. . . เมืองลับแล . . . (Invisible Cities ) . . .๑ /๔

    นครและสัญลักษณ์ ๒

    นักเดินทางผู้กลับจากนคร เซอร์มา พร้อมกับความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ ชายผิวดำตาบอดตะโกนท่ามกลางฝูงชน คนวิกลจริตเดินโซเซบนชายคาตึกระฟ้า เด็กหญิงวิ่งถือเชือกล่ามเสือดำ  แท้จริงแล้วคนตาบอดจำนวนมากใช้ไม้คลำทางบนถนนหินที่นครเซอร์มานั้นล้วนเป็นคนดำ ในตึกระฟ้ามักมีคนกลายเป็นบ้า คนวิกลจริตใช้เวลาหลายชั่วโมงบนชายคา ไม่มีเสือดำตัวใดที่เด็กหญิงไม่ได้เลี้ยงดูมา จินตนาการอันฝันเฟื่อง นครนั้นมีแต่สิ่งซ้ำซาก  มันซ้ำตัวเองดังนั้นบางสิ่งจักติดค้างอยู่ในใจ


    เช่นเดียวกัน ข้าบาทได้กลับมาจากเซอร์มา ความทรงจำของข้าพเจ้า รวมถึงยานอวกาศบินไปทุกสาระทิศ   ตามระดับหน้าต่าง ถนนหนทางมีร้านค้าที่กะลาสีไปสักตามผิวหนัง รถไฟใต้ดินเบียดเสียดยัดเยียดด้วยเหล่าหญิงอ้วนผู้ทนทุกข์กับความชื้น  ตรงกันข้าม เพื่อนร่วมเดินทางของข้าบาทสาบานว่าพวกเขาเห็นยานอวกวศเพียงลำเดีบวล่องลอยเหนือยอดนคร มีเพียงศิลปินช่างสักคนเดียวตระเตรียมเข็มและหมึกและรูปลายสำหรับสักบนม้านั่ง มีหญิงอ้วนเพียงนางเดียวพัดให้ตัวเองบนชานชาลาสถานีรถไฟ  ความทรงจำอันฟุ่มเฟือยเซ้ำ ๆ ซากๆ  ส่งหชกระแสสัญญานถี่ ๆ เพื่อที่นครนั้นจะได้มีตัวตนอยู่

    จากคุณ : ส.ค.ศ.๔๙๑๔ - [24 พ.ค. 45 17:17:37 A:203.130.155.101 X:]