ยามบ่าย หลับอยู่ในอ้อมกอดของดวงตะวัน
ฉันเห็นพระอาทิตย์สุกงอมเหมือนมะเขือเทศ
เมื่อค่ำ แหงนหน้าจ้องมองฟ้าด้วยความหิว
หวังไว้เล็กๆจะเจอมะเขือเทศลูกโตสีสวยอีก

แต่ที่เห็นบนนั้น กลับมีแต่จุดเล็กๆระยิบระยับ
หรือนั่นจะเป็นลูกอม

จะอร่อยมั้ยน้า แต่เม็ดเล็กนิดเดียวเอง

ระหว่างที่ฉันลังเลอยู่ว่าจะเอื้อมไปหยิบดาวดวงไหนมาอมเล่น
ก็เหลือบไปเห็นจันทร์นวลงาม ส่งแสงอ่อนโยนจนทำให้ใจยวบย้อย

อ่ะ... ลูกกลมโตนั้นเหมือนพระอาทิตย์ แต่ดูนุ่มนิ่มกว่า
จะอร่อยเหมือนกันมั้ยนะ

ฉันหยิบพระจันทร์ลงมา เลียดูสองสามแผล่บ
พบว่ามันหวาน นุ่มลิ้น

อืม....... ต้องอร่อยเอร็ดแน่ๆเลย ฉันคิดเบาๆอยู่ในใจ

ฉันยกมันขึ้นมาอีกครั้ง
แต่ก่อนที่จะขบฟันลงบนผิวนิ่มๆ
จันทร์ก็พูดกับฉันว่า

เธอจ๋า.......... เธออย่าทานฉันเลย

ฉันมีทางที่ดีกว่าสำหรับเราทั้งสอง เค้าเรียกกันว่า win-win solution
ถ้าเธอแขวนฉันขึ้นไปไว้ที่เดิม จะมีขนมมากมายมานอนดูฉันที่ตรงนี้
ทุกๆคืน เธอจะมีขนมไว้ทาน เธอจะมีความสุข

ฉันครุ่นคิดอยู่สักพัก จึงตกลง แขวนพระจันทร์ไว้ที่เดิม
และหลังจากนั้นทุกๆคืน ฉันจะมานั่งอยู่บนเนินสีเขียวนี้
พร้อมกับขนมมากมายส่องแสงประกายบนฟ้า

ที่แปลกก็คือ ฉันไม่ได้ทานขนมเหล่านั้นอีกเลย แม้เพียงสักครั้ง
แต่กลับเฝ้ามองดูพวกมันอยู่บนฟ้า รวมทั้งสีนวลอ่อนของดวงจันทร์ด้วย

นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ความสุขที่มากล้นเพียงครั้งเดียว
อาจเทียบไม่ได้กับความสุขที่แท้ ความเรียบง่าย ธรรมดา
แต่คงอยู่เสมอ


www.thaidiarist.com/diary/GOLFee
www.golfeegolfee.diaryhub.com
www.up2gu.com/golfee