ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่สอง ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย วันนี้พ่อรีบกลับจากที่ทำงานแต่วัน อากาศในช่วงกลางเดือนเมษายน ยังคงหนาว ถึงแม้ช่วงที่หนาวสุดจะผ่านไปแล้ว แต่สำหรับคนที่หนีอากาศร้อนจากเมืองไทยมาหาพ่อที่เมืองหนาว ในช่วงปิดเทอมหน้าร้อน ความหนาวก็ยังยะเยือกอยู่พอสมควร ลูก ๆ ใส่ชุดนอนลายการ์ตูนหมาน้อย สนูปปี้ดูน่ารัก ถึงแม้ช่วงเวลาที่อยู่กับพ่อจะเพียงน้อยนิด เมื่อเปรียบเทียบกับเวลาที่ต้องแยกกันอยู่ทั้งปี แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งบ้าน มีแต่เสียงหัวเราะร่าเริง ‘ พ่อเหนื่อยมั๊ยค่ะ’ มิ้มกระซิบถามพ่อเบา ๆ  หลังจากพ่อทานข้าวที่แม่บรรเลงฝีมือเองอิ่มแล้ว ‘ ไม่เหนื่อยหรอก ทำไมละจ๊ะ’ พ่อแกล้งถาม เมื่อเห็นลูกสองคนทำท่าหาวให้เห็นแบบเปิดเผย ‘ พ่อครับ แล้วนิทานเมื่อวานจบยัง’ ปลื้มหลุดปากออกมาอย่างสุดกลั้น จะบอกให้พ่อเล่าต่อ ก็คงเกรงใจ ‘อะไรกันง่วงนอนแล้วเหรอ ถ้างั้นไปนอนนะครับ พ่อจะได้คุยกับแม่ซะหน่อย (อิอิ) พ่อมองสาวหนุ่มตัวน้อยเดินจูงมือกันเดินตามแม่ไปห้องนอนอย่างเอ็นดู ก่อนทอดตัวลง บนโซฟา พาดขาไปกับที่วางเท้าอย่างขี้เกียจเต็มประดา ‘พ่อ .’ เสียงแม่ที่เดินกลับมาก้มกระซิบเบาที่ข้างหู ‘ ไงจ้ะ ..’ พ่อเหลือบตามองแม่ยิ้ม ๆ อย่างมีเลศนัย ‘นี่ เจ้าสองตัวนั่น ให้มาถามว่า นิทานพ่อเมื่อวานน่ะจบแล้วเหรอ’ โอ้ย ผิดหวัง นึกว่าแม่จะกระซิบอะไร ที่แท้ก็โดนทวงถามหน้าที่หลักในการกล่อมลูกนอนนี่เอง ไม่ต้องรอให้มีการออกคำสั่งอย่างเป็นทางการ พ่อเดินไปที่ห้องนอนเจ้าตัวน้อย (อิอิอิ ในสายตาของพ่อ) เป็นดังคาดไว้ไม่ผิดยังไม่ทันปิดประตู เสียงสาวมิ้มส่งเสียงเลียนแบบน้องชายดังทักทายมาก่อน ‘พ่อมาแย้ว .’ ‘แล้วเมื่อวานนี้  กระต่ายแพ้เต่าหรือเปล่าครับ พ่อ’ ปลื้มรุกทันทีแบบไม่ให้ตั้งตัว จากคุณ : Earthy - [ 5 ต.ค. 45 06:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2       พ่อล้มตัวลงนอนตะแคงข้าง ๆ หนุ่มน้อย  ‘แล้วมิ้มกับปลื้มคิดว่า ใครจะชนะละลูก’ ‘หนูว่าเต่าอีกนั่นแหละ’ มิ้มรีบตอบแบบมั่นใจ ‘ทำไมละค่ะ’ พ่อเลิกคิ้วถาม ‘ก็หนูว่า กระต่ายมันคงมัวแต่ไปจีบแฟนมันอยู่จนลืมวิ่งอีกนั่นแหละ’ ‘แต่ปลื้มว่า กระต่ายชนะ เพราะวิ่งเร็วกว่า’ ปลื้มก็ไม่ยอมแพ้ ‘เต่า’ ‘กระต่าย’ ‘เต่า’ ‘กระต่าย’ ‘เอ้า ไม่ต้องเถียงกันจ้ะ ฟังพ่อเล่าดีกว่า’ ‘แย้ ’ สองเสียงประสานกันทันทีแบบไม่ได้นัดหมาย ‘กาลครั้งหนึ่ง น ..’ พ่อยังไม่ทันออกมุขทีเด็ด เสียงมิ้มปลื้มก็ประสานกันออกมาแบบไม่ให้พ่อตั้งตัว ‘นานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน .มาแล้ว’ ตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างสะใจที่เดาถูกว่าพ่อจะเริ่มอย่างไร ทำเอาพ่อพลอยหัวเราะจนน้ำลายหยดไม่รู้ตัวไปด้วย สงสัยมุขนี้ต้องเลิกใช้ อิอิอิอิ ‘เอ้า เราไปที่สนามแข่งขันอีกครั้งนะ เป็นอันว่าเจ้าเต่าตกลงที่จะแข่งวิ่งบนลานสเก็ตน้ำข็งกับเจ้ากระต่ายเพื่อรักษาแชมป์ไว้ให้ได้’ ‘นี่เจ้าเต่ากระดองนูน’ เจ้ากระต่ายเริ่มสงครามประสาทตามประสานักกีฬาที่หวังชนะเต็มที่ ‘เพื่อไม่ให้ใครมาว่า กระต่ายเอาเปรียบเต่า  เราจะต่อให้แกโดยเราจะวิ่งแค่สองขาหลังนะ’ แน่นอน เต่าตกลงตามข้อเสนอ เพราะยังไงเสียมันเองก็ไม่สามารถวิ่งสองขาได้อยู่แล้ว ‘อ้าวทำไมละค่ะ พ่อ’ มิ้มถามอย่างสงสัย ‘ก็ถ้าเต่ายืนด้วยสองขาหลัง มันคงหงายหลังลงไปเพราะกระดองมันหนักไงลูก’ พ่อตอบโดยไม่ต้องคิดมาก ทั้งคู่เข้าไปยืนตรงเส้นสตาร์ท มองไปข้างหน้าอย่างเคร่งเครียด จุดหมายอยู่ที่กำแพงรั้วด้านตรงข้าม ซึ่งถือเป็นเส้นชัย ใครไปถึงก่อนจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันครั้งสำคัญนี้ ‘ปรี๊ดดดดดดดด .’  เสียงนกหวีดที่เจ้าสุนัขพันธุ์ติงนองนอยเป่าเป็นสัญญานดังออกมา ทั้งคู่ก็ออกสตาร์ทอย่างไม่รั้งรอ เสียงเชียร์จากข้างขอบสนามดังลั่น โดยเฉพาะจากฝ่ายที่ถือข้างเจ้ากระต่ายดังเป็นพิเศษเมื่อเห็นนักกีฬาฝ่ายตนพุ่งออกจากจุดเริ่มต้นอย่างมืออาชีพ โดยมีเจ้าเต่าค่อย ๆ ไถลไปอย่างต้วมเตี้ยม(เหมือนเคย) จากคุณ : Earthy - [ 5 ต.ค. 45 06:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เจ้ากระต่ายน่าจะไปถึงเส้นชัยอย่างสบาย ๆ ถ้าสายตามันไม่บังเอิญไปเห็นแฟนสาวที่กำลังโบกเท้าหน้าไหว ๆ ให้กำลังใจ ‘แอ๊ะ รีบไปไหนยังไงก็ชนะอยู่แล้ว  โชว์ลีลาแชมป์สเก็ตให้น้องแรปปี้ดูเป็นขวัญตาซะหน่อยดีกว่า’ คิดได้ดังนั้น มันก็หันกลับด้วยลีลาที่สวยงาม ยกเท้าหน้ากางออกไป แล้วขยับเท้าหลังพาตัวพลิ้วกลับไปหาเจ้าเต่าที่กำลังเคลื่อนตัวมาถึง กลางลานพุ่งผ่านไปด้านหลังกลับไปสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง ก่อนหมุนตัวด้วยท่าทางของมืออาชีพ แล้วสาวเท้าย้อนกลับตามหลังเจ้าเต่าไปอีกครั้ง ‘เฮ้ .กระต่ายชอบโชว์ แน่จริงหมุนอีกสามรอบซีถึงจะแน่จริง’ เสียงใสๆ ดังมาจากเต่าน้อยอีกตัวที่ยืนลุ้นเพื่อนอยู่ที่ขอบสนามด้านหลัง แน่นอน มีหรือกระต่ายของเราจะยอมให้ใครมาหักเหลี่ยม มันรีบหมุนตัวทันที แต่อนิจจา .