เพียงเพราะอยากแปล


        เย็นวันหนึ่งที่โต๊ะอาหาร
        "   เออ ... พ่อ แม่ ผมคิดว่าผมอยากจะลองแปลหนังสือดูน่ะ "  
        "  แล้วจะแปลหนังสือประเภทไหนล่ะ หือ "  แม่ถาม
       "  คิดว่าคงเป็นหนังสือพวกนิยายอะไรประมาณนี้แหละ"  ผมพูด
       "  แต่ ...เอ แม่จำได่ว่าเราน่ะเคยพูดถึงเรื่องนี้มาแล้วครั้งนึงว่าจะแปลไม่ใช่เหรอ " แม่ถามอย่างงุนงง
       "  มันก็เคยพูดไปแล้วละนะ แต่ผมคิดว่าผมยังไม่พร้อมเพราะเรื่องภาษาเอย สำนวนเอยผมยังไม่เอาไหนอยู่ " ผมว่า
          พอการสนทนาผมจบการสนทนากับแม่ลง พ่อซึ่งนั่งอยู่หัวโต๊ธถอนหายใจพูดขึ้นมาลอย ๆ ทันที่
     
        "   คนเรา ..จะทำอะไรละก็นะ ต้องรู้ว่ามีปัญญาแค่ไหนที่ทำ "
          พอพ่อพูดจบ ผมลุกขึ้นพูดสวนขึ้นมาในทันที
       "  พูดอย่างนี้ คิดจะดูถูกผมเหรอ "
          เมื่อเห็นว่าบรรยายกาศในบ้านชักเริ่มไม่ค่อยดีแล้ว ท่าไม่ดี แม่ซึ่งอยู่ในฐานะคนกลางก็รีบตัดบทพูดขึ้นในทันที
         "  หยุด ! หยุดทั้งคู่เลย เราน่ะชักจะกร้าวร้าวใหญ่แล้ว
           พ่อเองก็เหมือนกันทำไมพูดอะไรไม่รู้จักคิดก่อนบ้างว่า คนฟังเขาจะรู้สึกยังไง "
         "   อ้าว พูดความจริงนี่ เออ ยังงี้ผิดด้วยเหรอ "  พ่อรีบพูดขึ้นมาทันที
         "   ความจงความจริงอะไร อย่างนีร้มันคำพูดดูถูกกนชัด ๆ'  ผมสวนควับขึ้นมาทันควัน
           "  ยัง ! ยังไม่อีกเหรอ ถ้าอยากทะเลาะก็ทะเลาะต่อกันให้พอเลย " แม่พูดขึ้นอย่างหมดอารมณ์ พลางลุกเดินออกไปจากโต๊ธทันที
             '  ติเพื่อก่อนะ ติเพื่อก่อ "  พ่อยังคงพูดยืนกรานในความคิดตัวเองต่อ
              "  ต่อไปนี้ผมจะไม่พูดเรื่องนี้อีกแล้ว ฮึ้ย! "  ผมพูดด้วยความโมโห แล้วเดินออกจากโต๊ะไป พลางคิดในใจว่าผมไม่น่าพูดเรื่องแปลบ้าๆ บออะไรนี่เลย ให้ตายเถอะ
     
     
         
       
       

    จากคุณ : 1120 - [ 21 ส.ค. 45 14:35:32 A:203.149.43.177 X: ]