ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีเธอเผลอนึกตรึกตรองหวั่น คอยคืนวันใจจดระทดท้อ มองดาวเดือนใจหายคล้ายเฝ้ารอ เมื่อไหร่หนอวันนั้นจะผันมา เรื่องเก่าก่อนก็แค่สิ่งแปรเปลี่ยน ยังต้องเรียนรับรู้สู่วันหน้า วันนี้อาจร้างเธอเสมอมา อยากบอกว่า........ล้าแล้วนะ ............. ถ้าจะลืม มาร่วมร้อยอักษรกับคุณลุงชิฯ ค่ะ ปานรดาเป็นคนตรงๆนะคะ หากตรงเกินไป และทำให้ขัดเคือง ขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าทานข้าวเย็นเสร็จพอดีค่ะ คุณลุงชิฯสบายดีนะคะ? แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 55 23:24:01 จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 23:22:47

ความคิดเห็นที่ 2 เหลือเพียงรอยจางจางค้างให้เห็น เหลือไว้เป็นสัญญลักษณ์จากความขื่น เหลือเพื่อย้ำชอกช้ำระกำกลืน เหลือแผลผืนยืนยันเรื่องวันวาน มองทีำไรรวดร้าวราวมีดเฉือน มองสะเทือนถึงใจให้ไหวสั่น มองต้องข่มตรมหม่นทนกัดฟัน มองคอยปลอบปลุกขวัญจงมั่นคง เมื่อเวลาเดินทางวางกำหนด เมื่อถูกกฏกรรมพาอย่าพิศวง เมื่อสติตรองไตร่ใจจรรโลง เมื่อต้องปลงจงยึดธรรมคอยค้ำจุน ทำให้รอยที่เหลือเพื่อสรรสร้าง ทำเสมือนตัวอย่างอันเคยคุ้น ทำและจดจำต่อในข้อมูล ทำรอยแผลแปรเป็นคุณหนุนแนวทาง.... .................................................................................... เมื่อไม่มีเธอ... กลอนบทนี้ของนานาแข็งไปหน่อยค่ะ..ลุงชิ....แต่เพื่อปลุกปลอบใจใ้ห้เข้มแข็งเข้าไว้ค่ะ... แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 55 10:42:08 จากคุณ : nana_tjj เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 10:02:38

ความคิดเห็นที่ 3 ๐ แอบย่องดูริมน้ำค่ำแรมนี้ ยังไม่มีไม่มีเธอยังเพ้อฝัน นอนนับดาวดื่นฟ้าคราไร้จันทร์ เกิดอาการเศร้าโศกศัลย์จาบัลย์ตรม...............คุณลุงชิกง แสนสงสารใครหนอเศร้าใครเขาจาก ความรักพรากหลุดลอยพลอยขื่นขม อย่าโศกศัลย์เศร้าใจให้ระทม คงสุขลมหัวใจในสักวัน.... รอไปเถิดสักนิดอย่าคิดมาก นวลน้องจากไปไกลไม่เหหัน เพียงแต่ส่งข่าวช้ามานานวัน พรุ่งนี้พลันได้พบเจ้าเข้ามาเคียง..... สวัสดีค่ะคุณลุงชิกง กิ่งมาแจมกลอนนิดหน่อยค่ะ พอไหวนะคะ อิอิ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 11:11:59

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องเก่าก่อนก็แค่สิ่งแปรเปลี่ยน ยังต้องเรียนรับรู้สู่วันหน้า วันนี้อาจร้างเธอเสมอมา อยากบอกว่า........ล้าแล้วนะ ............. ถ้าจะลืม...................คุณปานรดา ดวงสมรกรแก้วงามแพรวเพริศ ประเสริฐเลิศเทิดทูนฉมภิรมย์ปลื้ม ขวัญเรือนคอยชะรอยใช่คล้อยลืม ภาระกิจหยิบยืมไป..ใช่ลืมกัน เรียงอักษรสะท้อนแก้วโอนอ่อน ดารากรช่วงโชนชูพรูเฉิดฉัน ราตรีกลายพรายพร่างดั่งสางวัน ตื่นจากฝันแม้ฝันร้ายกลายฝันดี ............เป็นคนตรงๆดีที่สุดขอรับครับผม ขอบคุณครับคุณปานรดา ......................................................................... ทำให้รอยที่เหลือเพื่อสรรสร้าง ทำเสมือนตัวอย่างอันเคยคุ้น ทำและจดจำต่อในข้อมูล ทำรอยแผลแปรเป็นคุณหนุนแนวทาง................จอมยุทธหญิงนามนานา คงเหลือรอยหยาดรัตน์หยัดระยับ รอยประดับนับหรรษาเพ-ลาสาง รอยบัวเผื่อนเคลื่อนไหวใบเบาบาง รอยน้ำค้างพร่างพรูเย็นหลังเพ็ญกราย สร้างความหวังความสุขทั่วทุกทิศ ชุบชีวิตชื่นดับสลับเฉิดฉาย หงอยเหงาเศร้าสลดกับสดกลาย เพียงโฉมปรายย้ายรอยแผลเป็นแลมอง ........ สวัสดีขอรับท่านจอมยุทธหญิงนามนานา ........................................................................    รอไปเถิดสักนิดอย่าคิดมาก นวลน้องจากไปไกลไม่เหหัน เพียงแต่ส่งข่าวช้ามานานวัน พรุ่งนี้พลันได้พบเจ้าเข้ามาเคียง........ กิ่งฟ้า รอจนแล้วจนรอดนั่งกอดเข่า แม่นงเยาว์เมินสื่อสารเฒ่ายานเหนียง เธอเอือมเออเซ่อซ่ามหยามตะเกียง เธอหรี่เสียงซ้ำหรี่แสงแหว่งศรัทธา เกิดริ้วรอยตำหนิปลีกวิเวก สวมปัจเจกอาภรณ์เหงาเฝ้าอุษา ชมเชยพฤกษ์ฝึกฝนมนตร์นกกา หมดสิ้นแล้ววาสนาค่านางแล ............ ขอบคุณ คุณกิ่งฟ้าขอรับ กลอนให้กำลังใจชอบมากครับ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 14:54:58

