|
หากมีท่านไหนอยากอ่านตอนก่อนหน้า ตามไปในนี้ได้เลยค่า
http://writer.dek-d.com/yasitang/story/view.php?id=617692
**********
บันทึกประวัติศาสตร์ฉบับข้างทาง (เป็นส่วนรายละเอียดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ในเรื่อง แต่ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องโดยตรง ถ้าไม่มีเวลาไม่ต้องอ่านก็ได้นะค้า)
ขอเกริ่นถึงเรื่องพระมารดาของไท่ซั่งหวง (ฮ่องเต้หมิงอิงจง) เล็กน้อย ตามที่ระบุในเรื่องว่าประวัติมารดาไท่ซั่งหวงไม่แน่ชัดนั้น หาอ่านได้ในวิกิพิเดียของไทยค่ะ (ตามนี้ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%96%E0%B8%87) แต่โปรดอย่าลืมว่าข้อมูลในวิกิไม่สามารถใช้อ้างอิงเชิงวิชาการได้สมบูรณ์ ทั้งวิกิภาษาอังกฤษเอง ประวิตฮ่องเต้หมิงอิงจงก็ไม่มีระบุถึงเรื่องนี้ (ส่วนวิกิจีนนั่นผู้เขียนพยายามใช้กูเกิ้ลแปลภาษาอ่านดูแล้ว แต่มันไม่รู้เรื่องเสียจนปัญญาเลยค่ะ) จึงเหมาะมาใช้คุยเล่นสนุก ๆ อย่ายึดถือจริงจังนะคะ และที่แน่ ๆ คือ ที่ว่าพระมารดาไท่ซั่งหวงเป็นลูกครึ่งนั่นเป็นจินตนาการผู้เขียนค่า
ไหน ๆ ก็อธิบายมาถึงนี่แล้ว ขอเพิ่มเรื่องที่ผู้เขียนบิดเบือนประวัติศาสตร์มาลงไว้ด้วยดีกว่า หลัก ๆ ก็มีตามนี้ค่ะ
ขันทีหวางเจิ้นไม่ได้ตายด้วยน้ำมือจอมยุทธเซียนสุขสันต์มาบุกฆ่าถึงในวังค่ะ แต่ตายตั้งแต่สมัยฮ่องเต้หมิงอิงจง (ไท่ซั่งหวง) ถูกมองโกลจับไปกลางรัชสมัยแล้ว และหลังจากนั้นน้องชายฮ่องเต้หมิงอิงจงได้ขึ้นครองราชย์แทน มองโกลเลยส่งฮ่องเต้หมิงอิงจงกลับ ทางนี้จึงส่งไปเก็บตัวในตำหนักทักษิณพร้อมให้ตำแหน่งไท่ซั่งหวง (ฮ่องเต้สละราชย์) ประมาณว่าตกอับแล้วเพราะน้องชายครองบัลลังก์อยู่ แล้วพอไท่ซั่งหวงได้กลับมาครองบัลลังก์ใหม่ก็สั่งฆ่ายี่เชียนที่ช่วยน้องชายตนขึ้นครองบัลลังก์ ไม่ได้สั่งคนแอบฆ่าเหมือนในเรื่องค่ะ ส่วนขุนนางอู่ซื่อจุนที่ได้หยกม่วงอีกครึ่งชิ้นไว้ไม่มีตัวตนจริง
แล้วที่ว่าไท่ซั่งหวงป่วยถึงสละบัลลังก์ให้ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันก็ไม่ใช่ค่ะ ไท่ซั่งหวงตายแล้วรัชทายาทขึ้นต่อตามปกติ (คือเวลาที่ฮ่องเต้แต่ละองค์ขึ้นครองราชย์จะตรงตามประวัติศาสตร์ แต่รายละเอียดไม่ใช่) ดังนั้นเนื้อเรื่องส่วนนี้จึงเป็นจินตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ ค่ะ รวมถึงการบอกว่าห้ามองค์ชายเชื้อสายต่างชาติขึ้นครองบัลลังก์นั้นก็ไม่เคยมีระบุไว้ที่ไหนเลย ขอเท้าความนิดนึงว่าจีนเนี่ยมีอาณาเขตติดต่อไปถึงยุโรปหรือเปอร์เซียได้ (โปรดนึกถึงเส้นทางสายไหมที่บูมมากในสมัยหยวนซึ่งเป็นราชวงศ์ก่อนหน้าหมิง) ดังนั้นชนเผ่านอกด่านบางเผ่าก็ออกไปทางแขกขาวหรือฝรั่งซะเยอะค่ะ (ใครเคยอ่านนิยายกำลังภายในบ่อย ๆ บางครั้งพระเอกก็ออกไปพบสาวงามนอกด่านแบบนี้มากมาย) จะมีการผูกสัมพันธ์กับชาวฮั่นด้วยการแต่งงานก็ไม่ใช่เรื่องประหลาด (อ้างอิงไปถึงสามก๊ก อย่างซุนกวนเนี่ยเขาบรรยายลักษณะว่าตาเขียว เคราแดง ก็อาจมีเชื้อสายเหล่านี้ปะปนได้) เพียงแต่ผู้เขียนยังไม่เคยเห็นฮ่องเต้หมิงคนไหนหน้าเหมือนลูกครึ่งเลยสักนิด (ไล่ดูรูปจากวิกิได้ค่ะ แต่ละคนนี่หน้าจี้น...จีน) ผู้เขียนเลยอุปโลกน์แต่งขึ้นมาซะงั้น โปรดอย่านำไปใช้อ้างอิงนะค้า และสุดท้าย สนมชุ่ยจินนี่เป็นตัวละครแต่งเช่นกันค่ะ ประเดี๋ยวตอนหน้าจะมีรายละเอียดว่าเธอไม่มีชื่อในพงศาวดารเพราะอะไรค่า
คร่าว ๆ ก็คงมีเท่านี้ค่ะ ใครสงสัยตรงไหนลองมาคุยกันได้นะคะ เพราะผู้เขียนก็รู้แบบงู ๆ ปลา ๆ ได้แค่นี้เองอ่ะค่ะ ^_^
**********
ขอบคุณกิฟท์จากคุณรุริกะ, คุณลูนาติก, คุณ tiger18 และคุณ Psycho man นะค้า
คุณลูนาติก - อิ อิ ^_^
คุณ Psycho man - บังเอิญมากเลยค่ะ ที่ลงไว้ในเด็กดีก็มีคนบ่นเรื่องหนูหนิงเหมือนกัน (ฮา) นิสัยแบบนี้ของผู้หญิงนี่บางครั้งก็น่ารัก บางครั้งก็น่ารำคาญนะคะ แล้วแต่จังหวะกับดีกรีความเกรียน (ฮ่า ๆ) ^_^
คุณ scottie - เอาเต้าฮวยแปะก้วยมาเสิร์ฟด้านล่างแล้วค่า ส่วนผู้เขียนขอไปกินเก็กฮวยแก้เก็กซิมก่อน โดนทายตัวคนร้ายถูก เจ็บใจอ่ะ >_<
คุณรุริกะ - ขอบคุณค่า ^_^
คุณ tiger18 - หวาย ๆๆ รีบไปแก้ไขคำผิดแล้ว ขอบคุณนะค้า ^_^
+++++++++
จากคุณ |
:
จันทร์พันฝัน
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ต.ค. 55 19:56:04
|
|
|
|
|