กานต์เห็น...เห็นในฝันค่ะ ธนากับธันตะหันมองหน้ากันท่าทางหวั่นๆพยายามสูดหายใจเข้าลึกๆ
ยายกานต์ นี่เราเคยฝันเห็นบ้านคุณจี๊ดด้วยเหรอ เวทินหายตัวไปอยู่ข้างน้องสาว
หลังนี้ บ้านคุณจี๊ดใช่มั้ยคะ จิดาพยักหน้า ถ้าอย่างนั้น ผู้หญิงที่ยืนรดน้ำต้นไม้ก็คือคุณจี๊ด แล้วผู้ชายที่คุณจี๊ดฉีดน้ำใส่ก็คือพี่ทินใช่ไหมคะ
จิดาหันมองเวทิน นึกถึงเหตุการณ์วันนั้นที่จิดากำลังยืนรถน้ำต้นไม้อยู่แล้วเวทินก็โผล่เข้ามาจึงโดนจิดาฉีดน้ำใสเต็มๆ เขายักไหล่ให้เธอ เป็นเชิงว่า ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นไปได้ยังไง
เอ่อ จี๊ดว่า..เข้าบ้านดีกว่านะคะเชิญค่ะ จิดาผายมือเข้าไปด้านใน เวทกานต์ยิ่งแน่ใจเธอก้มลงเก็บดอกไม้สีชมพูที่ร่วงอยู่ที่พื้นติดมือเข้าไปด้วย
ภายในบ้านทุกคนนั่งประจำที่กันอยู่ที่โซฟาสีเปลือกละมุด ส่วนเวทินยืนกอดอกหลังตรงอยู่ข้างๆจิดานั่นเอง
คุณกานต์แน่ใจหรือคะว่าที่คุณฝันเห็นคือบ้านหลังนี้ แล้วทำไมถึงแน่ใจล่ะคะว่าใช่ จิดาเอ่ยถาม
เวทกานต์ชูดอกไม้สีชมพูให้ทุกคนดู ดอกพวงชมพูนี่ไงคะ วันที่กานต์ฝัน กานต์ยืนอยู่หน้าบ้านที่มีรั้วสีขาวแล้วก็มีดอกพวงชมพูเต็มไปหมด พอกานต์ตื่นเจ้าดอกไม้นี่ ก็มาอยู่ในมือกานต์ทั้งที่ในห้องกานต์ไม่มีดอกไม้แบบนี้อยู่เลย บ้านหลังนี้คือบ้านที่กานต์ฝันเห็นจริงๆค่ะ กานต์มาที่นี่จริงๆในฝันกานต์พยายามเรียกแต่ก็ไม่มีใครได้ยินกานต์สักคน
แสดงว่าจิตคุณกานต์กับ คุณเวทินผูกพันกันก็เลยเชื่อมต่อถึงกันได้เหมือนสัญญาณอินเทอร์เน็ตไงคะ จิดายกตัวอย่างแบบทันสมัยเข้าใจง่าย
กานต์เข้าใจแล้วค่ะ คุณจี๊ดก็คงเหมือนกันจิตผูกพันกับพี่ทินก็เลยมองเห็นกันได้ จิดายิ้มยิงฟันแบบฝืนๆ หันไปมองดวงจิตผูกพันที่เวทกานต์ว่ายืนอมยิ้มจนแก้มป่องเป็นลูกโป่งอัดก๊าซ
จี๊ดว่า มันคนละกรณีกันค่ะ กรณีจี๊ดนี่มักจะเห็นอะไรที่คนอื่นมองไม่เห็น เห็นอะไรแปลกๆมาตั้งแต่จำความได้แล้วค่ะ คำว่าแปลกๆ จงใจหันมาทางเขาเต็มที่
อ้าว...นี่คุณผมไม่ใช่ของแปลกนะไม่ต้องหันมองหน้าหล่อๆของผมขนาดนี้ก็ได้ จิดาฟังแล้วทำหน้าเลี่ยนๆ
คุณนี่แหล่ะแปลก คนอะไรหลงตัวเองชะมัด จิดายักคิ้วข้างเดียวแถมแลบลิ้นให้อีกต่างหาก แต่คนโดนเหน็บแนมกลับยิ้มตอบกลับมาไม่สะทกสะท้านใดๆทั้งสิ้น จนจิดานึกหมั่นไส้กับความหนาทน เป็นกระเบื้องลอนคู่บวกกับชนวนกันร้อนของเขาซะเหลือเกิน หันไปอีกทีก็เจอสายตาทุกคนมองเธอเป็นตาเดียว เธอจึงได้แต่ยิ้มแหยๆ จี๊ดว่าเรามาเข้าเรื่องจริงๆกันดีกว่านะคะ
ครับ ผมก็ว่าอย่างนั้นนี่ก็ดึกมากแล้ว คุณจี๊ดจะได้พักผ่อน ธันตะพูดพร้อมกับมองหาเจ้าเพื่อนตัวแสบในอากาศ เพราะระแวงไม่รู้จะแกล้งอะไรเขาอีก
เราต้องรบกวนคุณจี๊ดนะคะ เพราะถ้าไม่มีคุณกานต์ก็ไม่รู้จะติดต่อพี่ทินได้ยังไง...แล้วตอนนี้พี่ทินอยู่ตรงไหนคะ เวทกานต์พยายามมองหาพี่ชายแต่ไม่เห็น
ยืนอยู่ข้างๆคุณกานต์ค่ะ จิดาชี้นิ้วไปที่ข้างเก้าอี้ของเวทกานต์
ผมพร้อมแล้วคุณจี๊ด...ไอ้ธัน ฉันพร้อมแล้ว
คุณเวทินบอกว่าพร้อมแล้วค่ะ จิดาช่วยพากย์ให้
ไอ้ทิน แกไม่เชื่อใช่ไหมว่าที่แกเป็นแบบนี้เพราะอุบัติเหตุ ไม่ใช่เพราะแกประมาทไปเอง เวทินหรี่ตามองเพื่อน หายแวบไปอยู่ข้างธันตะแล้วตะโกนใส่ข้างหู
เป็นไปไม่ได้ ฉันไม่ใช่เด็กที่เพิ่งหัดขับรถนะเว้ย แค่ขับเฉี่ยวฉันยังไม่เคยเลย แล้วตอนแข่งแต่ละครั้งฉันเตรียมพร้อมอย่างดี ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารถฉันคว่ำได้ยังไง
คุณเวทินบอกว่า ขับเฉี่ยวยังไม่เคย แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่จะขับรถคว่ำจนอาการโคม่าขนาดนี้
เกมกล อลเวง...ตอนที่9
