โรงแรมอมันดาริน

พวกเราก็พากันนั่งรถไปกับคุณกฤษณะ ซึ่งจะตรงไปยังเมืองอุบุโดเลย ซึ่งห่างจากสนามบิน บาซาร์ประมาณ 1 ชั่วโมง
ซึ่งตามปกติแล้วเพื่อไม่ให้เป็นการเหนื่อยจนเกินไป จะต้องพักที่เมืองเดนบาซาร์ 1 คืนแล้วค่อยไปที่ อุบุโด แต่ว่าฉันอยากที่จะไปถึง
เมืองอุบุโด เร็ว ๆ ก็เลยต้องนั่งรถราวกับเหาะไปตอนกลางคืน มืด ๆ ฉันนั่งมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวจากหน้างต่างรถ
ที่วิ่งอยู่ มองจากหน้าต่างแล้วอันไหนเป็นดาวเหนือน้า อยากจะรู้จังเลย

ตอนกลางคืน 4 ทุ่มพวกเราก็มาถึงยังโรงแรมอันมาดาริน ซึ่งเป็นโรงแรมที่ได้รับการกล่าวขานว่าสวยงามมาก ซึ่งแต่ละห้อง
จะเป็นหลัง ๆ มีสไตล์การตกแต่งแบบบาหลี และแต่ละหลังจะมีสวนส่วนตัวและมีรั้วล้อมรอบ มีความเป็นส่วนตัวเป็นอย่างมาก หรือจะพูด
ให้เข้าใจง่าย ๆ คือ ทั้งหมดของโรงแรมก็เหมือนกับเป็นหมู่บ้านชั้นสูงนั่นเอง

พวกฉันพอถูกพามาที่ห้องพักก็พูดได้แต่ว่า โอ๊ะ!! ที่ห้องรับแขกปูด้วยหินอ่อน อีกด้านหนึ่งเป็นที่พักผ่อนซึ่งเต็มไปด้วยหมอน
น่านอน และที่โต๊ะทานข้าวนั้น มีกระเช้าผลไม้และเครื่องดื่มตลอดจนดอกไม้วางต้อนรับอยุ่ ซึ่งแค่นี้ก็ทำให้ซาบซึ้งประทับใจมากอยุ่แล้ว แต่ว่า
พลังของอมันดารินยังมีเรื่องที่น่าทึ่งอยู่อีก

และที่สวนนั้นมีสระว่ายน้ำส่วนตัวอยู่ ซึ่งเป็นของพวกเราโดยเฉพาะ และที่มองเห็นราง ๆ ในความมืดก็คือ ศาลาหลังเล็ก ๆ ตั้งอยุ่
ถ้าหากว่าว่ายน้ำเสร็จ ก็สามารถนอนพักดื่มน้ำผลไม้ได้