สัญญารัก...ลวงใจ... [ ตอนที่ 9 ]
|
|
สวัสดีค่ะ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
ตอนนี้มาลงได้ตามปกติแล้วค่ะ
สัญญารักลวงใจ [ ตอนที่ 9 ]
หลง...รัก
ช่วงนี้มินตราปิดเทอมแล้ว หล่อนกำลังยุ่งกับงานพิเศษที่ยังคงติดพันทำอยู่มานานหลายเดือน งานเบื้องหลังที่สตูดิโอเป็นงานที่ท้าทายและสนุกมากสำหรับมินตรา แต่บางทีก็มีปัญหาให้ต้องติดตามแก้ไขอยู่บ้างซึ่งหล่อนก็ไม่เคยย่อท้อเลยแม้แต่น้อย....
คมกฤช...ตากล้องมือหนึ่งซึ่งอายุมากกว่ามินตราถึง 8 ปี เป็นรุ่นพี่ที่ใจดีและคอยสอนให้เรียนรู้ในงานอยู่เสมออย่างไม่เกี่ยงงอน เขาเริ่มไว้วางใจให้หล่อนช่วยทำพวกล้างฟิล์ม อัดภาพขาวดำ ซึ่งในตอนแรกมันยากมากทีเดียว แต่มินตราก็สนุกกับมัน และยังสามารถทำได้ดี และหล่อนพอใจที่ได้เงินมาใช้จ่ายส่วนตัวอีกด้วย
น้องมิน...ปิดเทอมนี้มาช่วยพี่แบบเต็มเวลาดีมั๊ย คมกฤชพี่ชายใจดีเอ่ยปากชวน....มินตราเองก็ไม่ลังเลที่จะตอบตกลงทันที
บางทีอาจจะต้องมีออกนอกสถานที่บ้าง...อาจต้องค้างคืนเราโอเคไหม
ค้างคืนด้วยเหรอคะ...มินไม่แน่ใจ แต่ถ้าไม่ติดอะไรมินก็โอเคค่ะพี่กฤช... มินจะลองทำดู...แต่ไม่รู้ว่าจะทำไหวรึเปล่านะคะ มินตราตอบตกลงแต่ก็ยังไม่วายแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะถึงอย่างไรหล่อนก็เป็นผู้หญิง อาจทำให้การไปทำงานยังที่ไกลๆ ไม่ใคร่จะสะดวกนัก ....
...............................................
นี่ยัยอ้วน....เธอว่าสองคนนั้นดูเหมือนเป็นแฟนกันไหม ภาณุชี้ชวนให้อรณีมองตามเมื่อเห็นมินตรากับอธิปเดินมาด้วยกันไกลๆ วันนี้เขาเป็นตัวตั้งตัวตีนัดเพื่อนรักให้มาเจอกันที่ร้านเบเกอรี่แถวๆที่ทำงานของมินตรา....
ไม่รู้สิ...ก็อาจจะ....มั้ง อรณีเหลือบไปมองนิดหนึ่งก่อนจะหันมาสนใจเค้กตรงหน้า เขี่ยไปมาอย่างใจลอย แววตาหม่นลงเล็กน้อย
ดูเธอไม่ยินดียินร้ายกับสองคนนี้เลยนะ ... ภาณุไม่วายถาม...บางทีเขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าอรณีมีอะไรผิดใจกับสองคนนั้นรึเปล่าถึงได้ดูซึมเศร้าไปทุกครั้งที่เจอมินตราและอธิปอยู่ด้วยกัน
ก็ฉันไม่มีเวลาว่างอย่างนายนี่...พรุ่งนี้ต้องไปถ่ายแบบที่ภูเก็ต...น่าเบื่อชะมัด อรณีพูดพลาง...เขี่ยชิ้นเค้กไปมาอีกอย่างใช้ความคิด....มินตรากับอธิปงั้นเหรอ...แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อสองคนที่พูดถึงก็มาถึงร้านพอดี
เพื่อนอวบ / ไอ้ณุ...รอนานมั๊ย มินตราและอธิปเอ่ยทักทายเพื่อนรักทั้งสองแทบจะพร้อมกัน ด้วยน้ำเสียงลิงโลด มินตราไม่ได้เจออรณีเลยตั้งแต่ปิดเทอม เพราะตารางงานที่ยุ่งของอรณี
ไม่มาเช้าเลยล่ะ....รอนานรากจะงอกอยู่แล้ว อรณีพูดขึ้นลอยๆไม่ยอมมองหน้า...มินตรารู้ว่าเพื่อนรักงอนพูดประชด ก่อนจะเอ่ยปากขอโทษที่สายแล้วก็เลยมาลงนั่งฝั่งตรงข้ามอรณีแล้วเอื้อมมือไปหยิกแก้มยุ้ยๆของเพื่อนรักเบาๆ....
