อัสดงทุกครั้งแทบคลั่ง"เห็น"
ตัวเป็นเป็นเจ้าเนื้อกลอยคอยเสนอ
จวบราตรีสิ้นสุดฉุดเงาเธอ
โค..แก้เก้อหรือไร ?? ใคร..เชื่อเอย ....... ลุงชิกง
ที่ว่า"เห็น" นั้นเช่นไร ใคร่ขอถาม
จักคิดตาม ยามเธอ เพ้อสนอง
จบราตรี นี้สิ้นสุด นุชนวลน้อง
เคยอิงแอบ แนบเนื้อผ่อง ต้องจากลา
พลันฟ้าสาง สว่างรุ่ง อรุณรัศมิ์
ที่กระหวัด รัดแน่น แขนซ้ายขวา
จำวางปล่อย กลอยใจ ไปไกลตา
จะเพรียกหา เท่าใด ไม่พบเจอ ............ เนอะ ขอรับ ลุงชิกง
((( ขอนอกรอบ กรอบกลอน อ้อนลุงชิฯ
โคคนนี้ มีสิ่งใด ให้แก้เก้อ
นึกไม่ออก จริงจริง ใช่แกล้งเบลอ
เอ๊ะ .. รึเผลอ ผาดแผลง แสดงอะไร ????? )))))
แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 55 17:30:18