ความคิดเห็นที่ 1 ผมตื่นขึ้นมาเช้านี้ ครุ่นคิดถึงคุณ.. คิดถึงว่าเราพบกันได้อย่างไร แม้ผมจะมาพักอยู่โรงแรมนี้ได้เพียงแค่ไม่กี่วัน แต่กลับรู้สึกเหมือนรู้จักคุณมานานหลายปี ใบหน้าและรอยยิ้มของคุณช่างดูคุ้นเคยเหลือเกินตอนนี้ ทุกครั้งที่คุณยิ้ม ผมเหมือนจะได้ยินเสียงคุณพูดว่า "ดองฮ็อกคะ ฉันอยู่ที่นี่ ทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ" ผมไม่เคยคิดเลยว่าการแค่ได้ทานบะหมี่กจะเป็นประสบการณ์ที่วิเศษเหลือเกิน แม้แต่การได้ทานแมคโดนัลด์กับคุณก็กลายเป็นเหตุการณ์ที่น่าจดจำ ฝนตกเมื่อวาน.. ทำให้ผมมีคุณอยู่ข้างๆ.. ช่างใกล้ชิดเหลือเกิน บางทีผมอาจกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก.. ไม่รู้สิ.. อาจจะไม่ใช่.. ผมไม่อาจมั่นใจได้ แต่ผมนึกถึงภัตตาคาร 300 Roses... ผ่านมาได้สักพักแล้วสินะที่ผมส่งรูมเซอร์วิสไปหาคุณครั้งแรก.. ผมไปที่ร้านดอกไม้ของโรงแรมแล้วสั่งกุหลาบ 300 ดอกให้คุณ ผมลงชื่อ แฟรงค์ ที่ป้ายของขวัญแล้วให้ทางร้านส่งดอกไม้ไปให้ผู้จัดการโซจินยอง ครั้งที่แล้วที่ผมส่งรูมเซอร์วิสถึงคุณ ผมไม่รู้แม้แต่ชื่อของคุณ ดูเหมือนว่าเราได้เดินทางกันมาไกลพอสมควร ครั้งนี้ คุณจะรู้สึกอย่างไรกับรูมเซอร์วิสของผมนะ? ผมไปที่ห้องสนุกเกอร์ เรียงลูกสนุ้ก แล้วเริ่มเล่นเพื่อให้สมองผมปลอดโปร่ง คิวแรก ลูกสนุ้กแตกกระจายไปคนละทิศละทาง คิวที่สอง ผมแทงลูกสีแดงลงหลุม คุณเข้ามาพร้อมกับเสื้อโค้ทที่ผมทิ้งไว้กับคุณเมื่อคืนวาน ในระหว่างที่ผมกำลังเล็งชอตที่ 3 อยู่พอดี คุณมาหาผมเร็วกว่าที่คิด ผมทั้งดีใจและประหลาดใจที่คุณรู้ว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน อย่างไรก็ตาม หลังจากเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนคุณจะตีตัวออกห่างผมอีกแล้ว ผมทำอะไรให้คุณไม่ชอบใจหรือเปล่า? "เป็นหน้าที่ของดิฉันค่ะที่จะต้องรู้ว่าแขกอยู่ที่ไหน" คุณพูด สุภาพอย่างที่เคยเป็น แขก? ผมแทงเป็นครั้งที่ 4 แต่ลูกไม่ลงหลุม ผมถามว่าคุณชอบเล่นสนุ้กไหม คุณตอบผมว่าคุณไม่รู้ว่าเล่นอย่างไร ครั้งที่ 5 ผมแทงพลาดอีกแล้ว เมื่อมีคุณอยู่ด้วย ผมไม่สามารถตั้งสมาธิได้เลย ครั้งที่ 6 คราวนี้ ผมแทงลูกสีเขียวลงหลุม "ไว้คุณว่างๆ ผมสอนคุณได้นะ" ผมยิ้มให้กับความคิดที่ว่าผมจะได้ใช้เวลาอยู่กับคุณมากขึ้น แล้วคุณก็พูดถึงรูมเซอร์วิส ผมดีใจที่คุณเอ่ยถึง คุณดีใจไหม? "ค่ะ.. แต่อย่าส่งของอะไรแบบนั้นมาให้ดิฉันอีกเลยนะคะ... ดิฉันทำงานอยู่ห้องเดียวกันกับเพื่อนร่วมงานหลายคน คงเป็นการไม่เหมาะสมที่จะได้รับของขวัญจากแขกโรงแรมของเราน่ะค่ะ" ผมเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย อันดับแรก คุณหมายความว่าอย่างไรกับคำว่า "ของอะไรแบบนั้น"? อันดับสอง รูมเซอร์วิสของผมเกี่ยวอะไรกับการที่คุณอยู่ห้องเดียวกันกับเพื่อนร่วมงานของคุณด้วย? อันดับสาม