|
พริกแกงมองผ่านช่องตาแมวที่ประตูห้องออกมา ภาพที่เธอเห็นคือคุณบอดี้การ์ดยืนงงอยู่หน้าประตูห้องของเธอสักครู่หนึ่ง แล้วเขาก็เดินจากไป หญิงสาวจึงหันกลับมามองบัตรประจำตัวของเขาที่เธอเพิ่งดึงมาได้ บัตรใบนี้ไม่ใช่บัตรที่เธอเคยเห็น แต่มันก็สามารถทำให้เธอรู้ทั้งยศ ทั้งชื่อจริงนามสกุลจริง พร้อมหน่วยงานต้นสังกัดของเขาที่ระบุด้วยอักษรย่อยาวเหยียดเสร็จสรรพ โดยที่เธอไม่ต้องสืบหาให้เสียเวลา และเป็นอีกครั้งที่เธอได้เห็นภาพคุณบอดี้การ์ดในชุดเครื่องแบบนายทหารเรือสีกากี ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นภาพที่แปลกตาไปจากที่เธอเห็นเป็นประจำ พริกแกงจ้องภาพนั้นแล้วก็ออกปากว่า
ใส่เครื่องแบบอย่างนี้ก็หล่อดีนะคะ
ก่อนจะหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ว่า ชายหนุ่มลึกลับที่เธอให้ความสนใจนักหนา มาวันนี้เธอได้พบเขาอย่างใกล้ชิด แต่กลับเกิดเรื่องไม่เป็นเรื่องขึ้น พริกแกงไม่เคยคิดมาก่อนว่า เธอกับเขาจะได้มาพบกันในสถานการณ์แบบนี้
หญิงสาวเปิดประตูออกมาดูว่าเขายังอยู่ที่นั้นหรือไม่ และคำตอบก็มาในทันใด เมื่อเธอถูกวงแขนล็อคเข้าที่เอว และร่างทั้งร่างก็ถูกพาเข้ามาในห้องของเธอเอง พอวงแขนนั้นคลายออกพริกแกงก็รีบวิ่งหนีลึกเข้าไปในห้องพักด้วยความตกใจ
ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยต้องเปิดประตูออกมาดู และก็ร้อยทั้งร้อยอีกนั่นแหละ ที่จะวิ่งหนีเข้าไปในห้อง พูดไปพลาง อภิเศกก็สาวเท้าเดินตามเธอเข้ามา
แล้วคุณจะเข้ามาทำไม พริกแกงถามอย่างหวาด ๆ ชายหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่เขากลับพูดต่อไปว่า
ผมจะบอกอะไรคุณไว้เป็นความรู้สักอย่างนะ ถ้าคุณจะหนี คุณควรวิ่งหนีออกไปข้างนอก ไม่ใช่วิ่งเข้าข้างใน จำไว้ พอได้ยินดังนั้น พริกแกงก็รีบวิ่งสวนออกมาทันที แต่เธอก็ถูกสกัดไว้ด้วยร่างใหญ่ยักษ์ที่ยังยืนขวางประตูนั้นไว้อยู่ดี และตอนนี้พริกแกงถูกล็อคเข้ากับผนังด้วยวงแขนของผู้บุกรุกที่กล่าวกับเธอว่า
แต่พอเถอะ ผมขี้เกียจวิ่งไล่จับแล้ว ผมขอคุยด้วยหน่อย พอรู้ว่าไม่มีทางหนีแล้ว หญิงสาวจึงยอมอยู่นิ่ง ๆ และพูดกับเขา
จะคุยเรื่องอะไร หญิงสาวถามอย่างระแวง
