++Trip ฮา ๆ สุดเฟี้ยวว สมัยละอ่อนต่อนแต่น++

บังเิอิญว่าเราไปรื้อ Blog ที่เราเขียนตั้งแต่สมัยปี 2007 โน่นแน่ะ..
อ่านไป ขำไป..รู้สึกว่าฮามาก ในการเขียน ณ ตอนนั้น

เลยเอามาแชร์ดูว่าพอจะเขียนกะเค้าได้บ้างไม๊เนี่ย

ออกตัวก่อนว่าตอนนั้นภาษาไทยอาจจะค่อนข้างวิบัติหน่อยนะคะ
ถือว่าอ่านเอามันแล้วกันเน้อออ

v
v
v
v
อะแฮ่ม ๆ

สืบเนื่องมาจาก trip มันส์ สุดชีวิต.. กะมดน้อยที่ Kyoto ประเทศญี่ปุ่นล่ะค่า

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ประมาณ2-3เดือนก่อน ขณะ Chat MSN กะมดตะนอยอย่างเมามัน

คุณเธอก้อได้เอ่ยปากว่า.. "นี่ ๆ มาเที่ยวเกียวโตป่าว ช่วงนี้ใบไม้กำลังจะแดง สวยที่สุดในญี่ปุ่นเลยนะเฟร้ย"

โอ้ว มาย กอด

ดิฉันแอบทำท่าพี่ฮาร์ด และตาโตด้วยความตื่นตาตื่นใจ เนื่องจากญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ใฝ่ฝันอันดับต้น ๆ (จากอีกประมาณร้อยกว่าประเทศ) ว่าอยากไปที่สุดในชีวิต.. แต่เวรกรรม

เนื่องจากทรัพยากรในกระเป๋าอิฉัน มันก็ค่อนข้างจะแร้นแค้น ฝืดเคืองเหมือนเศรษฐกิจประเทศชาติในยุคปัจจุบัน   และได้ข่าวสารพัดจะข่าว ว่าที่นั่นค่าครองชีพสูงไม่ธรรมดาแค่ก๋วยเตี๋ยวถ้วยเดียวชามประมาณ 80-90 ปัดโถ่..ปกติชามเดียว 20 บาทก็อแสนจะอิ่ม.. แล้วอย่างนี้..ทรัพยากรในกระเป๋าดิฉันมิถูกย่ำยีจนป่นปี้เลยหรือนี่

แต่หนูมด..เธอเหมือนจะรู้ใจดิฉันค่ะ  เธอรีบส่ง web Singapore Airline หน้า Promotion มาทันที พร้อมบอกเสร็จสัพ

"นี่ ๆ ช่วงนี้มีโปรโมชั่นของ Singapore ไป-กลับ 14000 แหละแกร เอาไปดูดิแต่ต้องมาคู่นะ"

พระเจ้า..ด้วยความงก ดิฉันตอบตกลงไปโดย automatic ไม่ต้องรอให้สมองส่วน cerebrum ทำงานให้เหนื่อยแต่อย่างใด

ยังค่ะ..ยังไม่พอ มานยังเชิญชวนอิฉันให้ไปพำนักที่บ้านมันเพื่อการประหยัดงบซ้ำซ้อนอีกด้วยอ่ะค่ะ ..

อิฉันเลยกลับไปปรึกษาคุณแม่สุดที่รัก .. ผู้ที่สามารถจะบำรุงทรัพยากรในกระเป๋าของอิฉันไม่ให้มันแห้งแล้งเกินไปนัก..พร้อมกับคำขู่เข็ญเล็ก ๆ

"แม่ ..ไปเหอะนะ.. ถูกกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ที่พักฟรี มีคนพาเที่ยวฟรี ..ไม่มีในโลกแล้ว"

คุณแม่อิฉันเป็นคนขี้ตื่นเต้นค่ะ .. พอเจอคุณลูก บิวท์หนัก ๆ อารามตกใจ เธอเลยตอบตกลงอ่ะคะ

ใจง่ายจริงเลยค่า ..คุณแม่อิฉัน

พร้อมกะที่อิฉันเชิญชวน อาเจ๊ที่บ้านกะคุณป้าไปด้วย  แต่คุณป้าอิฉันเป็นคนเกิดความกังวลเล็กน้อยค่ะ กลัวว่าเด็ก ๆไปกันเอง มันจะเอากรูรอดมั้ยฟระเนี่ย

คิดได้ดังนั้น แกเลยสละสิทธิให้อาเจ๊ของอิฉันสองคนร่วมชะตากรรมแทนเป็นการชิมลางไปก่อนอ่ะค่ะ

จากนั้นเดือนครึ่งผ่านไป..ไวเหมือนโกหก..

