กาลครั้งหนึ่ง ในดินแดนแห่งความฝัน
คืนที่พระจันทร์สีเงินยวงทอแสงนวลใย
บรรดาเทพมากมาย ได้ถูกเชิญให้มาชุมนุมกัน ณ ลานร่วมฝัน
ต่างจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องที่จะประชุมในคืนนี้

กลุ่มที่อยู่ทางขวา มี เทพธิดาแห่งความฝันดี
แต่งตัวด้วยผ้าที่ทอจากใยแมงมุมเส้นเล็กละเอียดสีขาว
เมื่อสะท้อนแสงจันทร์เกิดเป็นประกายสีเงินแวววาวสดใส
ขวามือของเธอ คือเทพธิดาที่อยู่ในชุดที่ทำจากกลีบดอกไม้
และสวมมงกุฎเกสรกลิ่นหอมละไม มีนามว่า เทพธิดาดอกไม้
ซึ่งเป็นผู้ช่วยเทพธิดาแห่งความรัก
ในคืนนี้เธอปลุกดอกทานตะวันให้แย้มบาน
และนำมาให้เทพธิดาแห่งความฝันดีเป็นของขวัญแทนกำลังใจ
ในขณะที่ เทพธิดาแห่งเสียงเพลง กำลังบรรเลงพิณด้วยท่วงทำนองอันสดใส
ราวกับจะปลุกให้ราตรีนั้นมีรอยยิ้ม

ถัดเข้ามาตรงกลางเป็นที่นังสำหรับเทพผู้ใหญ่
เทพแห่งแสงตะวัน ผู้นำพาความหวังและวันใหม่
เทพแห่งดวงจันทร์ ผู้เป็นเจ้าของเวทมนต์แห่งการหลับใหล
และ เทพแห่งความรัก ผู้ถือกุญแจประตูหัวใจของมนุษย์

ส่วนกลุ่มที่อยู่ซ้ายสุด มี เทพแห่งการฝันร้าย เทพแห่งเสียงร้องไห้
และ เทพเจ้าแห่งสงคราม เทพทั้งสามอยู่ในชุดสีดำที่ทำจากควาเศร้าของเด็กๆ

" เมื่อมากันครบแล้วก็เริ่มได้ " เทพแห่งแสงตะวันผู้ยิ่งใหญ่เปิดการประชุม

" เราไม่พอใจที่พวกท่านพากันเข้าข้างเทพธิดาแห่งความฝันดี "
เทพแห่งฝันร้ายกล่าวด้วยเสียงหยาบกระด้างและเต็มไปด้วยความโกรธ

" ทำไมท่านจึงกล่าวเช่นนี้ เราเพียงแต่ทำหน้าที่ของเราเท่านั้น "
เทพธิดาแห่งเสียงเพลงกล่าวด้วยเสียงสูงๆต่ำๆและใสปานระฆัง จนฟังคล้ายเธอกำลังร้องเพลง

" บทเพลงก่อนนอนของท่านทำให้เด็กๆฝันดี และไม่มีที่ว่างสำหรับฝันร้าย "

" และมันช่วยปลอบโยนเด็กๆที่สะดุ้งตื่นมาร้องไห้ "
เทพแห่งเสียงร้องไห้เสริมเสียงอู้อี้

" เทพธิดาแห่งความรักและเทพธิดาแห่งดอกไม้
ทำให้เด็กๆมีความสุขในตอนกลางวันและฝันดีในตอนกลางคืน" เทพแห่งฝันร้ายกล่าวต่อ

" ก็มันเป็นหน้าที่ของเรา " เทพธิดาแห่งเสียงเพลงยังยืนกราน

" ข้าว่าหน้าที่ของพวกท่านมีมากเกินไป และพวกท่านส่วนใหญ่มักทำให้เด็กๆมีความสุข
หากพวกท่านยังกีดกันเทพแห่งฝันร้ายไม่ให้เข้าใกล้เด็กๆอยู่เช่นนี้ ข้าก็จะขอทำสงครามกับพวกท่าน "
เทพเจ้าแห่งสงครามกล่าวด้วยเสียงอันทรงพลัง
ที่ทำให้เทพธิดาเล็กๆถึงกับตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

" ดูก่อนเทพแห่งสงคราม " เทพแห่งแสงตะวันปรามอย่างผู้ทรงอำนาจ
" อย่าวู่วามให้มากเกินไป สงครามแห่งทวยเทพนั้นเป็นเรื่องใหญ่
หากเกิดแล้วจะทำให้ทะเลน้ำตาเอ่อท้นจนท่วมโลกได้ "

" ถ้าเป็นเช่นนั้นข้ายิ่งพอใจ " เทพแห่งสงครามกลาวอย่างลำพอง

" อย่าถึงกับต้องให้เกิดสงครามเลย " เทพแห่งแสงจันทร์ขัดขึ้นอย่างนุ่มนวล
" เอาอย่างนี้เถอะ ในเมื่อท่านต้องการช่วงเวลาให้เทพแห่งฝันร้ายบ้าง
พวกเราก็จะยอมตามนั้น แต่ว่าท่านก็ต้องยอมให้พวกเราทำหน้าที่ต่อไป "

" หากพวกท่านทำหน้าที่ต่อไปก็จะไม่มีฝันร้าย " เทพแห่งฝันร้ายแทรก

" ใจเย็นๆเทพแห่งฝันร้าย จะอย่างไรพวกเราก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป
แต่จะแบ่งช่วงเวลาแห่งฝันร้ายให้ท่าน หากเด็กๆเข้านอนหลังดวงจันทร์ทำมุมเกินสี่สิบห้าองศาเป็นต้นไป เด็กคนนั้นจะนอนฝันร้าย ท่านว่าดีหรือไม่ "

" เด็กๆที่นอนดึกจะนอนฝันร้าย โดยที่เราไม่สามารถช่วยอะไรได้ "
เทพธิดาแห่งความฝันดีคร่ำครวญในใจ
ขณะที่เทพธิดาแห่งดอกไม้ ก้มหน้าลงคล้ายจะเหี่ยวเฉา

" ตกลงตามนั้น " เทพแห่งฝันร้ายกล่าวอย่างพอใจ
และชักชวนเทพแห่งเสียงร้องไห้ และเทพเจ้าแห่งสงครามกลับไปฉลองชัยยังปราสาทแห่งความกลัว

" แล้วเราจะทำอย่างไร จึงจะไม่ให้เด็กๆฝันร้าย "
เทพธิดาแห่งดอกไม้ถามขึ้นเบาๆ

" เราก็ต้องพยายามทำให้เด็กๆเข้านอนก่อนพระจันทร์จะทำมุมเกินสี่สิบห้าองศา "
เทพธิดาแห่งความฝันดีตอบ

" ฉันจะช่วยเธอเอง ฉันจะให้ราตรีขับกล่อมบทเพลงนิทรา " เทพธิดาแห่งเสียงเพลงอาสา

" เราจะช่วยเจ้าด้วย เราจะทำให้กลางวันมีแสงตะวันสดใส
เด็กๆจะได้ออกมาวิ่งเล่นออกกำลังกายกลางแจ้งได้
แล้วก็จะทำให้ง่วงอนแต่หัวค่ำ " เทพแห่งแสงตะวันบอกอย่างใจดี

" เราก็จะช่วยเจ้า เราจะเติมความรักเข้าไปในหัวใจของผู้ใหญ่
ให้เค้าหันมาสนใจที่จะพาเด็กๆเข้านอน และกล่อมด้วยนิทาน " เทพแห่งความรักกล่าวบ้าง

" ถ้าพวกผู้ใหญ่เล่านิทาน เด็กๆจะอยากให้ถึงเวลาเข้านอน "
เทพธิดาแห่งดอกไม้เสริม

" และเราจะร่ายเวทมนต์แห่งการหลับใหลไว้ในแสงจันทร์ "
เทพแห่งแสงจันทร์กล่าวปิดท้าย
แล้วบรรดาเทพทั้งหลายก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน

จากวันนั้น แสงตะวันก็ส่องประกายสดใส
ต้นไม้ออกดอกกลิ่นหอมละไม ราวกับจะชักชวนให้เด็กๆออกไปวิ่งเล่น
พอตกค่ำ จิ้งหรีดจะส่งเสียงเพลงแห่งยามเย็น ที่ฟังแล้วสบายใจ ชวนให้ง่วงงุน
พวกผู้ใหญ่ก็จะวางมือจากงานวุ่นๆมาพาเด็กๆเข้านอน
และอ่านนิทานที่พวกเด็กๆชอบกล่อม จนพวกเค้าหลับใหล
และแน่นอน ก่อนที่ดวงจันทร์จะขึ้นสู่ฟ้ามากเกินไป
เทพธิดาแห่งความฝันดีจะออกมาทำหน้าที่ของเธอ
ด้วยการแตะคทารูปหัวใจเข้าที่ปลายแก้มของเด็กๆที่กำลังหลับอยู่
เป็นที่รู้กันว่าคทานั้นจะทำให้เด็กๆยิ้มได้ในฝัน
และพวกเค้ากำลังฝันดี

แต่บางครั้งก็มีเหมือนกันที่พวกเค้าเพลินกับเกมของเทพเจ้าแห่งสงคราม
และลืมเวลาจนกระทั่งเข้านอนดึก
เมื่อนั้นฝันร้ายจะมาเยี่ยมเยือน
เด็กน้อยจะสะดุ้งตื่นพร้อมกับเทพแห่งเสียงร้องไห้

เอาล่ะเด็กน้อย ถ้าคืนนี้เธอไม่อยากฝันร้าย
เข้านอนได้แล้ว

ฝันดีค่ะ:D