การกลับตัวนั้นมันเร็วจนเกินไป เท้าที่เคยทรงตัวได้อย่างดีกลับพลิกผันทำให้เกิดอาการเซหงายไปข้างหลัง แล้วล้มตึงลงในขณะที่ตัวมันไถลไปข้างหน้าอย่างขาดการควบคุม ‘เฮ้ย หลบ’ เจ้ากระต่ายตะโกนเสียงดัง เมื่อเห็นว่ามันกำลังไถลไปหาเจ้าเต่าที่เร่งฝีเท้าทั้งสี่อย่างเต็มที่ มีหรือเจ้าเต่าจะหลบทัน เจ้ากระต่ายจึงชนเจ้าเต่าอย่างแรง ทำให้เจ้าเต่าพุ่งไถลไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว โดยมีเจ้ากระต่ายดันหลังไปติดติด ในที่สุดประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอยเดิม ร่างของเจ้าเต่าชนกับขอบกำแพงอย่างจัง ตามด้วยเจ้ากระต่ายชอบโชว์ เสียงโห่ร้องดังก้องสนามเป็นสัญญานว่าการแข่งขันจบสิ้นลง น่าสงสารกระต่ายน้อย ในที่สุดเพราะการลืมตัวไม่สนใจการแข่งขันอย่างจริงจัง ทำให้มันพลาดจนช่วยให้เจ้าเต่าเข้าสู่เส้นชัยได้ก่อนมันอีกตามเคย ‘กระต่ายไม่น่าแพ้เลยนะพ่อ’ ปลื้มต่อว่าพ่อกลาย ๆ ที่ทำให้เจ้ากระต่ายรูปหล่อของตัวเองแพ้ไป ‘ก็มันชอบโชว์เกินไปนี่นา มันถึงแพ้ไงปลื้ม’ มิ้มแย้งออกมาเบา ๆ  ‘แต่เต่าก็ไม่ได้ชนะเพราะตัวเองเก่งนะ ใช่ไหมค่ะพ่อ’ ‘ใช่จ้ะลูก จริง ๆ พ่อไม่เห็นว่าจะต้องแข่งขันกันทำไม น่าจะชวนกันเล่นสเก็ตด้วยกันสนุก ๆ เป็นการออกกำลังดีกว่า ลูกว่าจริงไหม’ ‘ปลื้มจะกลับไปฝึกเล่นสเก็ตให้เก่งจะได้ไม่ล้มแบบกระต่าย’ ปลื้มพูดสายตาแวววาวแบบมีความหวัง ‘มิ้มด้วย’ พี่สาวก็ไม่ยอมแพ้ ‘ตกลงพรุ่งนี้พ่อพาพวกเราไปซื้อรองเท้าสเก็ตใหม่นะ’ ทั้งคู่โถมเข้ามาหาพ่อแล้วประสานเสียงพร้อมกัน ตามด้วยเสียงหัวเราะของแม่ที่มาแอบดูเหตุการณ์อยู่ ‘พ่อโดนลูกหลอกให้เล่านิทานอีกแล้ว’ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 45 07:22:56 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 45 07:21:44 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 45 07:19:50 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 45 07:17:38 จากคุณ : Earthy - [ 5 ต.ค. 45 07:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ย....มันจัดหน้าลำบากแท้เน้อ จากคุณ : Earthy - [ 5 ต.ค. 45 07:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องราวน่ารัก ของกระต่ายกะเต่าเวอร์ชั่น 2002 เอ๋ แต่คืนนี้เด็กๆยังไม่หลับเลยนะเนี่ยคุณพ่อ ^ - ^ จากคุณ : ผีเสื้อหมอก - [ 5 ต.