เปลวแสงเทียนเวียนวาบวับจับดวงหน้า ละออตาจับจิตใจเผลอไผลจ้อง
คิ้วคางแก้มแกมตวัดกวาดตามอง เนื้อนวลน้องผ่องผุดสะดุดใจ
ระรวยรินกลิ่นกรุ่นละมุนหอม หากดมดอมจอมเจ้าเข้าตรงไหน
กริ่งเกรงว่าจะพาช้ำซ้ำหนีไป เพียงแผ่วเบาแล้วเจ้าหายใจพี่ราน
แม้ปลายนิ้วผิวน้องไม่ต้องแตะ เพราะถึงแม้จะรักมิหักหาญ
คอยถนอมน้อมใจปักภักดิ์นงคราญ ยอดดวงมาลย์ของพี่มีหนึ่งเดียว
คลาดสายตาคราใดละไห้หวน โอ้อกครวญป่วนดวงแดคอยแลเหลียว
เหมือนดั่งใครเอาเชือกรัดมัดฟั่นเกรียว เกินจะเยียวยายอกนอกจากนาง
พี่มองเจ้าเข้าไปจับประทับจิต แต่ก็กลัวมิ่งมิตรจะเมินหมาง
กาลเวลาม้าพิสูจน์คนหนทาง อย่าจืดจางใจร้ายให้พี่คอย
โปรดสบตาหาพี่ที่มองเจ้า จะรู้ใครทอดเงาเศร้าละห้อย
น้องเห็นไหมใครมองมานัยน์ตาปรอย ใจหลุดลอยหากน้องปล่อยพี่จากมือ
*********************************