ห้องสมุดสื่อรัก(ฉบับกระโปรงบานขาสั้น)
|
|
ขอฝากเรื่องสั้นแนวกระโปรงบานขาสั้นไว้ด้วยนะครับ
เรื่องราวความรักในรั้วโรงเรียน มีทั้งสุข เศร้า อมยิ้ม และเฮฮา และนี่เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในห้องสมุดโรงเรียนแห่งหนึ่ง ว่าแต่จะสุขหรือเศร้ากันนะ...
-------------------------------------------------------------------------------
แม้ว่าโลกจะก้าวสู่ยุคแห่งนวัตกรรมมากี่ชั่วคนแล้วก็ตาม หากแต่ตำนานลึกลับหรือเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมายังคงปรากฏให้เห็นอยู่ทุกที่ ไม่เว้นแม้แต่โรงเรียนมัธยมแห่งนี้ หากแต่เลื่องที่เล่าลือกันมาไม่ใช่เรื่องสยองขวัญสั่นประสาท แต่เป็นเรื่องเล่าของตำนานรักที่เกิดขึ้นในห้องสมุดแห่งนี้ ว่ากันว่ามีหนังสือที่เก่าแก่อยู่เล่มหนึ่งมีอายุเคียวคู่กับห้องสมุดโรงเรียนแห่งนี้ หากนักเรียนชายหญิงคู่ใดได้อ่านหนังสือเล่มนี้ในวันเปิดเทอมใหม่และอ่านติดต่อกันจนจบในช่วงหนึ่งเดือน จะทำให้เค้าทั้งสองผูกสัมพันธ์กันจากเพื่อนในวัยเด็ก และกลายเป็นคู่รักที่เหนียวแน่นไปจนชั่วชีวิต แม้ว่าคนทั้งสองจะไม่รู้จักกันมาก่อนเลยก็ตาม
ผ่านพ้นช่วงเปิดเทอมมาเพียงไม่พ้นสัปดาห์ สายฝนยังโปรยปรายอยู่อย่างสม่ำเสมอ ในทัศนคติของเด็กๆหลายคน สายฝนไม่ถือว่าเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนมากนัก ดีเสียอีกหากมีฝนตกตอนเช้าก็ไม่ต้องยืนเข้าแถวกลางแดดให้ร้อนตับแลบ ดีกว่านั้นถ้าวันไหนตกหนักก็ใช้เป็นข้ออ้างในการมาโรงเรียนสายได้สบายๆ และคงจะดีที่สุดถ้าตกหนักถึงขั้นน้ำท่วม เด็กๆจะได้สวมรองเท้าแตะลุยน้ำสนุกกันไปเลย (แต่น้องน้ำไม่ต้องรักหนักแน่นเหมือนเมื่อปีกลายนะครับ)
ก่อนอื่นขอเบิกตัวละครเอกลงจอ เขาคือหนึ่งในนักเรียนเข้าใหม่ชั้นม.สี่ คิมหันต์ หรือเรียกให้สั้นว่า คิม ด้วยรูปร่างผอมบาง ผิวสองสี ความสูงระดับมาตรฐานเด็กมัธยม ดูเผินๆเขาก็เหมือนกับเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกัน ผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างดี แต่คิมเป็นเด็กขี้อาย และไม่โดดเด่นในเรื่องกีฬาหรือกิจกรรมใดๆทั้งสิ้น เหตุนี้เขาจึงไม่เคยได้ลิ้มรสของการเป็นหัวหน้าห้องเลยสักปี
แต่ถึงแม้ไม่ได้มีเพื่อนฝูงเยอะแต่ที่สนิทกันก็มีอยู่บ้าง หลังอิ่มข้าวกลางวัน กิจกรรมของคิมไม่ใช่การเตะฟุตบอลเรียกเหงื่อกลางแจ้ง แต่คิมมักปลีกตัวจากเพื่อนมาขลุกอยู่ในห้องสมุดอยู่เสมอ จนพอจะนับได้ว่าห้องสมุดคือเพื่อนอีกคนหนึ่งของเขา
สามวันก่อนเขาเจอหนังสือเล่มโปรดเข้าโดยบังเอิญ จริงๆแล้วเขาตั้งใจจะไปหาหนังสือทำรายงานวิชาสังคมแท้ๆแต่กลับมาพบสิ่งอื่นที่น่าสนใจเข้า มันเป็นหนังสือที่หนา และมีน้ำหนักพอตัว แม้ขนาดตัวเล่มจะพอๆกับหนังสือพ็อคเก็ตบุ้คอื่นๆ ปกกระดาษแข็งที่หุ้มอยู่แสดงร่องรอยแห่งอารยะธรรมชัดเจน นี่หากไม่ได้รับการเย็บเข้าเล่มเป็นอย่างดีแล้วล่ะก็ป่านนี้หน้ากระดาษมิหลุดออกเป็นชิ้นๆแล้วหรือ ชื่อเรื่องบนปกบอกให้รู้ว่าที่อยู่ของมันน่าจะเป็นหมวดวรรณคดีมากกว่าที่จะมาตั้งอยู่ในหมวดสังคมศาสตร์เช่นนี้ ไม่ก็น่าจะเป็นหนังสืออ้างอิงไปซะ แต่คงเพราะไม่มีใครสนใจจึงตั้งไว้บนชั้นรอวันย่อยสลายไป หรืออาจจะหลงหูหลงตาครูบรรณารักษ์ก็เป็นได้
แต่เหมือนกับว่าหนังสือเล่มนี้มีพลังประหลาดชักชวนให้คิมได้สัมผัส เมื่อคิมบรรจงเปิดอ่านไปได้เพียงสามสี่หน้า ก็เกิดอาการติดอกติดใจอย่างบอกไม่ถูก คิมตั้งปณิธานไว้ว่าแม้ว่าจะเป็นหนังสือที่เก่าและหนาเตอะเพียงไร จะต้องอ่านให้จบให้จงได้ แต่เมื่อคิดถึงความน่าจะเป็น ถ้ายืมกลับไปอ่านที่บ้านก็ดูจะเป็นภาระ คิมไม่อยากจะเสี่ยงต่อสายฝน และเจ้าด่างสหายสี่ขาที่บ้าน เพราะหากเกิดชำรุดหรือสูญหายไปคงหามาทดแทนให้ไม่ได้แน่ๆ
| จากคุณ |
:
มาช้ายังดีกว่าไม่มา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันเกิด PANTIP.COM 55 22:39:37
|
|
|
| 
