่อนนคอมม่อนแท้ๆ
คนพูดดัดจริต กระดกลิ้นออกเสียงภาษาอังกฤษที่แปลว่าธรรมดาๆ ให้หมอหมั่นไส้เพิ่ม แต่หนูไปทัวร์มาแล้วสามแผนก มาลงทะเบียนเข้าคิวตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง ที่ทะเบียนบอกให้ไปตรวจแผนกอายุรกรรม นั่งรอคิวตรวจเกือบหนึ่งชั่วโมง ยังกะโรง'บาลรัฐบาลเลย เฮ้อ หยุดถอนหายใจก่อนจะร่ายยาวต่อไป
อายุรกรรมตรวจแล้ว บอกว่าสงสัยลำไส้อักเสบหรือไส้ติ่งไม่แน่ใจ ให้ไปเจาะเลือด ตรวจปัสสาวะ รอผลอีกชั่วโมงกว่า พยาบาลบอกว่าคนไข้วันนี้เยอะ เลยได้ผลช้า มาทีไรก็อ้างยังงี้ทุกที ไม่รู้จักหาหมอมาเพิ่ม
เออ พูดเข้าท่า น่าจะอัดเทปไปรายงานผอ.
พอเข้าไปฟังผล หมอบอกสงสัยไส้ติ่งอักเสบ หรือไม่ก็ลำไส้อักเสบ แล้วมันต่างกันตรงไหน คนบ่นเบะปากเมื่อพูดต่อไปว่า สรุปว่าตูเจ็บตัวฟรี"
คนพูดจบประโยคด้วยการส่งค้อนวงใหญ่ขว้างไปยังที่ตั้งของแผนกอายุรกรรม
"แล้วหมอเลยให้หนูย้ายไปแผนกศัลยกรรม เสียงคนไข้ลำดับเหตุการณ์ต่อไป พอไปถึง ยังไม่ทันจะตูด...เอ๊ย...ก้นแตะเก้าอี้ ก็ต้องถ่อมานี่อีก นั่งรอ กว่าจะได้ตรวจ บ่ายโมงแล้ว
เออ ก็น่าเห็นใจเหมือนกันนะ ตอนมาใหม่ๆ เจ็บท้องตรงนี้ที่เดียว เด็กน้อยผู้น่าสงสารงอนิ้ว ชี้จุดที่ปวดบริเวณท้องน้อยด้านล่าง ขวามือ แต่ตอนนี้ เจ็บไปทั้งท้องเลย ฮือๆ ยิ่งมายิ่งหนัก รู้งี้อยู่บ้านเฉยๆดีกว่า
ที่มาของการยียวนกวนประสาทหมอ เป็นเช่นนี้นี่เอง
แล้วนี่ยังมาไล่หนูไปรอข้างนอกให้คนอื่นแซงคิวอีก หนูไม่ยอมนะ ถ้าไม่หายปวด ยังไงวันนี้ หนูก็ไม่กลับ"
หนูตัวใหญ่โวยวาย ก่อนจะยอมให้พยาบาล จูงขึ้นไปนอนกางแข้งกางขาบนเตียงตรวจภายใน
หมอปันนารีบสวมถึงมือ ตามติดเข้ามาทันที ต้องรีบทำเวลา ก็คนไข้มันเยอะ
คนไข้นอนนิ่ง ตากลอกไปมาด้วยความระมัดระวัง ราวไม่แน่ใจว่า จะถูก เจ๊ ซึ่งวัยก็ไม่น่ามากกว่าตนเองสักเท่าไหร่ แอบลอบประทุษร้ายด้วยความแค้น เรื่องเมื่อครู่หรือไม่
ก็ตอนนี้ ยายเจ๊ อยู่ในสถานะที่ได้เปรียบกว่า เห็นๆ
ปันนาใช้มือกดๆ คลำๆแถวหน้าท้องคนไข้ จากนั้นก็ซักถามประวัติเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยเกี่ยวกับรอบเดือนครั้งสุดท้าย หากคำตอบที่ได้คือ
มีประจำเดือนก็ดีสิ คนไข้ตอบกวนๆตามนิสัย
หากหมอกลับตีความเอาเองว่าคนไข้ขาดรอบเดือน
เอ หรือเจ้าเด็กนี่จะเป็นท้องนอกมดลูกหว่า
แล้วหญิงสาวก็หันไปพยักหน้าให้พยาบาลทำขั้นตอนต่อไปคือ ถลกกระโปรงโดยไม่ต้องไล่ไปนุ่งผ้าถุงให้เสียเวลา พอถึงขั้นนี้ คนไข้ก็เริ่มแผลงฤทธิ์ พยาบาลดึงกระโปรงลง เด็กก็ดึงขึ้น
พยาบาลกับหมอจึงร่วมแรงร่วมใจกันรูดชุดเดรสสั้นสีดำตามสมัยนิยมที่สั้นเหนือเข่ากว่าคืบ เห็นขาอ่อนสีขาวเนียนกลมกลึง เกือบถึงโคนขาออกจนพ้นปลายเท้า จากนั้น ปราการด่านสุดท้ายก็ถูกกระชากตามลงมา อย่างไม่ให้เสียเวลาแม้แต่เสี้ยววินาที
ในที่สุด ปฏิบัติการ 2 รุม 1 ก็จบลงด้วย....
ว้าย...กรี๊ดๆๆๆๆๆ
ปราการด่านสุดท้าย ยังคาอยู่ที่สะโพก เมื่อสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน เผยตัวดีดผึง เด้งดึ๋งออกมาปรากฏต่อสายตาผู้ชมด้วยความรวดเร็ว เกินกว่าจะคาดคิด
พยาบาลสาวทึนทึกได้สติก่อน รีบโยนผ้าคลุมลงไปบนเจ้าสิ่งแปลกปลอมที่หลุดมาตั้งโด่ผิดแผนก ปิดบังสายตาสาวห้าวแต่ยังเวอร์จิ้น หากพอมองเห็นเค้าลางๆว่า กำลังแหงนคอตั้งบ่า เตรียมเกาะเสาจะปีนตามขึ้นมาบนคานทองนิเวศน์อีกคนในไม่ช้า
เสียงตะโกนของหมอดังลั่นโอพีดีสูตินรี
"บอกมา! ไอ้หมอเวรศัลย์ตัวไหน ส่งกะเทยมาตรวจภายใน"
แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 55 21:16:42
แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 55 10:51:48
แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 55 09:53:05
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 22:11:24
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 21:52:20
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 20:18:13
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 19:39:04
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 18:13:43
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 18:13:05
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 18:11:00
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 18:09:02