ความคิดเห็นที่ 1 ใครหนึ่งประกาศปรารถนาหรรษา ผ่านการร่ำลามานานยังมีแว่ว ที่ดอกไม้ใบหญ้าต่างสยายแนว ยังรู้แผ่วแห่งคอยอยู่ภายใน ขอร่วมเขียนอักษรคนแสนเหงา ที่กล่อมเกลาวิจิตรกวีแห่งห้วงใส ตามสายลมลอยล่องรำไรไกล ในหัวใจเกิดอุ่นคอยร่ำละเมอ จากคุณ : in-no-no เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 15:23:25

ความคิดเห็นที่ 2 ใครหนึ่งประกาศปรารถนาหรรษา ผ่านการร่ำลามานานยังมีแว่ว ที่ดอกไม้ใบหญ้าต่างสยายแนว ยังรู้แผ่วแห่งคอยอยู่ภายใน ขอร่วมเขียนอักษรคนแสนเหงา ที่กล่อมเกลาวิจิตรกวีแห่งห้วงใส ตามสายลมลอยล่องรำไรไกล ในหัวใจเกิดอุ่นคอยร่ำละเมอ จากคุณ : in-no-no   ขอเพิ่มกลอนคนเหงาคนพ่ายแพ้ คนท้อแท้ทุรนทุรายยามใจเผลอ กังสดาลเริ่มแล้วยามเราเจอ ต่างชะเง้อเมียงมองวนวกมา อยากไขถึงปริศนาในห้วงเศร้า คอยบรรเทาคนเหงาทุกท่วงท่า คอยระบายไขว่คว้าทุกอย่างมา แต่อนิจาหวังนั้นลอยลับไป จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 15:33:31

ความคิดเห็นที่ 3 ขอเพิ่มกลอนคนเหงาคนพ่ายแพ้ คนท้อแท้ทุรนทุรายยามใจเผลอ กังสดาลเริ่มแล้วยามเราเจอ ต่างชะเง้อเมียงมองวนวกมา อยากไขถึงปริศนาในห้วงเศร้า คอยบรรเทาคนเหงาทุกท่วงท่า คอยระบายไขว่คว้าทุกอย่างมา แต่อนิจาหวังนั้นลอยลับไป จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เมื่อโลกยังบันทึกความเศร้าหมอง ใครจักจองขมขื่นคงไม่ไหว ยามลมอ้อนให้จำเพื่อผ่อนไกว สุดท้ายในทางใหม่ต้องยืนรอ รอด้วยเหงาลึกลึกในสุดห้วง รอทุกข์ล่วงมาเย้ยคนในหอ มองเถิดมองมองมั่นยามยืนคลอ อย่าท้อหนอเรามีกันและกัน จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 15:40:21

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อโลกยังบันทึกความเศร้าหมอง ใครจักจองขมขื่นคงไม่ไหว ยามลมอ้อนให้จำเพื่อผ่อนไกว สุดท้ายในทางใหม่ต้องยืนรอ รอด้วยเหงาลึกลึกในสุดห้วง รอทุกข์ล่วงมาเย้ยคนในหอ มองเถิดมองมองมั่นยามยืนคลอ อย่าท้อหนอเรามีกันและกัน จากคุณ : แก้วกลมกลม   เห็นนามหนึ่งร้อยกรองที่หอมหวน พารัญจวนมาใกล้ในคืนฝัน ถ่ายทอดเพลงบรรเลงสารพัน ในคืนวันเล่าเรื่องสนุกเฮฮา หากมีสายลมคอยเฝ้าอ้อนหวาน ให้สราญคืนวันเคล้าภาษา แล้วคิดถึงวันวานที่แล้วมา คงอิจฉาชีวาอันเก่าจร จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 16:15:41

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นนามหนึ่งร้อยกรองที่หอมหวน พารัญจวนมาใกล้ในคืนฝัน ถ่ายทอดเพลงบรรเลงสารพัน ในคืนวันเล่าเรื่องสนุกเฮฮา หากมีสายลมคอยเฝ้าอ้อนหวาน ให้สราญคืนวันเคล้าภาษา แล้วคิดถึงวันวานที่แล้วมา คงอิจฉาชีวาอันเก่าจร จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย มาขีดเขียนเล่ากาลก่อความหลัง เล่าประดังความคิดที่ผ่านผ่อน ความอยากได้แปรกลายเป็นวรรคตอน มาระลึกบทกลอนที่เคยเรียน เหงาผ่านไกลใจเริ่มจะรู้สึก ให้เค้นนึกเคยอยากแล้วจำเปลี่ยน หลายเรื่องเกิดแล้วทุกข์มาวนเวียน เคยจุดเทียนนั่งมืดกับใครคน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 16:29:05

ความคิดเห็นที่ 6 มาขีดเขียนเล่ากาลก่อความหลัง เล่าประดังความคิดที่ผ่านผ่อน ความอยากได้แปรกลายเป็นวรรคตอน มาระลึกบทกลอนที่เคยเรียน เหงาผ่านไกลใจเริ่มจะรู้สึก ให้เค้นนึกเคยอยากแล้วจำเปลี่ยน หลายเรื่องเกิดแล้วทุกข์มาวนเวียน เคยจุดเทียนนั่งมืดกับใครคน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   เคยเหว่ว้ากี่หนในความฝัน มองเสี้ยวจันทร์ร่ำไห้อยู่หลายหน มองใครเลยจากไปกลางสายชล มองกี่หนอยากรู้วันกลับมา เขาไปลับหลับหายไม่เห็นหน้า ไม่มีเวลาอุ่นกรุ่นให้ใจผวา ไม่มีแล้วรอยไห้กับน้ำตา สิ่งจากลาคือลาแล้วขนานกัน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 16:51:56

