ขณะที่ผมขับรถกลับบ้านจากที่ทำงานในวันหนึ่ง ผมจอดดูทีมเเบสบอลท้องถิ่น เกมนั้นเล่นอยู่ในสวนสาธารณะใกล้บ้านของผม เมื่อผมนั่งลงหลังม้านั่งเบสไลน์แรก ผมถามเด็กคนหนึ่งในกลุ่มว่าได้คะแนนกันเท่าไรแล้ว.
"เราแพ้อยู่ ๑๔ ต่อ ศูนย์ " เขาตอบด้วยรอยยิ้ม.
"จริงรึ" ผมถาม "งั้นต้องขอชมนะว่าหนูดูไม่ท้อเลย"
"ท้อหรือครับ?" เด็กนั่นถามด้วยใบหน้างุนงง
"ทำไมเราจะต้องท้อเล่ะครับ? ก็เรายังไม่ได้ตีเลย"
_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/
แปลเรียบเรียงจากเรื่องของ Jack Canfield
แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 45 21:06:29
แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 45 20:18:21
จากคุณ :
ส.ค.ศ. ๔๙๑๔ 
- [
27 ก.ย. 45 20:16:52
]
. . .ท้อหรือครับ ? . . .(Discouraged?) . . .