โอ๊ย...เจ็บนะ... อรณีโวยวายอย่างงอนๆ แถมพองลมเต็มแก้ม แสดงความไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้จริงจังนัก
เพราะนายแหละ...มารับฉันสาย มินตราโบ้ยไปทางอธิปเฉยเลย จนอธิปอดหมั่นไส้ไม่ได้
รู้สึกว่าฉันจะรอเธอทำงานเสร็จช้ามากกว่าไม่ใช่เหรอ ยายตัวยุ่ง อธิปหันมาพูดข้างหูมินตราจนหล่อนถึงกับเก้อไปอย่างขัดเขินในการกระทำของเขา ก็มินตราสายเพราะรุ่นพี่คมกฤชไม่รู้เป็นอะไรวันนี้ของขึ้นเรียกใช้หล่อนทั้งวันจนเหนื่อยเลย....อธิปก็เลยต้องรอนาน....
อรณีนั่งมองความสนิทสนมของทั้งสองด้วยแววตาเศร้าๆ จนภาณุรู้สึกได้....เขาสังเกตุมาหลายทีแล้วว่าอรณีดูซึมไปทุกครั้งที่มินตรากับอธิปอยู่ด้วยกัน
อย่าเป็นอย่างที่ฉันคิดไว้เลยนะว่าเธอกำลังหลงรักใครอยู่....อธิปงั้นเหรอ...ฉันเองก็หลงรักเธอเหมือนกัน ฉันไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับเธอนะ....อรณี....
....................................................................................................................................................................
ริน....วันอาทิตย์นี้ว่างไหม ฉันจะชวนไปดูละครเวที รินลดาเก็บอาการดีใจไว้จนแทบไม่มิด...ก็เพราะวสุอุตส่าห์โทรมาชวนหล่อนทั้งที
อืม...ไปสิ...ฉันว่าง รินลดาตอบอย่างเขินๆ นี่หล่อนคิดกับวสุมากกว่าเพื่อนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...ตั้งแต่แรกหรือว่าตั้งแต่วสุเจอกับน้องสาวของหล่อนกันแน่นะ...รินลดารู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป กลายเป็นคนขี้ใจน้อย...ระแวง....กลัวความรู้สึกที่เพื่อนรักมีให้กับน้องสาวของตัวเอง....อิจฉางั้นเหรอ ...หล่อนไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆนะ...
อย่าลืมชวนน้องมินด้วยนะ ...ไปกันสามคนสนุกดี
มินมันคงไม่ว่างหรอก...เห็นว่าอาทิตย์นี้มีถ่ายนอกสตู รินลดาตอบอย่างขอไปที หล่อนก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เรื่องตารางงานของมินตรา...ที่ตอบไปอย่างนั้นก็เพียงแค่ไม่อยากให้ทั้งสองคนเจอกันก็เท่านั้น
ไม่ว่าง....งั้นเหรอ....ไม่เป็นไรงั้นเราก็ไปกันสองคนก็แล้วกันนะ น้ำเสียงวสุแสดงออกว่าผิดหวังเป็นอย่างมาก....