ความคิดเห็นที่ 7 เคยเหว่ว้ากี่หนในความฝัน มองเสี้ยวจันทร์ร่ำไห้อยู่หลายหน มองใครเลยจากไปกลางสายชล มองกี่หนอยากรู้วันกลับมา เขาไปลับหลับหายไม่เห็นหน้า ไม่มีเวลาอุ่นกรุ่นให้ใจผวา ไม่มีแล้วรอยไห้กับน้ำตา สิ่งจากลาคือลาแล้วขนานกัน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ทรงจำไกลกระแสแห่งวิถี ยังใยดีนาทีละท้านหัน ล่องวิญญาณ์จุดหมายไกลจากกัน มิตรสหายพลันสลายแล้วคนละแนว ใช่ไหมฝันยังคงดำรงร่าง ท่ามทึบทางร้างทิศยังมีแถว ฝุ่นทรายมากไร้กระทบซึ่งวี่แวว กาลเวลากระจายแก้วยังพึมพำ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 17:16:21

ความคิดเห็นที่ 8 ทรงจำไกลกระแสแห่งวิถี ยังใยดีนาทีละท้านหัน ล่องวิญญาณ์จุดหมายไกลจากกัน มิตรสหายพลันสลายแล้วคนละแนว ใช่ไหมฝันยังคงดำรงร่าง ท่ามทึบทางร้างทิศยังมีแถว ฝุ่นทรายมากไร้กระทบซึ่งวี่แวว กาลเวลากระจายแก้วยังพึมพำ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง ลืมแล้ววันเคยมีใครคนหนึ่ง วันซาบซึ้งเลือนหายไม่มีร่ำ ไกลเลยแล้วเลยแล้ววันคืนคำ แต่จิตจำแม่นยำวันเลือนดาว ฝุ่นทรายลอยใจคิดติดฝุ่นฝ้า เส้นข้างหน้าไม่รู้จักร้อนหนาว ยอมเดินไปเดินแล้วแม้ต้องร้าว ในท่ามข่าวประกาศมาก็จักทน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 17:36:24

ความคิดเห็นที่ 9 ลืมแล้ววันเคยมีใครคนหนึ่ง วันซาบซึ้งเลือนหายไม่มีร่ำ ไกลเลยแล้วเลยแล้ววันคืนคำ แต่จิตจำแม่นยำวันเลือนดาว ฝุ่นทรายลอยใจคิดติดฝุ่นฝ้า เส้นข้างหน้าไม่รู้จักร้อนหนาว ยอมเดินไปเดินแล้วแม้ต้องร้าว ในท่ามข่าวประกาศมาก็จักทน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน หรือหนาวเหน็บมารอคอยบ่นพร่ำ คล้ายลำนำลงพร่างเคียงสับสน รอยจุมพิตเลือนลาทั่วสากล ยอมจำนนหายใจไม่มีเธอ มองเงาใครเดินเวียนมาทั่วบ้าน ใบไม้ลานเปลี่ยนสีในยามเผลอ ความอมตะสองเราที่ยามเจอ เลือนได้เสมอตามลมที่ลอยมา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 18:11:49

ความคิดเห็นที่ 10 หรือหนาวเหน็บมารอคอยบ่นพร่ำ คล้ายลำนำลงพร่างเคียงสับสน รอยจุมพิตเลือนลาทั่วสากล ยอมจำนนหายใจไม่มีเธอ มองเงาใครเดินเวียนมาทั่วบ้าน ใบไม้ลานเปลี่ยนสีในยามเผลอ ความอมตะสองเราที่ยามเจอ เลือนได้เสมอตามลมที่ลอยมา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท จิตจะดับคราวจากยังจำได้ เราเหมือนใหม่ไม่คุ้นราวแปลกหน้า ปวดร้าวนั้นยากนับกับเวลา สีท้องฟ้าดำลงยากขจัดคลาย งดงามแห่งชีวิตเป็นเช่นไหน ความสดใสสะพรั่งก็พลันหาย ในโลกาเพลงขมเริ่มมาระบาย ดำสุดปรายใจไหลช่างยึดยาว จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 18:44:14

ความคิดเห็นที่ 11 จิตจะดับคราวจากยังจำได้ เราเหมือนใหม่ไม่คุ้นราวแปลกหน้า ปวดร้าวนั้นยากนับกับเวลา สีท้องฟ้าดำลงยากขจัดคลาย งดงามแห่งชีวิตเป็นเช่นไหน ความสดใสสะพรั่งก็พลันหาย ในโลกาเพลงขมเริ่มมาระบาย ดำสุดปรายใจไหลช่างยึดยาว จากคุณ : เมืองมานะ เมื่อเหลืองหล่นคล้อยผ่านแผ่วม่านเศร้า คล้ายบรรเทาระบายทั่วดังกว้างหาว คิดถึงใจดวงหนึ่งเป็นเรื่องราว เมื่อไกลกล่าวยากพูดให้เข้าใจ ยากระบายความทุกข์ให้รู้หวาน บอกเบิกบานเชื่อแน่ยากแก้ไข หอมละลายหายไปจากดงไม้ เช้าหมอกไอจะสวยยังมืดมัว จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 19:12:57

ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อเหลืองหล่นคล้อยผ่านแผ่วม่านเศร้า คล้ายบรรเทาระบายทั่วดังกว้างหาว คิดถึงใจดวงหนึ่งเป็นเรื่องราว เมื่อไกลกล่าวยากพูดให้เข้าใจ ยากระบายความทุกข์ให้รู้หวาน บอกเบิกบานเชื่อแน่ยากแก้ไข หอมละลายหายไปจากดงไม้ เช้าหมอกไอจะสวยยังมืดมัว จากคุณ รสรวยริน หอมวานเคยชื่นยังกรุ่นซ่านซึ้ง นัยคำนึงละลายตื่นเต็มทั่ว เกลื่อนโลกหนอแมกไม้ยังบังตัว ยามพันพัวหลับตาฤๅจักรู้ แผ่วเพลงพลิ้วลอยลมมาโปรยสาย สรรพสิ่งกลายเป็นเศร้าไม่อาจสู้ สำเนียงเสียงเรียงรางยามใจดู รู้และรู้ใจอึ้งเป็นฉันใด จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 19:28:42