อิฉันทำ visa สำมะเร็ด ลุล่วง..ด้วยความสะบาย เนื่องจากหนูมดเธอไม่ได้เป็นฆาตกรโรคจิตในญี่ปุ่นค่ะ จดหมายรับรองของเธอก็เลยน่าเชื่อถือพอ ๆ ที่จะให้สาวโสดไม่แต่งงาน 3 คน กะ 1 แม่เล้าผ่านเข้าประเทศได้ซำบาย

อ่อ..ขอแถมนิดส์นึง.. ตอนไปขอวีซ่าอ่ะค่ะ.. อิฉันโชคไม่ค่อยจะดี ดันเจอคุณเจ๊เกย์แอบจิตใจโหด ที่ scan เอกสารแต่ละชุดของพวกอิฉันด้วยหางตาอันรวดเร็ว ปากก้อขยับรีบบอกว่า อันนี้ไม่ครบ อันนั้นไม่ครบ

พิโธ่..ช่องก็กระปิ๊ดด อิฉันก็ได้แต่ตะโกนบอกคุณเจ๊ว่า แผ่นนั้นอยู่ด้านหลังค่ะ อ่อ..อีกแผ่นที่จะเอา ถัดจากแผ่นนั้นอีกทีค่ะ

พลางคิดในใจ..นี่เจ๊ ช่วยแหกตาดูให้ดีก่อนจาได้มะ ก่อนจะบอกว่ามันไม่ครบ หรือว่าถนัดแต่แหก..ตรู๊ด(เซนเซอร์ตัวเองค่ะ) ไม่รู้จักดูเล้ย

จากนั้นคุณเธอก็ถามค่ะ..นี่น้อง..กะพี่สองคนนี่เป็นไรกัน

เราก็ตอบค่ะ..อ่อเป็นญาติกันค่ะ

คุณเจ๊นกของอิฉันแกก็ช่วยตอบค่ะ

"คือคุณแม่พี่เนี่ย..เป็นพี่สะใภ้ของคุณแม่เค้า"

เท่านั้นแหละค่ะ..อีเกย์จิตตกชะงักคิดไปสามวิ ก่อนจะตวัดสายตากระแทกเสียงด้วยความหงุดหงิด

"งั้นลงว่าเป็นญาติห่าง ๆ ก็แล้วกัน"

"ม่ายช่ายค่ะ" เราสามคนประสานเสียง จะห่างได้งัยยะ..สนิทจะตายชัก เราจะไม่ยอมมีคำว่าห่างในสายเลือดนะคะ เจ๊เธอก็ตอบมาอีก

"นี่น้อง..ทีหลังอย่ามาพูดพี่สะใภ้น้องสะใภ้อะไรได้ไหม มันไม่รู้เรื่อง" อีเจ๊เริ่มวีนค่ะ

ในใจอิฉันก็เดือดปุด ๆ เรื่องด่า ๆ เนี่ยเคยยอมใครไม๊คะ ไม่ติดว่ามันอาจจะเป็นตัวแปรทำให้วีซ่าอิฉันไม่ผ่านก็ได้..เลยได้แต่ยิ้มละไมค่อย ๆพูดใหม่ว่า

"คืองี้นะคะ..คุณแม่หนูเนี่ย..เป็นน้องสาวของคุณพ่อเค้าค่ะ" อิฉันย่อความสัมพันธ์ใกล้ขนาดนี้..พอจะใช้สมองส่วนไหนก็ได้ มีตั้งหลายส่วน GET ได้หรือยังฟระ... อ่อ..ประโยคหลังนี่ด่าในใจนะคะ

คุณเธอก็ยังบ่นขมุบขมิบพร้อมกับเซนต์ฉึบ ฉับ ไปอย่างอารมณ์เสีย

แนะนำนะคะ..คราวหลังถ้าคุณไปกะญาติ คุณทำ FAMILY TREE ไปกางให้เค้าดูเลยค่ะ

เค้าจะได้ร่นระยะเวลาจินตการต้นตะกูลในหัว และอาจเป็นมิตรกะคุณมากขึ้นด้วย



จากนั้น ผู้ร่วมชะตากรรมอันน่าตื่นเต้ลลล ได้แก่บุคคลดังต่อไปนี้คร่า

อิอิ


และแล้วไฟลท์ SQ 626 เวลาประมาณ 22.30 วันที่ 16 พย. 50

สาวโสดไม่แต่งงานทั้งสามและหนึ่งแม่เล้าท์ ก็ได้เดินทางไปสู่สนามบิน Osaka-Kansai

แหะ ๆ ติดตามต่อได้ใน Part 2 นะจ๊า

จากคุณ	: steviejang
เขียนเมื่อ	: 10 ต.ค. 55 22:39:38