ผู้ชายคนนั้น คุณรู้จักเขาเหรอ จริง ๆ เขาอยากถามเรื่องอื่นมากกว่าและเป็นเรื่องที่สำคัญกว่านี้ แต่ทำไมกลับมีเรื่องนี้แทรกเข้ามาเสียอย่างนั้น หญิงสาวทำหน้างง ๆ ใส่ตาเขา แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า เขาเป็นคู่ควงคนใหม่ของคุณแพร สงสัยจะหึงพี่ป๊อกที่คบหากับคุณแพรอยู่ก็ได้
ทำไม พริกแกงถามห้วน ๆ
ผมบอกได้อย่างหนึ่งว่า เขาไม่ใช่คนดี คนน่ารักเหมือนอย่างที่เขาพูดหรอกนะ ที่สำคัญเขามีเจ้าของแล้ว
คุณเป็นอะไรกับเขาหรือไงถึงได้หวง ฉันดูคนผิดไปขนาดนี้เลยหรือนี่ พริกแกงคิดในใจ
เฮ้ย ไม่ใช่ เขาร้องเสียงดัง ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมแค่ไม่อยากให้คุณไปหลงคารมเขา แล้วก็แย่งผู้ชายของคนอื่นโดยไม่รู้ตัว ที่พูดไป ไม่ใช่เพราะเขาเห็นดีเห็นงามกับความรักของลูกพี่ลูกน้องคนสวยกับไอ้เจ้าเตี้ยนั่นหรอกนะ แต่ที่เขาไม่พอใจก็เพราะหญิงสาวคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ก็ดันไปรู้จักสนิทสนมกับผู้ชายอย่างนั้นเข้าอีกคน แต่อีกฝ่ายก็ส่งเสียงแหวให้เขาเสียก่อนว่า
น้อย ๆ หน่อยคุณ คนอย่างฉันไม่เคยแย่งของใครอยู่แล้ว คนตอบไม่ตอบเปล่าเธอยังเชิดหน้าใส่เสียด้วย แต่ชายหนุ่มตรงหน้ายังคงพูดต่อไป
เขาพูดเพราะ ๆ กับคุณได้ เขาก็พูดเพราะ ๆ กับคนอื่นได้
แล้วคุณล่ะ บุกเข้าห้องฉันได้ ก็บุกเข้าห้องคนอื่นได้เหมือนกัน ใช่หรือเปล่า หญิงสาวย้อน อภิเศกชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้เสียจนเกินไป พร้อมถามว่า คุณหึงเหรอ
หึงอะไร ไม่รู้จักกันสักนิด ชายหนุ่มโดนย้อนเข้าให้อีกที จนเขาชักงง
อ้าว นี่ผมถามไม่ถูกเหรอ ระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังงงกับคำถามของตัวเอง หญิงสาวฉวยจังหวะนั้นลดตัวลง เพื่อมุดลอดวงแขนของเขาออกมา แต่ไม่สำเร็จเพราะอีกฝ่ายก็ลดตัวมาล็อคตัวเธอไว้ได้อยู่ดี
เอ๊ คุณนี่ ซนจริงเชียว เขาทำเสียงจิ๊กจั๊กใส่เธอเสียด้วย อย่างกับเธอทำอะไรผิดอย่างนั้น
ใครกันแน่ที่บุกเข้าห้องเขา แล้วยังมาดุเขาอีก หญิงสาวโต้ ส่วนชายหนุ่มได้แต่ยิ้ม ๆ
คุณยังไม่ตอบผมเลยว่า คุณกับไอ้เตี้ย เอ้ย ไอ้คนนั้นน่ะ เป็นอะไรกัน พริกแกงหัวเราะออกมา พี่ป๊อกถูกเรียกแบบนั้นอีกแล้ว เขาคนนี้ก็เรียกเหมือนที่น้องชายเธอเรียกทีเดียว ก็แน่ล่ะ คนตรงหน้าเธอเวลานี้ตัวเล็กเสียที่ไหน
บัตรของฉันคุณยังไม่ให้มาเลย พริกแกงเปลี่ยนเรื่อง
ทีคุณยังไม่ตอบคำถามของผมเลย แถมบัตรของผมก็อยู่กับคุณด้วย คืนมาก่อนสิ เขาแบมือออกเพื่อให้เธอคืนบัตรในมือนั้นให้กับเขา
