บทที่ ๘
ออกเดินทาง
เย็นวันนั้นเมื่อหีบห่อสัมภาระถูกรื้อออกมาและเก็บเอาไว้ในโรงเก็บของเรียบร้อยแล้ว และเตรียมการส่งบางหีบที่บรรจุพวกอาหารกระป๋องและของใช้อย่างอื่น ๆ อีกเอาไว้ก่อน ซึ่งดูแล้วมันหนักเกินไปสำหรับรถบรรทุกของชาวสก็อต ลอร์ดแรกนอลและข้าพเจ้าสนทนากันต่อ อย่างแรกเลยเราแก้ห่อปืนออกและตรวจดูเครื่องกระสุนซึ่งมีเป็นจำนวนมากและยังจะมีเพิ่มมาอีก
ปืนยิงช้างทุกชนิดวางเรียงรายกันไปอย่างสวยงาม ราคาแพงที่สุดและฝีมือดีที่สุดที่เงินจะหาซื้อได้ในเวลานั้น มันทำให้ข้าพเจ้าตัวสั่นสะท้านเมื่อนึกถึงจำนวนเงินที่จ่ายไปเพื่อพวกมัน ขณะที่ภาพของปืนที่ยืนพิงเรียงรายกันไปตามพนังห้องนั่งเล่นของข้าพเจ้าทำให้ผู้เฒ่าฮานส์ออกอาการปลื้มปิติ เป็นเวลานานที่เขาพินิจพิจารณาดูพวกมัน เอามือตบเบา ๆ ไปที่พานท้ายปืนทีละกระบอกและตั้งชื่อให้มันทุกกระบอกราวกับว่าพวกมันมีชีวิต จากนั้นเปล่งเสียงร้องขึ้น
"ด้วยอาวุธพวกนี้เจ้านายต้องสังหารปีศาจร้ายได้แน่ แต่ยังไงขอให้เจ้านายเอาดรุณีน้อยไปด้วย"-มันเป็นปืนเก่าแก่โปรดปรานของข้าพเจ้าและรูปร่างของมันเป็นเพียงแค่ของเล่น แต่ถึงกระนั้นมันก็รับใช้ข้าพเจ้ามาเป็นอย่างดีในอดีต สำหรับผู้ที่เคยอ่านเรื่อง "มารี" และ "บุปผาศักดิ์สิทธิ์" คงจะจำได้ "เพราะว่าเจ้านาย ถึงอย่างไรเมียเก่าแก่ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ยังเยาว์วัยพิสูจน์ให้เห็นอยู่เสมอว่าซื่อสัตย์กว่าสาวสวยวัยรุ่นที่ผู้ชายหาซื้อมาทีหลัง แม้ว่าเธอจะมีข้อบกพร่องบ้าง แต่ใครจะบอกได้ว่าผู้หญิงใหม่ปิดบังเอาไว้มากแค่ไหน แม้ว่ามันจะมีรอยสักสวยงามเพียงใด ? และเขาชี้ไปที่รอยแกะสลักอย่างสวยงามบนปืน
ข้าพเจ้าแปลถ้อยคำพวกนี้ให้ลอร์ดแรกนอลฟัง มันทำให้เขาหัวเราะซึ่งข้าพเจ้าดีใจเพราะจนถึงตอนนี้ข้าพเจ้ายังไม่เห็นแม้แต่รอยยิ้มของเขาเลย ข้าพเจ้าขอกล่าวเพิ่มเติมถึงปืนล่าสัตว์พวกนี้ว่ามีไม่น้อยกว่าห้าสิบกระบอกเป็นปืนไรเฟิลชั้นดีสำหรับทางการทหาร พวกมันเป็นปืนไรเฟิลลำกล้องโตของบริษัทสไนเดอร์ที่เพิ่งเปิดตัวเข้าสู่ตลาด