ความคิดเห็นที่ 1 “ชะ ชะ ใช่จ๊ะพ่อกำนัน มันทั้งน่าเกลียดน่ากลัว ตาแดงแจ๋ ลิ้นมันยาวปืด เลยจ๊ะพ่อกำนัน” “จริงนะพ่อ หน้ามันเละตุ้มเป๊ะ ลูกตามันเด้งออกมานอกเบ้า  อึ๊ย สยองอ้ะพ่อ”  มดแดงขนพองสยองเกล้า เมื่อนึกถึงภาพที่ได้เห็น กำนันพันทีตบเข่าฉาด  “บ๊ะ ผีตัวไหนมันกล้ามาหลอกกำนันพันทีวะ เดี๋ยวพ่อจะจำใส่หม้อถ่วงน้ำ ให้ตะไคร่เกาะให้ดู ” “ก็ผียายลูกไม้น่ะสิพ่อ พ่อจับมันถ่วงน้ำให้ปลาสวายกินไปเลยนะ” มดแดงว่า “นังผีสไบเขียวด้วยจ้ะพ่อกำนันจับมันไปเลยจ้ะจับไปเลย จับมันไปตัดลิ้นเลย”  สายังตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า “อ๋อ นึกว่าผีที่ไหน ที่แท้ก็ผียายลูกไม้ คนกันเองแท้ๆ...” กำนันพันทีแผ่นสะดุด  “ผีลูกไม้ ลูกไอ้เทวา ที่เพิ่งขับรถชนต้นไม้ตายน่ะเหรอ? เองแน่ใจหรือเปล่ามดแดง” “ก็ใช่น่ะสิพ่อ ฉันแน่ใจที่สุดในโลกเลย ทีแรกฉันก็นึกว่าเป็นยายเตยหอม น้องแฝดของมัน แต่พอมันทำลิ้นยาวถึงพื้น หน้าเละแบบนั้นฉันก็รู้ทันทีว่าเป็นมันแน่ๆ แถมนะพ่อ มันยังยืนยันกับฉันด้วยว่ามันเป็นผี ” “ไอ้หอยแครง ไปตามลูกพี่เอ็งมาพบข้าด่วน” กำนันพันทีหันไปบอกลูกน้องทั้งสองคน “ครับกำนัน” “เหลวไหลน่าพ่อ ผงผีมีจริงที่ไหน” ต่อตวง ลูกชายคนโตของกำนันพันทีและเป็นพี่ชายของมดแดง เอ่ยขึ้น หลังจากที่ผู้เป็นพ่อเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ฟัง “เรื่องแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ พ่อเห็นสภาพน้องเอ็งพ่อก็ยังหวั่นๆเลย” “โธ่พ่อ พ่อโดนยายมดแดงมันอำแล้ว มันยิ่งชอบตื่นตูมอยู่” “ต่อ ยังไงซะพ่อก็อยากให้เอ็งระวังตัวเอาไว้ก็ดี ”  กำนันเตือนลูกชาย “โอเคๆครับพ่อ เอาเป็นว่าสาผมจะระวังตัว...ไม่ให้ถูกผีหลอกก็แล้วกันนะพ่อนะ”  ต่อตวงหัวเราะอย่างเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ แต่กำนันพันทีมีสีหน้ากังวนอย่างบอกไม่ถูก “โอ้โหแฮะ...