แลกกันสิ เอาบัตรของฉันมาก่อน อภิเศกล้วงกระเป๋าเสื้อสูทเตรียมจะหยิบบัตรออกมาให้เธอ ระหว่างนั้นเขาเหลือบไปเห็นกล้องถ่ายรูปตัวใหญ่วางอยู่บนโต๊ะหน้ากระจก ทำให้เขานึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
เดี๋ยวก่อน ชายหนุ่มพูดขึ้น
อะไรอีกล่ะ พริกแกงถามเคือง ๆ ที่เขายักท่าไม่ยอมคืนบัตรให้เธอแต่โดยดี
ผมขอถามอะไรคุณอีกสักอย่าง คุณเคยเห็นผมมั้ย ที่ไม่ใช่ตอนนี้หรือแบบนี้น่ะ พริกแกงได้แต่ทำหน้าสงสัย ไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่ายังไง
คุณเคยเห็น เคยฝัน หรือ... ชายหนุ่มเว้นวรรคไปนิดหนึ่งเหมือนนึกคำพูดไม่ออกว่าควรจะบอกอย่างไรดี ในที่สุดเขาก็ถามออกมาได้ว่า
เราเคยรู้จักกันมาก่อนมั้ย
ชิชะ มุกเดิม ๆ เวลาอยากรู้จักผู้หญิงสักคนล่ะสิ พริกแกงคิด และนั่นทำให้เธอย่นจมูกใส่คุณบอดี้การ์ดก่อนตอบ
ไม่ ฉันไม่เคยเห็น ไม่เคยฝัน ไม่รู้จักคุณ โอเคมั้ย คราวนี้ชายหนุ่มเป็นฝ่ายทำหน้าสงสัยบ้าง
ไม่สิ ถ้าคุณไม่รู้จักผม แล้วคุณมาตามถ่ายรูปผมทำไม คราวนี้เป็นหญิงสาวที่ทำตาโตใส่เขา เขารู้ตัวด้วยหรือนี่ ก่อนที่เธอจะคิดทัน มือใหญ่ก็คว้าเอากล้องถ่ายรูปที่วางอยู่บนโต๊ะตัวนั้นติดมือขึ้นมา
นี่คุณ วางลูกชายของฉันลงเดี๋ยวนี้เลยนะ พริกแกงบอก
ไหน เนี่ยนะเหรอ เสร็จล่ะ ถ้าคุณไม่ตอบคำถามของผม คุณไม่ได้ลูกชายของคุณคืนแน่ ผมจะเอาไปหาหลักฐานว่า คุณเป็นภัยต่อความมั่นคง แถมตอนนี้คุณก็ยังไม่มีบัตรเข้างานอีก โห แย่เลยเนอะ ดูเขาสิ พูดไม่พูดเปล่า ยังทำหน้าเยาะเย้ยใส่เธอเสียอีก และแทบไม่ต้องไล่ ชายหนุ่มก็เดินหันหลังกลับออกจากห้องไปดื้อ ๆ พริกแกงตามออกไปเพื่อแย่งกล้องในมือเขากลับมา แต่ด้วยความสูงใหญ่ของชายหนุ่มเพียงแค่เขายืดมือที่ถือกล้องขึ้นเหนือศีรษะ ก็ทำให้พริกแกงไม่สามารถแย่ง ลูกชาย คืนมาจากเขาได้ เขาเอากล้องถ่ายรูปของเธอคล้องคอแล้วเดินจากไป แต่ไม่วายหันกลับมาพูดกับเธอว่า
ไปนอนเถอะคุณ ผู้บุกรุกยังมีหน้าหันมาบอก อ้อ ถ้าคุณยังไม่เคยฝันถึงผม คืนนี้ก็ฝันซะนะครับ เขาพูดยิ้ม ๆ แต่พริกแกงเห็นว่า ยิ้มนั้นกวนโมโหอย่างที่สุดเชียว
| จากคุณ |
:
ธ.ศ.ร. (Thomket)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ต.ค. 55 11:06:07
|
|
|
|
--วุ่นนัก รักกับบอดี้การ์ด-- ตอนที่ ๑๐ - คนในห้อง
