Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ลูกไม้ลาย...เฮี้ยน ตอนที่7 ติดต่อทีมงาน

สวัสคีค่ะ ผู้อ่านทุกคน
ลูกไม้ลาย...เฮี้ยนมาแล้วจ้า 
มาอ่านตอนที่7กันดีกว่า หุๆๆ


ตอนที่7


“ท่านยมทูต  เจ๊รานีร้องเสียงหลง ระคนตกใจกระโดดสไบปลิวไปหลบอยู่หลังต้นกล้วย

“อะไรนะเจ๊ นี่น่ะเหรอ ท่านยมทูต แต่งตัวเหมือนแก๊งทวงหนี้เลย  ถ้าขี่มอเตอร์ไซค์ใส่หมวกกันน๊อกเนี่ยใช่เลยนะ”  ลูกไม้เห็นการแต่งกายแล้วแทบจะไม่เชื่อว่าเป็นยมทูต ด้วยชายคนดังกล่าวดูแล้วคงจะอ่อนกว่าพ่อเธอเพียงไม่กี่ปี แถมยังสวมใส่แจ๊คเก็ตหนังสีดำสุดเท่ทั้งชุด และยังมีผ้าพันคอสีแดงอีกผืนพันอยู่รอบคอ ท่านยมฯ ตีหน้าเข้มอยู่ดีๆก็มาหาว่าเครื่องแบบของท่านไปเหมือนพวกแก๊งทวงหนี้

“ตายแล้ว หล่อนพูดแบบนี้กับท่านยมฯ ได้ยังไง เดี๋ยวก็ได้ไปว่าน้ำเล่นในกระทะทองแดงหรอก ยายลูกไฟ”  เจ๊รานีรีบพูดปราม “รีบหนีกันดีกว่า เจ๊ว่าสถานการณ์มันไม่ปลอดภัยนะ”

“เดี๋ยวสิเจ๊ ฉันว่าท่านยมฯ หน้าตาคุ้นๆนะ”  ลูกไม้เพ่งพิจารณานา  “ขอโทษนะคะท่านยมฯ เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าคะ

“โอ๊ย... ถามเหมือนในละครเลย เคยเจอที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า ถ้าไม่รีบหนีได้ไปเจอท่านในนรกแน่ไปเร็ว”  เจ๊รานีเอ่ย แต่มือยังเกาะต้นกล้วยไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

“ฮึ...เจ้านี่ความจำดีใช้ได้นะ วิญญาณชินาณา...ถูกต้องเราเคยเจอกัน ที่ตลาดไง” ท่านยมฯ ทวนความจำ

“ตลาดหรือภาพคนเข็นผักปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ “คนเข็นผัก ท่านคือคนเข็นผักคนนั้นนี่”  ลูกไม้จำได้ในทันที ท่านยมฯยิ้มกริ่ม

“ถูกต้อง ชายคนนั้นคือเราเอง”

“ชะ ชะ ใช่จริงๆด้วย” เจ๊รานีก็จำได้เช่นกัน

“ถึงเวลาของเจ้าแล้ว วิญญาณชินาณา จงตามเราลงไปชดใช้กรรมแต่โดยดี”  ท่านยมเสียงเข้ม

“ไม่! ฉันยังไปตอนนี้ไม่ได้ ” ลูกไม้ทำใจกล้าพูดคัดค้านกับท่านยมฯ

“แต่เวลาบนโลกมนุษย์ของเจ้า มันได้หมดลงแล้ว อายุขัยในชาตินี้ของเจ้าก็สิ้นแล้วเช่นกัน เจ้าจะยื้อไปอีกเพื่ออะไร”

“แต่การตายของฉันมันมีเงื่อนงำ ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าฉัน แล้วมันฆ่าฉันทำไม คนอย่างฉันไม่เคยมีศัตรูที่ไหน ไม่เคยทำใครให้ต้องเดือดร้อน ไอ้ฆาตกรนั่นมันทำให้ฉันต้องตาย ทำให้ฉันต้องพลัดพรากจากครอบครัวที่ฉันรัก มันทำให้ชีวิตของฉันต้องพังยับเยิน... มันต้องชดใช้” ลูกไม้พูดด้วยความโกรธแค้น

“เวรกรรมไม่เคยปราณีต่อคนทำชั่ว เวรกรรมเท่านั้นที่จะตามพวกมันไป โดยที่เจ้าไม่ต้องลงมือทำอะไรเลยด้วยซ้ำ”

“ถ้ามัวแต่รอเวรกรรม ฉันว่ามันช้าไปค่ะท่าน ฉันต้องการจัดการพวกมันด้วยมือของฉันเอง ขอโทษด้วยนะคะท่าน...ฉันคงยังไปกับท่านไม่ได้จริงๆ”  ลูกไม้ทำท่าจะหายตัว แต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะท่านยมใช้บ่วงสีแดงเพลิงมัดวิญญาณเธอเอาไว้

“ตายแล้วยายลูกไก่! ตกไปอยู่ในกำมือท่านยมซะแล้ว เจ๊บอกแล้วให้หนีๆก็ไม่เชื่อ ” เจ๊รานีโผล่หน้าจากต้นกล้วยเพื่อแอบดู

“วิญญาณชินาณา เจ้าช่างดื้อดึงนัก จงไปกับเราแต่โดยดี”

“ไม่ ฉันไม่ไป ท่านยมฯ ท่านปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ไป” ลูกไม้พยายามดิ้น แต่ดิ้นเท่าไรก็ไม่หลุดแถมบ่วงเพลิงก็ดูเหมือนจะรัดแน่นขึ้นทุกที  “ฉันขอร้องนะคะท่านยมฯ ปล่อยฉันไปเถอะฉันยังไปกับท่านตอนนี้ไม่ได้จริงๆ ถ้าท่านให้ฉันไปตอนนี้ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรใจฉันไม่สงบ เพราะฉันยังมีห่วงอยู่ ฉันสัญญาถ้าฉันปลดห่วงออกได้เมื่อไร ฉันจะยอมไปกับท่านแต่โดยดี ไม่หนีท่านไปไหนเลย นะคะท่าน”  ลูกไม้ขอร้องกึ่งต่อรอง ท่านยมนิ่งคิด

“ก็ได้ วิญญาณชินาณา  เราจะให้เวลาเจ้าบนโลกมนุษย์ได้อีก 3เดือน แล้วเจ้าจะได้รู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันได้ถูกลิขิตเอาไว้หมดแล้ว และเวรกรรม มันไม่ได้ช้าอย่างที่เจ้าคิด เจ้าจงจัดการในสิ่งที่เจ้าคิดว่าค้างคา ให้เสร็จสิ้นครบ3 เดือนเมื่อไหร่ ไม่ว่าเจ้าจะทำสำเร็จหรือไม่ เจ้าต้องทำตามสัญญา เราจะมารับเจ้าทันที จะไม่มีข้อแม้ ไม่มีการต่อรองใดๆทั้งสิ้น ...วิญญาณรานี เจ้าก็เช่นกันอีกไม่นานเวลาของเจ้าก็จะมาถึง จงเตรียมใจไว้ให้ดี”

จากคุณ : ชนมนธรส
เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 09:09:00




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com