รูมเซอร์วิสของผมไม่เหมาะสมอย่างไรหรือ? ผ้าพันคอที่ผมให้คุณคราวนั้น ผมเต็มใจให้คุณ กุหลาบนี้ก็เหมือนกัน มันเป็นแค่ของระหว่างคุณกับผม ไม่เกี่ยวกับคนอื่น โอเค ถ้าคุณคิดว่ามันน่าอายที่จะได้รับรูมเซอร์วิสของผมที่ห้องทำงานคุณ งั้นให้ผมส่งรูมเซอร์วิสหาคุณที่อพาร์ตเมนต์โดยตรงเลยก็ได้ แต่คุณบอกว่าคุณไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แล้วคุณหมายความว่าอย่างไรล่ะ? ดูเหมือนคุณกำลังบอกอย่างอื่นกับผม แต่ผมไม่เข้าใจว่าจริงๆแล้วคุณหมายความว่าอย่างไรจากถ้อยคำสวยๆของคุณ คุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่? "...แต่ ฉันรู้สึกไม่สบายใจน่ะค่ะ" ผมกำลังเล็งเตรียมแทงลูกต่อไปเมื่อคุณพูดประโยคนั้น ผมละสายตาจากลูกสนุ้กเพื่อมองไปที่คุณเพราะผมเริ่มรู้สึกรำคาญและหงุดหงิดแล้วตอนนี้ คุณหมายความว่าอย่างไร? ไม่สบายใจ? ไม่ฉุกคิดสักนิดเลยหรือว่าผมอยากอยู่ใกล้คุณ? "...ดิฉันหวังที่จะให้บริการที่ดีที่สุดในขณะที่คุณพักอยู่ในโรงแรมแต่ฉันปล่อยให้แขกของเรา...." นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้วที่คุณใช้คำว่า แขก กับผมในเช้านี้ ผมเป็นเพียงแค่แขกของคุณหรือ "ถ้าการที่ผมเป็นแขกของโรมแรมนี้ทำให้คุณไม่สบายใจนัก งั้นผมไปพักอยู่โรงแรมอื่นก็ได้" ผมบอกคุณไปอย่างตรงๆเพราะรู้สึกไม่พอใจที่เป็นเพียงแขกของคุณ "ไม่ค่ะ ดิฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น" คุณพยายามขอโทษและแก้ตัว สายไปเสียแล้ว ผมไม่ยอมปล่อยให้คุณไปทั้งที่หลีกเลี่ยงคำถามผมอยู่แบบนี้ไม่ได้ "แล้วคุณหมายความว่ายังไง?" "ดิฉันไม่รู้ค่ะ..." คุณก้มหัวลงแล้วพูดเบาๆ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 45 14:09:11 แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 45 17:16:24 จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 18 ต.ค. 45 17:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "คุณไม่รู้ได้ยังไง?" ผมรุกถามต่อไปเพื่อให้ได้คำตอบ ถ้าคุณไม่สามารถตอบคำถามเปิดของผมได้ งั้นผมก็มีตัวเลือกให้คุณ "คุณหมายความว่าคุณไม่รู้ว่าดอกไม้ที่ชินดองฮ็อกส่งให้คุณเป็นกุหลาบหรือลิลลี่ หรือไม่แน่ใจว่าผมเป็นแขกของโรงแรมที่ไม่รู้ประสีประสาอะไร หรือเป็นผู้ชายคนใหม่ในชีวิตคุณกันแน่?" ผมเบื่อแล้วกับการเลี่ยงคำถามของคุณและผมต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้ คุณดูเหมือนจะอึ้งและอึดอัดใจอย่างมาก "ฉัน.. ดิฉันต้องไปแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบ" แล้วคุณก็เริ่มเดินไป นี่แปลว่าคุณตอบคำถามแรกของผม คุณไม่รู้ว่ามันเป็นกุหลาบ เราเริ่มหลงประเด็นกันแล้ว แล้วคำถามที่สองของผมล่ะ? คุณยังไม่ได้ให้คำตอบเลย... "โซจินยอง" คุณยังไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปเพราะผมยังพูดในสิ่งที่ต้องการจะพูดไม่จบ คุณหยุด หันหลังให้ผม บางทีผมอาจยังพูดไม่ชัดเจนนัก ถ้าผ้าพันคอของผมไม่ได้บอกความในใจของผมไป ถ้ากุหลาบของผมยังสื่อความหมายไม่พอ ถ้าคำถามของผมยังไม่ชัดเจน งั้นผมก็จะพูดอย่างเปิดใจและบอกคำตอบของผมให้ "ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจหรือเกม ผมมักจะเลือกคู่แข่งที่ผมคิดว่าเอาชนะได้เสมอ.. คราวนี้ผมไม่รู้เลยว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไร ผมไม่รู้จริงๆแต่ผมก็ไม่ได้นึกถึงมัน...." คราวนี้คุณหันหน้ามาทางผม แต่ก็ยังไม่มองผม ถึงอย่างไร มันก็ไม่สำคัญ ไม่สำคัญว่าคุณจะเข้าใจสิ่งที่ผมพูดแม้แต่คำเดียวหรือไม่เพราะมีสิ่งเดียวที่คุณควรจะรู้ตอนนี้ "...เพราะว่า... ผมได้เริ่มต้นไปแล้ว" ผมพูดมันออกไปแล้วสินะ คุณมองผมอีกครั้งก่อนจะรีบออกจากห้องไป ผมยืนพิงอยู่ข้างโต๊ะสนุกเกอร์แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง คุณดูจะสับสน กังวล และหวาดกลัวในสิ่งที่ผมเพิ่งพูดไป ถึงอย่างไรผมก็ไม่แคร์ ทุกอย่างมันชัดเจนแล้วสำหรับผม ในที่สุดผมก็เข้าใจว่าผมมาที่นี่ทำไม และคุณมีความหมายกับผมอย่างไร เพราะผมได้ตกหลุมรักคุณเข้าแล้ว ผมอาจทำให้คุณตกใจแต่ผมก็ไม่รู้จะอธิบายด้วยวิธีอื่นอย่างไรให้คุณเข้าใจนอกจากบอกไปตรงๆ คุณจะคิดอย่างไรนะ? ผมไม่รู้เลยและไม่อยากรู้ด้วย ผมอยากทำให้คุณพึงพอใจ และทำให้คุณมีความสุข ที่แน่ๆคือผมไม่อาจปิดบังหรือเปลี่ยนแปลงความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณได้เลย ผมอาจทำให้คุณกลัว แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ ก็แค่ผม ชินดองฮ็อก พูดกับคุณ โซจินยอง... ทุกอย่างถูกเปิดเผยหมดแล้ว ไม่ต้องคาดเดาอะไรอีกแล้วโซจินยอง เกมของเราได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 45 17:42:03 จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 18 ต.ค. 45 17:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจหรือเกม ผมมักจะเลือกคู่แข่งที่ผมคิดว่าเอาชนะได้เสมอ.. คราวนี้ผมไม่รู้เลยว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไร ผมไม่รู้จริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้นึกถึงมัน......เพราะผมได้เริ่มต้นไปแล้ว" แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 45 17:41:05 แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 45 17:40:36 จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 18 ต.ค. 45 17:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 //excliam//excliam//excliam//excliam//excliam //excliam//excliam//excliam//excliam //excliam//excliam//excliam//excliam//excliam//excliam จากคุณ : bee007 - [ 18 ต.