ความคิดเห็นที่ 5 ปอม กระดื้บๆๆๆๆๆ มาอ่านกลอนเศร้าเพราะๆ ของ ลุงชิ จ้า คืออยากแจม . . . แต่เขียนบ่ออก . . . . ขืนเขียน . . . กลอนเศร้าของปอม อาจกลายเป็นอะไรที่ไม่เศร้า . . . อาจชักใบให้เรือเสียได้ . . .  จะขาดอรรถรสของผุ้มาอ่าน . . . . เลือกเป็น ติ่มซำ มาให้ลุงชิหม่ำๆ นะคะ . . . .   จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 22:03:19

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นอะไร หรือนี่ มีแต่เหงา เขียนกลอนเศร้า เลียนแบบ แอบทำหมอง ไม่มีเธอ เผลอพร่ำ น้ำตานอง จะประครอง อย่างไร จึงหายตรม คิดถึงใคร กันเหรอ เธอคนไหน ใกล้หรือไกล ทำพี่ ฤดีขม ไม่เห็นเปรย บอกกล่าว คราวระทม ที่ซานซม ขมขับ ประทับมาน.... เลียนแบบกันเหรอลุงชิ แหมๆ ทีสุ เขียนกลอเศร้าชอบตามแซวจริงนะ.. แล้วไหง มาแนวนี้ล่ะ ...หุหุ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 08:47:51

ความคิดเห็นที่ 7 มาฝากแปะกลอนเศร้า..ไว้ในทู้ลุงชิ..สักบทนะคะ.. ...ราตรีที่ไร้จันทร์.... ราตรีนี้แหงนมองฟ้าคราเดือนเสี้ยว ดังคมเคียวเกี่ยวใจให้เกิดแผล จันทร์เจ้าเคยสุกปลั่งดังนวลแพร นับคืนผ่านผันแปรไร้แน่นอน ราตรีมีแสงโสมประโลมส่อง บรรเทาหมองหม่นมลายเพื่อถ่ายถอน แล้วลาเลือนเคลื่อนคล้อยลอยจากจร ไม่อาทรห่วงใยบ้างเหมือนดั่งเคย ราตรีรอศศิธรย้อนอร่าม มิครวญคร่ำมิร้องขอพ้อเอื้อนเอ่ย ปล่อยปีศาจความมืดยึดใจเลย เจ็บยังเฉย..ช้ำจนชา..หนอ..ราตรี.... ........................................................................................ ไม่มีเธอ..เหมือน ราตรีที่ไร้จันทร์... จากคุณ : nana_tjj เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 11:00:52

ความคิดเห็นที่ 8 คิดถึงใคร กันเหรอ เธอคนไหน ใกล้หรือไกล ทำพี่ ฤดีขม ไม่เห็นเปรย บอกกล่าว คราวระทม ที่ซานซม ขมขับ ประทับมาน.................. สุนันยา สาวปิ้งปลา ประชดแมวเยาะเย้ย ติฉันเห่ย ถ่ายคลิปเห็น เป็นหลักฐาน ภาพเปล่าเปลือย เห็นหูด ตูดมีปาน บอกไม่ผ่าน สเป็คเธอ ฉันเซ่อชิม ออกอาการ พร่ำเพ้อ และเพ้อเจ้อ เศร้าละเมอ คะเยอคัน ตะบันลิ่ม จากนี้ไป จ้องหาซื้อ หนังสือพิมพ์ เลือกภาพจิ๋ม ถ่ายสวยสวย ช่วยแก้ตัว .......... อายมากเลยอ่ะสุฯอ่ะ ถามไม่เกรงใจกันเลยนะ คริ คริ ราตรีรอศศิธรย้อนอร่าม มิครวญคร่ำมิร้องขอพ้อเอื้อนเอ่ย ปล่อยปีศาจความมืดยึดใจเลย เจ็บยังเฉย..ช้ำจนชา..หนอ..ราตรี................จอมยุทธหญิง อาชาไนยกู่ร้องฟ้องเพ็ญแข ขาดดวงแดโลมรักชักวิถี สบศีรษะระรานผลาญราวี ทุกนาทีรันทดอดสูใจ แล้งบ่มีหยดน้ำรดใบหญ้า จะเติบกล้าแกร่งไกรกระไรได้ มรณังยังจะโตโล้อย่างไร ตายเพราะไร้เพื่อนจิตไร้มิตรรัก ต้องทำใจไร้ฝันรังสรรค์โลก จำนนโศกขื่นขมทับถมหนัก แห้งเหี่ยวแน่แม้พลาดพิกัดรัก ไอคักคัก ไอเลิฟยู..สู้สู้.เว้ย........ขอบคุณจอมยุทธหญิงนามนานาครับ สู้สู้เว้ยคริคริ แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 13:09:11 จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 12:51:41