ความคิดเห็นที่ 13 หอมวานเคยชื่นยังกรุ่นซ่านซึ้ง นัยคำนึงละลายตื่นเต็มทั่ว เกลื่อนโลกหนอแมกไม้ยังบังตัว ยามพันพัวหลับตาฤๅจักรู้ แผ่วเพลงพลิ้วลอยลมมาโปรยสาย สรรพสิ่งกลายเป็นเศร้าไม่อาจสู้ สำเนียงเสียงเรียงรางยามใจดู รู้และรู้ใจอึ้งเป็นฉันใด จากคุณ โลกของหนึ่งคน แสงแห่งเช้าสดใสมาให้เห็น ดังจะเป็นลมผ่านมาเอื้อให้ รักหนอรักบังใจทำโบกใบ คิดกวักไกวกล่อมเหงาอยู่เนานาน นานพอจักร้องไห้กับสิ่งหาย ปรารถนามากมายที่นอกบ้าน แม้หายใจยังฝืนกับรอยราน เพ่งพินิจคืนกาลใจเงียบจาง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 19:51:39

ความคิดเห็นที่ 14 แสงแห่งเช้าสดใสมาให้เห็น ดังจะเป็นลมผ่านมาเอื้อให้ รักหนอรักบังใจทำโบกใบ คิดกวักไกวกล่อมเหงาอยู่เนานาน นานพอจักร้องไห้กับสิ่งหาย ปรารถนามากมายที่นอกบ้าน แม้หายใจยังฝืนกับรอยราน เพ่งพินิจคืนกาลใจเงียบจาง จากคุณ วาดฝันมธุรพจน์ หวานหวามไหมยามคืนผ่านพ้นแล้ว เสียงดังแก้วกระทบอยู่ห่างห่าง ตามองรอยหยดจ้ำหยาดน้ำค้าง ดังจักล้างมัวหมองให้หมดไป ฤดูเช้าตรู่พาใจเรืองรอยฉ่ำ เปลวไฟนำสว่างมาปลุกหวิวไหว ลืมเรื่องราวก่อนนั้นไปแสนไกล หยดน้ำตาคลอใกล้ปลอบโยนราน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 20:17:18

ความคิดเห็นที่ 15 ความทรงจำ  ทรงค่า  ฟ้าเพียงซีก จันทร์เสี้ยวซีก  สอดแซม  แรมร้างร่น ความตรึงตรา  ตราติด  ชิดเชยจน ฟ้าครึ้มหม่น  ครึ้มคลาย  ถ่ายแสงนวล ขับแสงฉาย  สายฉ่ำ  ลำนำรัก เปิดฟ้าฝาก  ฟากโพ้น  หม่นคลายหวน แย้มสายใย  ใสหยาก  ฝากคลอครวญ เคียงนิ่มนวล  นุ่มน้อง  คล้องสองใจ   ๚ะ๛ มาส่งการบ้านขอรับ ควรมิควรแล้วแต่จะลงโทษ ขอรับ.... จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 21:29:04

ความคิดเห็นที่ 16 หวานหวามไหมยามคืนผ่านพ้นแล้ว เสียงดังแก้วกระทบอยู่ห่างห่าง ตามองรอยหยดจ้ำหยาดน้ำค้าง ดังจักล้างมัวหมองให้หมดไป ฤดูเช้าตรู่พาใจเรืองรอยฉ่ำ เปลวไฟนำสว่างมาปลุกหวิวไหว ลืมเรื่องราวก่อนนั้นไปแสนไกล หยดน้ำตาคลอใกล้ปลอบโยนราน จากคุณ  สุดสาครท่องสมุทร ดวงดอกไม้ร่วงหล่นลงตรงหน้า ราวประดับประดารอยยิ้มพานพบผ่าน โลกสว่างพร่างพราวให้ใจสราญ ดังวิมานโชติช่วงด้วยดวงดาว ผ่านแล้วหวานหวังคราวก่อนนี้ ทุกนาทีซ่านซึ้งไปทบท่าว จากฝั่งฝันละลายมายึดยาว วันนี้หนาวในใจหลอนวันวาน จากคุณ : in-no-no เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 12:32:32

ความคิดเห็นที่ 17 ดวงดอกไม้ร่วงหล่นลงตรงหน้า ราวประดับประดารอยยิ้มพานพบผ่าน โลกสว่างพร่างพราวให้ใจสราญ ดังวิมานโชติช่วงด้วยดวงดาว ผ่านแล้วหวานหวังคราวก่อนนี้ ทุกนาทีซ่านซึ้งไปทบท่าว จากฝั่งฝันละลายมายึดยาว วันนี้หนาวในใจหลอนวันวาน จากคุณ in- no- no ร้อนเมื่อตอนอาทิตย์ลับมุมตึก ตอนใจนึกกล่อมเห่เหมือนไกลสถาน ดวงเดือนจมพยับเลือนกับวันวาน อุ่นกับหวานลึกลับพร่ำรำพัน เสียงรัญจวนเหมือนครารู้อ้างว้าง รอยน้ำค้างระเหยอรุณในตอนฝัน เสียงหัวเราะไพเราะผ่านคืนวัน โลกทุกข์ทันในสิทธิ์ชั่วพริบตา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 16:29:58

ความคิดเห็นที่ 18 ร้อนเมื่อตอนอาทิตย์ลับมุมตึก ตอนใจนึกกล่อมเห่เหมือนไกลสถาน ดวงเดือนจมพยับเลือนกับวันวาน อุ่นกับหวานลึกลับพร่ำรำพัน เสียงรัญจวนเหมือนครารู้อ้างว้าง รอยน้ำค้างระเหยอรุณในตอนฝัน เสียงหัวเราะไพเราะผ่านคืนวัน โลกทุกข์ทันในสิทธิ์ชั่วพริบตา จากคุณ เกรียงไกรกวีฝัน ก่อนนั้นเคยอุ่นคำที่ใจฝัน ปรารถนาวันใกล้แม้นในภาษา ให้ร่วมสร้างร่วมหวังกำนัลมา ผูกใจพาด้วยหวังคิดร่วมทาง ภาพที่แจ่มใสเห็นชัด ณ บัดนั้น ผ่านคืนวันอันยาวสอยดาวสร้าง แจ่มจรัสแต่งแต้มแซมรายวาง เราสองย่างตามฝันอันงดงาม จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 17:38:25