ขอโทษนะ....ก้อง....นายอย่าหลงรักน้องฉันเลย....นายอาจจะต้องผิดหวัง....เพราะน้องสาวฉันกำลังหลงรักคนอื่นอยู่........
...................................................................................................................................................................
ดึกแล้วมินตรายังนอนไม่หลับ...รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
จึงลุกออกมาหวังคงสูดอากาศบริสุทธิ์ที่ริมระเบียง....กำลังคิดอะไรเพลินอยู่พลางมองไปด้านล่างก็เห็นอธิปกำลังคุยกับใครสักคนอยู่ด้วยสีหน้าไม่ดีท่าทางเหมือนมีปากเสียงกัน...เหมือนอะไรดลใจให้อธิปเหลือบมองขึ้นมาประสานสายตาเข้าพอดี....ท่าทางของเขาดูเหมือนจะตกใจเล็กน้อยก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ...ส่วนมินตรา หล่อนรีบหลบวูบลงไปตั้งแต่ที่อธิปมองขึ้นมาแล้ว........
ผู้หญิงเหรอ....ใครกัน มินตราใจเต้นไม่เป็นส่ำพึมพำคนเดียวอดใจเสียไม่ได้ หรือว่าจะเป็นแฟนของอธิป...ทำไมหล่อนไม่เห็นเคยรู้เลย
มินตราได้แต่ทรุดนั่งพิงริมระเบียงอยู่อย่างนั้น..ไม่มีน้ำตาเพราะหล่อนไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิดอย่างนั้น.......
..............................................................................................................................................................
เสียงเคาะประตูเบาเบาดังขึ้นอยู่ด้านนอกห้อง...มินตราคิดว่าอาจจะเป็นอธิปมาหาตามความเคยชิน แต่หล่อนยังไม่อยากเจอกับเขาในตอนนี้....
มิน....ออกมาคุยกันหน่อย อธิปพูดผ่านประตูมาเบาๆ ซึ่งมินตราก็ได้ยินเพราะตอนนี้หล่อนมายืนอยู่หน้าประตูอีกฝั่งได้อย่างไรก็ยังไม่รู้ตัวเลย สุดท้ายเพราะความอยากรู้ที่มีมากกว่า มินตราจึงเปิดประตูแล้วออกมายืนเผชิญหน้ากับอธิปอยู่หน้าห้อง
มีอะไร..... ตาแดงๆถามพลางทำทีขยี้ตาไม่ให้อธิปเห็นว่าหล่อนกำลังน้ำตาคลอ
ร้องไห้.......เหรอ อธิปถามพลางเอามือมาจับมือมินตราที่กำลังขยี้ตาออก พร้อมกับจ้องมองเข้าไปในดวงตาของหล่อน...มินตราพยายามหลบสายตาที่จ้องมอง สายตาของเขากำลังทำให้หล่อนหวั่นไหวอีกแล้ว...เคยรู้บ้างไหม...
เปล่าสักหน่อย..... มินตราก้มหน้างุดหลบสายตาอธิปที่จ้องมองมาเหมือนจะหาคำตอบ....
มิน....เป็นคนสำคัญของฉันนะ....ไม่ว่าใครก็ไม่สำคัญเท่าเธอหรอก....ผู้หญิงคนเมื่อกี้ก็แค่เพื่อนเก่าน่ะ อธิปเชยคางมินตราขึ้นมาก่อนจะกดจูบเบาๆ...ลงบนหน้าผากของหล่อน...นิ่งนาน.........
ฉันไม่เข้าใจตกลงเราเป็นอะไรกันเหรอ....โอม
................................................................................................
*****ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านและเมนท์ให้ค่ะ ^ ^
| จากคุณ |
:
lovereason  
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 ต.ค. 55 16:59:14
|
|
|
| 