ค. 45 10:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เวลาเล่นสเก็ต อย่าสบตาหรือฟังเสียงสาวๆ ^__^... จากคุณ : GTW - [ 5 ต.ค. 45 11:31:28 A:202.133.158.76 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 กระโดดสเก็ตน้ำแข็งท่าไหนคะคุณพ่อ อิอิ เป็นคุณพ่ออีกคนที่เห็นต้องช่วยลูกทำการบ้าน หลานชายนะ อยู่ม. 4 พ่อเขายังต้องช่วยทำการบ้านอยู่เหยงๆ จริงๆ น่าจะจบเรื่องว่าพ่อตั้งใจให้ลูกหลอก ให้ซื้อสเก๊ตน้ำแข็งคู่ใหม่นะ :) สนูปปี้ .. Tungmae คือ yaya ไง จากคุณ : scottie - [ 5 ต.ค. 45 13:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นอกจากโดนหลอกให้เล่านิทานแล้ว ยังโดนหลอกให้ไปซื้อรองเท้าสเก็ตอีกนะเนี่ย เรื่องนี้น่ารักจังค่ะ จากคุณ : O-HO - [ 5 ต.ค. 45 14:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบทั้งตอนนี้กะตอนที่แล้วด้วยค่ะ  ทำให้คิดถึงตอนเด็กๆที่พ่อกับแม่เล่านิทานให้ฟังจังเลยอ่ะ จากคุณ : ชนรดา - [ 5 ต.ค. 45 18:17:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นิทาน น่ารัก... กระต่ายมันเจ็บมั๊ยค่ะ? เลือดออกหรือเปล่า? สงสารจังเลย อิอิ ชอบกระต่ายอะ ไม่ชอบเต่าเท่าไหร่ เพราะตอนเด็กๆเคยได้ยินว่า ถ้าเต่ากัดมือมันจะไม่ปล่อยจนกว่าฟ้าจะร้องอะ (จริงเปล่า?) ‘เฮ้ .กระต่ายชอบโชว์ แน่จริงหมุนอีกสามรอบซีถึงจะแน่จริง’ เสียงใสๆ ดังมาจากเต่าน้อย ---> เต่าเจ้าเล่ห์นิน่า อิอิ นิทานน่ารักมากเลยค่า scottie joobsss ^^ eiei จากคุณ : tangmae - [ 6 ต.ค. 45 01:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบ ชอบ ชอบ   อ่านนิทานคุณพ่อ Eearthy ทีไร ง่วงทุกทีเลยฮะ คร๊อกกก..ก.ก..... จากคุณ : เพื่อนพูห์ - [ 6 ต.ค. 45 23:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ้าว ทำเอาตกใจที่เห็นกระทู้ขึ้นแท่น....นึกว่าห้องพังเสียแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ติชม แค่ลองเขียนนะครับ สนุกดีครับ เห็นหลาย ๆ คนที่มีความสามารถแล้วทำให้อยากลองบ้าง ต้องขอบคุณ scottie ที่ชักนำเข้ามานะจ้ะ น้อง tangmae จ๋า เต่ามันต้วมเตี้ยม สู้กระต่ายไม่ได้ ก็ต้องใช้สมองซิจ้ะ (ฮา) คุณ ผีเสื้อหมอก.....คืนนี้คุณพ่อหลับไปก่อนแล้วคร้าบ GTW......จริงครับ ห้ามมองเพราะจะเดินชนเสาไฟฟ้าได้ง่าย ๆ O-HO.....รู้เขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก.... คุณชลรดา.....ผมติดนิยายคุณยิ่งกว่าติดฝิ่นอีกนะ จะบอกให้ เพื่อนพูห์ ก็หลับฝันดีนะครับ จากคุณ : Earthy - [ 8 ต.ค. 45 01:46:18 ]