ความคิดเห็นที่ 19 ก่อนนั้นเคยอุ่นคำที่ใจฝัน ปรารถนาวันใกล้แม้นในภาษา ให้ร่วมสร้างร่วมหวังกำนัลมา ผูกใจพาด้วยหวังคิดร่วมทาง ภาพที่แจ่มใสเห็นชัด ณ บัดนั้น ผ่านคืนวันอันยาวสอยดาวสร้าง แจ่มจรัสแต่งแต้มแซมรายวาง เราสองย่างตามฝันอันงดงาม จากคุณ แก้วกลมกลม ทุกเรื่องสรรค์สร้างรวมร่วมใฝ่ฝาก แม้นยุ่งยากเพียงไรยังคิดถาม แม้นไกลไปดุจใกล้อุ่นในนาม ร่วมในท่ามแห่งรักคอยถักทอ เธอบอกฉันจะห่วงและคอยสอน ยามหนาวรอนซ่อนใจในห้องหอ รักป้องกันคอยกั้นคอยถักรอ ไร้คำพ้อแต่ปลอบคอยตอบคำ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:16:45

ความคิดเห็นที่ 20 ทุกเรื่องสรรค์สร้างรวมร่วมใฝ่ฝาก แม้นยุ่งยากเพียงไรยังคิดถาม แม้นไกลไปดุจใกล้อุ่นในนาม ร่วมในท่ามแห่งรักคอยถักทอ เธอบอกฉันจะห่วงและคอยสอน ยามหนาวรอนซ่อนใจในห้องหอ รักป้องกันคอยกั้นคอยถักรอ ไร้คำพ้อแต่ปลอบคอยตอบคำ จากคุณ คืนฝันปีศาจน้อย ท่วงทำนองจะเรียงอยู่เคียงข้าง วันลาร้างห่างหายทุกคราวย่ำ ทุกสัญญาเขียนไว้รู้นัยคำ ที่ก่อนนั้นจำเลือนยากเหมือนเดิม แต่ที่คิดที่พบประสบนั้น ดุจมีดบั่นช้ำช้ำกระหน่ำเสริม รอยบาดแผลร้อนรานคอยย่างเติม เหมือนยิ่งเพิ่มรอยฝืนให้จำทน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:46:24

ความคิดเห็นที่ 21 ความทรงจำ  ทรงค่า  ฟ้าเพียงซีก จันทร์เสี้ยวซีก  สอดแซม  แรมร้างร่น ความตรึงตรา  ตราติด  ชิดเชยจน ฟ้าครึ้มหม่น  ครึ้มคลาย  ถ่ายแสงนวล ขับแสงฉาย  สายฉ่ำ  ลำนำรัก เปิดฟ้าฝาก  ฟากโพ้น  หม่นคลายหวน แย้มสายใย  ใสหยาก  ฝากคลอครวญ เคียงนิ่มนวล  นุ่มน้อง  คล้องสองใจ   จากคุณ เปลวอัคคี ความทรงจำ จำแม่น แล่นไม่หาย แม้นมีปีก ยากกราย ให้ถึงใฝ่ เหมือนเส้นตะวัน บังกัน บังร่ำไร มองเท่าใด เหมือนห่าง เหมือนไกลกัน รอเธอนะ รอแล้ว  เสียงยังแว่ว เปล่งประกาย เห็นแนว ที่ใจฝัน ยังคอยนะ คอยใกล้ คล้ายตะวัน ยามชิดนั้น เป็นร้อน ทุรนทุราย จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 19:18:13

ความคิดเห็นที่ 22 ความทรงจำ  ทรงค่า  ฟ้าเพียงซีก จันทร์เสี้ยวซีก  สอดแซม  แรมร้างร่น ความตรึงตรา  ตราติด  ชิดเชยจน ฟ้าครึ้มหม่น  ครึ้มคลาย  ถ่ายแสงนวล ขับแสงฉาย  สายฉ่ำ  ลำนำรัก เปิดฟ้าฝาก  ฟากโพ้น  หม่นคลายหวน แย้มสายใย  ใสหยาก  ฝากคลอครวญ เคียงนิ่มนวล  นุ่มน้อง  คล้องสองใจ   จากคุณ เปลวอัคคี ความทรงจำ จำแม่น แล่นไม่หาย แม้นมีปีก ยากกราย ให้ถึงใฝ่ เหมือนเส้นตะวัน บังกัน บังร่ำไร มองเท่าใด เหมือนห่าง เหมือนไกลกัน รอเธอนะ รอแล้ว  เสียงยังแว่ว เปล่งประกาย เห็นแนว ที่ใจฝัน ยังคอยนะ คอยใกล้ คล้ายตะวัน ยามชิดนั้น เป็นร้อน ทุรนทุราย จากคุณ รสรวยริน หัวใจค่อยกระจาย ออกไป ใกล้ความหวัง ยามล้อมนั่ง เล่านิทาน ที่แสนกระหาย ลำนำของ ความรัก คนเดียวดาย ไหนมากมาย ให้หนุน ยามเปลี่ยวใจ เกินความฝัน ที่รอ ไม่น่าเชื่อ ใจนั้นเหนือ สำคัญ และแผ่ไหว วันและคืน คือคอย ให้รู้ไป จักรอได้ แม้นเธอ ไม่เหลียวมอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 19:41:13

ความคิดเห็นที่ 23 ท่วงทำนองจะเรียงอยู่เคียงข้าง วันลาร้างห่างหายทุกคราวย่ำ ทุกสัญญาเขียนไว้รู้นัยคำ ที่ก่อนนั้นจำเลือนยากเหมือนเดิม แต่ที่คิดที่พบประสบนั้น ดุจมีดบั่นช้ำช้ำกระหน่ำเสริม รอยบาดแผลร้อนรานคอยย่างเติม เหมือนยิ่งเพิ่มรอยฝืนให้จำทน จากคุณ ขวดแก้วสีฟ้า เห็นฝันหล่นรายทางที่วางวาด ด้วยอำนาจมุ่งรู้ไปสู่ผล สรรมาใหม่ก็ฝืนในกมล เกินเวียนวนเกินรออยากไปไกล   ขอแยกทางสายฝันในวันนี้ ขอลาทีขวากหนามที่ตามไต่ พบความจริงทิ้งร้างบนภายใน เหตุไฉนอาวรณ์ไม่เคยมี จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 20:10:20

