PANTIP.COM : W12837282 ผู้ชายหน้าโหด หัดแต่งนิยายรักครับ [นิยาย]

ความคิดเห็นที่ 3

หนุ่มธัญญ์นั่งอยู่ ที่โต๊ะเลคเชอร์หลังห้อง เขามักจะนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหลังเสมอประมาณว่าเป็นเด็กหลังห้อง เขาจดเลคเชอร์ไปตามประสา จดบ้าง วาดรูปเล่นบ้าง บางครั้งก็แอบเหลือบมองหญิงสาวที่นั่งอยู่แถวที่ 2 ถัดจากหน้าห้อง สายตาก็มอง มือก็จด
“แอบมอง แอบชอบ แอบหลง
แอบชม ว่าเธอ น่ารัก
อยากบอก ว่าอยาก รู้จัก
ก็เธอ น่ารัก กว่าใคร”
ชายหนุ่มก้มลงมองที่สมุดตนเอง แล้วพบว่ากลอนที่เขียนขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ชายหนุ่มปิดสมุด มองออกไปนอกหน้าต่าง
หลังพักเที่ยง ธัญญ์ก็เดินขึ้นมาบนตึกเพื่อรอเรียนวิชาต่อไป เข้าพบสาวครีมยืนรับลมอยู่ที่ระเบียงหน้าห้อง ธัญญ์หัวใจเต้น ตุ๊บตั๊บ...เข้ารีบหลบข้างมุมตึกทันที หนุ่มธัญญ์ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขาหลบทำไม เมื่อตั้งสติได้แล้ว เขาก็เดินออกไปหาครีม
“ส..ส..สวัสดีจ๊ะ..ค...ครีม” เข้าติดอ่างจนแทบจะตบปากตัวเอง
“สวัสดีธัญญ์ นึกว่าจะมาเรียนสายเสียอีก”
“ครีมมายืนทำอะไรตรงนี้เหรอ”
“อาจารย์ยังไม่มาน่ะ ก็เลยมายืนรับลมเย็นๆ มายืนด้วยกันสิ”
หนุ่มธัญญ์ค่อยๆกระเถิบเข้าไปหาสาวครีม จนสาวน้อยต้องถาม
“เป็นอะไรน่ะธัญญ์ เดินขยับข้างเข้ามาอย่างกับปูพิการเลย”
“คือเราคิดว่า ใบหน้าด้านขาวของเราเป็นมุมที่ดูดีที่สุด ก็เลยเดินเอียงขวาเข้ามา” ชายหนุ่มบอก หญิงสาวยิ้มขำ
“อากาศดีเนอะครีม” ตายแล้ว เป็นประโยคชวนคุยที่เชยที่สุด เท่าที่ชายหนุ่มจะคิดได้ เขาแทบจะหยิกตัวเองที่คิดคำพูดได้แค่นี้
“ก็ดี แต่ร้อนไปนิด” หญิงสาวทำหน้างงๆแต่ก็เออออตาม
“แล้วคุยกับเรา มองไปทางไหนเนี่ยธัญญ์”
“มองการณ์ไกล เราคิดว่าจะทำให้เราดูดีมีอนาคต เดี๋ยวว่าจะไปหาแว่นตามาใส่ จะได้ดูฉลาดขึ้น” ชายหนุ่มเล่นมุก ได้ผล สาวครีมหัวเราะคิก
“ธัญญ์นี่ก็เป็นคนตลกเนอะ แต่ปกติไม่เห็นคุยกับเราเลย ทีกับคนอื่นๆก็คุยนี่”
ก็จริงอย่างที่สาวครีมว่า ที่ผ่านมาธัญญ์ไม่ค่อยเขาไปคุญกับสาวครีมเลย ทั้งๆที่กับคนอื่นเข้าก็คุยสนุกอยู่ ซึ่งเข้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ว่าเวลาเจอครีม เข้ามักเงียบเป็นเป่าสากเสมอ
ก่อนที่เข้าจะคิดหาเหตุผลได้นั้น สายลมเอื่อย ก็พัดผ่านมา เส้นผมยาวสลวยของสาวครีมพลิ้วไหวตาวสายลม กลิ่นหอมจางๆจากน้ำหอมของเธอ ลอยมาสู่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ ซึ่งตอนนี้เข้าเข้าสู่ภวังค์ ภาพที่อยู่ตรงหน้า คือสาวสวยที่น่ารัก หญิงสาวพูดอะไรบางอย่าง แต่ชายหนุ่มเหมือนไม่ได้ยินเสียงใดๆ ก่อนที่จิตใจของชายหนุ่มจะล่องลอยไปมากกว่านี้ สาวครีมก็สะกิด
“นี่ธัญญ์ อาจารย์มาแล้ว เป็นอะไรน่ะ”
“ป..ป..เปล่า” ชายหนุ่มสั่นศีรษะ แล้วเดินตามหญิงสาวเดินเข้าห้องเรียนไป
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ที่ชายหนุ่มเองมีอาการแปลกๆ เบลอๆ งงๆ หาสาเหตุไม่ได้ จนวันนี้ เขาก็ได้ทราบคำตอบแล้วว่าเป็นเพราะเหตุใด เขาเข้าไปนั่งที่โต๊ะเลคเชอร์หลังห้องเช่นเดิม มองไปที่หญิงสาวที่คุยด้วยสักครู่ เขารู้แล้วว่าที่ผ่านมาเขามีความรู้สึกอะไร และตอนนี้รู้สึกอย่างไรกับเธอ
...แล้วเธอจะรู้ไหมนะ...

จากคุณ : BKforever บีเค ฟอร์เอฟเวอร์

เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 18:36:20