นี่แกไปแว้นมอเตอร์ไซค์ที่ไหนมาวะ ลืมใส่หมวกกันน๊อกหรือไอ้น้อง หัวถึงได้ตั้งเด่อยู่ทรงมาแบบนี้” ต่อตวงหัวเราะน้องสาว กับทรงผมใหม่เอี่ยมของมดแดงที่ตั้งอยู่ทรงแบบไม่ต้องใส่เจล “แว๊นมอไซค์บ้านพี่น่ะสิพี่ต่อ ฉันกับนังสาโดนผียายลูกไม้มันหลอกมาต่างหาก” “แกนี่ถ้าจะเพี้ยนว่ะ คนตายไปแล้วมันอยู่คนละโลกเดียวกันกับเรา ป่านนี้นะฉันว่าน้องลูกไม้เนี่ยไปตกสวรรค์ ขึ้นนรกที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ หรือไม่นะก็ไปเกิดใหม่เรียบร้อยแล้วมั้ง จะมาอยู่แถวนี้ได้ยังไง คนตายไปแล้วก็จบ มันลุกมาหลอก มาพูดอะไรไม่ได้หรอก”  ต่อตวงกัดแอปเปิ้ลลูกสีแดงกินอย่างไม่ใส่ใจอะไร “นี่พี่ก็ไม่เชื่อฉันอีกคนนึงแล้วเหรอเนี่ย” “ใครจะไปเชื่อ นี่มันยุคไหนสมัยไหนแล้วแกอย่างมงายไปหน่อยเลยน่า แล้วก็เลิกคิดเรื่องนี้ไปได้เลยนะ มันเป็นอะไรที่ไร้สาระ รกสมองมาก เชื่อพี่นะไอ้น้องรัก”  ต่อตวงลุกขึ้นไปตบบ่าน้องสาวแล้วเดินกัดแอปเปิ้ลออกไปจากห้อง “คอยดูนะไอ้พี่ต่อ หัวเราะฉันดีนัก...ขอให้เจอผีหลอกทีเถอะ จะได้รู้ซะทีว่าฉันพูดจริงไม่ได้โกหกไร้สาระ สาธุ เพี้ยงๆๆๆ” มดแดงยกมือสาธุแช่งให้พี่ชายเจอผี ส่วนตัวเองหันไปส่องกระจะจัดทรงผมฟูฟ่องให้กลับเข้าที่เข้าทางต่อไป “ฉันพร้อมลุยแล้วจ๊ะ เจ๊รานี”  ลูกไม้บอกอย่างมุ่งมั่น “ถ้าอย่างนั้น เรามาเริ่มคราสแรกกันเลย นัมเบอร์วัน วิธีแรกที่เจ๊จะสอนนั่นก็คือ การสิงมนุษย์ ” “สิงมนุษย์ ?  นี่ใช่ไหมเจ๊ที่เขาเรียกว่า ผีสิง”  ลูกไม้ถามอย่างตื่นเต้น “เยส ใช่แล้วย่ะ แต่ไม่ใช่นึกอยากจะสิงใครก็สิง จะสิงก็ต่อเมื่อมีความจำเป็นจริงๆเท่านั้น และที่สำคัญ ห้ามใช้ร่างของมนุษย์ผู้นั้นไปใช้ในทางที่ผิด อันจะทำให้ร่างของเขาได้รับอันตรายเป็นอันขาด  you know  understand. เข้าใจไหม” “เข้าใจจ้ะ แล้วว่าแต่ มันต้องทำยังไงเหรอเจ๊ไอ้วิธีผีสิงเนี่ย” จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 09:45:43