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นฝันหล่นรายทางที่วางวาด ด้วยอำนาจมุ่งรู้ไปสู่ผล สรรมาใหม่ก็ฝืนในกมล เกินเวียนวนเกินรออยากไปไกล   ขอแยกทางสายฝันในวันนี้ ขอลาทีขวากหนามที่ตามไต่ พบความจริงทิ้งร้างบนภายใน เหตุไฉนอาวรณ์ไม่เคยมี จากคุณ ขอฝากแค่ฝัน บนสะพานไหวหว่างเวิ้งพายุ สายลมดุกู่ก้องหวีดร้องถี่ ปะทะเสียงกระหึ่มก้องคล้ายเสียงตี ฤานั่นมีเสียงหัวใจเต้นระทึก หญิงชายบนเส้นทางทดสอบล้ำ ไม่คิดนึกคาดฝันแค่รู้สึก จำดิ้นรนเลือกไปตามใจนึก บนสะพานรำลึกที่กวักไกว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 00:08:29

ความคิดเห็นที่ 25 บนสะพานไหวหว่างเวิ้งพายุ สายลมดุกู่ก้องหวีดร้องถี่ ปะทะเสียงกระหึ่มก้องคล้ายเสียงตี ฤานั่นมีเสียงหัวใจเต้นระทึก หญิงชายบนเส้นทางทดสอบล้ำ ไม่คิดนึกคาดฝันแค่รู้สึก จำดิ้นรนเลือกไปตามใจนึก บนสะพานรำลึกที่กวักไกว จากคุณ ฝากซึ้งใส่ฝัน ในบางครั้งผิดหวังนั่งสะอื้น บ้างขมขื่นอ่อนโรยอยากแก้ไข ทุกครั้งมีคำปลอบมอบอุ่นไอ คอยมอบให้เย็นละไมไม่มีจาง ขอขอบคุณวันคืนแห่งความฝัน ทุกคืนวันส่งห่วงไม่เหินห่าง รักเป็นอย่างเป็นใยในเส้นทาง เป็นหวังวางทุกด้านจิตขอบคุณ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 00:33:46

ความคิดเห็นที่ 26 ในบางครั้งผิดหวังนั่งสะอื้น บ้างขมขื่นอ่อนโรยอยากแก้ไข ทุกครั้งมีคำปลอบมอบอุ่นไอ คอยมอบให้เย็นละไมไม่มีจาง ขอขอบคุณวันคืนแห่งความฝัน ทุกคืนวันส่งห่วงไม่เหินห่าง รักเป็นอย่างเป็นใยในเส้นทาง เป็นหวังวางทุกด้านจิตขอบคุณ จากคุณ พระรามหัดท่องเน็ท เปลี่ยนแปลงเสมอฉันนั้นไม่เคยเปลี่ยน ว่ายวนเวียนวนเวียนลืมหยุดหมุน ผ่านแล้วผ่านเล่าหลายล้านคุ้น สิ้นสุดอุ่นอยู่ไหนใครอ้างรู้ ในแผ่นดินริมโลกเล่ามีไหม ฝนแรกฟ้าไฉนมานั่งฟังอยู่ แห่งไหนเอยลมพัดออกพัดพรู จะมุ่งสู่ปลายทางที่แห่งใด จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 00:01:24

ความคิดเห็นที่ 27 เปลี่ยนแปลงเสมอฉันนั้นไม่เคยเปลี่ยน ว่ายวนเวียนวนเวียนลืมหยุดหมุน ผ่านแล้วผ่านเล่าหลายล้านคุ้น สิ้นสุดอุ่นอยู่ไหนใครอ้างรู้ ในแผ่นดินริมโลกเล่ามีไหม ฝนแรกฟ้าไฉนมานั่งฟังอยู่ แห่งไหนเอยลมพัดออกพัดพรู จะมุ่งสู่ปลายทางที่แห่งใด จาก คุณ เมืองมานะ เมื่อดาวเคลื่อนเดือนขับวันหรรษา ผ่านแล้วผ่านเวลามานับใหม่ อีกกี่ปีกี่วันถึงลับไป ฤดูที่ใกล้ช่างดูแสนวังเวง เมื่อลมไหวนอนเรียบเงียบสำเนียง สงัดเสียงแจ้งแจ้วเกินข่มเหง ซึ้งเบาเบาโสตเสียงบทบรรเลง กล่อมด้วยเพลงเสนาะใสฉ่ำเกินใคร จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 00:28:36

ความคิดเห็นที่ 28 ก้าวสู่ความเป็นคนใหม่ไปอีกขั้น บันใดฝันย่ำไปได้อีกก้าว เก็บเรื่องร้อยเรียงความถ้อยเรื่องราว บอกข่าวคราวครั้งนั้นยังซึ้งใจ จากวานวันเปิดประตูสู่โลกกว้าง ยามเดินทางก้าวข้ามไปโลกใหม่ ให้นักเดินทางมาจากแดนไกล เดินทางไปพร้อมกันอย่างมั่นคง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:02:55

ความคิดเห็นที่ 29 ร่วมสร้างฝันบทละครในตอนใหม่ แม้นแดนไกลเร้าซึ้งรุมลุ่มหลง ร่วมต่อต้านฟันฝ่าสู่แดนดง ในแดนพงเห็นใคร่เอาแต่ใจ ลาแรมค้างกลางคืนร่วมชื่นหนาว กว่าจะก้าวเดินทางฝ่าหวั่นไหว ทุบกำแพงแบ่งเส้นแตกต่างไป บนสายใยสัมพันธ์มั่นกระชับ ร่วมอิงแอบใออุ่นกรุ่นหอมรัก มาสลักภักดิ์ทอแสงนกขานขับ ดาวจากฟ้าหล่นร่วงมาให้รับ เมื่อฟ้ากลับสว่างไสวในนภา จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:22:28

