โธ่ เจ๊จ๋า เจ๊รานีสุดสวย ช่วยฉันหน่อยนะ เจ๊เชิดหน้าทำไม่สนใจ ลูกไม้รีบประเหราะต่อ ตั้งแต่ฉันตายมาเนี่ย...ฉันยังไม่เห็นว่าจะมีผีตานีที่ไหน จะหน้าตาดี สวย เริ่ด เฉิดฉาย แล้วก็เก่งเท่าเจ๊มาก่อนเลยนะ ถ้าเจ๊ไม่ช่วย ฉันก็ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้วนะเจ๊นะ เจ๊รานียิ้มปลื้มเริ่มจะใจอ่อน
หล่อนพูดจริงเหรอยะ ยายลูกไก่ ลูกไม้ยิ้มกริ่ม ที่ลูกยอของเธอใช้ได้ผลถึงแม้เจ๊จะเรียกชื่อเธอผิดๆถูกๆก็ตาม แต่มันก็เป็นเรื่องเล็กกระจิ๊ดริด แลกับความสะใจที่จะได้จัดการกับยายมดแดงตัวแสบ มันก็คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม คิดก็สนุกแล้ว...
จริงที่สุดในโลกเลยจ้ะเจ๊ นะเจ๊นะช่วยแสดงความเก่ง เจ๋งขั้นเทพ ให้ฉันได้ดูเป็นบุญตาหน่อยนะเจ๊ ถือว่าเป็นประสบการณ์ ให้ผีน้อยตาดำๆอย่างฉัน ให้เป็นการเริ่มต้นชีวิตผีของฉันหน่อยนะเจ๊ ลูกไม้ออกอ้อน
ก็ได้ๆ นี่ฉันไม่ได้เห็นแก่คำชมของหล่อนหรอกนะยะ แต่เป็นเพราะฉันสวย ใจดี มีเมตตา ไม่กั๊กวิชา หล่อนก็ดูครูดีๆอย่างฉันให้เต็มตาก็แล้วกันนะ อ้อ..แต่ใช้เฉพาะเวลาที่จำเป็นจริงๆเท่านั้นนะ พวกมนุษย์ยิ่งหาว่าพวกผีอย่างเรา วันๆเอาแต่หลอกหลอนคน จำไว้ว่าผีก็มีจรรยาบรร เหมือนกัน
โอเคจ้ะเจ๊ จัดมาเลย เอาแบบเบสิคๆ นะจ้ะไม่ต้องน่ากลัวมาก เดี๋ยวเด็กๆจะดูไม่ได้ เจ๊ยกมือทำเครื่องหมายโอเคเป็นอันว่าปฏิบัติการ...เริ่มได้ณ.บัดนาว
ภายในห้องน้ำ สองคนนายบ่าวยังกอดกันกลม และเสียงหมาหอนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเงียบลงแม้แต่น้อย...
คุณมดแดงคะ สาว่า หมามันชักจะหอนนานไปแล้วนะคะ ไฟก็ยังไม่มาสักที สากลัวผีจนฉี่จะราด อยู่แล้วนะคะเนี่ย
นังสา นังปากเสีย แกจะพูดคำว่า ผอ -สระอี ทำไมเขาไม่ให้พูด เดี๋ยวตบปากฉีกเลย
ก็มันจริงนี่ค่ะ หรือคุณมดแดงไม่กลัวหรือคะ
พูดดีๆนะนังสา คนอย่ามดแดงคนสวย ลูกกำนันพันที ไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าจะคน หรือผี
คุณมดแดงจะพูดว่า ผอ -สระอี ทำไมคะ เดี๋ยวสาตบปากฉีก เขาไม่ให้พูดนะคะ สา เอาคำพูดของนายสาวมาพูดย้อน
แกกล้าตบฉันเหรอ นังสา
อุ๊ยปละ เปล่าค่ะ สาไม่กล้าหรอกค่ะ
ไม่กลัวผีจริงๆเหรอ... เสียงเย็นเยือกลากยาวชวนขนลุกเสียงหนึ่งถามขึ้น
นังสาแกจะถามอะไรฉันนักหนาฮะ ไม่ต้องมาทำเสียงนิ่งใส่ฉันเลยนะ บอกไม่กลัวก็ไม่กลัวสิ ผีมีอยู่บนโลกซะที่ไหนกัน มดแดงตอบออกไป
สา ไม่ได้พูดอะไรเลยนะคะคุณมดแดง
อ้าว แกไม่พูด ฉันไม่พูด แล้วใครจะเป็นคนพูด ผีหรือไง
ช่าย...ผีพูดเอง...มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?
นังสา แกยังไม่เลิกทำเสียงเย็นแบบนี้กับฉันอีกหรือ ไหนแกบอกไม่ได้พูดไง
สาเปล่าพูดนะคะ มะ มะ ไม่ใช่เสียงสานะคะ สาตอบเสียงสั่นรัว
นังสา แกอย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะ ฉันไม่ตลก
อยากเล่นลิ้นนักใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้ ลิ้นยาวเฟื้อยค่อยเลื้อยยาวลงมาที่บ่าของมดแดง จนเธอรู้สึกจั๊กกะจี๋ ขนลุกๆ
นังสาแกเอาน้ำอะไรมาถูไหล่ฉันเนี่ย ฉันจั๊กกะจี๋
น้ำอะไรคะ สาไม่มีน้ำสักหยด ทันใดนั้นเองสายตาลุกวาวของสา ก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง สีแดงๆ ยาวๆคล้ายลิ้นคนแต่มีขนาดใหญ่กว่ามาก กำลังถูไปถูมา อยู่ที่หลังของมดแดง สามองตามความยาว ของมันขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วก็ต้องตาโตยิ่งกว่าไข่ห่าน เมื่อรู้ว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร คะ คะ คะ คุณมะ มดแดงค่ะ
อะไรของแก
สะ สะ สา รู้แล้วค่ะว่าน้ำอะไรที่อยู่บนหลังคุณ
น้ำอะไรล่ะ แกก็บอกฉันมาสิ อ้ำๆอึ้งๆอยู่นั่นแหล่ะ
น่ะ น้ำลายค่ะ น้ำลาย ผะ ผีค่ะคุณมดแดง
ลูกไม้ลาย...เฮี้ยน ตอนที่4