ความคิดเห็นที่ 2 “No problem ไม่ใช่ปัญหา ไม่มีอะไรยาก สเต็ปที่1 ต้องหาเป้าหมายที่เราจะใช้ร่างของเขา สเต็ปที่2 ตั้งสมาธิแน่วแน่ไปที่ร่างนั้น และสเต๊ปสุดท้าย พุ่งสมาธิไปที่ร่างนั้นด้วยจิตที่เป็นหนึ่งเดียวกันกับร่าง  และจุดหมายมีไว้พุ่งชน วิ่งเข้าหาร่างนั้นอย่างเต็มกำลัง เท่านั้นก็เรียบร้อย” “ฟังดูไม่น่าจะยาก แล้วก็ไม่น่าจะง่ายนะเจ๊ แต่ลองดูก็ไม่เสียหายอะไรเนอะ” “ถ้าอย่างนั้น เราหาเป้าหมาย แล้วปฏิบัติกันจริงๆเลยดีกว่า”เจ๊รานีว่า “ได้เลยจ้ะเจ๊ ฉันชักจะร้อนวิชาขึ้นมาแล้วล่ะ”  ลูกไม้ปัดไม้ปัดมืออย่างหมายมาด แล้วทั้งสองก็หายตัวมาโผล่อยู่ที่ตลาดใหญ่ของตำบล “โหเจ๊ คนเยอะแยะแบบนี้ แล้วจะเลือกยังไงล่ะ แค่มองก็ตาลายไปหมดแล้วนะเนี่ย”  ลูกไม้หันไปถามเจ๊รานี ก็ปรากฏว่า เจ๊เปลี๊ยนไป๋  “เจ๊ ...เจ๊เปลี่ยนชุดตอนไหนเนี่ย”  เธอมองรานีตั้งแต่ศีรษะจรดรองเท้าสั้นสูงสีเหลืองเลมอน บัดนี้ เจ๊รานีสลัดภาพนุ่งโจงห่มสไบ มาอยู่ในชุดเดรสสีเขียวเปรี้ยวซ่านำสมัยตามเทรนเป๊ะ อย่างกับหลุดออกมาจากหนังสือแฟชั่น “ก็เปลี่ยนตอนที่หล่อนไม่เห็นไงยะ เป็นยังไงเจ๊เริ่ดชิมิล่ะ”  เจ๊รานีโพสท่านางแบบ “เยี่ยมไปเลยเจ๊ ว่างๆสอนฉันแปลงร่าง เปลี่ยนชุดบ้างนะอยู่ชุดนี้มาหลายวันก็เบื่อๆอยู่เหมือกันน่ะ” ลูกไม้ยกหัวแม่โป้งให้ “ใช้คำว่าแปลงร่าง นี่หล่อนเจ๊ไม่ใช่ไอ้มดแดง หรือว่าซุปเปอร์แมนนะยะ ใช้คำว่าเปลี่ยนลุกซ์ จะดูโอกว่าไหมยะ ยายลูกกวาด” “เจ๊อ้ะ ฉันชื่อลูกไม้ เรียกไม่เคยจะถูกเลยนะ...ว่าแต่เจ๊แปล...เอ๊ย!...เปลี่ยนลุกซ์ทำไมเหรอ” “อ้าวๆๆๆ ไม่ได้หรอกย่ะ ออกนอกสถานที่ทั้งที เจ๊ก็ต้องขอสวยบ้างอะไรบ้างนิดนึงๆ จะได้ตีสนิทกับเจ้าที่หนุ่มๆแถวนี้เอาไว้ด้วย เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้มีตัวช่วย ก.ข.ค.ง.จ.ฉ.ช. ให้เลือกมาช่วยยังไงล่ะ” “เอาให้ถึง ฮ.นกฮูกตาโตเลยไหมเจ๊...”  ลูกไม้แอบบ่น  เจ๊รานีเหล่มองเธอขวับ “โอเคจ้ะๆ ว่าแต่ฉันจะสิงใครดีล่ะเจ๊ช่วยมองหน่อยสิ” “อ้อ...เจ๊ลืมบอกไป ก่อนจะสิงใครอย่าลืมดูให้แน่ใจนะว่าเขาไม่ได้สวมพระ ขืนสิงสุ่มห้าสุ่มหก เดี๋ยวจะได้โดนดีดมะกอกออกจากร่าง อย่างลืมว่าเราไม่ใช่คน”  เจ๊รานีเตือน ลูกไม้มองไปมองมาก็ไปเจอกับคนรู้จักเข้า... “นั่นมันแก้วนี่ ยืนคุยอะไรอยู่กับนายป้อมยาม”  ลูกไม้หันไปเห็นพอดี แล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของผีสาว “ฉันหาเป้าหมายได้แล้วจ้ะเจ๊ ฉันของลองสิงแก้วดูก็แล้วกันนะ”  ลูกไม้หลับตาตั้งสมาธิแน่วแน่ ตรงไปที่ร่างของแก้ว แล้ววิ่งพุ่งตรงไปที่ร่างนั้นทันที ร่างบางของหญิงสาวกระตุกวูบ “แก้วเป็นอะไรหรือเปล่า?” ปราการเอ่ยถามเจ้าของร่าง ลูกไม้ในร่างของแก้วมองสำรวจร่างกายของตนเอง “เจ๊ ฉันทำได้แล้วเจ๊ ฉันสิงร่างคนได้แล้วเจ๊”  ลูกไม้ในร่างแก้วร้องอย่างดีใจ “แก้วว่าแก้วทำอะไรได้นะ”  ปราการเห็นอาการประหลาดของแก้วแล้วก็อดถามด้วยความสงสัยไม่ได้ “เก่งนะยะหล่อน แต่ระวังไว้นะเจ๊รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีเซนส์อะไรบางอย่าง” เ จ๊รานียกนิ้วโป้งให้ พลางเอ่ยเตือน “จ้ะเจ๊” ลูกไม้รับคำ “แก้วพูดกับใคร?” “ฉันไม่ได้พูดกับนายก็แล้วกัน ฉันไม่ได้เป็นอะไร นายไม่ต้องมายุ่ง เอ่อฉันหมายความว่าฉันสบายดีไม่เจ็บไม่ไข้ นายจะทำอะไรก็ไปทำเถอะ นายป้อมยามสามตา” ลูกไม้ในร่างแก้วเอ่ย “เมื่อกี้ แก้วเรียกฉันว่าอะไรนะ?”  ปราการเริ่มสงสัยกับท่าทีแปลกๆที่เปลี่ยนไปโดยฉับพลันของแก้ว การพูดการจาสำนวนที่พูดก็เปลี่ยนไป...เหมือนไม่ใช่แก้ว... จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 09:46:45