ค. 45 18:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 //excliam     อ่า จาทำกุหลาบให้น่ะค่ะ  แหะๆ จากคุณ : bee007 - [ 18 ต.ค. 45 18:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6                                 จากคุณ : bee007 - [ 18 ต.ค. 45 18:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : bee007 - [ 18 ต.ค. 45 18:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8  เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ     ทำได้แล้วนะ   มอบให้เลยๆๆๆๆ จากคุณ : bee007 - [ 18 ต.ค. 45 18:54:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะคุณเจนนี         ดีใจจังได้อ่านตอนใหม่แล้ว ขออนุญาตปรินท์ไปอ่านนะค่ะ  ส่วนvdo สั่งอัดค่ะเพราะเพิ่งจะเห็นดองฮ็อกครั้งแรกตอนขอเต้นรำที่ไดมอนวิลล่า ไม่เคยดูมาก่อนเลยค่ะ พอเห็นฉากนั้นก็เลยสั่งอัดดูตั้งแต่ต้นเรื่อง และยังดูอยู่ทุกวันนี้ และถ้าวันไหนคุณเจนนีมาโพส ก็จะย้อนกลับไปดูตอนนั้นซ้ำนะค่ะ และได้รับความรู้สึกที่ดีๆๆทุกครั้งไป คุณเจนนีแปลเก่งจริงๆๆค่ะ เคยเข้าไปอ่านในเวปที่เป็นภาษาอังกฤษ ชอบสำนวน ชอบความคิด เคยคิดว่าอ่านแล้วเข้าใจบ้างนิดหน่อย แต่จริงๆๆแล้วมีอะไรที่ลึกซึ้งมากกว่านั้นเมื่อมาอ่านของคุณเจนนี ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ ขออนุญาตเอ่ยถึงคุณไอซ์หน่อยนะค่ะ คุณไอซ์อยู่ต่างประเทศไม่ทราบว่าจะได้ดูละครเรื่องนี้หรือเปล่า ติดตามผลงานอยู่ค่ะคุณไอซ์มีผลงานเรื่องแปลรวมเล่มอยู่ด้วยค่ะได้แต่หวังว่าคงจะได้เห็นผลงานคุณเจนนีได้รวมเล่มบ้าง เข้าไปอ่านในบอรด์ไอทีวี จากคุณ : เล็ก - [ 19 ต.ค. 45 07:02:43 A:203.107.144.124 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอโทษนะค่ะพอดีเนตเหมือนจะหลุดเลยรีบส่ง เพราะพิมพ์ข้อความสองครั้งแล้ว ไม่อยากพิมพ์ครั้งที่สาม เลยมาขอต่ออีกหน่อยนะค่ะ คือในบอรด์ของไอทีวี มีแฟนละครโทรไปถามที่connect ว่าไม่แปลนิยายเรื่องนี้หรือค่ะ เพราะเคยมีตีพิมพ์เรื่องรักนี้ชั่วนิรันดร์มาแล้ว แต่connectบอกว่ายังไม่มีโครงการ  อยากให้คุณเจนนีแปลจังเลย และเคยเห็นที่เวปhotelier2002 มีหนังสือขายที่สิงคโปร์ไม่แน่ใจว่าภาษาอะไร ถ้าเป็นภาษาอังกฤษก็ดีนะค่ะ คุณเจนนีสนใจไหมค่ะ รบกวนแค่นี้ค่ะ จะติดตามผลงานไปตลอดเลยค่ะ ขอมีความสุขมากๆๆนะค่ะ ปล เมื่อวานสงสารฮันเทจุนมากเลยค่ะ คุณเจนนีเข้าไปอ่านความคิดของฮันเทจุนมาแล้วหรือยังค่ะ จากคุณ : เล็ก - [ 19 ต.ค. 45 07:21:44 A:203.107.144.124 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้าใจยากทั้งคู่แหละ อิอิ จากคุณ : scottie - [ 19 ต.ค. 45 13:58:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แปลเก่งจริงๆ เห็นด้วย ^_^ จากคุณ : กระบี่อิงฟ้าฯ - [ 19 ต.