ความคิดเห็นที่ 30 เข้าสถิตบทกฎหมายด้วยไฟฝัน สถาบันใดใดไม่กรายติด วุ่นสับสนหม่นหมองเมาความคิด ปรับสิ่งพิศถูกต้องร่วมระบาย พบกันในนามความเป็นเพื่อน ช่วยย้ำเตือนปลอบใจให้ช้ำหาย คอยย้ำตอกบอกใจให้จำปราย รักยังย้ายความคิดซึ้งวันวาน ความรู้สึกลึกซึ้งในหนึ่งจิต เมื่อใกล้ชิดหนึ่งคนบอกทางฝัน เราได้พบเพื่อบอกกับรางวัล หวังสักวันคงได้สบอีกครา จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:44:31

ความคิดเห็นที่ 31 ถามว่ารักไหมบอกได้เลยรัก ถามว่าหนักไหมให้ใจสะอื้น ถามว่าทุกข์ช้ำรุมสุมไฟฟืน เธอจะตื่นบ้างไหมในรอยว้าง เธอจะหวังแค่เขาคนนั้นหรือ เธอจะถือหมายสรรมาขัดขวาง สองแขนนั้นเดียวดายเห็นเงาราง ขมอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย ดอกรักกลายเป็นรักเร่เห่หันห่าง ความสัมพันธ์ขนานละห้อยสาย ไร้เยื่อใยบางเบาเศร้าไม่วาย เหมือนถึงคลายทางครวญโบกมือลา จากคุณ : in-no-no เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:06:58

ความคิดเห็นที่ 32 ยังยอมเห็นเพื่อเร้นคอยแอบหวัง ยังลุกนั่งขมขื่นทำเฉียวฉุน รักตัวเองบ้างไหมใจถามคุ้น มาวายวุ่นขอเลิกจบสัมพันธ์ ถามว่ายังรักไหมบอกได้เลยรัก ถามว่าหักยอมไหมไม่เคยขัน ถามว่าทุกข์ท่วมทางผ่านคืนวัน ถามเธอฝันเห็นใดที่ขอลา สารพันเก็บไว้กระซิบสั่ง ข้องขัดพรั่งแกล้งบอกนัยภาษา โหยกเหยกมาสรรเสกอ้อนวาจา ถึงเวลาเอาใจหายจากเลย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:20:53

ความคิดเห็นที่ 33 ยามพายเรือพารักออกจากฝั่ง เรือความหวังฝ่าคลื่นท่ามคืนหนาว ล่องสู่ธารใฝ่ฝันอันยืดยาว รวมเรื่องราวลึกเร้นความเป็นไป . คำนึงภาพชื่นพราวเมื่อคราวอุ่น ความวนวุ่นคราจำน้ำตาไหล เขาหนีไปให้เจ็บอยู่ภายใน อยู่เมืองใหญ่นครมิยอมคืน . ทนอยู่อย่างเลื่อนลอยคอยเธอกลับ เฝ้ารอรับเช้าเย็นเห็นเพียงคลื่น ณ ท่าเรือที่เก่าเราเฝ้ายืน แว่วยินเสียงสะอื้นฟ้าไร้ดาว จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:31:13

ความคิดเห็นที่ 34 ยังจำรักคราวก่อนที่แอบถนอม ทุกข์ในอกต้องยอมไม่ลับหาย วุ่นกังวลแทบตายไม่วางวาย สุดในหมายริษยาบาดทรวงตรม รักรำพันโศกีไม่เคยหนี ห่วงทุกข์ทวีแปลกจิตในความขม เลี้ยงรักษาทรมานในอารมณ์ ไม่เคยชมฉ่ำนั้นเป็นฉันใด พอค่ำแล้วสว่างสลดจิตไม่หายหมอง ใจประคองรันทดไม่หวาดไหว จำแน่นคืออาลัยหรืออย่างไร สักหมื่นพันไม่ไกลจักพาลืม จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 22:36:41

ความคิดเห็นที่ 35 กลางโพยมพัดระบัดให้ระลึกหา แสนจะเหว่ว้าให้พาใจถวิล ยามสิ้นจากกรองแก้วให้ระริน แทบจะสิ้นปรารถนาไร้คนปอง เหมือนลมพัดหักเหให้ใกล้ชิด ฟ้าลิขิตหนทางระหว่างสอง ยามยิ่งคิดเศร้าใจในใฝ่ครอง ดุจละอองโปรยปลิวให้คลาไคล   เรือรักลอยล่องพัดระบัดต้อง ป่วนดังท้องทะเลไม่ผ่องใส ปวงรักเลือนน้ำตาระทมใจ เหลือแค่ไหม้หมองหม่นล่วงทะเล จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 23:19:35

ความคิดเห็นที่ 36 ลมพัดครวญหวนหาน่าสงสาร สิ่งวันวานลดทอนบ่อนหักหนี เหมือนคลื่นลมหวั่นไหวมาพาที ทุกนาทีใคร่พึ่งรำพึงคลอ เหลือบท้องฟ้าสีแดงคล้อยครวญคร่ำ อยากจะร่ำร้องหาพามาขอ น้ำข้างเรือไหลหยาดสาดล่วงรอ จะถวิลง้อคืนกลับนับจากจร ฝืนใจหักสลายคลายสิ่งมอบหวัง ดุจฟ้ายังแปลงเวียนมาขออ้อน มิให้หวนคืนกลับรับขอพร ห้วงสะท้อนหวั่นไหวลอยทางลม จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 23:39:14

ความคิดเห็นที่ 37 ชมแสงพราวพริ้งพรายให้เผลอนั่ง ทิ้งความหวังฟากฟ้าคราเล่าแถลง เหลือแต่ห้วงทะเลเห่คลื่นแคลง ท้องฟ้าแปรลมแรงมาลอยเรียง ชักเรือน้อยเข้าฝั่งยังวนวาด ทรายพิลาสขาวสะพรั่งกลางใจเบี่ยง โอ้รักเราเหตุไฉนไร้คนเคียง สุดขอบฟ้าทิ้งเมียงไม่ตัดรอน ลมราตรีพัดชายให้ปรารถนา คราวนี้มารักษาอย่าเลยซ่อน โอ้สงสารรอยเรืองมาให้พร สุดจะร้อนกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงยากเย็น. จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 23:55:20