ความคิดเห็นที่ 3 “เอ่อ...ฉันก็...เรียกเอ่อ...ฉันว่าจะซื้อน้ำเต้าหู้ไปฝากยามที่หน้าบ้านหน่อยน่ะ ” ปราการพยักหน้างงๆแต่ก็ไม่ได้ซักอะไรเพิ่มเติม และเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ “ถ้าแก้วไม่เป็นอะไร ฉันขอตัวไปซื้อของก่อนนะ”  ลูกไม้ในร่างแก้วพยักหน้า  ปราการจึงเดินออกไป  “แก้วท่าทางแปลกๆ การพูดจาก็เปลี่ยนไป แถมเรียกเราว่า ป้อมยามสามตา เหมือนที่ยายลูกไม้เรียกเลย หรือว่า...เฮ้ย! คงไม่ใช่มั้งอากาศคงร้อน เราก็คิดมากไปได้ปราการเอ๊ย จะเป็นยายลูกไม้ไปได้ยังไง คิดบ้าๆน่าเรา ประสาทจริงๆ”  แล้วปราการก็เดินห่างออกไปโดยไม่คิดเรื่องนี้อีก ระหว่างที่ลูกไม้กำลังยืนคุยอยู่กับเจ๊รานีอยู่นั้น  ต่อตวงก็เดือนเข้ามาทัก “อ้าว น้องแก้วคนสวย มาซื้อของเหรอครับ” “เห็นแล้วจะถามทำไม แปลกคนจริง”  ลูกไม้ตอกกลับแบบห้วนๆ ทำเอาต่อตวงหน้าแทบหงาย เพราะคิดว่าจะได้คำตอบหวานๆกลับมาเหมือนเคยแต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่ “แหม น้องแก้วก็ พี่ต่อก็แค่ถามดูทำไมต้องทำเสียงเข้มด้วยล่ะ ปกติแก้วเป็นคนเสียงหวานจะตาย หรือว่าใครมาทำให้แก้วอารมณ์เสียบอกมาเดี๋ยวพี่ต่อจัดการให้” ต่อตวงทำนักเลง จนลูกไม้หมั่นไส้ “ก็แกนั่นแหล่ะไอ้พี่ต่อ เห็นหน้าแล้วเสียอารมณ์ ” “อู๊ย...นี่แก้วไม่สบายหรือเปล่าจ๊ะ วันนี้พูดจาแปลกๆเสียงก็เปลี่ยน ให้พี่พาไปหาหมอไหม?” “ไม่ต้อง  ก็ถ้าเสียงฉันเป็นแบบนี้ มีปัญหาอะไรหรือวะ...จ๊ะ ไอ้พี่ต่อ”  ลูกไม้ไม่ลืมใส่คำว่าจ๊ะเพื่อความสุภาพ “พี่ต่อว่า แก้วแปลกๆนะวันนี้ ดูไม่เหมือนน้องแก้วเลยนะเนี่ย” ลูกไม้กัดฟันยิ้ม  “แล้วถ้าฉันไม่ใช่แก้ว พี่ต่อเห็นฉันเป็นใครเหรอจ๊ะ”  ต่อตวงขยี้ตาทั้งสองข้างเป็นการใหญ่ เมื่อเขาเห็นใบหน้าของแก้ว มีเงาใบหน้าของใครบางคนที่คุ้นตาทาบทับอยู่  ต่อตวงถอยหลังมาครึ่งก้าว “ว่าไงจ๊ะพี่ต่อ?” “เอ่อ...ก็...เห็นเป็น...ไม่เห็นจ๊ะ พอดีพี่มีธุระสำคัญต้องไปทำ พี่ไปก่อนนะจ๊ะน้อง...เอ่อ...แก้ว”  แล้วต่อตวงก็เดินจ้ำอ้าวๆออกไปทันที เจ๊รานีและลูกไม้ในร่างแก้วจึงยืนหัวเราะกันอย่างสมใจ “คนอะไรน่าตาก็ดี ความรู้ก็มี แต่ไม่รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์ วันๆมัวแต่ป้อสาวไร้สาระจริง” ลูกไม้ว่า “แต่เอ...มองด้านหลังไอ้พี่ต่อมันดูคุ้นๆ ตาเหมือนเคยเห็นที่ไหนสักที่นะเจ๊แต่ฉันนึกไม่ออก”  ลูกไม้ครุ่นคิด “อะไรวะ เมื่อกี้หน้าน้องแก้ว เอ๊ย! ไม่ใช่หน้าน้องแก้ว ...หรือว่าเราจะเมาแดดวะ เพราะพ่อกับยายมดแดงแน่ๆพูดเรื่องผีๆสางๆเราเลยหลอนไปด้วย บ้าจริงเลย ...เราตาฝาด ผีมีจริงที่ไหน ตาฝาดๆ เราตาฝาดไปผีไม่มีในโลก ไม่มีๆ” ต่อตวงพร่ำบอกกับตัวเอง จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 09:48:08

