เปลี่ยนชุดถ่ายอีก4-5 ชุด กว่าจะครบเซ็ต เมื่อเรียบร้อยแล้วจึงหยิบเสื้อเชิ้ตตัวเดิมมาใส่แล้วเดินไปแต่งหน้าทำผมเปลี่ยนชุดออกมาหากรศักดิ์ ที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมตั้งแต่เริ่มถ่ายจนถ่ายเสร็จก็ยังไม่ไปไหน
นี่คุณยังไม่ได้ลุกไปไหนเลยเหรอคะ
ก็ผมบอกคุณแล้ว ว่าผมจะอยู่ผมก็ทำตามที่พูดไง เขานั่งดูเธอถ่ายแบบตั้งแต่เที่ยงและตอนนี้ก็เย็นจนจะค่ำอยู่แล้วเขาก็ยังไม่ไปไหน
ไปทานข้าวกันดีกว่า ผมหิวแล้ว
เขาส่งสายตาออดอ้อน เหมือนลูกแมวกำลังหิวและขออาหารจากเจ้าของ ภารวีไม่แน่ใจซะแล้วสิว่าหิว หิวข้าวหรือหิวอย่างอื่นกันแน่ เขาเดินโอบไหล่นวลของภารวีออกไป ขับรถพาเธอไปทานอาหารในโรงแรมหรู
ขอบคุณนะคะ ที่พาวีมาทานอาหารเป็นดินเนอร์ที่วีอิ่มมากเลยค่ะ
ถ้าคุณชอบคราวหน้าผมจะพามาอีกดีไหม ไม่พูดเปล่าเขาเลื่อนมือไปจับมือเธอเอาไว้
คุณมาทำดีกับวีแบบนี้ ต้องการอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าคะ ภารวีแสร้งถามทั้งที่รู้อยู่แก่ใจตั้งแต่แรกแล้วว่าคนอย่างกรศักดิ์ตามเทียวไล้เทียวขื่อเธอมาเป็นนานสองนานแบบนี้เพราะเขาต้องการอะไรนอกเสียจากตัวเธอ
เมื่อไหร่ คุณจะยอมใจอ่อนกับผมสักทีนะคุณวี คุณรู้ไหม ผมจะคลั่งตายอยู่แล้วนะ สายตาเขาวิงวอนหน้าเริ่มแดงเพราะเมาไวน์
คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งคะ เพราะสาวๆในสังกัดคุณเนี่ยมีออกตั้งมากและที่สำคัญ วีไม่อยากเป็นข่าวว่าไปตบตีกันเพราะว่าไปแย่งผู้ชายของใคร
คุณหมายถึง พาฝันเหรอ เขาแค่นหัวเราะ พาฝันเขาไม่มายุ่งเรื่องส่วนตัวของผมหรอกแค่ผมออกคำสั่งว่าห้ามยุ่งกับคุณ ภารวียิ้มเย็น
คุณพูดง่ายนะคะ คุณรู้ไหม ผู้หญิงเวลาหึงเนี่ยยิ่งกว่าพายุทรอนาโดอีกนะคะ อะไรที่คุณคิดว่าผู้หญิงทำไมได้ อะไรที่คุณคิดว่าคุณเอาอยู่ มันอาจเกิดขึ้นได้ทั้งนั้นแหล่ะค่ะ กรศักดิ์นั่งหน้าแดง เอาแต่ยิ้มแล้วจ้องหน้าภารวี ยิ้มอะไรคะ
ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าผู้หญิงอย่างภารวีดาวร้ายพุ่งแรงประจำปีจะกลัวเรื่องพรรค์นี้ด้วย
วี เหรอคะกลัว เปล่าเลยค่ะ แต่วีไม่อยากยุ่งกับคนมีเจ้าของ แล้ว โดยเฉพาะคนมีเจ้าของหลายคนอย่างคุณ วีไม่เสี่ยงเป็นข่าวดีกว่าค่ะ กรศักดิ์ปล่อยมือภารวีทันที หยิบไวน์แดงดีกรีแรงในแก้วขึ้นมาดื่ม
คุณไม่ต้องเอาเรื่องผมมาอ้าง ความจริงคุณยังตัดใจจากไอ้เวทินไม่ได้ใช่ไหม คุณวีคุณยังรักมันอยู่ คุณยังไม่ลืมมัน เขาเริ่มพูดเสียงอ้อแอ้
นี่คุณวกมาเรื่องนี้ได้ยังไงคะ เรากำลังคุยกันเรื่องของคุณอยู่ไม่ใช่เหรอ
คุณรักมัน ทั้งที่รู้อยู่แกใจว่ามันไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณเลย กรศักดิ์พูดเสียงเขียว พยายามระงับอารมณ์อย่างเต็มที่
วี ว่าคุณกรเริ่มเมาแล้วนะคะ เรากลับกันดีกว่า
ผมไม่ได้เมา ผมมีสติดีทุกอย่าง คุณวีผมไม่เข้าใจคุณจริงๆคุณคิดอะไร ถึงได้ไปจมปลักหลงรักมันอยู่ได้ ทั้งทีตอนนี้มันนอนนิ่งเป็นผักอยู่โรงพยาบาล จะตายวันไหนก็ไม่รู้
คุณกรศักดิ์ คุณไม่กลับฉันกลับเอง พูดจบภารวีก็คว้ากระเป๋าลุกพรวดเดินออกไปทันทีทิ้งให้กรศักดิ์นั่งกำหมัดขบกรามแน่น ด้วยอารมณ์ขุนมัว
ภารวีกำลังเอื้อมมือไปกดลิฟต์ เพื่อจะลงไปเรียกแท็กซี่กลับบ้านแต่ยังไม่ทันกด เพราะมีมือๆหนึ่งมาบังปุ่มกดเอาไว้
คุณกรศักดิ์ กรุณาเอามือออกด้วยค่ะ ฉันจะกลับบ้าน ภารวีเอ่ยเสียงเรียบ
กลับบ้านงั้นเหรอ...ผมไม่ให้คุณกลับ คุณต้องไปกับผมภารวี
ฉันไม่ไป ภารวีสบัดมืออก คุณเมามากแล้วนะคุณกรศักดิ์ คุณกลับบ้านไปดีกว่า
ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย คุณต้องไปกับผม...มานี่ กรศักดิ์จับข้อมือเรียวให้เดินตามไปอย่างถูลู่ถูกัง ภารวียังดิ้นไม่หยุด แต่สู้แรงผู้ชายตัวใหญ่ไม่ได้
คุณกร จะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ภารวีพยายามแกะมือเขาออก แต่ไม่เป็นผลเขายิ่งบีบข้อมือเธอแน่นเข้าไปอีก...
เกมกล อลเวง ตอนที่11