ความคิดเห็นที่ 38 ใบไม้ไหวร่วงหล่นบนทางเท้า แสงแดดเช้าสาดกายให้คลายหนาว เสียงน้ำหล่นร่วงลงเสียงเกรียวกราว บอกเรื่องราววันใหม่เริ่มเคลื่อนมา กรุ่นควันไฟจากฟืนมาสู่ชีวิต ย้ำให้คิดวันเก่ายังเฝ้าหา หอมดอกไม้กรายกรุ่นอุ่นอุรา ดังหนึ่งว่าวันวานไม่ผ่านไป อยู่แดนไกลเคยสุขหรือไม่หนอ คนทางนี้เฝ้ารอพอหวาดไหว ฝากคิดถึงพาไปหาคนไกล อยู่อย่างไรยังห่วงยังอาทร จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 19:39:07

ความคิดเห็นที่ 39 ในอ้อมแขนอวลอุ่นให้รักษา ผิวกายากรุ่นละไมใจเปลี่ยวเหงา ความรู้สึกเหว่ว้าเคียงข้างเงา หมายบรรเทาอาลัยใช้แทนคำ เพียงสัมผัสบางเบากระซิบรู้ ว่ายังอยู่ยังเคียงทุกเช้าค่ำ โศกเศร้ารอยบางเบาที่เราจำ ยังเหมือนย้ำให้ร้าวให้ระทม ความทุกข์เศร้ามาหลอนดังแผ่นผา ออกเหน็บชาหาญหักทุกข์ขื่นขม ทุกทุกครั้งที่เราช้ำรำพันตรม ร้อนจิตร้อนอารมณ์เหงากุมใจ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 20:35:55

ความคิดเห็นที่ 40 สัญญาใจรำพันคราก่อนนั้น หนึ่งคำมั่นมอบด้วยใช่ใจเผลอ มิเปลี่ยนแปรปันใจในสิ่งเจอ หยุดที่เธอฉันมั่นคำสัญญา หวานเวียนหวานงดงามบนความหวัง หลายครั้งยังห่วงรอเข้ามาหา บอกให้คอยครบวันเธอก็มา หวานเหว่ว้าวนเวียนมิรู้คลาย ผ่านเพียงปีเริ่มห่างลดความถี่ บอกสัญญาณไม่ดีคลื่นขาดหาย ฟังน้ำเสียงห่างห่างดูวุ่นวาย รักกลับกลายยังรอคอยหลอกกัน จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 21:04:00

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดียามเช้าวันทำงานค่ะพี่.เพื่อนทุกคน สนุกกับกาลทุกอย่าง แล้วก็วางไม่ยึดหา ทุกอย่างมีเวลา จักเลือนลาลับไป... ไหวหวานสอนพริ้มพรายทักทายฝัน ยามโศกศัลย์หรือจักสุขสนุกสบาย อุษาโยคยามจันทร์เจ็ดชั้นกราย ดีกับร้ายผ่านคะนึงพอกึ่งกัน อย่าตื่นสุขทุกข์หวั่นคิดฝันใกล้ แล้วเลยผ่านลัดไปไม่ใส่สรร ให้ซมซานหรือกระจ่างดั่งกลางวัน ต้องผ่านหลั่นจากแว่วไหลแล้วเลือน ยามทุกข์ทออิงแกล้งมาแถลงไข รำคาญใจใช่ผิดร้อนจิตเคลื่อน เป็นกาลทดสอบครั้งทุกยั้งเยือน เหว่ว้าเพื่อนโลดเต้นมาเล่นลอง ทุกอย่างมาตามกันอย่าหวั่นเหงา ปลอบบรรเทาฉ่ำชื่นอย่าขื่นข้อง เพรงกาลกล่อมก่อเศร้าจับเจ่าจอง อย่ามัวท่องกับยุคด้วยทุกข์ตาม สิ้นสวาทสางตามยอมคอยกล่อมว่าง ขาดกันอย่างสุขสงบอย่ารบถาม กาลจักผ่อนร้าวเจ็บไม่เก็บความ สงบงดงามกับโลกอย่าโศกนาน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 07:23:00

ความคิดเห็นที่ 42 กลางสายน้ำไหลเซาะจากถิ่นฐาน ผ่านลำธารผ่านไพรไหลเรื่อยอยู่ สนใบกลมกวักไกวชวนไปดู หญ้าเจ้าชู้ชูไสวคล้ายเกี่ยวกัน ธรรมชาติชวนสงบให้กลบเศร้า ช่วยบรรเทาทุกข์เลือนไม่คิดหัน คอยปลอบปลุกอารมณ์เดียวดายวัน ไม่พัวพันระทมมาเปรียบเปรย ให้แห่แหนตามกับหวังสุขทั่ว หมอกบังมัวคล้ายหมองมาจ้องเอ่ย ใจเอยใจเราเหลือข้ามรำเพย ยากเฉลยเหว่ว้าให้ใครชม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 00:45:03

ความคิดเห็นที่ 43 เวลากาลผ่านไกลเท่าไรแล้ว ยามดวงแก้วร้าวร้อนยิ่งช้ำกว่า ยามความรักลาลับไปกับตา คล้ายดาราหล่นไหลจากไกลฟ้า นั่่งเงียบเงียบกอดเข่าเฝ้าเจ่าจุก มิอาจปลุกความสดใสในทุกท่า ความอ่อนแรงอ่อนโรยแฝงแววตา ดังหนึ่งว่าโลกช่างร้ายทำลายเพ้อ จ่อมจมอยู่ทุกที่กับความเหงา กอดความเขลาเคียงไปอยู่เสมอ เหมือนความสุขพัดพลิ้วผ่านเลยเจอ ไม่มีเสนอจักชื่นกับใจเรา จากคุณ : in-no-no เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 01:02:51

ความคิดเห็นที่ 44 วางภักดิ์ในอ้อมใจไม่แปรผัน มั่นนิรันดร์รักแท้แน่ใจขวัญ ได้เรียนรู้โลกชื่นชักคืนวัน หมายแบ่งปันโศกสุขทอนทุกข์ตรม ถือเป็นโชคโลกหยิบยื่นธารไหล พบคนดีมีน้ำใจให้กล่อมห่ม ใครทุกข์เศร้าเจ็บช้ำเจอระทม เพียงปลอบตรมหันหนีหนาวน้ำตา เข้มแข็งต่อสู้เคียงคู่ฝัน ท่ามคืนวันเดียวดายผลัดกันหา สร้างความดีแด่โลกมากเมตตา จนกว่าลมหายใจหยุดทำงาน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 01:30:34