ความคิดเห็นที่ 4 ลูกไม้ลาย...เฮี้ยน บทนำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12751909/W12751909.html ลูกไม้ลายเฮี้ยน ตอนที่1/2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12759676/W12759676.html จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 10:24:45

ความคิดเห็นที่ 5 ผีน่ารัก.... จากคุณ : GTW (GTW) เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 11:18:17

ความคิดเห็นที่ 6 จะบอกว่ากำนันชื่อพันที  แต่มีช่วงหนึ่งพิมพ์ว่า กำนันทอง โทษทีค่ะ พิมพ์ผิดแฮะๆ ถ้าพิมพ์ตกพิมพ์หล่นไปบ้างอะไรบ้าง  ก็ขอโทษด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 12:39:12

ความคิดเห็นที่ 7 ลูกไม้ ตาย เพราะต่อ ใช่หรือไม่ ผีเฮี้ยนนะ เปลี่ยบลุค มาอาละวาดกลางวันแดดเปรึ้ยง  ดีครับ จะได้มาแนวใหม่ หรือว่าเป็นผีแนว จากคุณ : ห้าสิบป่าย เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 14:01:14

ความคิดเห็นที่ 8 มาอ่านวีรกรรมหนูลูกไม้..ระหว่างรอหนูจี๊ดไปพลางๆ ก่อนค่ะ.. น่าสนุกไม่แพ้กันเลย..ขอบคุณนะคะ.. จากคุณ : กะตุ้งนิ้ง เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 15:50:19

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะ คุณ GTW,คุณ ห้าสิบป่าย, และคุณ กะตุ้งนิ้ง ลูกไม้ผีน้อยน่ารัก ตายเพราะอะไร ใครเป็นคนฆ่า? ติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆนะจ๊ะ ไม่บอกๆ เรื่องนี้ผีจะอินดี้ไปซะหน่อยก็เลยไม่กลัวแดด 555+  จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 18:30:28

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้ย เรื่องผีเรื่องนี้น่ารักจังเลยค่ะ อ่านแล้วสนุกสนานไปกับตัวละครด้วยเลยจริงๆ รอตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : N_Foxtrot เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 23:49:50

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ คุณ N_ Foxtrot อ่านตอนต่อไปได้แล้วค่ะ มาอัพแว้ว...ววว จากคุณ : ชนมนธรส เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 15:23:28