พร้อมกับปืนพวกนี้บรรจุมาในหีบดีบุกเป็นเครื่องกระสุนจำนวนมากมายมหาศาล ถึงแม้ว่ากฎข้อบังคับจะไม่เข้มงวดนักเหมือนในตอนนี้ ข้าพเจ้าก็พบกับอุปสรรคเป็นอย่างมากในการเอาอาวุธพวกนี้ออกจากด่านศุลกากร อย่างไรก็ดีลอร์ดแรกนอลมีหนังสือจากทบวงการเมืองขึ้นที่มีอำนาจปกครองแคว้นนาตาล และการให้คำรับรองจากพวกเราว่าอาวุธพวกนี้จะใช้สำหรับป้องกันตัวในการเดินทางไปดินแดนที่ยังไม่ได้สำรวจเพียงอย่างเดียวไม่ได้เอามาขาย พวกมันทั้งหมดจึงได้รับการอนุญาตให้นำเข้ามาได้ โชคดีที่พวกเรามารู้ในตอนหลังว่าเรื่องนี้ได้เตรียมการไว้ให้แล้ว
คืนนั้นก่อนที่เราจะเข้านอนข้าพเจ้าเล่าให้ลอร์ดแรกนอลฟังถึงการเดินทางไปค้นหาบุปผาศักดิ์สิทธิ์อย่างละเอียด ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะได้รับความเพลิดเพลินมาก อีกทั้งข้าพเจ้าเล่าถึงการผจญภัยของข้าพเจ้าที่สาหัสกว่าในการเป็นประธานของบริษัทเหมืองทองแท้จำกัดและจุดจบอันขมขื่นของมัน
"มันให้บทเรียนว่า" เขาให้ความเห็นเมื่อข้าพเจ้าเล่าจบลง "คนที่เก่งกาจกับเรื่องหนึ่ง ไม่ได้หมายความว่าจะเก่งในเรื่องอื่นด้วย สำหรับคุณผมขอตัดสินว่าเป็นนักยิงปืนฝีมือดีที่สุดในโลกคนหนึ่ง และคุณยังเป็นนายพรานผู้ยิ่งใหญ่และนักสำรวจ แต่เมื่อมาทำงานบริษัทมันก็พังไม่ได้เรื่อง ควอเตอร์เมน ! แต่ว่า" เขากล่าวต่อไป "ผมควรจะขอบคุณบริษัทเหมืองทองแท้ เพราะถ้าไม่ได้เป็นเพราะมันและเพื่อนขี้โกงของคุณ นายยาคอบ ผมคงไม่ได้พบกับคุณ"
"ไม่ใช่หรอก" ข้าพเจ้าตอบ "บางทีคุณอาจไม่ได้พบอยู่ดี เพราะเมื่อถึงตอนนี้ผมอาจจะไปไกลในใจกลางทวีปที่ไม่อาจหาร่องรอยพบและจดหมายส่งไปไม่ถึง"
จากนั้นเขาสอบถามอีกเล็กน้อยถึงกิจการของบริษัท บันทึกคำตอบของข้าพเจ้าลงไปในสมุดบันทึก ข้าพเจ้าคิดว่ามันดูแปลกแต่สรุปว่าเขาคงปรารถนาที่จะตรวจสอบคำพูดของข้าพเจ้าก่อนที่จะมีมิตรภาพใกล้ชิดกับข้าพเจ้า เพราะเท่าที่เขารู้ข้าพเจ้าอาจเป็นจอมโกหกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกและแถมยังเป็นคนขี้โกงอีกด้วย ดังนั้นข้าพเจ้าจึงไม่พูดอะไร แม้ว่าข้าพเจ้าจะได้ยินจากคนที่อยู่รอบข้างในเช้าวันต่อมาว่าเขาไปเที่ยวสัมภาษณ์อดีตเลขานุการของบริษัทที่ล้มไปแล้ว