ความคิดเห็นที่ 45 กระซิบกับปรอยฝนที่ไหลร่วง กับหอมดวงดอกไม้ในคืนหวาน ราตรีนี้หัวใจฝันเบ่งบาน เหมือนสายธารแห่งรักมาถักใจ เช้าตรู่มีดวงใจในความฝัน ทุกคืนวันเคียงใกล้ใช่หรือไหว สะพานฝันวันเราสองวิมานไพร ดอกหญ้าไสวในสายลมล้อทายทัก หอมกรุ่นคล้ายไมตรีแทนคิดถึง ฝากตราตรึงซึ้งใจในประจักษ์ แทนขอบคุณบทความในที่รัก แทนจิตจักระลึกเพียงเพื่อเธอ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 23:59:55

ความคิดเห็นที่ 46 ฝันถึงสิ่งใดเล่าคนในฝัน ฝันถึงวันชื่นหรือคืนหลับใหล ฝันถึงวิมานสวรรค์อันแสนไกล ฝันถึงวันใฝ่ชื่นด้วยเสรี ฝันถึงดวงดอกไม้อันหวานหอม ฝันเห็นผึ้งตามตอมแต่งแต้มสี ฝันถึงใครคนนั้นซึ่งแสนดี ฝันถึงวันที่ได้ครองใจ ฝันถึงใบไม้ร่วงในธารผ่าน ฝันถึงน้ำผึ้งหวานวันหวามไหว ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งเดินไปไกล ฝันถึงสายรุ้งเรียวแสงตะวัน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 00:25:41

ความคิดเห็นที่ 47 ไม่ปวดร้าวเศร้าหมองครรลองโศก ที่หมุนโยกหมุนเร้าร้าวแค่ไหน คอยประคองจิตงดงามท่ามเป็นไป ไม่หวั่นไหวอดีตลับรอกลับคืน เพราะคืนวันผ่านล่วงหาไม่แล้ว ราวดอกแก้วโรยพราวลงทรายลื่น ชีพแสนสั้นใช่มายาที่ยาวยืน เพียรหยิบยื่นไมตรีมีเมตตา รักคือสิ่งงดงามท่ามโลกแห้ง ประดุจแสงอาทิตย์ส่องสู่หล้า เสมือนจันทร์แจ่มงามบนนภา ให้ไขว่คว้าสร้างสรรพลีความดี จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 00:39:52

ความคิดเห็นที่ 48 ตะวันเจ้าเอยเจ้านั้นไปอยู่ไหน อยู่ทิศใดกันหนอคอยรอที่ แจ้งแต่แสงแรงจ้าที่เจ้ามี หาปราณีหม่นหมองต้องทนคอย รอเวลาฟ้าดับแสงลับเปลี่ยน ไปวนเวียนพาเศร้าเสียเหงาหงอย แสงส่องหล้าฟ้าพร่างกระจ่างคอย เฝ้าใจน้อย น้อยจิตคิดถึงจัง ปล่อยอารมณ์เคยชินเสียด้วยดื้อ หัวพาลถือถามเหมือนจักตามหลัง อยากยินคำพร่ำหายังเคียงรั้ง ยากหยุดยั้งเกิดฝันทุกวันเป็น จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 00:29:52

ความคิดเห็นที่ 49 ยามไกลห่างช่างนานกาลมาเคลื่อน กระไรเหมือนเลื่อนลอยให้ต้องเข็น พอพ้นผ่านกาลเย้ามาเข้าเย็น แสนลำเค็ญต่อฟ้าสู่ราตรี สายลมพัดชวนชิดกับสิทธิ์โฉม ฝากโพยมพาลเร่งจักเปลี่ยนสี ยามผ่านคืนหมื่นดาวสกาวพลี สิ้นวารีเวลาเลยจากกัน รอเพียงเคียงคราวยามดาวล่อง แม้นหมายห้องหัวใจสู่ฝัน เวลาไหลคล้ายน้ำที่ด้นดัน เมื่อเปรยเปรียบเงียบงันรู้อ่อนแอ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 00:41:38

ความคิดเห็นที่ 50 กล่อมหัวใจลาพักลงหลับใหล บนทางใหม่ไมตรีที่โยงสาย เจ้าจงหลับพักผ่อนนอนเอนกาย ทอดจิตคลายทุกข์หวั่นให้ฝันแล อย่าหวาดหวั่นสิ่งใดในอ้อมกอด จงพริ้มพลอดเพลินท่าดื่มด่ำแน่ ชื่นจันทร์เปลี่ยนเวียนไปอย่าท้อแท้ ดวงกมลในแดมาจงนอน อย่าอ้างว้างเหว่ว้าคอยจับเจ่า อย่ารู้เหงาจงเร่งแต่จักสอน คอยดูตนดูอย่างอย่ารู้ร้อน ลมอ่อนอ่อนช่วยพัดให้คลายเคือง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 00:55:55

ความคิดเห็นที่ 51 ขอขอบคุณ คุณป.ปาแปง, นกโก๊ก, in-no-no, เกรียงไกรกวีฝัน, แก้วกลมกลม, คืนฝันปีศาจน้อย, ขวดแก้วสีฟ้า, ขอฝากแค่ฝัน, ขุนพลน้อยโค่วจง, เปลวอัคคี, ฝากซึ้งใส่ฝัน, พระรามหัดท่องเน็ท, เมืองมานะ, รสรวยริน, โลกของหนึ่งคน, วาดฝันมธุรพจน์, สุดสาครท่องสมุทร, พลอยแข, ร่มไม้เย็น, AmAndMj, moonpeace ที่มาแจกกิ๊ฟมี่นะคะ และขอขอบคุณ พี่,เพื่อนมาแจมกันนะคะ ไปค่ะไปเล่นที่กระทู้ใหม่กันค่ะ อิอิ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12818042/W12818042.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 11:48:12