ค. 45 14:55:52 A:203.156.26.156 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ bee007 ขอบคุณมากค่ะสำหรับกุหลาบ อิอิ สวัสดีค่ะคุณเล็กกับคุณ scottie เรื่องนี้มีแบบหนังสือด้วยหรอคะ คงสั่งซื้อทางเนตได้อย่างเดียวสิคะนี่ แหม..จะว่าสนก้อสนแต่เราเป็นนักแปลโนเนมเรียนก้อยังไม่จบคงได้แต่แปลเล่นๆแบบนี้ไปก่อนล่ะค่ะ แต่อยากอ่านแบบนิยายจัง เมื่อวานดูแล้วก้อสงสารฮันเทจุนสุดๆเลยล่ะค่ะ ซึมไปเลย เหมือนเมื่อวานจะรวบรัดตัดตอนไปไหมคะ รู้สึกว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก แต่แบบนี้ก้อดีค่ะเพราะละครยืดเยื้อมานาน เราแอบร้องไห้ตอนคิมยุนฮีพูดกะคิมบ้อกแมนด้วยล่ะค่ะ หวานอมขมกลืนจริงๆเรื่องนี้ เดี๋ยวคงต้องลองไปอ่านความคิดของฮันเทจุนดีกว่า ถ้าอะไรน่าสนใจจะลองแปลมา post นะคะ ^_^ จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 19 ต.ค. 45 14:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ๊ะ เพิ่งเห็นคุณกระบี่อิงฟ้า เข้ามาโพสต์เวลาใกล้ๆกันพอดี ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ^_^ จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 19 ต.ค. 45 15:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เก่งๆ จากคุณ : Drybb - [ 19 ต.ค. 45 19:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งได้อ่าน ค่ะ น้องข้างบนส่งให้อ่าน อิอิ นั่งไล่อ่านทุกตอน แบบซึมซาบ ยินดีจริงๆ ที่มีรุ่นน้องแปลเก่งขนาดนี้ แนะนำให้นำบทแปลไปเสนอที่ไอทีวีเลยค่ะ อยากอ่านทั้งเล่ม ทุกตอนเลย ชอบมากๆ เลยค่ะ จะติดตามต่อไป อย่าเพิ่งเลิกแปลซะก่อนนะคะ ให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : ครูแอน - [ 19 ต.ค. 45 23:24:25 A:203.156.25.144 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านมาทุกตอนที่แปลเลยค่ะ  แปลเก่งจริง ๆ อ่านมาทุกตอนเลยค่ะ  แปลเก่งจริง ๆ อยากให้แปลให้ครบทุกตอนเลยค่ะ  เพราะสั่งซื้อ vcd  แล้วเวลาดูจะได้อรรถรสยิ่งขึ้น  อยากให้แปลความรู้สึกของจินยองด้วยค่ะ  ถ้ามีเวลาช่วยแปล  ใน  postscript  ด้วยนะคะ เพราะเป็นตอนที่ไปแต่งงานที่ อเมริกา  แล้วก็วันวาเลนไทน์  ด้วย และจะติดตามอ่านงานแปลของคุณตลอดไป ขอบคุณค่ะ จากคุณ : พู่ไหม - [ 20 ต.ค. 45 10:45:05 A:203.156.12.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้โห....... กำลังใจเต็มเปี่ยมขนาดนี้ ดีใจจริงๆค่ะ ^_^ ขอบคุณทุกๆคนเลยค่ะที่อุตส่าห์สละเวลามาอ่าน จากคุณ : la_fille_de_D'artagnan - [ 20 ต.ค. 45 18:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาลงชื่อีกทีค่ะ จากคุณ : พี่หนูมอฯ (แอน) - [ 15 พ.ย. 45 01:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 he's alright looking....I like the movie... จากคุณ : oshean_vang@hotmail.com - [ 3 พ.ค. 48 01:06:44 A:10.18.2.154 X:207.166.0.11 ]