อีกไม่กี่วันต่อมา สำหรับข้าพเจ้าก็อาจกล่าวได้ว่าจบกับเรื่องนี้ไปแล้ว วัตถุประสงค์อันน่าประหลาดของการสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็กระจ่างสำหรับข้าพเจ้า เช้าวันหนึ่งข้าพเจ้าพบว่ามีจดหมายกองอยู่บนโต๊ะ เมื่อมองเห็นข้าพเจ้าต้องร้องครางรู้สึกอย่างแน่ใจว่าต้องมาจากพวกคนสิ้นหวังเกี่ยวกับเหมืองทองนรกนั้น ด้วยความสงสัยและอยากจะเผชิญหน้ากับสิ่งเลวร้ายที่สุด ชักจูงให้ข้าพเจ้าเปิดจดหมายฉบับแรกซึ่งปรากฏว่ามันมาจากผู้ถือหุ้นผู้เสนอให้ออกเสียงไว้วางใจข้าพเจ้าในการประชุมล้มเลิกกิจการ เมื่ออ่านจดหมายจบลูกตาของข้าพเจ้าก็เปียกชื้นไปด้วยน้ำตาที่จริงแล้วข้าพเจ้าเกือบจะเป็นลม ข้อความในจดหมายมีว่า
"ท่านที่นับถือ ผมรู้ว่าได้ร่วมลงทุนกับคนที่ถูกต้องเมื่อผมได้พูดไว้เมื่อวันก่อนว่าคุณเป็นคนซื่อตรงที่สุด ตอนนี้ผมได้รับเช็คส่งมาให้โดยทนายจากบัญชีของคุณ จ่ายคืนมาให้อย่างครบถ้วนเต็มจำนวนที่ผมร่วมลงทุนกับบริษัทเหมืองทองแท้ และผมพูดได้แต่เพียงว่ามันมีคุณค่ากับผมมาก เพราะบริษัทนั้นละลายเงินของผมไปจนหมดเกลี้ยง ขอให้พระเจ้าประทานพรให้แด่คุณอัลลัน ควอเตอร์เมน"
ข้าพเจ้าเปิดจดหมายฉบับอื่น ๆ อีก ทั้งหมดก็มีข้อความแบบเดียวกัน หัวหมุนไปหมดข้าพเจ้าออกไปที่นอกชาน ที่นั่นข้าพเจ้าพบฮานส์ถือจดหมายอยู่ในมือและขอร้องให้ข้าพเจ้าช่วยอ่านให้เขาหน่อย ข้าพเจ้าเปิดออกอ่าน มันมาจากสำนักงานทนายความที่มีชื่อเสียงในเมืองและมีข้อความว่า
"ในนามของนายอัลลัน ควอเตอร์เมน เราขอแนบใบสั่งจ่ายเงินมาให้ท่านเป็นจำนวน ๖๕๐ ปอนด์ เป็นเงินที่นำมาร่วมลงทุนกับบริษัท เหมืองทองแท้ จำกัด (อยู่ระหว่างการชำระบัญชี) ตามจำนวนที่มีชื่อของท่านเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท โปรดลงนามในใบรับแล้วส่งคืนมาให้เรา"
ใช่แล้ว มีใบสั่งจ่ายเงิน ๖๕๐ ปอนด์สเตอริงแนบมาด้วย !
