าเซโลน่า 2

พอไปถึงที่ร้าน คนเสริฟน่ารักมากเหมือนดาราชื่อtakahashi yumi เลย แต่ว่าสามีของฉันก็พูดขึ้นมาว่า " ฮืมมม ดูเหมือนท้องจะค่อยยังชั่วขึ้นแล้วล่ะ ผมก็อยากจะทานอะไรบ้างเหมือนกันนะ"


ฉันก็ได้พยายามห้ามแล้วน่ะ  นี้เธอเมื่อกี้นี้นะ ทานข้าวต้มเข้าไปตั้งชามเบ้อเร่อนะ แล้วถ้าหากว่ายังจะทานที่นี่เข้าไปอีกล่ะก็ เดี๋ยวก็ปวดท้องขึ้นมาอีกหรอก อย่าเลยดีกว่านะ  ฉันก็ได้พยายามเตือนแล้ว และทางคุณ
มิซึคุโบะก็พยักหน้า หงึกงักหงึกงัก พร้อมทั้งบอกว่า ใช่แล้ว ใช่แล้ว แต่ทว่า สามีของฉันกับบอกว่า " ไม่เป็นไรหรอก คิดว่าไม่เป็นไรหรอก "  ทานอาหารทะเลคิดว่าไม่น่าจะเป็นไรนะ ดังนั้นทางคุณมิซึคุโบะเลยบอกว่า
งั้น สั่งอาหารทะเลมาทานก็แล้วกัน  ฉันนั่งคิดอยู่ตลอดเลยว่า แหมไม่ต้องไปสนใจก็ได้ ปล่อยไว้เถอะ  การปวดท้องน่ะ พอคิดว่า " แหมคงหายแล้วล่ะ  " แล้วก็ไม่ใส่ใจแล้วล่ะก็ รับรองว่าจะต้องกลับมาปวดท้องอีก

ดังนั้น อุตส่าห์บอกแล้วว่า " อย่าดีกว่า  " แต่ว่าสามีไม่ยอมฟัง ดังนั้นจะทำอะไรก็เชิญเลยตามสบาย แต่ฉันก็เตือนสามีไว้อีกครั้งหนึ่งว่า  " ฉันคิดว่าอย่าดีกว่านะ  แล้วอย่ามาหาว่าฉันไม่เตือนไม่ได้นะ บอกหลายครั้งแล้ว"
แล้วอย่ามาว่ากันทีหลังนะว่า " แล้วทำไมไม่ห้าม " เตือนไว้ก่อนแล้วนะ แล้วถ้าหากว่า เกิดสามียังปวดท้องขึ้นมาอีกล่ะก็ ไม่เกี่ยวกับฉันแล้วนะ ไม่รับผิดชอบด้วยละ

สามีพอฉันพูดเตือนหนักเข้า ก็ชักจะอ่อนลง แล้วหันมาถามฉันว่า " เอ จะปวดท้องไหมน่ะ" ตอนนี้จะเป็นช่วงที่จะเห็นใจได้ง่าย ๆ แล้วพูดจาหวาน ๆ บอกว่า ไม่เป็นไรหรอกได้ง่ายมากจะต้องระวัง เพราะว่ามันจะไม่ช่วย
อะไรให้ดีขึ้น แถมยังไม่พอเราจะต้องมารับผิดชอบอีกว่าเป็นความผิดเราถ้าเขาปวดท้องขึ้นมาอีก

ระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น อาหารทะเลที่สั่งไปก็มาที่โต๊ะ พอวางลงปุ๊บสามีฉันก็จัดการทันที ทานเอาทานเอา นอกจากนั้นแล้วยังทานอาหารที่ฉันกับคุณมิซึคุโบะสั่งเข้าไปอีก และพูดว่า " อาาา อะหร่อยจังเลย  อาาา อะหร่อยจังเลย"
ซ้ำไปซ้ามาอยู่ตลอดเวลา ส่วนฉันก็ไม่มีอะไรที่จะต้องเตือนเขาอีกต่อไปแล้ว

-----พอตกคืนนั้น    สามีของฉันก็ปวดท้องเหมือนท้องมันจะหลุดออกมาเลยล่ะ  เตือนแล้วนะ