. . . เมืองลับแล . . .(Invisible Cities). . . ๓

    . . . เมืองลับแล . . .(Invisible Cities). . . ๓

                  องค์กุ๊บไลข่านทรงสังเกตว่านครต่างๆของมาร์โก   โปโล ช่างละม้ายคล้ายคลึงกัน ราวกับว่าหนทางจากสถานที่หนึ่งไปสู่อีสถานที่หนึ่งเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบที่แปรเปลี่ยนไป หาใช่การเดินทางไปสถานที่นั้นไม่ บัดนี้ทุกนครที่มาร์โก โปโลบรรยายถวายแก่พระองค์ องค์กุ๊บไลข่านเริ่มสร้างนครในจินตนาการของพระองค์ขึ้นมาเอง แลในภายหลังทรงรื้อออกละชิ้นทีละส่วน พระองค์ทรงประกอบขึ้นมาด้วยวิธีการอย่างอื่นทดแทนองค์ประกอบต่าง ๆ เลื่อนไป ฤากลับค่าไปเสีย

                  ในขณะนั้นมาร์โก โปโลยังถวายรายงานการเดินทางต่อไป แต่ทว่าองค์จักรพรรดิ์มิทรงสดับฟังอีกแล้ว

                  องค์กุ๊บไลข่านทรงร้องขัดขึ้นว่า "จวบนี้ไปข้าจะบรรยายนครต่างๆเอง   เจ้าเพียงบอกข้าว่ามันมีอยู่หรือไม่ แลบอกว่ามันเป็นเช่นที่ข้ารับรู้เข้าใจหรือเปล่า ข้าจักเริ่มถามเจ้าเกี่ยวกับนครบันได อันเปิดเผยไปสู่ลมเซอโรคโค(*ลมร้อนในอิตาลี ซึ่งพัดมาจากทะเลทรายซาฮารา) บนอ่าวรูปอัฒจันทร์ บัดนี้ข้าจะแจงรายชื่อสิ่งมหัศจรรย์ บางอย่างซึ่งนครนั้นมีอยู่ อาทิ ถังแก้วกักเก็บน้ำสูงเทียมโบสถ์ ซึ่งดังนั้นฝูงชนสามารถตามปลานกนางแอ่นที่ผุดว่ายโจนบิน แล้วลากดึงมันมาทำเครื่องลางใช้เสี่ยงทำนายโชค ต้นปาล์มใช้ใบสีพิณในสายลม ณ จัตุรัส มีโต๊ะหินอ่อนทรงเกือกม้ารายรอบอยู่ ผ้าปูโต๊ะก็เป็นหินอ่อน อาหารเครื่องดื่มที่จัดเตรียมไว้ก็เป็นหินอ่อนเช่นกัน "

                 "ฝ้าพระบาท พระจิตของพระองค์ทรงเตลิดไปเสียแล้ว นี่คิอนครที่ข้าพระบาทได้กำลังทูลถวายพระองค์อยู่ไม่มีผิดเพี้ยน ก่อนที่พระองค์จะรับสั่งขึ้น"

                  "เจ้ารู้จักมันหรือ? มันอยู่ ณ หนใด ? ชื่อว่ากระไรเล่า?"

                  "มันหามีนามหรือถิ่นฐานไม่ ข้าพระบาทจะทบทวนถึงเหตุอันใดทำไมข้าฝ่าพระบาทได้บรรยายแก้พระองค์' จากนครในจินตนาการจำนวนนั้น เราจะต้องละเว้นเสียซึ่งส่วนประกอบเหล่านั้นที่ประกอบขี้นโดยมิมีสายใยเชื่อมโยงกัน ไร้กฎเกณฑ์ภายใน ปราศจากทัศนียภาพ ไม่มีแม้สักวาทกรรม  ราวกับมีความฝันร่วมอยู่กับนครต่าง ๆ ' อาจฝันถึงทุกสรรพสิ่งอันจินตนาการได้ ทว่าแม้แต่ความฝันอันสุดคาดเดาก็อาจเป็นภาพปนิศนาที่ซ้อนเร้นความปรารถนา  ฤาตรงข้ามคือความเกรงกลัว นครต่าง ๆ เฉกเช่นเดียวกับความฝัน อันกอปรขึ้นด้วยความปรารถนาแลความเกรงกลัว แม้โยงใยระหว่างวาทกรรมจะกเป็นความลับ กฎเกณฑ์เป็นเรื่องเหลวไหล ทัศนียภาพนั้นเป็นภาพมายา แลสรรพสิ่งแฝงเร้นซึ่งสิ่งอื่นไว้ "

                  "ข้าหามีทั้งความปรารถนา ฤาความหวั่นกลัวไม่" องค์ข่านทรงประกาศก้อง "แลความฝันของข้าประกอบขึ้นจากจิต ฤาจากโอกาส"

                  "นครทั้งหลายก็เชื่อเช่นกันว่าเมืองนั้นเป็นผลงานแห่งจิต ฤาโอกาส หากแต่สิ่งสิ่งใดในทั้งสองสิ่งนั้นหาพอเพียงที่จะประคองกำแพงไว้มิให้ทะลายลง สี่งที่ฝ่าพระบาทควรโสมนัสยินดีหาใชสิ่งมหัศจรรย์เจ็ดอย่างหรือเจ็ดสิบอย่าง แต่เป็นคำเฉลยตอบต่อคำถามของพระองค์                                                                                                                                                      

                 "ฤาคำถามที่ถามเจ้า  ใช้กำลังขู่เข็ญให้เจ้าตอบ ราวกับเมืองทีบีส์ผ่านเปากสฟิงค์"










    (มีต่อกระทุ้เดิมนี้)

    จากคุณ : ส.ค.ศ. ๔๙๑๔ - [11 มิ.ย. 45 10:46:48 A:202.57.160.159 X:]