ข้าพเจ้าอธิบายเรื่องราวให้ฮานส์ฟัง หรือน่าจะเป็นแปลข้อความในเอกสารให้กับเขา กล่าวเสริมอีกว่า
"เห็นไหมแกได้เงินกลับคืนมาแล้ว แต่ว่าฮานส์ ฉันไม่เคยส่งเงินพวกนี้มาเลย และฉันไม่รู้ว่ามันมาจากไหน"
"มันเป็นเงินหรือเจ้านาย ? ฮานส์ถามขึ้น สำรวจดูใบสั่งจ่ายเงินอย่างสงสัย "มันเหมือนกับกระดาษที่ฉันจ่ายเงินไปเหลือเกิน"
ข้าพเจ้าอธิบายให้เขาฟังอีกครั้ง กล่าวย้ำว่าข้าพเจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
"ดีแล้ว เจ้านาย" ฮานส์พูดขึ้น "ถ้าเจ้านายไม่ได้ส่งก็ต้องมีใครสักคนส่งมา-บางทีอาจเป็นคุณพ่อนักเทสม์ของเจ้านาย ซึ่งเห็นว่าเจ้านายกำลังลำบากและปรารถนาจะกู้ชื่อเสียงเจ้านายให้ขาวสะอาดอีกครั้ง และตอนนี้เจ้านายโปรดเก็บมันไว้ในสมุดบันทึกให้ฉันด้วย มิฉะนั้นแล้วฉันคงถูกยั่วยวนให้ไปซื้อเหล้า"
"ไม่" ข้าพเจ้าตอบ "ตอนนี้แกเอาเงินไปซื้อผืนดินของแกกลับมา หรือหาซื้อผืนดินแห่งใหม่ และแกไม่จำเป็นต้องไปดินแดนพวกแคนด้าห์กับฉันอีกแล้ว"
ฮานส์คิดอยู่สักครู่จากนั้นอย่างตั้งใจเขาเริ่มฉีกใบสั่งจ่ายเงินออกเป็นชิ้น ๆ แต่ข้าพเจ้าก็แย่งเอามาได้ทันเวลาก่อนที่มันจะถูกทำลายไป
"ถ้าเจ้านายจะตัดฉันออกเพราะเจ้ากระดาษแผ่นนี้" ฮานส์พูด "ฉันจะฉีกมันให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วกินมันเสีย"
"แกมันโง่จริง ๆ" ข้าพเจ้าพูดพร้อมกับยึดใบสั่งจ่ายเงินเอาไว้
จากนั้นการสนทนาก็ถูกขัดจังหวะลง คนที่มาไม่ใช่ใครเลยเป็นแซมมี่พ่อครัวเก่าของข้าพเจ้า พอมาถึงเขาก็เริ่มพูดภาษาอันหรูหราของเขา
"ความซื่อสัตย์อย่างดีเลิศที่ท่านจัดการมาคุณควอเตอร์เมน ทำให้ผมขอบคุณอย่างที่สุด ซึ่งที่จริงแล้วผมน่าที่จะใส่อะไรสักอย่างลงไปในอาหารของเจ้าคนขี้โกงยาคอบผู้หลอกลวงพวกเราทั้งหมด ที่จะทำให้พวกมันปวดภายในท้องอย่างรุนแรงถ้าหากว่ามันไม่เป็นเรื่องอันตรายอย่างร้ายกาจ หุ้นของผมในเหมืองทองก็ไม่มีติดค้างอีกแล้ว แต่ค่าอาหารที่เจ้ายาคอบกับเพื่อนของเขา"
ถึงตรงนี้ข้าพเจ้าตัดบทเขาเสียแล้วรีบเผ่นหนี เพราะว่าข้าพเจ้าเห็นผู้ถือหุ้นอีกหลายคนกำลังวิ่งรุดเข้าประตูมา และเบื้องหลังพวกเขายังมีอีกสองคนงุ่มง่ามตามมาข้างหลัง ตอนแรกข้าพเจ้าหลบเข้าไปในห้อง และข้าพเจ้าคิดที่จะเอาจดหมายพวกนั้นหลบไปเสียให้พ้น และขณะที่จัดการเก็บพวกมันก็เห็นว่ามีอยู่หนึ่งฉบับที่ยังไม่ได้เปิดออกดู เกือบจะโดยอัตโนมัติข้าพเจ้าหยิบจดหมายออกมาจากซองและชำเลืองดูข้อความ มันมีข้อความเหมือนกับฉบับที่ส่งถึง "นายฮานส์ ฮ็อตเต็นทอต" เพียงแต่ว่ามีชื่อของข้าพเจ้าอยู่แทนที่ชื่อของฮานส์ และเช็คสั่งจ่ายเงินจำนวน ๑๕๐๐ ปอนด์ เป็นจำนวนค่าหุ้นที่ข้าพเจ้าร่วมลงทุน
จากคุณ :
Sv
- [
4 ก.ย. 45 09:53:07
]