ดูเหมือนว่าตอนนี้จิมมี่จะยืนอยู่ใกล้ๆกับบ้านของคุณสะอาดซึ่งเป็นเวลาบ่ายพอๆกับเมื่อวานและที่น่าแปลกใจไปกว่าเรื่องใดๆคือไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม นอกเสียจากขวดในมือของเขา หนูน้อยรีบวิ่งจนสุดกำลังกลับไปที่บ้าน เปิดประตูเข้าไปภายใน และใช่ ! สิ่งที่เขาเห็นก็คือ ปฏิทินซึ่งเป็นวันที่เดียวกับเมื่อวาน และ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม อาหารเช้าที่เหลือยังว่างอยู่บนโต๊ะเหมือนเดิม จิมมี่รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของเขากระโจนขึ้นไปนั่งอยู่บนเตียง มองขวดที่เพิ่งได้รับมาด้วยความตื่นเต้นแต่เขาจะเอากระดาษนั้นออกจากขวดได้อย่างไรกัน..!!!
หลังจากจิมมี่นั่งคิดถึงวิธีการนำกระดาษออกมาจากขวดทรงประหลาดอยู่พักใหญ่ เสียงของใครสักคนก็ดังขึ้น
จิมมี่ลงมาทานข้าวเย็นได้แล้วลูก ใช่! และนั้นคือเสียงของพ่อนะเอง
จิมมี่เดินลงบันไดไปยังโต๊ะกินข้าว ที่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะถูกจัดเตรียมไว้เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว
วันนี้ไปเที่ยวไหนมาทั้งวันนะเรา ข้าวปลาก็ไม่กลับกิน พ่อถามจิมมี่ด้วยเสียงจริงจัง
ไปมาหลายที่ฮะพ่อ แล้วไว้ว่างๆผมจะเล่าให้พ่อฟังนะฮะ จิมมี่ตอบพลางอมยิ้มเล็กๆ เขารู้สึกดีใจที่เวลายังคงหยุดอยู่ที่เดิม เพราะเขาไม่อยากที่จะเล่าถึงเรื่องเล่าต่างๆที่เพิ่งไปเจอะเจอมา แน่นอนถึงแม้นว่าเขาเล่าก็คงไม่มีใครเชื่อเขาอยู่ดี
หลังจากที่ทานอาหารค่ำเสร็จแล้ว จิมมี่ก็เดินกลับขึ้นไปยังห้องของเขา หยิบขวดที่วางไว้บนหัวเตียงมาดูอีกครั้ง แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออกไม่มีทางใดที่จะหยิบกระดาษออกมาจากขวดได้เลยเพราะปากขวดนั้นบิดเบี้ยวเกินกว่าจะเอาอะไรลงไปเขี่ยหรือคีบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาได้
เอาละ เป็นไงเป็นกันละคราวนี้ จิมมี่พูดกับตัวเอง เขาง้างมือขึ้นจนสุดแขนแล้วก็ปาขวดลงกับพื้น เพล้ง!! เสียงขวดแตกกระจายออกเป็นชิ้นๆ จิมมี่เดินไปหยิบกระดาษขึ้นมาว่างไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะเริ่มทำความสะอาดเศษแก้วมารวบร่วมไว้ด้วยกัน หลังจากที่ทำความสะอาดทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เขาก็กลับมาให้ความสนใจกับกระดาษใบน้อยที่ว่างอยู่บนโต๊ะ จิมมี่ค่อยๆกางกระดาษแผ่นน้อยออกอย่างตื่นเต้น ในนั้นมีข้อความเขียนไว้ว่า
อะไรเอ่ยผู้ให้กลับได้รับ ผู้ได้รับย่อมเปรมปรีดา
ไม่ใช่ของที่เห็นได้ด้วยตา แต่หากมีค่ากว่าสิ่งใด
บางสิ่งคิดไม่ถึง แต่ชั่งลึกซึ้งและมีความหมาย
บางอย่างที่เจ้าละเลยไป แต่มีความหมายกับใครหลายๆคน
อ่านจบข้อความทำเอา เจ้าหนูน้อยยิ่งงงหนักเข้าไปใหญ่ เฮ้อไอ้เมืองขออะไรก็ได้นี้มันหายากหาเย็นอะไรเช่นนี้นะ เจ้าหนูน้อยคิดในใจด้วยความท้อแท้ ทั้งทั้งที่เขาอุส่าได้คำบอกใบ้มาแล้ว แต่กลับไม่เข้าใจความหมาย ของคำที่คุณอยู่ที่ไหน ให้มาสะนี้ มีอะไรจะเลวร้ายไปกว่านี้อีกไหมนะ
จากคุณ :
หมากระป๋อง
- [
6 ต.ค. 45 22:15:32
A:203.149.41.38 X:
]
Jimmy และ เมืองขออะไรก็ได้ ( ตอนที่2 หนทาง) Part2
